Vandaag met kuur vier begonnen. Het duurde weer lang in het ziekenhuis; van elf tot bijna twee uur. Deze keer ging ik redelijk wakker naar het ziekenhuis, maar kwam heel moe thuis. 's Middags even geslapen. Voel me nu wel redelijk.

Dat geneeskunde geen exacte wetenschap is, is mij inmiddels wel duidelijk. Maar dat neemt niet weg dat onzekerheid over het verloop van de behandeling en de ziekte een van de vervelende aspecten van mijn ziekte blijft. Een paar weken geleden hadden we een waarde van een afweereiwit (immunoglobuline) in mijn bloed te horen gekregen. Hieraan kun je zien wat de activiteit van de ziekte is. Maar we wisten niet wat we daarmee moesten. Vandaag eindelijk de specialist gesproken aan de telefoon. Hij vindt de waardedaling t.o.v. december niet spectaculair en twijfelt aan de effectiviteit van de kuur. Morgen wordt weer bloed afgenomen om het eiwitgehalte in het bloed te bepalen, dus kunnen we beter daarna proberen conclusies te trekken. We hebben dan ook een afspraak met de specialist voor over twee en een halve week. Dan praten we jullie wel weer bij. Voorlopig ga ik gewoon door met deze kuur.

Ik heb zelf een keer een animatie gemaakt voor mijn film uit 2003 (t/m 2005 eigenlijk). En inmiddels broed ik weer op een nieuw idee. Maar op internet staan ook prachtige animaties en dat geeft me weer inspiratie. Op Flip Flop Flyin (zie ook mijn blog links) stond in een recente blog entry een verwijzing naar Craig's animatie van Valley Of The Cnuties. Hele eenvoudige figuurtjes en bewegingen, maar daardoor laat het weer veel aan de fantasie over en daar hou ik wel van. Heel grappig.
Valley of the Cnuties staat op Submarine Channel, een site met allerlei films, documentaires, animaties, e.d. Rechts bovenin de homepage zie je al allerlei voorbeelden voorbij komen. In sub.animation kwam ik Hotel tegen van ene Han Hogerbrugge. Dat gaat over Flip, die meedoet aan een raar experiment. Het is een interactieve animatie. Je moet namelijk zelf zorgen voor de voortgang.
En ik kwam een animatie tegen, die is getekend in de stijl van stripverhalen. Deze had ik eens eerder gezien. Inmidddels zijn er weer nieuwe afleveringen. Deze heet The Killer. Voor stripverhalenlezers zeker een aanrader.

Ja, wij hebben ook carnaval. Als erfenis van het katholieke Rijsenburg. En daarbij hoort een carnavalsvereniging, een carnavalsnaam voor het dorp en een optocht. Volgens Sandra waar een groot dorp klein in is. Ja je leest het goed.
Thuis de Twee Pinten (Wa'n Lekker Ding Bende Gij) gedraaid om in de stemming te komen en dan naar de optocht. Een swingende band, een enkel politiek statement, carnavalsmaskers, een paar karren met house muziek (?) en een prinsenwagen. Binnen een kwartier is het voorbij. Prachtig weer vandaag, maar ijskoud in de wind. Jammer dat er zo weinig mensen komen kijken en zij die komen kijken tonen weinig enthousiasme. Maar wel een klein beetje carnavalsgevoel voor de Brabanders alhier. Kijk hier voor de fotoimpressie.

De rustweek doet mij goed. Sinds gisteren gaat het weer redelijk. Duidelijk minder moe.
Vanmorgen naar fitness geweest en nog niet eerder zo lekker hardgelopen op de lopende band. En dat na twee weken zonder fitness. Dat was wel weer een opsteker. Iets minder prettig is dat de belastingaangifte weer opgesteld moet worden. En dat moet maar als ik me wat minder moe voel (deze week dus). Gelukkig is er nu ook een aangifteprogramma voor de Macintosh, zodat ik dit jaar ook electronische aangifte kan doen. En ik heb nog een maand de tijd.

Op de kunstlinkspagina heb ik twee nieuwe links toegevoegd. Van The Art Book en van Trina Dalziel.

Inmiddels ben ik in de Driebergse bibliotheek geweest op zoek naar informatie over de villa (zie artikel d.d. 7-02-06). Daar kwam ik 'Gids voor architectuur en stedenbouw in Utrecht 1900-2005' (Uitgeverij Thoth) tegen. Heel leuk boek voor mij. Dat inspireert me om nog eens een paar bijzondere gebouwen te gaan fotograferen. Een recent boek en dus inclusief o.a. Leidsche Rijn. En vooral inclusief Villa Jongerius.
De villa blijkt rond 1920 te zijn gebouwd in opdracht van (je raadt het al) de familie Jongerius. De familie ging van het kweken van planten over naar transport. Jan Jongerius maakte o.a. motoren voor auto's, bussen en vliegtuigen.
Het huis is vermoedelijk door Jongerius zelf ontworpen. Inspiratie heeft hij waarschijnlijk opgedaan tijdens zijn Amerikaanse reizen. Wat mij tijdens het fotograferen niet is opgevallen, is dat het huis met een pergola is verbonden met de hal/fabriek. De villa, de tuin en de fabriek vormen samen één ontwerp.
Volgens het boek wordt de villa en het terrein "momenteel" (lees 2005) gebruikt voor televisieseries (laat even weten of je de villa (hebt) herkend in een televisieserie). Zouden de krakers er uit zijn?

Het was de reden om deze blog te beginnen. Om voor alle vrienden en familie deze vraag te beantwoorden. Na een paar maanden schrijven lijkt dit een onderbelicht onderwerp. Soms schrijf ik hier over en tussen de regels van de andere artikelen kun je ook wel lezen hoe ik me voel. Maar beschrijven hoe ik me voel valt niet mee. Niet omdat ik het moeilijk vindt om hierover te schrijven. Dat doe ik soms in individuele e-mail heel uitgebreid. Maar meer omdat ik me telkens afvraag of de lezer wel zit te wachten op al die details. Dit dilemma is heel mooi beschreven door Marina San Giorgi in een van haar gedichten, die ze schreef in de vijf jaar dat zij kanker had. Het gedicht vindt je in het menu onder Gedicht.

Gisteren weer de laatste kuurdag van kuur 3. Komende week een rustweek en dan kuur 4. De rustweek ben ik wel aan toe. Ben erg moe en de misselijkheid is wat meer aanwezig. Slecht geslapen ook de afgelopen week. Voel me dus niet fijn vandaag. Ik denk dat ik de komende week wel weer opknap. Dit weekend rustig aan. Wel gewandeld vanmorgen en vanmiddag met een boek en tijdschrift in bed.
Afgelopen maandag kregen we nog een belangrijk bloedwaarde door. De hoeveelheid van een afweereiwit (het G_IgG_K) in het bloed, waarvoor vorige week bloed was afgenomen. De hoeveelheid van dat eiwit in het bloed is een indicatie voor de activiteit van de Ziekte van Kahler. Als de waarde stijgt en boven een bepaalde waarde komt duidt dat op activiteit van Kahler. De waarde was nu iets gedaald ten opzichte van december. Dat lijkt dus positief. Maar toch weten we niet hoe we dat moeten interpreteren. Had het veel meer gedaald moeten zijn of moet je nog een maand verder zijn om iets te kunnen zeggen. De afdelingsarts en verpleegkundige konden daar gisteren ook niet veel over zeggen. Nu hebben we een telefonische afspraak gemaakt met de specialist voor maandag over een week. We houden jullie op de hoogte.

Bij een aantal artikelen heeft de Volkskrant tegenwoordig video's. De krant wil multimedia en vooral in TV. En dat doen ze niet slecht. Vanmorgen kwam ik bij een artikel over Borsele een verwijzing naar een video tegen. Van de krant naar de Mac is twee stappen ("That's one small step for a man, one giant step for mankind"), dus meteen even gekeken. Mooie impressie van Holland op zijn smalst.
Via de video kwam ik op een bewegende foto of was het video. In het ieder geval iets moois met foto's die bewegen in een Flash filmpje: Fata Morgana van Jeroen Kooijmans (let vooral op de kerk rechts in beeld).
Zo kwam ik in het archief van volkskrant.nl/oog en klikte daar op Robinsonia van Craig Robinson. Een knap in elkaar gezette advertentiepagina voor een nieuw land; komt allen wonen in Robinsonia. Zeker even kijken. Mooier dan Zweden of België. Je zou zo verhuizen.
En van daar klikte ik weer verder naar de site van Craig Robinson (www.flipflopflying.com). En die heb ik nu toegevoegd aan mijn blog links. Het eerste wat ik zag van Craig was Robinsonia en daarna las ik op zijn blog "Introducing Phyllis". Eerst dacht ik dat het over een geslachtsziekte ging, maar Phyllis blijkt te kunnen zingen. En als je dan de muziek luistert, die Craig heeft gemaakt met Phyllis, was mijn eerste gedachte nog niet zo slecht. Daarna heb ik de sonates van Rossini weer aangezet om even bij te komen. De rest van zijn blog en site zitten ook vol flauwe Engelse humor, bijzondere creaties en foto's, zoals in zijn blog-artikel "Shopping photos" (02 February 2006). En daar hou ik wel van.
Wat een uurtje klikken al weer opbrengt. Nog een blog te volgen. Èh nee, nog meer lees- en kijkplezier. En ook voor jou.

Gisteren was het weer dag 8 van de derde kuur. De verpleging was snel, zodat ik al weer om een uur 's middagds buiten stond. Voor het eerst niet gelunched tijdens de kuur. Ben nog steeds heel moe en daarbij, als ik me even inspan, heel licht misselijk. Zodra ik dan weer even rust neem ,voel ik me weer redelijk.

Sommige trouwe lezers laten weten dat ze wel graag willen reageren op een bericht op mijn blog, maar niet weten hoe. Sommigen klikken wel op de 'Comment' link, maar dan verschijnt dat vreemde scherm, zoals hierboven. Wat moet je daarmee? Misschien is enige uitleg wel handig. Ik ben begonnen met de "Comment" link te vertalen in het Nederlands. Nu staat er "Reageer..." onder een bericht. Dat nodigt misschien meer uit. Tussen de eventuele haken staat het aantal reacties op het bericht. In het Reactie-scherm heb ik de titel vertaald.

Hoe reageer je op een bericht:
Als je op de link "Reageer..." klikt kom je in een scherm dat er uitziet zoals hierboven. Je ziet niet op welk blog-bericht je reageert (dat kan ik (nog) niet veranderen), maar je schrijft hier wel voor het bericht, waarbij je op "Reageer..." klikte. Als er al gereageerd is, zie je bovenaan de eerdere reacties. Voer je naam, e-mailadres en eventueel je website- of blog-adres in en schrijf in het vak "Comment" je bericht. Als je op het ? achter het woord "Comment" klikt krijg je een scherm met wat uitleg en een paar smilies, die je kunt toevoegen aan je tekst. Klik op "Preview" en je ziet bovenin hoe je bericht er uitziet. Ben je klaar dan klik je op "Publish" en klaar ben je. Als je de pagina met Bas' Blog opnieuw laad (Laad opnieuw, Refresh, F5 in Windows), dan zie je achter "Reageer" het aantal reacties op het bericht.

Vandaag dus een pak watten in mijn hoofd. Toch even boodschappen gedaan. Even snel bij de natuurwinkel wat spullen gehaald voor het weekend. Gelukkig is de diepvries nog goed gevuld, dus veel hoefde ik niet te halen. Zag Paul Rosenmöller weer rondlopen in de natuurwinkel. Had ik net vanmorgen op de radio een interview met Frans Bromet gehoord, waarin hij vertelde dat Rosenmöller hem een keer had "Kalt gesteld" in Den Haag tijdens een serie interviews over lijsttrekkers, door in Den Haag iedereen te vertellen dat je moest oppassen voor Bromet. Stond ik naast Rosenmöller bij de kaas en brood en had ik toch heel even zin om hem te vragen waarom. Maar ja, toch niet zo'n zinvol gesprek denk ik. Het valt me op dat Paul Rosenmöller een echte Groenen-man is. Hij woont hiet iets verderop in het dorp en ik heb hem nog nooit in een auto gezien. Wel fietsend en hardlopend en bij de natuurwinkel. Maar wel meestal met een telefoon aan zijn oor. Een druk man nog steeds.
Zoals ik al eerder schreef voel ik net zo lekker om Olympische Spelen te kijken op TV en half op internet (NOS of www.torino2006.org/). Vandaag hele mooie sporten van echte bikkels; Noordse Nummers ('s morgens schansspringen en 's middags langlaufen) en de biathlon voor mannen. Vooral voor de biathlon atleten heb ik veel respect. Langlaufen en dan na ieder rondje even schieten op vijf schijfjes van 4 cm. En ieder keer als je mist krijg je een minuut bij je tijd. Beren van kerels, die ondanks de inspanning nog kunnen schieten en over de finish gestrekt in de sneeuw liggen van uitputting. Geen flauwekul met pootje haken of duwen, maar pure kracht en tactiek. Prachtig.
Straks komen de Nederlanders in beeld bij het schaatsen (5 km heren).
Gisteren heb ik nog een groot deel van de opening van de spelen gezien. Hebben de Italianen mooi gedaan. Heel stijlvol. Ik vond het prettig om naar te kijken. Nadat ik Sofia Loren had gezien met de Olympische vlag kon de TV uit. Toen waren alle Italiaanse toppers wel in beeld geweest; Ferrari, Ducatti, Sofia Loren en nog wat). En nu in de herhaling, zie ik de langlaufer van Etipoië voorbij komen. Nooit geweten dat ze daar sneeuw hadden. Prachtig spectakel.

Gisteren weer de chemo gehad. Was weer een lang zit/lig in het ziekenhuis; 3,5 uur. Voelde me goed genoeg om zef te rijden. Sandra voelde zich niet lekker en heeft even rust genomen. Wel heel erg geslapen toen ik thuis kwam. Vandaag weer een pak watten in mijn hoofd. Het gevoel waarbij je niet veel onderneemt, maar wel de olympische spelen kunt kijken.

In de rubriek 'Beesten in het nieuws' van mijn blog heb ik al eens een badende Japanse Makaak laten zien. Afgelopen weekend werden we getipt over een documentaire op TV met o.a. deze Makaken. We hebben de uitzending op de ZDF opgenomen en het stukje met de apen omgezet naar een QuickTime filmpje. Het is erg grappig. Het Duitse commentaar moet je maar voor lief nemen. Het commentaar is overigens wel erg informatief en ik ga de inhoud hier ook niet herhalen. Met dit filmpje zijn we nu ook onze filmpagina begonnen. We hebben nog een paar filmpjes klaar staan.

Soms heb ik een fijne neus voor bijzondere gebouwen. Je kunt een paar keer ongemerkt een gebouw voorbijrijden of denken dat je iets bijzonders ziet. Dat laatste had ik met deze moderne villa met bijbehorende fabriek. Wat me vooral aantrekt is het verval van een gebouw dat zoveel moderns en voorspoed uitstraalt. En de combinatie van heel modern met heel oud. Die combinatie van een villa met een fabriek erachter is ook al bijzonder. De locatie al helemaal. De villa en fabriek liggen aan de Kanaalweg 64 in Utrecht en dus aan het Merwedekanaal. Dat is aan de rand van Kanaleneiland tegen de parkeerplaatsen van het Congresgebouw aan. Geen idyllische plek met uitzicht. Op een aparte fotopagina staan meer fotos'.
De bouwstijl lijkt me van voor of net na de oorlog te zijn. De stalen kozijnen waren in die tijd erg modern. Wat vooral opvalt zijn de stenen pilaren met de leeuwen ervoor. Zouden die geplaatst zijn bij de bouw van de villa of heeft hier voor die tijd een veel oudere villa gestaan, waar die leeuwen iets beter bij pasten.
Ik kwam in het Utrecht Documentatie Systeem een verwijzing tegen naar een boekje met de titel "Villa Jongerius, Dynastie aan het Merwedekanaal". Het boekje gaat over "Villa en fabriekscomplex Jongerius" aan de Kanaalweg 64.
In het fotoarchief van de provincie Utrecht (http://www.fotodienstutrecht.nl/) vond ik bovenstaande zwart/wit-foto uit 1987. De foto staat in de rubriek "Gebouwen Monument Gevel". Dat de villa als monument wordt gekenmerkt komt vermoedelijk omdat De Rijksdienst voor de Monumentenzorg de Villa begin 2001 heeft aangewezen als beschermd monument.
Het pand wordt nu wel bewoond, maar het zijn duidelijk krakers of anti-krakers. Een vaste bestemming heeft de villa duidelijk nog niet. Op de websites van krakers is te lezen dat de villa op 17 juli 1999 is gekraakt, omdat het al sinds mei 1998 leeg staat. De villa en de gebouwen eromheen waren toen in bezit en gebruik door Defensie. Ik heb niet kunnen vinden of ze nu een andere eigenaar hebben. Wel heb ik een bedrijf gevonden die aan dit adres is gevestigd. Of dat ik de fabriek of in de villa is kan ik niet zien.
Zo kun je via Internet toch veel te weten komen over een villa aan het Merwedekanaal. Ik ben wel erg benieuwd naar het boekje over Villa Jongerius. Misschien komt er nog een vervolg op dit artikel.

Weer een kort bericht voor de volledigheid. Ben net terug uit het ziekenhuis voor dag 1 van de 3e kuur. Weinig bijzonders te melden. Nog niet bekend hoe de ziekte op de behandeling reageert. Mogelijk volgende week. Ik ben moe maar voel me wel goed. Nog even naar Utrecht geweest, maar daarover later meer. Nu eerst even slapen.

Vanmiddag weer naar fitness geweest. de verkoudheid is al een paar dagen over (goed teken dat mijn lichaam dat eronder heeft gekregen). Alle oefeningen op alle toestellen gedaan en even hardgelopen. En dat ging goed. Ik was wel fit vandaag.
Bijna ging het niet door, want de oude Scenic was niet zo fit vandaag. Volgens het controlelampje 'een fout in het systeem', 'maar je hoeft niet in paniek langs de weg te gaan staan en de dealer te bellen' concludeerde ik. Veel heb je niet aan zo'n vermelding in het instructieboekje. Met horten en stoten naar de snelweg gereden en daar gewoon vol gas. In Utrecht brandde het lampje nog steeds, maar zij reed weer als een zonnetje. Op de terugweg was ze nog warm en reed dus nog steeds goed. Volgens onze plaatselijke garagist Van Dijk is er iets met de labda-zonde. Maar hij heeft pas in maart tijd om het te repareren. Ben benieuwd of de Scenic ons zo lang blijft vervoeren of dat er een ochtend komt dat we de Wegenwacht moeten bellen. Ik moet morgenochtend wel naar het ziekenhuis, dus maar duimen dat ik morgenochtend de snelweg weer haal.

Televisie op internet is niet echt nieuw meer. Maar vandaag zag ik toch weer een aardig nieuw initiatief. Je hebt al digitale TV, die speciaal gemaakt wordt voor digitaal en niet voor de ether; o.a. van de omroepen (www.omroep.nl/geschiedenis of www.hollanddoc.nl). Die programma's kun je via internet bekijken of via je digitale abonnement. En je hebt videoboodschappen op internet (vaak ook geschikt voor je Video iPod), zoals van de inmiddels beroemde Newyorkse Rocketboom.com. Zij brengen iedere dag een videoboodschap van 3 minuten en hebben inmiddels de New York Times en het RTL Nieuws gehaald. En iedereen kan het. Technisch gezien dan. Je neemt een videocamera en draaien maar. Je zet het via je computer om naar een internet formaat. Even uploaden naar je site en je bent je eigen zendbaas. Het resultaat zal wel soortgelijk zijn aan de vele blog's. Het merendeel is niet om aan te kijken/te lezen. Maar wel ultieme vrijheid; geen tweede kamer die allemaal beperkingen oplegt aan jouw programma's.
Vandaag zag ik dus iets (relatief) nieuws. Een publieke zender op internet. Maurice Hirschhaut (50) was reclamemaker en had laatst een programma gemaakt voor de AVRO. En dat smaakte naar meer. Alleen hoe krijg je een programma op de TV. Dat viel niet mee, dus is hij voor zichzelf begonnen. Hij heeft een lifestyle-zender opgericht met o.a. kook- en architectuurprogramma's en zelfs een thriller. Het deed me even denken aan de TV-piraten van vroeger, maar het is wel beter en de onderwerpen vindt ik wel goed. Als je het op groot formaat in QuickTime bekijkt lijkt het redelijk op TV kijken (niet zo'n mini-schermpje als bij Rochetbloom). Maurice Hirschhaut zendt uit op interned1.nl.
Meer informatie over de nieuwe media vindt je o.a. op www.vpro.nl/detoekomst. En de komende week ook op www.omroep.nl/geschiedenis of www.hollanddoc.nl.

Van een van mijn vaste lezers ontving ik deze postkaart, gemaakt van foto's van onze blog. In navolging van de Poema-story. Wat een enkele foto al niet voor een plezier kan bezorgen. Ik hoop dat meer mensen zo veel plezier beleven aan mijn blog en het hen aanzet tot het maken van zulke creaties.