Tijdens onze vakantie op de Veluwe hebben we eekhoorns en herten gefilmd. De resultaten kun je zien op de filmpagina.

Gisteren zijn we bij de hematoloog geweest. We zijn meteen overgedragen aan een andere hematoloog. Het is een jonge gedreven vrouwelijke arts, waar we wel vertrouwen in hebben. Ze heeft de behandeling nogmaals met ons doorgenomen en deed dat zeer gestructureerd. Dat vonden wij erg prettig. De afdeling Hematologie is verhuisd naar een nieuwe plek en dat zag er fantastisch uit. Een plek waar je je thuis kunt voelen.

Op dit moment heeft het UMC bloed ontvangen van 3 donoren en van een vierde komt het nog. Daarmee kunnen ze zelf vaststellen welke donor het beste matcht. De verwachting is dat de stamceltransplantatie in december zal plaatsvinden.

We hebben voor de behandeling nog 1 afspraak met de hematoloog. De behandeling heb ik al beschreven; zie artikel Fase 3. Wat nu o.a. duidelijk is geworden voor ons, is dat mijn weerstand de eerste maanden na de transplantatie heel laag is. Daarvoor krijg ik dan antibiotica. Daarna blijft de weerstand nog 1 à 2 jaar laag. Dus dat wordt straks goed de handen wassen voor ons en iedereen in onze omgeving (overigens altijd verstandig om te doen; ook om de verkoudheid minder te verspreiden).

Het jaar 2007 wordt een spannend jaar voor ons. Wanneer en de mate waarin afstotingsverschijnselen zich gaan voordoen is onvoorspelbaar. Evenzo of je er chronische klachten aan overhoudt. En pas na lange tijd weet je of de behandeling echt is aangeslagen. Dus nog meer leven bij het moment.

Als ik zo'n lange tijd geen medisch nieuws heb te vertellen schrijf ik ook niet veel over hoe het met me gaat. Ik zit nu een lange tijd tussen twee behandelingen in. In die tijd gebeurt er op medisch gebied niet veel. Morgen ga ik weer bij de hematoloog in het UMC op bezoek. Daarover morgen meer.
Sinds de vakantie in België voel ik me wat fitter. Daarna ben ik ook weer begonnen met fitness bij de Hoogstraat in Utrecht. En ik onderneem weer wat meer. Maar altijd een ding per dag (als ik me daaraan hou).
Vorige week maandag naar fitness geweest. Dinsdag een oom in Enschede opgezocht. Hij leeft daar samen met een aantal vrijwilligers in een huis waar mensen in probleemsituaties worden opgevangen. Het huis heet de Wonne (www.wonne.nl). Heel mooi werk is dat.
Woensdagochtend op pad geweest voor de CKP. Donderdag naar de tandarts en vrijdagochtend een oom en tante op bezoek gehad.
En daar had ik het vrijdag bij moeten laten. Maar na een half uur meditatie voelde ik me goed. Met de fiets naar de zorgboerderij de Hondspol geweest voor wat biologisch-dynamische boodschappen (erg leuke plek om inkopen te doen). Daarna naar AH en toen was ik moe. Begin van de week hadden we een pompoen gekocht en nu wilde ik wel eens de pompoensoep maken. En omdat ik toch in de keuken stond heb ik aansluitend even gekookt. Gevolg was een pijnlijke rug (als ik dan iets van de grond wil oprapen kost dat 30 seconden) en heeeel heeeel moe. Zaterdagochtend stond ik voor het eerst in lange tijd dan ook moe op. Op zaterdag had ik een reünie van Herstel & Balans (het revalidatieprogramma, dat ik in 2004 heb gevolgd). Daarna geslapen. Zondag bij vrienden op bezoek geweest en 's middags geslapen. En vanmorgen stond ik weer fris op.
Tussendoor heb ik een paar keer een half uurtje in de tuin gewerkt en geprobeerd de nieuwe versie van mijn website programma (RapidWeaver) werkend te krijgen (dat is vanavond eindelijk gelukt).

Het mooiste dat je kunt worden is jezelf

Op mijn blog was een blogstilte, omdat we een paar dagen in Hoenderloo waren. Deze keer dus in de bossen. Nu hebben we hier in de omgeving ook niet te klagen over de hoeveelheid bomen, maar eekhoorns hebben we hier niet in de tuin. En in Hoenderloo ruik je de echte boslucht als je het raam openzet. Daar houden wij wel van. En in het park De Hoge Veluwe kom je nog eens een hert tegen (in ons geval een hinde met jong). Daar hebben we wel 10 kilometer voor gefietst en een tijdje staan wachten in een spothut, maar dan heb je ook wat.


Deze keer hebben we ook de beeldentuin en het jachthuis St. Hubertus bezocht. De beeldentuin was heel verrassend (zie foto's). De rondleiding in het jachthuis gaf een interessante kijk op de architect Berlage; een hele strenge man, die van hele strakke vormen houdt.

Foto's

De steenfabriek in de Bosscherwaard (aan de overkant van het Amsterdam-Rijnkanaal bij Wijk bij Duustede) heeft gewerkt van 1920 tot 1991. De fabriek en het terrein zijn particulier bezit en dus zelden te bezichtigen. Via het CBK Utrecht wisten we al dat het CBK samen met kunstenaars kunstprojecten bedenkt voor de steenfabriek. Het Utrechts Landschap onderzoek de mogelijkheden om het terrein te beheren en hield dit jaar hun Week van het Landschap bij en in de steenfabriek.

Het Utrechts Landschap wil het terrein en de gebouwen in eigendom verkrijgen, de fabriek restaureren en alleen twee loodsen behouden. De twee loodsen kunnen dan gebruikt worden voor evenementen en de gebouwen en het terrein worden toegankelijk voor publiek. Het terrein en de fabriek krijgen ook een functie voor de kunst (samen met het CBK?). Het bezitten van gebouwen (cultureel erfgoed) naast natuur past wel bij het Utrechts Landschap. Ze bezitten al meer gebouwen (landhuizen) en cultuur en natuur zijn zeer nauw verbonden; vooral in Nederland, waar elk stuk natuur wel gecultiveerd is. En het Utrechts Landschap heeft al meer terreinen langs de Rijn en Lek, zoals de Blauwe Kamer bij Rhenen. Om de plannen te realiseren is nog wel instemming van o.a. eigenaar, gemeente, provincie nodig en veel geld.

Ik zou het een goed idee vinden als het Utrechts Landschap het terrein krijgt. Ze vinden telkens een goede combinatie van natuur, cultuur en de betrokkenheid van bewoners en publiek. Dat zou goed bij de steenfabriek passen.

We hebben een stukje van de ringoven gezien en een wandeling gemaakt over het terrein. Zo'n steenfabriek is een prachtig gebouw. De oven is overigens veel lager en smaller dan ik had verwacht. Mooi gebied in de uiterwaarden met mooi uitzicht over de rivier. Grote kleiputten, die nu meertjes vormen. Wij zouden er in de toekomst wel vaker naartoe willen.

Foto's