aug 2006
Pruimenjam
27-08-2006 12:31 |
dag in dag uit
| Permalink
Onze pruimenboom heeft het dit jaar rustig aan
gedaan. Niet de overdaad van vorig jaar. Dat neemt
niet weg dat er voldoende pruimen hangen voor zo'n 9
potten jam en we daarnaast nog een paar kilootjes
kunnen opeten. De voorgaande jaren heeft mijn
schoonmoeder altijd heerlijke pruimenjam gemaakt in
verschillende varianten. Dit jaar wilde ik het eens
zelf proberen. Alle kinderen hebben dat vroeg of laat
dat ze zeggen: "Zelf doen!". Ik dus ook.
Eerst eens "Pruimenjam" ingetikt bij Google, maar dat leverde niet veel op. Het oude kookboek "Ik kan koken" van mijn moeder erbij gepakt en een pakje Marmello (pectine) gekocht. Dan is het niet meer zo moeilijk. Ik miste de foto's bij het recept van Marmello, dus die heb ik er zelf bij gemaakt.
Men neme een kilo pruimen
Stop de pruimen kort in kokend water en ontdoe ze van het vel.
Kook de pruimen in een pan en voeg de pectine en appeldiksap toe.
Zeef de pitten eruit en giet de jam in schone potten, die je dichtschroeft en 10 minuten op z'n kop laat staan.
Voor het betere conserveren nog even pasteuriseren.
Dan heb je drie potten jam.
Het hele recept vind je in het pakje Marmello.
En hoe is de smaak. Een beetje zuur, maar wel zonder suiker.
Eerst eens "Pruimenjam" ingetikt bij Google, maar dat leverde niet veel op. Het oude kookboek "Ik kan koken" van mijn moeder erbij gepakt en een pakje Marmello (pectine) gekocht. Dan is het niet meer zo moeilijk. Ik miste de foto's bij het recept van Marmello, dus die heb ik er zelf bij gemaakt.
Men neme een kilo pruimen
Stop de pruimen kort in kokend water en ontdoe ze van het vel.
Kook de pruimen in een pan en voeg de pectine en appeldiksap toe.
Zeef de pitten eruit en giet de jam in schone potten, die je dichtschroeft en 10 minuten op z'n kop laat staan.
Voor het betere conserveren nog even pasteuriseren.
Dan heb je drie potten jam.
Het hele recept vind je in het pakje Marmello.
En hoe is de smaak. Een beetje zuur, maar wel zonder suiker.
Donorstamcellen
Gisteren bericht gekregen van de hematoloog van het
UMC-U. Er zijn voldoende potentiële donoren gevonden
in de databank en de procedure is inmiddels
opgestart. Dat is goed nieuws. Nu maar rustig
afwachten tot een donor beschikbaar is om de
stamcellen af te geven.
Heel bijzonder vond ik het dat ik laatst iemand heb gesproken die bloed- en stamceldonor is geworden, nadat hij van mijn ziekte had gehoord. Als donor heeft hij informatie gelezen over de stamcelferese en al een bijeenkomst van stamceldonoren bijgewoond. Hij was nog nooit opgeroepen om stamcellen te geven. Als hij opgeroepen zou worden zou hij - net als ik drie jaar geleden - een week zichzelf injecties moeten geven met Neupogen en dan een ochtend naar het ziekenhuis moeten voor de ferese. Interessant om eens het verhaal van de kant van de donor tehoren.
Het is ook wel heel bewonderenswaardig dat mensen stamcellen willen afstaan voor een wildvreemde. Door hun goedgevendheid kunnen ik en andere kankerpatiënten langer leven. Ik had daar nooit zo bij stilgestaan, maar ik krijg nu toch veel respect voor de donoren.
Ik zal ook nooit weten wie mijn donor is geweest. En dat is maar goed ook om ieders privacy te respecteren. Wel bestaat tegenwoordig de mogelijkheid om - via een stichting - een anonieme brief - in het Engels - aan de donor te sturen. De donor mag daarop een antwoord sturen.
Heel bijzonder vond ik het dat ik laatst iemand heb gesproken die bloed- en stamceldonor is geworden, nadat hij van mijn ziekte had gehoord. Als donor heeft hij informatie gelezen over de stamcelferese en al een bijeenkomst van stamceldonoren bijgewoond. Hij was nog nooit opgeroepen om stamcellen te geven. Als hij opgeroepen zou worden zou hij - net als ik drie jaar geleden - een week zichzelf injecties moeten geven met Neupogen en dan een ochtend naar het ziekenhuis moeten voor de ferese. Interessant om eens het verhaal van de kant van de donor tehoren.
Het is ook wel heel bewonderenswaardig dat mensen stamcellen willen afstaan voor een wildvreemde. Door hun goedgevendheid kunnen ik en andere kankerpatiënten langer leven. Ik had daar nooit zo bij stilgestaan, maar ik krijg nu toch veel respect voor de donoren.
Ik zal ook nooit weten wie mijn donor is geweest. En dat is maar goed ook om ieders privacy te respecteren. Wel bestaat tegenwoordig de mogelijkheid om - via een stichting - een anonieme brief - in het Engels - aan de donor te sturen. De donor mag daarop een antwoord sturen.
Pruimengaard
18-08-2006 20:40 |
dag in dag uit
| Permalink
Dit jaar waren we hier voor de derde keer. Ieder jaar
is er wel weer iets verrassends. Dit jaar is dat voor
ons het werk van Tonyl.
Lente van Tonyl
Meer op de fotopagina
Sites met info over en werk van Tonyl:
- www.tonyl.ch/
- www.galerievita.ch/kuenstler/tonyl.html
- www.kentaro-art.com/tonyl.htm
Informatie over de Pruimengaard
Lente van Tonyl
Meer op de fotopagina
Sites met info over en werk van Tonyl:
- www.tonyl.ch/
- www.galerievita.ch/kuenstler/tonyl.html
- www.kentaro-art.com/tonyl.htm
Informatie over de Pruimengaard
Fase 3
Vandaag hebben we het gesprek gehad met de hematoloog
in het UMC Utrecht. We hebben uitleg gekregen over de
allogene stamceltransplantatie (SCT); oftewel de
donor-bloedstamceltransplantatie. In mijn ooit eerder
beschreven behandelschema heb ik dat fase 3
genoemd.
De planning klopt nog redelijk met onze schatting, namelijk dat ik de allogene SCT vermoedelijk in november of december krijg. Voor die tijd gaat de hematoloog op zoek naar potentiële stamceldonoren. Ik heb vanmorgen heel veel buisjes bloed afgegeven en daarmee wordt mijn 'profiel' bepaald. In een donordatabase wordt gezocht naar donoren die matchen met mijn profiel. Hoeveel dat er zijn horen we volgende week. Daarna wordt uit die groep geprobeerd de meest geschikte match te vinden. En als de betreffende donor dan ook nog steeds bereid is zijn stamcellen te doneren kan de transplantatie beginnen. Voor mij beperkt de periode tot de transplantatie zich tot wat kleine onderzoeken en af en toe een gesprek met de hematoloog.
Eind van het jaar wordt ik 10 dagen opgenomen. De eerste vier dagen krijg een middel, waarvan ik heel misselijk wordt. Daarna een lichte bestraling en lichte chemo, waar ik niet zo misselijk van wordt. Als laatste krijg ik de donorstamcellen. De 3 tot 6 maanden daarna moet ik medicijnen slikken om de afstotingsverschijnselen (Graft versus Host) in toom te houden. Het is juist die periode, die het spannends zal zijn in verband met eventuele complicaties.
Alle details over de behandeling beschrijf ik nog wel een keer. We moeten zelf ook de behandelwijzer van het UMC nog doorspitten.
De planning klopt nog redelijk met onze schatting, namelijk dat ik de allogene SCT vermoedelijk in november of december krijg. Voor die tijd gaat de hematoloog op zoek naar potentiële stamceldonoren. Ik heb vanmorgen heel veel buisjes bloed afgegeven en daarmee wordt mijn 'profiel' bepaald. In een donordatabase wordt gezocht naar donoren die matchen met mijn profiel. Hoeveel dat er zijn horen we volgende week. Daarna wordt uit die groep geprobeerd de meest geschikte match te vinden. En als de betreffende donor dan ook nog steeds bereid is zijn stamcellen te doneren kan de transplantatie beginnen. Voor mij beperkt de periode tot de transplantatie zich tot wat kleine onderzoeken en af en toe een gesprek met de hematoloog.
Eind van het jaar wordt ik 10 dagen opgenomen. De eerste vier dagen krijg een middel, waarvan ik heel misselijk wordt. Daarna een lichte bestraling en lichte chemo, waar ik niet zo misselijk van wordt. Als laatste krijg ik de donorstamcellen. De 3 tot 6 maanden daarna moet ik medicijnen slikken om de afstotingsverschijnselen (Graft versus Host) in toom te houden. Het is juist die periode, die het spannends zal zijn in verband met eventuele complicaties.
Alle details over de behandeling beschrijf ik nog wel een keer. We moeten zelf ook de behandelwijzer van het UMC nog doorspitten.
Kerken kijken in Utrecht
12-08-2006 12:02 |
dag in dag uit
| Permalink
De regen en de buitentemperatuur nodigen niet
echt uit om naar buiten te gaan, maar we hadden toch
heel erg de drang om weg te gaan. We zijn in Utrecht
twee kerken gaan bekijken. Als we op vakantie zijn
doen we dat ook, dus waarom niet in Nederland. Het
blijkt ook dat je voor mooie kerken helemaal niet
naar Italië hoeft te gaan. Kerken Kijken Utrecht
verzorgt ieder jaar een route langs kerken in de
Utrechtse binnenstad rond een bepaald thema. Dit jaar
wordt aandacht besteed aan gebrandschilderde ramen.
Laatst waren we al in de Nicolaïkerk.
De Sint Willibrorduskerk in de Minrebroederstraat is een kerk met een heel kleurrijk beschilderd interieur, een prachtig altaar en veel prachtige beelden. De kerk is tussen 1875 en 1879 gebouwd door en voor de katholieke Utrechtse middenstand. En die hebben duidelijk laten zien waar het geld zat. Veel pracht en praal. De kerk is vrijwel altijd te bezichtigen en iedere zondag kun je daar nog een Latijnse mis bijwonen. Tijdens de mis wordt gezongen door het Gregoriaans koor van de St Willibrordusgemeente.
De Sint Catharinakerk in de Lange Nieuwstraat heeft een iets rustiger interieur. De kerk stamt al uit 15e/16e eeuw. Vooral het houten balkon boven de ingang is prachtig bewerkt. De gebrandschilderde ramen zijn eenvoudig en daarom juist heel mooi.
De Utrechtse kerken zijn ook op internet te bekijken op de site van Kerken Kijken Utrecht. Op de site vindt je van veel kerken prachtige Vitual Reality (VR) beelden, waardoor je kunt rondkijken in de kerk. Vooral met de VR beelden van de St Willibrordus kun je goed zien hoe rijk het interieur is.
www.kerkenkijken.nl
De Sint Willibrorduskerk in de Minrebroederstraat is een kerk met een heel kleurrijk beschilderd interieur, een prachtig altaar en veel prachtige beelden. De kerk is tussen 1875 en 1879 gebouwd door en voor de katholieke Utrechtse middenstand. En die hebben duidelijk laten zien waar het geld zat. Veel pracht en praal. De kerk is vrijwel altijd te bezichtigen en iedere zondag kun je daar nog een Latijnse mis bijwonen. Tijdens de mis wordt gezongen door het Gregoriaans koor van de St Willibrordusgemeente.
De Sint Catharinakerk in de Lange Nieuwstraat heeft een iets rustiger interieur. De kerk stamt al uit 15e/16e eeuw. Vooral het houten balkon boven de ingang is prachtig bewerkt. De gebrandschilderde ramen zijn eenvoudig en daarom juist heel mooi.
De Utrechtse kerken zijn ook op internet te bekijken op de site van Kerken Kijken Utrecht. Op de site vindt je van veel kerken prachtige Vitual Reality (VR) beelden, waardoor je kunt rondkijken in de kerk. Vooral met de VR beelden van de St Willibrordus kun je goed zien hoe rijk het interieur is.
www.kerkenkijken.nl
Zomergasten
07-08-2006 21:22 |
dag in dag uit
| Permalink
De tweede uitzending van Zomergasten bij de VPRO was
goed. Te gast was Joep van Lieshout, kunstenaar, die
nogal wat teweeg heeft gebracht in de kunstwereld en
bij de gevestigde orde. En bij opzienbarende gasten
verwacht ik toch altijd een interessante avond,
terwijl bij voorgaande seizoenen van Zomergasten dat
soort avonden juist tegenviel. Deze keer dus niet. En
dat terwijl Van Lieshout 25 jaar geen TV meer had
gezien. Veel van de gekozen fragmenten kende hij dan
ook van vroeger (Benny Hill, poligoon) en uit musea.
En de gesprekken gingen ook over kunst. Van Lieshout
kan goed vertellen en zeker in samenhang met de
fragmenten maakte dat een interessante en leerzame
avond. Meestal kan ik bij een uitzending van
Zomergasten een paar fragmenten er uit pikken die
spectaculair of mooi waren. Bij deze avond waren
bijna alle fragmenten bijzonder. Op de site van
Zomergasten kun je een aantal fragmenten bekijken en
van anderen een aantal stills bekijken.
Joris Luyendijk, die dit jaar Zomergasten presenteert, doet het goed. Vorige week met Jeltje van Nieuwenhoven was wat traag. Joris had moeite om de doorgewinterde politica interessante uitspraken te ontlokken. Deze week kon je zien dat Luyendijk meer op gang was en het klikte ook tussen hem en Van Lieshout. Dat beloofd wat voor de volgende uitzendingen.
Komende zaterdag is de herhaling.
zomergasten.vpro.nl
Zomergasten op Wikipedia
Week-weblog van vorige week van Joris Luyendijk
Joris Luyendijk, die dit jaar Zomergasten presenteert, doet het goed. Vorige week met Jeltje van Nieuwenhoven was wat traag. Joris had moeite om de doorgewinterde politica interessante uitspraken te ontlokken. Deze week kon je zien dat Luyendijk meer op gang was en het klikte ook tussen hem en Van Lieshout. Dat beloofd wat voor de volgende uitzendingen.
Komende zaterdag is de herhaling.
zomergasten.vpro.nl
Zomergasten op Wikipedia
Week-weblog van vorige week van Joris Luyendijk
Terug op kantoor
05-08-2006 15:01 |
dag in dag uit
| Permalink
Gisteren was ik op kantoor bij een afscheidsreceptie
van een collega. Deze afscheidsreceptie was wel
bijzonder, want het is voor het eerst dat iemand bij
CODA met pensioen gaat. Ik heb bij CODA veel mensen
zien vertrekken, maar allemaal naar een andere baan.
Bij mijn vorige werkgever, KPN Autolease heb ik wel
veel recepties van gepensioneerden meegemaakt. Maar
daar werkte dan ook veel oud werknemers van andere
KPN onderdelen, die hun laatste jaren bij Autolease
sleten. Bij CODA is de gemiddelde leeftijd beduidend
lager. Mooie speech van de directeur met veel
aandacht voor de nieuwe regelingen bij CODA voor
gepensioneerden, die bij deze zijn ingegaan. Het valt
niet mee om afscheid te nemen na 13 jaar bij CODA te
hebben gewerkt.
Daarnaast was het voor mij heel prettig om weer mijn collega's te spreken. Die had ik sinds december niet meer gesproken. En kennis gemaakt met nieuwe collega's. Door de vakantietijd was niet iedereen op kantoor. Dat had als voordeel dat het minder vermoeiend was voor mij. Veelvuldig uitgelegd hoe het met mij gaat, want daar is iedereen benieuwd naar. Zelfs ondanks dat veel collega's mijn blog lezen. In een gesprek kan ik meer over mijzelf vertellen, dan via mijn blog.
Daarnaast was het voor mij heel prettig om weer mijn collega's te spreken. Die had ik sinds december niet meer gesproken. En kennis gemaakt met nieuwe collega's. Door de vakantietijd was niet iedereen op kantoor. Dat had als voordeel dat het minder vermoeiend was voor mij. Veelvuldig uitgelegd hoe het met mij gaat, want daar is iedereen benieuwd naar. Zelfs ondanks dat veel collega's mijn blog lezen. In een gesprek kan ik meer over mijzelf vertellen, dan via mijn blog.