"Zuinigheid met vlijt bouwt huizen als kastelen", zei mijn vader altijd. En hij leerde mij hoe je elektrische apparaten moest repareren. Dat heb ik dan ook veel geoefend vroeger. Een oude schaar van mijn moeder herinnert mij nog dagelijks aan een van deze oefeningen. In het snijgedeelte van de schaar zit een inkeping en een restje koper van de keer dat ik een snoer wilde doorknippen en vergeten was de stekker uit het stopcontact te trekken. Al doende leerde ik. Later veranderde het oefenen in echt repareren. Bijvoorbeeld toen ik van twee kapotte Miele wasmachines weer een werkende maakte. En afgelopen week was mijn boormachine aan de beurt.


Vorige week heb ik samen met een oom verlichting aangelegd in de kelder. Na een paar keer boren in het betonnen plafond begaf mijn boormachine het (na 17 jaar trouwe dienst). Mijn oom (broer van mijn vader) schroefde meteen de boormachine open, maar we konden niet direct iets ontdekken. We hadden op dat moment niet veel tijd, want de klus moest af. Later heb ik 'm nog maar eens opengemaakt en ontdekte dat de links-rechts schakelaar kapot was. Dan kun je Bosch bellen voor een nieuwe schakelaar, maar het kan ook anders. Zelfs een schakelaar kun je repareren. En zo geschiedde. De schakelaar had behoorlijk verbrande contacten en het plastic was wat vervormd (dat verklaart de brandlucht in de kelder). Het repareren viel niet mee, maar de schakelaar werkt weer een beetje en de boormachine ook. Hij schakelt niet helemaal lekker, dus misschien dat ik toch nog een keer een schakelaar koop. In het ieder geval weer een boormachine uitgespaard.