We hebben via internet geluisterd naar de uitzending van studentenradio van donderdagavond. Het item over het Kliko-mysterie zat in de uitzending, maar het interview met mij niet. Jammer. Was zeker niet serieus genoeg.

Ik had ook geen idee waar het om ging. Op de Welgelegenlaan zie ik een klein meisje; oh nee, het is een niet al te grote vrouw (ze zit in het eerste jaar van de school voor journalistiek blijkt later) met de deksel van een Klikobak te klepperen en houdt een grote microfoon vast. Mijn eerste gedachte was; me and my first Sony. Toen ze begon over het Kliko-mysterie was ik nog niet overtuigd van de ernst en reageerde ik niet echt serieus. In de maling genomen worden is op zich leuk, maar je moet er niet al te gretig inlopen. Nadat de microfoon uit was vertelde ze wat ze deed en dat de informatie van de politie echt serieus was. 's Avonds lazen we hierover een artikel in de Stichtse Courant. Jammer. Kans gemist om eindelijk eens op de radio te komen.