Deze tekst staat onder het kopje 'Kahler' omdat het vandaag de eerste opnamedag is. Maar eigenlijk was het meer een 'dag-in-dag-uit'.

Vanmorgen om 11.00 in het Antonius Ziekenhuis aangekomen. Ik lig nu met Michael op de kamer. Jonger dan ik. Hij krijgt ook een stamceltransplantatie deze week. Woensdag krijgen we allebei een eigen kamer.
Vandaag is alles voorbereid voor de behandeling deze week. Morgenochtend nog twee harttesten in het kader van de behandeling van de afgelopen vier maanden. Daarna krijg ik de eerste kuur. Gelukkig krijg ik nieuwe medicijnenen tegen misselijkheid, dus misschien heb ik daar nu minder last van. Want twee weken in een kamertje verblijven en Sandra veel te weinig zien is nog te doen, maar die misselijkheid is vreselijk.
Nu liggen we in gedeeltelijke isolatie en vanaf a.s. vrijdag, de dag van de stamceltransplantatie, moet ik echt in isolatie. Dat betekent dat ik geen bloemen op de kamer mag, bepaald eten niet mag hebben, iedereen die de kamer inkomt zijn handen moet desinfecteren en geen mensen met ziektes op de kamer mogen komen.

Sandra, Michael en ik hebben vanmiddag Carcassonne gespeeld. Dat was erg leuk. Altijd verrassend om met nieuwe tegenstanders te spelen. Sandra is vanmiddag even gaan wandelen naar de kinderboerderij en park Oude Gein (zie foto's), toen ik dacht te gaan rusten. Maar op dat moment kreeg ik onderzoeken en uitleg over de behandeling. Dus van rusten kwam niet veel.

Qua techniek is er wel wat veranderd t.o.v. drie jaar geleden. Alle kleine kamers op de verpleegafdeling Hematologie zijn voorzien van een telefoonaansluiting voor Internet. Michael en ik hebben zo wat apparaten meegenomen. Een kleine inventarisatie: twee laptops, iPod, iPac en wat oortelefoons. 

Michael had de telefoonverbinding voor internet al getest. Het versturen en ophalen van de eerste e-mails was dan ook snel gebeurd. Deze tekst heb ik ook aan Sandra gestuurd om op de blog te zetten. De foto's heeft ze uiteraard zelf gemaakt.