Het ging alweer iets beter vandaag. Minder geslapen. Meer kunnen praten. Tijdschrift doorbladeren.

Waarschijnlijk komt dit ook doordat Bas aangesloten is op een Primperanpomp; continue toediening van anti-misselijkheidsmiddel. Ook al was hij niet continue misselijk. Zodra hij ging bewegen moest hij toch spontaan overgeven. Dat begon hem inmiddels allemaal een beetje te veel te worden.

Uberhaupt hadden we vanavond allebei een beetje de balen van dat gehang in dat ziekenhuis zonder enig moment van privacy.

Enigszins overmoedig ging Bas maar wat 'fitnessoefeningen' doen om de tijd te doden en de conditie op peil te houden. Maar dat bleek toch nog iets te veel te zijn.