Nu eens wat anders. Ik ben gisteren naar het Stedelijk Museum in Amsterdam geweest. 's Morgens bedacht en 's middags was ik in het museum. Handig als je toch niets te doen hebt. Ik voelde me goed. Ik wil al heel lang de tentoonstelling van Rineke Dijkstra zien in het Stedelijk. Sandra had geen zin ("fotografie is geen kunst"; een vriendin liet dat ook nog even weten via de telefoon). En ik weet niet of het mij in de komende maand nog gaat lukken. Ik ben blij dat ik ben gegaan. Op televisie en in de krant had ik al een aantal foto's gezien, maar op het formaat 1,5x1 meter is haar werk heel indrukwekkend. Vooral de foto's waar de modellen van top tot teen op staan, zoals de strandfoto's. De belichting en scherpte-diepte is heel bijzonder. Alsof de modellen voor de lijst staan. Ook een video van Dijkstra bekeken over discobezoekers in Engeland en in Nederland. Opgenomen in een aparte studio in de disco. Tegen een witte wand staan jongeren alleen, onhandig te staan, roken wat of gaan dansen op de muziek. Getoond op twee schermen naast elkaar met keiharde dance (UK) en house (NL) muziek (stukjes van de video zie je in de impressievideo van de tentoonstelling op de site van SMCS). Heel typerend. De Engelsen waren heel herkenbaar (dronken en slecht gekleed) uit de tijd dat ik voor CODA wel eens naar Harrogate ging en daar 's avonds in de nachtpub belande met collega's. Rineke Dijkstra - Portretten VERLENGD! (nog tot 26 februari www.stedelijkmuseum.nl). En voor kinderen heeft het SMCS nu workshops door Nederlandse fotografen, zoals Rineke Dijkstra. Als ik 14 was wist ik het wel; dan ging ik daar leren fotograferen. Maar helaas ik word niet toegelaten, dus heb ik mijn geluk buiten het SMCS beproeft (zie fotopagina).
Ook in het Stedelijk nog een andere fototentoonstelling gezien. En een maffe film gezien, die Nederland heeft getoond op de Biënnale in 2005: Mandarin Ducks (De Rijke / De Rooij - Mandarin Ducks (Nederlands Paviljoen Biënnale 2005).
Het was leuk en inspirerend om weer in Amsterdam te zijn.