KnuffeltankOp weg naar Rotterdam was het op de A15 vanmiddag soms even angstig. Als het echt heel hard sneeuwde, heel erg glad werd en ik in mijn achteruitkijkspiegel een vrachtwagen te hard op me af zag komen. Zou die vrachtwagen op tijd remmen en niet doorschieten?.. Harder durfde ik echt niet, links van me was het nog gladder. Het ging goed gelukkig. Soms was ik stil van bewondering. Het was dan rustig. Onschuldige sneeuwvlokjes dansten naar beneden. Prachtig was ook hoe de wind kunstige vormen blies van dunne stuifsneeuw, pirouettjes over het asfalt. En links en rechts van de snelweg was het zóó mooi... Ik had geen haast. Ik hing veilig achter een tankwagen en genoot. Prachtige muziek koos ik bij deze filmische beelden. Loreena McKennitt. Chopin. En dat heerlijke hobo-concert van Mozart. Voelde ik nou Geluk? 'Kemira' las ik op de tankwagen voor me. Die gaat richting Botlek dacht ik toen het woord 'kunstmest' in me opkwam, direct gevolgd door 'chloor' en 'ammoniak'. Associaties uit berichten waarmee Kemira ooit in het nieuws kwam. Toch voelde ik me veilig achter deze goedmoedige ijsbeer. Ik dacht er niet aan om in te halen. Ik voelde dat, àls hij zou kantelen, de knuffeltank hooguit limonadesiroop zou bloeden.
10:29:03 PM |
|