Weblog van Martin Volder

maandag, 31 januari 2005

Pff.. :( advertentie uit De Telegraaf 9:19:58 PM     |

Consumentenbond De Consumentenbond geeft advies over bellen via internet. Maar de bond snapt het zelf niet zo... 9:19:52 PM     |

ID&T wordt Slam!FM Helemaal mee eens, Breuls! 9:19:44 PM     |

vrijdag, 28 januari 2005

Buurtsuper Quorn vind ik er niet. Geen vegaburgers ook. Tofu al helemaal niet natuurlijk. Maar voor een enkele vergeten boodschap stap ik soms toch binnen bij de buurtsuper. Ze hebben een soort van Allerhande, Lekker Makkelijk heet het blad. Met deze keer zowaar een vegetarisch recept! 9:15:53 PM     |

donderdag, 27 januari 2005

Moooiii Niet uniek, maar altijd prachtig - een adembenemende zonsondergang. Het kost geen cent! En als je wat haast kan inleveren wordt de ervaring nog mooier. Stil word je er van. Maar, daar had ik even geen tijd voor - hier bij Amersfoort. En dus pakte ik mijn camera om het moment te vangen. 5:34:49 PM     |

woensdag, 26 januari 2005

Rechtsstaat Juichend werden ze begin jaren '60 binnengehaald. De jonge mannen uit Italië en Spanje. Gastarbeiders werden ze genoemd. Voor even over om te helpen ons land rijk te maken. Hun familie kon zolang wel achterblijven. Gezinshereniging? Daar konden we niet aan beginnen! Maar ze kwamen toch, eerst hun vrouwen en later hun kinderen. Bovenstaande tekst leidt een aflevering in van Andere Tijden over de komst van de gastarbeiders. Wie zich afvraagt waar ging het mis? vindt hier een deel van het antwoord. Eerst mochten ze zich niet aanpassen. Daarna moesten wij ons zoveel mogelijk aan hen aanpassen en vooràl niet stigmatiseren. En nu roepen we pas je aan aan onze normen en waarden of vertrek! Maar een radicale kern heeft genoeg van onze maatschappij en wil zich helemaal niet meer aanpassen. En ook niet vertrekken. Integendeel. De overeenkomst door de tijd heen? Het is wij - en daarnaast zij. Terwijl het nieuws vandaag draaide om het proces tegen Mohammed B, was ik was bezig een ander nieuwsfeit te verwerken. Het terrorisme-debat van eerder deze week. De plannen van het kabinet kunnen rekenen op brede steun, zo bleek. Mensen kunnen worden opgepakt zonder concrete strafbare feiten te hebben gepleegd. Of in hun vrijheid worden beperkt: straatverboden. Enkel en alleen omdat iemand in verdachte kringen verkeert. En de vrijheid van meningsuiting wordt beperkt. Wie zegt 11 september heeft ook goede dingen opgeleverd, kan worden vervolgd. Die plannen zijn ook heel nadrukkelijk wij-zij. Want wij zullen echt niet hinderlijk worden gevolgd, beperkt of opgepakt - zonder concrete verdenking. Maar zij wel. Maxime Verhagen zei tijdens het debat iets opmerkelijks: tien onschuldigen in de cel is aanvaardbaarder dan één terrorist op straat. Nooit gedacht dat een CDA-politicus iets zou zeggen dat zó in strijd is met de principes van onze rechtsstaat. Ook de PvdA steunt in grote lijnen de maatregelen van het kabinet, maar deze uitspraak ging Wouter Bos te ver: Hij zegt dat natuurlijk omdat hij zelf niet een van die onschuldigen is die in de cel terecht komt. En die anderen zijn in dit geval natuurlijk moslims. Goeie reactie. Maar, hoe erg vindt een gemiddelde Nederlander (autochtoon - wij dus) het, als tien hinderlijke Marokkanen ten onrechte van straat worden geplukt? In alle eerlijkheid? 7:48:36 PM     |

dinsdag, 25 januari 2005

Mannen: streel uw vrouw .. Liefdevolle aanraking of zachte streling hebben een heilzame uitwerking op vrouwen, blijkt uit Amerikaans onderzoek. Een paar minuutjes geaaid worden op plaatsen als nek, rug of handen blijkt de bloeddruk van een vrouw merkbaar te verlagen. Dat komt doordat de hersenen dan oxytocine vrijmaken, een stof die de hartslag vertraagt en de bloeddruk verlaagt. | Het Laatste Nieuws 5:39:07 PM     |

Google vs Microsoft Interessant nieuws over Google. Terugdenkend aan de tijd dat we nog afhankelijk waren van Webcrawler (R.I.P.), Altavista en steeds zwaarder opgetuigde 'zoekportals', kan ik alleen maar verschrikkelijk dankbaar zijn dat Google is verschenen. De eenvoud en de kracht - fantastisch gewoon. Zonder Google waren we met zijn allen afhankelijk geworden van MSN Search - standaard ingesteld als zoekmachine in Explorer. En dan had MSN Search bepaald niet zo op Google geleken als nu het geval is. Enfin. Ik ben erg blij met Google. En ook met Firefox, daar schreef ik al eerder (1 | 2) over. Vooral die extensies vind ik fantastisch. En nu lijkt het er sterk op dat Google en Firefox de krachten gaan bundelen. Het hoofd ontwikkeling van Firefox schrijft op zijn log dattie in dienst is getreden van Google. Maar hij blijft wel gewoon hetzelfde werk doen: fulltime werken aan Firefox. Hmmm.. ;) Lees meer bij News.com. 5:10:19 PM     |

maandag, 24 januari 2005

Verantwoordelijkheid We schieten uit onze kramp. En misschien is het onvermijdelijk dat we soms even doorschieten. Woensdag schreef ik over de zelfcensuur die de journalistiek zo lang teisterde. En die volgens mij erg schadelijk was. Het niet benoemen van problemen suste de elite (journalistiek, opinieleiders, politiek) in slaap. Inmiddels beperken de problemen zich niet meer tot wijken waar toch geen journalisten of politici wonen. En wordt gezocht naar de juiste toon. Die kwalijke zelfcensuur kwam, denkik, voort uit een gevoel van verantwoordelijkheid. Bevoogdend, onverstandig, vaak misplaatst ook - maar toch. Met het verdwijnen van die zelfcensuur lijkt ook de verantwoordelijkheid uit de mode geraakt. De verontwaardiging, de angst, de woede. Het wordt àllemaal geregistreerd en weer uitgezonden of in de krant gezet. Ja, ook ìk dacht (zie mijn stuk van woensdag) tot mijn eigen schrik eigen schuld. Maar om dat over de volle breedte van de voorpagina te zetten.. Ik heb er grote moeite mee. Gevoelens aanwakkeren is iets anders dan zaken benoemen. Nog even terug naar die zelfcensuur, want daarvan kwam ik tot mijn eigen verbazing vrijdag ineens nog een aardig voorbeeld tegen. Àfgelopen vrijdag ja. Het NOS radionieuws. De avond daarvoor wachtten Marokkaanse jongeren mensen op die wilden gaan winkelen in Hoog Catharijne in Utrecht. Bovenaan de roltrappen bij V&D stuitten klanten op een agressieve muur. Het was niet mogelijk om het warenhuis te betreden. Ook op andere plekken hadden groepen Marokkanen het op het winkelend publiek voorzien. De politie schat dat er tussen de twee- en driehonderd jongeren bij betrokken waren. Vrijdagochtend om zes uur luisterde ik naar het radionieuws en toen waren het ineens geen Marokkanen meer: De politie heeft bij een veegactie in winkelcentrum Hoog Catharijne in Utrecht acht jongeren aangehouden. Tientallen agenten gingen tot actie over, nadat twee- tot driehonderd jongeren zich tegen de politie hadden gekeerd. De jongeren vielen het winkelend publiek lastig. En toen de politie daar wat van zei sloeg de vlam in de pan. De politie ontruimde Hoog Catharijne; daarbij gebruikten agenten de wapenstok en ook werden honden ingezet. Kijk, dan is het toch ineens een heel ander bericht. Het is een illustratie van hoe àlle media tot voor kort werkten. Na zo'n incident zou geen krantenlezer, tv-kijker of radio-luisteraar weten dat het om Marokkanen ging. Laat staan dat het iets te maken had met het offerfeest zoals winkeliers zeggen (die waren niet verrast - rond het offerfeest en het suikerfeest ontstaat vaker een dreigende sfeer). Die zelfcensuur zijn we (op een enkele uitzondering na dus kennelijk) gelukkig kwijt. Nu nog het besef dat journalisten meer zijn dan 'alleen maar de boodschapper'. Wat breng je en hoe verpak je het - ik vind het een verantwoordelijkheid. 11:50:20 PM     |

vrijdag, 21 januari 2005

Dat je dus niet... ...zegt ik wil tòch die film afkijken, hè. Je hebt het beloofd: je gaat tegelijk met mij naar bed. Kijk, hier moet je tekenen: 6:01:42 PM     |

donderdag, 20 januari 2005

Zo waarlijk helpe mij God Almachtig All who live in tyranny and hopelessness can know: the United States will not ignore your oppression, or excuse your oppressors. When you stand for your liberty, we will stand with you. Met de hand op de bijbel beloofde president Bush vanavond dattie zich zal inzetten voor freedom en liberty in de wereld. George Bush, de born-again Christian. De man die zegt dattie door God wordt ingefluisterd en het sterke gevoel heeft dat zijn (her-)verkiezing onderdeel uitmaakt van een Goddelijk Plan. Deze George Bush, die homo's vies vindt, onthouding hèt antwoord tegen aids en sociale voorzieningen zonde van het geld. Ja deze George Bush, die trof vanavond zowaar een verzoenende toon. Enige bescheidenheid zelfs over de rol die God voor hem en zijn land bedacht heeft: We go forward with complete confidence in the eventual triumph of freedom. Not because history runs on the wheels of inevitability; it is human choices that move events. Not because we consider ourselves a chosen nation; God moves and chooses as He wills. We have confidence because freedom is the permanent hope of mankind, the hunger in dark places, the longing of the soul. Wil hij met deze speech in de geschiedenisboekjes komen? Gaat hij zich echt inzetten voor een vreedzamer wereld? Een wereld waarin het welzijn van haar bewoners belangrijker is dan de economische en militaire belangen van Amerika? Is de goede God - die wel van homo's houdt en van arme of domme mensen en die alle culturen een plekje gunt ook al zitten ze niet te wachten op Coca Cola en McDonalds - is die God nu eindelijk tot George jr doorgedrongen? Wordt de aarde de komende vier jaar mooier, milder, verdraagzamer? 9:40:31 PM     |

woensdag, 19 januari 2005

Politiek-correct In Amsterdam-Oost is gisteravond een herdenking gehouden voor de 19-jarige jongen die maandag om het leven kwam na een tasjesroof. Ik hapte even naar adem toen ik het kindmeisje Aldith dit hoorde voorlezen. Een herdènking voor deze tasjesdief? En wie waren daar bij dan - zijn mede-crimineeltjes? Inderdaad, daar stonden ze. De mede-crimineeltjes. Wàt een lef, dacht ik. Elke dag met grote minachting de straat in bezit nemen, roven en vernielen. En nu het een keer mis is gegaan ook nog eens zonder gêne op diezelfde straat deze Ali herdenken. Hij had een hart van goud, staat er op een briefje. Ha..!.. Later op de dag lees ik dat Ali met zijn hart van goud net vier maanden achter de tralies had gezeten. Juist op de dag dat hij deze voor hem dodelijke tasjesroof pleegde, kwam hij bij de rechter vandaan. Wegens een gewapende overval op de Xenos in de Kalverstraat. Heel even denk ik (ik schrik ervan): net goed! .. Ik lucht mijn hart bij wat collega's: ik krijg hier heeeel rechtse gedachten van, klaag ik. Ik ook!! hoor ik van verschillende kanten. Ik weet denkik wel waar het mis is gegaan. Ik was er bij. In die zo óver-politiek-correcte jaren. Op redacties wist je soms wel van de etnische achtergrond van verdachten. Maar het kwam nóóit op de radio of in de krant. Die zelf-censuur ging heel ver. Een verdachte mocht in een bericht wel Jan K. heten, maar geen Ali K., dan werd maar een bericht zonder voornaam gemaakt - een 23-jarige Rotterdammer kon ook wel. Als er ergens vox-pops (straatreacties) werden gehaald dan werden racistische uitingen er uiteraard uitgeknipt. "Het waren Marokkanen mevrouw," was natuurlijk racistisch. Het waren namelijk mensen, geen Marokkanen. En als ze een Nederlands paspoort hadden waren het Nederlanders. In elk geval géén Marokkanen. Iedereen deed eraan mee. In de journalistiek. In de politiek. Links of rechts. Integratie was geen onderwerp, discriminatie zo nu en dan wel (een test bij een discotheek leverde een leuk onderwerp op), maar integratie niet.. We sloten collectief onze ogen, wilden niet zien wat er gebeurde met gezinnen die tussen twee culturen leefden. Gebrek aan interesse die, zo zien we de laatste jaren, heeft geleid tot minachting en haat. Wij horen er inderdáád niet bij, lijkt de boodschap van de Marokkanen die me na-sissen terwijl ik zo snel mogelijk langs ze fiets. 11:27:08 PM     |

dinsdag, 18 januari 2005

Dodenlijst Alle bedreigingen aan uw adres zijn begonnen naar aanleiding van kritiek die u had op de islam. Nu u weer aan het werk gaat: moet u uw toon matigen? Ongeacht de toon of de strategie die men hanteert, of het nou gaat om de zachte woorden van Job Cohen, of het vrijpleiten van de islam door Ahmed Aboutaleb, of de harde grenzen van Geert Wilders, of het feit dat ik een beperkt aantal beginselen in de islam in strijd acht met de liberale democratie - wij staan allemaal op de dodenlijst van de terroristen. Voor de radicale moslims maakt het niet uit welke toon of welke strategie men kiest. 9:53:02 PM     |

maandag, 17 januari 2005

Batman op de steiger (NOS) (FokSuk.nl) Make love not war (BBC) (Shahab) 9:35:34 PM     |

vrijdag, 14 januari 2005

Oeps.. .. en dat bij een .. Wetenschap: Hersenen schrikken van een foutje. 4:39:14 PM     |

donderdag, 13 januari 2005

Oef... Ik fiets er elk dag langs. Flatwoningen met op bijna elk balkon een schotel. De bezitters van deze schotels zijn Turken en Marokkanen. Sommigen hebben ook een kabelabonnement. Maar bijna een kwart kijkt alleen via de schotel. De koepel van programmaraden onderzocht of ze toch te porren zijn voor een kabelabonnement. Ik lees in het onderzoek (Word-bestand) dat Marokkanen graag Al Jazeera via de kabel zouden willen ontvangen. En Turken de zender ATV. En ook deze passage staat in het rapport: Opvallend is dat de helft Turken en negen van de tien Marokkanen die geen kabel hebben en alleen via de satelliet televisie kijken, niet naar een Nederlandse zender kijken. Natuurlijk wist ik het wel zo ongeveer. Maar ik vind het eigenlijk heel confronterend om te lezen dat ik elke dag langs huizen fiets, waarvan een flink deel van de bewoners niks weet van de wereld die ik ken. Kopspijkers, Idols, Goede Tijden Slechte Tijden. Of gewoon het nieuws waardoor wij geraakt worden. Ze hebben geen idee. 7:27:50 PM     |

woensdag, 12 januari 2005

Stoeptegel RIJSWIJK (ANP) - Een 30-jarige automobiliste uit Uden is in de nacht van zondag op maandag overleden doordat iemand een stuk stoeptegel van een viaduct boven de A4 gooide. Het stuk steen sloeg door de voorruit van de auto. Het was een klein bericht. Waar, zoals zoals vaak bij kleine berichten over dodelijke ongelukken, veel leed achter schuilt. Vanochtend lieten twee kranten, het Algemeen Dagblad en de Telegraaf, de achterblijvers hun verhaal doen. Haar vriend Mari is verscheurd van verdriet, lees ik. Hij en Louise-Angelique (30) waren tien jaar samen. Mocht de dader gevonden worden: "in de rechtszaal sta ik niet voor mezelf in." Ze zaten vol plannen, ze dachten aan kinderen, in september zouden ze naar de herdenking van haar idool James Dean in Amerika gaan. En allebei waren ze actieve fans van de Golden Earring. "Waarschijnlijk komt George Kooijmans van de Golden Earring naar de crematie." Tussen de middag hoorde ik Mari op de radio bij Omroep Brabant. Een verslaggever was naar Uden gestuurd om zijn verhaal te registreren. Mari was emotioneel maar kwam goed uit zijn woorden, hij wilde zijn verhaal graag kwijt. "En zo komt zo'n nieuwsfeit toch heel dichtbij," concludeerde de presentator in zijn afkondiging. Dat het onderwerp werd gemaakt was voortschrijdend inzicht, enorm geholpen door de kranten. Want een dag eerder werd juist besloten om de familie maar niet lastig te vallen. Zo werkt dat vaak. In veel gevallen de verkeerde (vind ik) kant op. Onder druk van verhalen van anderen of om juist een 'concurrent' (is een krant een concurrent vraag ik me dan af) voor te zijn, hollen we achter onderwerpen aan die we niet zouden moeten doen. Of in elk geval niet zo hijgerig. De terughoudendheid van gisteren was misschien een tegenreflex. Waardoor we dus pas een dag later het juiste besluit nemen. Morgen kan zich een verhaal aandienen dat weer net anders is waardoor ik vind dat we het juist weer nìet moeten doen. Maar, ook dan zal vrees ik de berichtgeving van anderen van grote invloed is op onze eigen afwegingen. Ik denk dat iedere journalist dit mechanisme herkent. Elke redactie is eraan onderhevig. 4:40:04 PM     |

dinsdag, 11 januari 2005

Sorry heren... ...de aanbieding geldt niet meer. Vanaf vandaag graag weer rechtstreeks geld overmaken naar giro 555. 9:24:34 AM     |

maandag, 10 januari 2005

iPod Een jaar geleden kozen de lezers de digitale camera als het product van het jaar. Nu is het de iPod. Ik kan me daar helemaal in vinden. Oh, ik ben werkelijk hooked, hooked, hooked aan dat ding. Hopeloos verslaafd! Nog méér in de ban van mijn iPod als destijds van mijn digitale camera. Ooit kon ik leven zonder iPod. Nu kan ik me dat echt niet meer voorstellen. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed (dat laatste bij wijze van spreken dan he). 10:28:04 PM     |

Doneren Wat een ellende. Wat een beelden. Hoe machteloos sta je tegenover zoveel natuurgeweld? Honderdzestigduizend doden. Onvoorstelbaar. En dan de ellende daaromheen. Mensen die nog wel leven maar geen leven meer hebben. De beelden en de verhalen hebben hun effect gehad. Bijna iedereen moest wat met dat gevoel. Geven dus, massaal. De ramp voelde dichterbij dan anders. Geen Afrikaanse kindertjes met hongerbuikjes doordat volwassen Afrikanen een oorlog uitvechten. Maar slachtoffers van een natuurramp, waarvoor zo snel geen schuldige is aan te wijzen. In een omgeving die vertrouwd aandoet, paradijselijke stranden met blanke vakantiegangers. Weggespoeld, net als ontelbaar veel meer Aziatische mannen, vrouwen en kinderen. Gisteren ontving ik deze foto in mijn mailbox. Wie kent dit kind: contact Phuket Hospital!!! is de titel van het mailtje: In de bijlage bevindt zich een foto van een jongetje uit Khoa Lak, ongeveer twee jaar oud met een west-europees uiterlijk, dat zich zonder ouders of andere familie in het genoemde ziekenhuis bevindt. Hij is nog te jong om te  praten en in het ziekenhuis in Phuket heeft met geen idee welke nationaliteit het jongetje heeft. Hij zoekt zijn ouders of eventueel andere familie. Ik geef het niet graag toe, maar deze foto greep me meer aan dan de Aziatische kinderen onder dat zeil. Die kinderen hebben mijn sympathie - ik trek mijn portemonnee voor ze. Maar deze jongen wilde ik meteen oppakken, knuffelen, helpen. Ik voel me schuldig voor het onderscheid. Het komt natuurlijk doordat dit jochie mijn eigen zoontje had kunnen zijn, en die Aziatische kindertjes niet. Maar 't is een primitieve impuls. Waarvoor gelukkig - ik ben dus niet de enige - een psychologische term bestaat: verwantenselectie. Mijn rationele geest en mijn altruïstische hart moeten daar maar extra tegenwicht aan bieden. Misschien moet ik nog maar wat doneren. Update (18:30): Het jongetje was voor het weekend al herenigd met zijn ouders en heet Hannis. Zie Webwereld en de comments. 4:23:50 AM     |