Weblog van Martin Volder
        

Weblog van Martin Volder

donderdag, 30 september 2004

Na de markt

Als de markt voorbij is,

is het súperleuk rennen!

Maar het leukste van alles is misschien wel:

het complimentje straks van de kraambouw-meneer.
10:17:39 PM     |


woensdag, 29 september 2004

Mijn oude radio

"Zeg uh, ik heb hier nog die ouwe radio, die van je oma, die op je kamer stond. Wil je die nog hebben of zal ik die weggooien?" Wèggooien? Dat kon mijn vader niet ménen!

Hoeveel uren ik niet voor dit prachtige Grundig 3068 Musikgerät met Wunschklang Register heb gezeten, als kind... zorgvuldig draaiend over de KW (korte golf), MW (middengolf) en LW (langegolf). Langs bakens en stoorzenders. Langs verre wereldomroepen en mysterieuze spionageberichten: metalige Duitse stemmen die eindeloze cijfercombinaties opdreunden. Uitzendingen in het engels, in onverstaanbare talen of in het Nederlands van Radio Moskou, Deutschlandfunk of Radio RSA Die Stem van Suid Afrika.

't Is in vele opzichten lang geleden. De kortegolf is leeg vergeleken met vroeger; op de middengolf is nog weinig te beleven. Ik luister terwijl ik dit tik heerlijk naar de stream van KMGX, uit het land van de radio, Amerika. 't Klinkt fantàstisch, maar de magie van toen, de betovering, die mis ik.

Toch maar even die buizen opwarmen. Net doen of ik nog steeds elk moment iets verrassends kan vinden op de radio waarmee ik zoveel uren heb doorgebracht.
11:28:06 PM     |


dinsdag, 28 september 2004

Echte passie

Producers John van de Ven en Jacques Verburght verklaarden het succes van André Hazes.
Waardoor was het bij hem wel 'echt' en bij anderen niet:

Tot tranen toe was je soms geroerd als je weer eens een lied op onnavolgbare wijze had gezongen.
En wij snotterden even hard mee.
Je moest dat liedje tientallen keren horen.
Op maximaal volume.
Het kon niet hard genoeg.
De muziek moest dwars door je heen gaan.
En jij, jij zong dwars door ons heen.
Jij was de blues. De fado. Flamenco.
Alles draaide om passie, gevoel en emotie.

Dood is dood

Dood is dood zei mijn oma. "Als ik er niet meer ben, dan ben ik er niet meer, na de dood is er nìks." Niks? dacht ik aan haar sterfbed. Ik keek naar mijn oma: wat heeft het allemaal voor zìn gehad dan?

Niet lang daarna zat ze in een potje, en tot as zult gij wederkeren.

De zin, weet ik nu, die ligt vóór de dood. Pluk de dag, zo lang je leeft. En mijn oma, de liefste mens (toen nog) op aarde, is toch niet zo dood als ze dacht. Ze is nog bij me.
9:26:20 AM     |


maandag, 27 september 2004

Zonsondergang

Vanavond bij Hedel. 'k Was er even stil van.
10:15:20 PM     |


V-Day

"Mede mogelijk gemaakt door... Honig!" V-Day, afgelopen zaterdag georganiseerd door de Vegetariërsbond, was alleen om die reden al bijzonder. Een groot bedrijf dat zich zo zelfverzekerd op een krities publiek richt. Samen met de Dierenbescherming was Honig hoofdsponsor van het evenement. Vlak naast de kleurige Honig-stand stond gelukkig  een 'ouderwets' vertrouwd kraampje: Vlees is moord!

Georgina was er. En Jord natuurlijk. Er waren koks en er was eten.

Gelukkig: Niet echt hoor!


En nòg een varken - en nòg een.. Ik kon het niet helpen, maar ik dacht: wordt ditzelfde masker morgen gebruikt bij een actie door dierenrechtenactivisten?
9:54:56 PM     |


vrijdag, 24 september 2004

Tweederangs

Wie zichzelf minderwaardig voelt, gaat zich daarnaar gedragen. Afhangende schouders, een onderdanige blik, een houding van ik ken mijn plaats. Doodzonde. 't Zijn namelijk vaak wel personen met goede ideeën en talenten. Maar ze komen nooit tot ontwikkeling. Gebrek aan eigenwaarde zorgt ervoor dat zo iemand ver beneden zijn niveau functioneert.

Regionale omroepen leiden ook aan deze kwaal. In meer of mindere mate. In de Randstad wat meer, zo is mijn indruk. Dat zal wel met de nabijheid van Hilversum te maken hebben, waardoor talentvolle collega's makkelijk de overstap naar Hilversum maken. En de achterblijvende talenten met relatief veel mindere goden om zich heen zitten.. Da's niet motiverend.

Wat verder weg van Hilversum, in Brabant waar ik werk, speelt het probleem iets minder. De meeste talentvolle en ervaren collega's zie ik niet snel naar Hilversum vertrekken. Tenzij iets gebeurt dat de neerwaartse spiraal bij alle regionale omroepen een enorme zet dreigt te geven. De directeuren van regionale omroepen denken erover zich los te maken van de rest van de publieke omroep: in de regio wordt dan -als het aan hen ligt- minder betaald. Je verdient minder; je vòelt je minder - dat zal het resultaat zijn op de werkvloer.

Beste directeuren, waar is jullie trots? Waar liggen de grenzen? Wat zijn de kwalitatieve normen en hoe wil je de mensen vasthouden die die kwaliteit kunnen waarborgen?

Waar wil je de baas van zijn: van een volwassen journalistiek medium of van een kweekvijver voor het echte werk, namelijk Hilversum? In Brabant is vandaag een actiecomité opgericht, net als bij veel andere regionale omroepen.
10:14:07 PM     |


donderdag, 23 september 2004

Zij gelooft in mij

Zij lag te slapen,
vroeg haar gisterenavond wacht op mij,
misschien ben ik vanavond vroeger vrij,
ze knikt wel van ja, maar zij kent mij.

Nu sta ik voor je,
ik ben weer blijven hangen in de kroeg,
zo'n nacht ze weet 't, heb ik nooit genoeg,
hoe was het, dat was alles wat ze vroeg.

Want zij gelooft in mij,
zij ziet toekomst in ons allebei,
ze vraagt nooit maak je voor mij eens vrij,
want ze weet, dit gaat voorbij,
ik schrijf m'n eigen lied,
totdat iemand mij ontdekt en ziet,
dat 'n ieder van mijn songs geniet,
ze vertrouwt op mij,
ze gelooft in mij.

Ik zal wachten,
tot de tijd dat ieder mij herkent,
en je trots kan zijn op je eigen vent,
op straat zullen ze zeggen, u bent bekend.
Zolang we dromen,
van 't geluk dat ergens op ons wacht,
dan vergeet je snel weer deze nacht,
jij vertrouwt op mij, dat is mijn kracht.

Want zij gelooft in mij,
zij ziet toekomst in ons allebei,
ze vraagt nooit maak je voor mij eens vrij,
want ze weet dit gaat voorbij,
ik schrijf m'n eigen lied,
totdat iemand mij ontdekt en ziet,
dat 'n ieder van mijn songs geniet,
ze vertrouwt op mij,
ze gelooft in mij.

Vanavond op tv:

  • 20.00 Nederland 2: André Hazes in Ahoy
  • 21.02 Nederland 1: Villa Felderhof met André Hazes
  • 23.07 Nederland 3: Zij gelooft in mij
Links:

3:50:03 PM     |

woensdag, 22 september 2004

Herfst

Zo mooi kan de herfst zijn. Bij Omroep Brabant is een nieuw, deze keer onomstreden, bureaublad verschenen. Voor thuisgebruikers ook hier te zien en te saven.
4:09:21 PM     |


dinsdag, 21 september 2004

Vallen en opstaan


7:20:18 PM     |


maandag, 20 september 2004

"Prutsers zijn het!"

Wie Nova afgelopen zaterdag gemist heeft raad ik aan om alsnog nog even, online, te kijken. Nova zond een reconstructie uit van het Voorjaarsoverleg, dat mislukte dankzij grondig verziekte persoonlijke verhoudingen. Wie de kranten een beetje leest wist het al, maar toch vond ik het ontluisterend om er de hoofdrolspelers over te horen vertellen.

Centraal in het drama staat Lodewijk de Waal, voorman van de FNV. De Waal heeft een bijna fysieke afkeer van minister Aart Jan de Geus. De minachting uitte zich op een genante manier bij de start van het Voorjaarsoverleg, toen De Waal weigerde om de minister de hand te drukken. Daar stond De Geus met zijn uitgestoken hand.. "Ik ga niet vrolijk lachend met hem op de foto als ik hem een oplichter vind," legt De Waal in Nova uit.

Maar ook zijn misprijzen voor de rest van het kabinet en dan met name premier Balkenende steekt De Waal niet onder stoelen of banken. "Prutsers zijn het!" Terwijl de verhoudingen verslechteren staat Balkenende aan de zijlijn, het is volgens De Waal voor een belangrijk deel ook zijn schuld dat het Voorjaarsoverleg zo jammerlijk mislukte. "Als het niet goedging was het in het verleden meestal de minister-president die zich daar enigszins mee bemoeide. Maar deze minister-president kiest ervoor om geen rol in dit land te spelen."

Het onnozele beeld dat De Waal van Balkenende schetst wordt door de premier onbedoeld zelf bevestigd, als hij antwoordt op de vraag of hij de vakbondsman niet miste in de hal van het SER gebouw. Daar worden vlak voor het overleg altijd plaatjes geschoten door de media, handen geschud en vriendelijk gelachen. Maar De Waal bleef bewust elders in het gebouw; hij had "geen trek" om "vriendelijk lachend met de minister-president" op de foto te gaan. Het was Balkenende wel opgevallen dat De Waal er niet was, maar: "Noujagut ik zocht er ook niet gelijk wat achter.."

Het bijna totaal afwezig zijn van onderling respect heeft het Voorjaarsoverleg doen klappen. En het kabinet alle remmen ontnomen: zonder last van gepolder en overleg wordt de ene maatregel na de andere doorgevoerd. De vakbeweging mag hopen dat op 2 oktober de opkomst niet tegenvalt. Anders zullen de bonden nog heel vaak machteloos moeten toekijken hoe kabinetten hun eigen koers bepalen.
3:55:35 AM     |


vrijdag, 17 september 2004

Veronica

Bijna niemand wist ervan. Tien dagen lang waren er twee Radio Veronica's. Op de middengolf was een reunie aan de gang.

Eigenlijk voor de old boys van zee. Ik was natuurlijk van het publieke Veronica.

Leuk om het originele Radio Veronica exemplaar van A B C van The Jackson 5 even door mijn handen te laten glijden.

Hé! Bart van Leeuwen. En oud-collega Thimon Schellevis.

Je hoeft niet zo bedenkelijk te kijken als ik nieuws-lees!
Daar zie ik twee ouwe technici in gesprek: Pieter Leen (Noordzee) en Ad Bouman.

Beloof Ome Bull een borrel en het wordt gezellig. Wat een leuke man!
11:13:39 PM     |


donderdag, 16 september 2004

Djembé


9:57:12 PM     |


woensdag, 15 september 2004

Der Untergang

Afschuw, weerzin, afgrijzen. Biologisch gezien zijn het nuttige reflexen. Bedorven eten doet ons gruwen, kokhalzen.. we nemen dus geen hap. Ziekteverwekkend ongedierte vinden we griezelig, we slaan op de vlucht of gooien rillend van afkeer een overdosis gif over de diertjes - dat zal ze léren! ("Mag het ook een agressief middel zijn," hoorde ik een verkoper laatst vragen. "Ja-juíst!" was het bijna juichende antwoord).

En mensen, mènsen kunnen we ook vies vinden, zó vies, dat we diezelfde paniekerige afkeer voelen, de angstige walging die ook kakkerlakken bij ons kunnen oproepen. Ik heb iemand gekend die echt gruwde van 'buitenlanders'. "Die vieze stinkende Turken in de stad, brrrr!!" En dat was niet gespeeld, het was oprechte weerzin.

Morgen gaat in Duitsland de film Der Untergang in premiere, over de laatste dagen van Adolf Hitler. Het on-mens dat de wereld verdeelde in Übermenschen en Untermenschen. En de laatste categorie mocht verdelgd worden alsof het insecten waren.

De grote schok in Duitsland is, dat Hitler in de film overtuigend wordt neergezet door acteur Bruno Ganz. Zó overtuigend dat het angstaanjagend schijnt te zijn. Hij is een mens. Geen monster maar iemand met sympathieke en duistere kanten. Gevoelig, een speelse charmeur, breekbaar soms. Met de instincten, angsten en driften die ieder mens bezit, maar niet iedereen in bezit nemen.

Dat klopt niet met het beeld van Hitler dat zich in ons brein heeft vastgezet. De Hitler van de felle toespraken. De verbeten kleine man met zijn drukke armgebaren en het enge snorretje. De man die het volk vergiftigte met driften als haat, walging en vergelding, totdat dat volk in staat was een bevolkingsgroep te verdelgen. De Hitler die we kennen is in-en-in-Slecht. Duivels.

De film van Oliver Hirschbiegel (ook van Das Experiment) draait binnenkort ook hier. De Jodenvervolging leert dat het weglaten van nuances, demoniseren, tot enorme ongelukken kan leiden. Het lijkt me gezond om Hitler nu eens als mens te zien.

Troostrijk is dat niet natuurlijk, maar ik denk dat jij en ik veel gemeen hebben met Hitler. En met de mensen die in massa's achter hem aanliepen. Als de omstandigheden morgen anders zijn, ben je dan goed of fout? En weet je dat zeker? Bosnië kende minder moordenaars en verraders, voordat de oorlog daar uitbrak.
11:36:09 PM     |


dinsdag, 14 september 2004

Hier en nu

Ik zag een reiger. Roerloos langs het water. Als een standbeeld. Zou hij stiekum slapen? Leeft hij eigenlijk wel? Hoe lang houdt zo'n dier dat vol? Bewegingloos staan, niet afgeleid door geluiden of wat dan ook, niet om je heen kijken uit nieuwsgierigheid..

Niets doen.. Maar wel denken. Denk ik. Rob voert gesprekken met zijn kraai; vogels zijn niet dom. En reigers al helemaal niet.

Nee, ik vermoed zelfs dat reigers Diepe Gedachten denken. Inzichten die ze, terwijl ze roerloos boven het water staan, aan elkaar doorgeven. Langs telepatische weg wordt Kennis uitgewisseld waar wij als mensheid geen wéét van hebben. En vermoedelijk ook nooit zullen hebben. Kijk toch eens wat een wijsheid zo'n reiger uitstraalt.

Ze lijken afwezig, niet ècht zelfs - alsof je naar een nep-vogel kijkt met zaagsel van binnen. Maar reigers zijn Grote Denkers. Altijd scherp aanwezig in het hier en in het nu. Niets ontgaat de reiger - hap! - ook dat ene visje of die kikker niet. Want ook een Grote Denker moet blijven eten.
10:28:11 PM     |


maandag, 13 september 2004

Regen

Ze kwamen vanavond met bàkken uit de hemel: grote warme druppels. Gulzig opgezogen door het land, het gras, de bomen. De koeien graasden vredig door. De lucht was dreigend donker -pikzwart bijna- aan de ene kant. Maar een stukje verderop was het licht en maakten de wolken plaats voor een streepje zon. En jahoor:


bij Geldermalsen, vanavond
9:48:01 PM     |


vrijdag, 10 september 2004

Tropisch eiland

Deze foto is van precies een week geleden, vrijdag 3 september. Alles was perfect. Het strand, de zon, de lucht. :)

Uitwaaien op Ameland, met een dikke stapel boeken. Dat was de bedoeling. Maar er was nauwelijks wind, geen wolkje aan de lucht, en zo'n 25 graden. Vonden we helemaal niet erg. Heerlijk fietsen, wandelen en luieren. In het prachtige natuurgebied 't Oerd bijvoorbeeld:


9:14:27 PM     |


donderdag, 9 september 2004

Gracias A La Vida


Utrecht, Predikherenkerkhof.
5:58:45 PM     |


woensdag, 8 september 2004

Weeffout

De publieke omroep is te zuur, te duur en heeft een slechte structuur. Die uitspraak is niet van mij. Hij is van nota bene een CDA'er, het Kamerlid Atsma. Hij vatte het Kamerdebat over de toekomst van de publieke omroep samen, dat vanmiddag met staatssecretaris Van der Laan (Media) is gevoerd.

Iedereen was het er over eens dat het nu niet goed gaat en dat er wat moet veranderen. Helaas gold dat niet voor wàt er moet gebeuren. Uiteindelijk zullen de afzonderlijke omroepen wel weer wat minder macht krijgen ten gunste van NOS-bobo's: de netcoördinatoren en de Raad van Bestuur. Zoals geadviseerd door een visitatiecommissie.

Maar misschien is dat een tussenstap. En liggen de ècht noodzakelijke hervormingen al achter de horizon. Politici hebben vaak omtrekkende bewegingen nodig om moed te verzamelen. Of inzicht te laten indalen. Eén partij was al om. De VVD wil één tv-net opheffen. En de STER-reclame afschaffen. Wie mijn eerdere stukjes heeft gelezen (hier en hier), begrijpt dat ik het met dat standpunt eens ben.

Ik vind dat de publieke omroep die dingen moet doen die een commerciële omroep niet wil of kan. Daar kan de publieke omroep zich niet toe te beperken natuurlijk, maar het zou het hoofddoel moeten zijn. Ik denk dan niet bij voorbaat aan Ernstige Programma's en Saaie Informatie. Nee, ik denk ook aan Op Volle Toeren, want liefhebbers van Nederlandstalige muziek zijn geen 'boodschappers' (zie AD en TVFormats) en daarom niet interessant voor adverteerders. Maar ook aan duur Nederlandstalig drama (zien we dat nog?), documentaires en research zoals soms te zien in Zembla, nieuws en actualiteiten vanzelfsprekend, Teleac, en natuurlijk zoiets als Zomergasten.

Pas als de STER-reclame is afgeschaft kan de publieke omroep haar taak met zuivere motieven uitvoeren. Want geloof me, de vraag of iets voor adverteerders interessant is, is bij de publieke omroep elke keer heel belangrijk bij de overweging een programma wel of niet op een bepaald tijdstip uit te zenden. Terwijl alleen de vraag of iets voor een kijker interessant is een overweging mag zijn.
7:57:27 PM     |


dinsdag, 7 september 2004

Online krant

De Telegraaf deed het al: de volledige krant op internet. En toen de Volkskrant met een internetabonnement kwam, meldde ik me meteen aan. Geen groeiende stapel kranten meer bij de voordeur, geen volgepropte brievenbus na een paar dagen afwezigheid - héérlijk!! Ik race gewoon klikkerdeklik online door de krant en ik lees wat ik interessant vind op het scherm, of ik print het even uit. A dream comes true...

Dat was de theorie.

De praktijk is dat de Volkskrant, in tegenstelling tot de Telegraaf, het niet voor elkaar krijgt om de krant fatsoenlijk online te krijgen. Soms is-ie er gewoon helemaal niet. Of hij is er wel, maar niet echt - want de artikelen zijn onleesbaar. Of de krant staat wel goed online, maar de site is zo  t r a a g  dat ik tot wanhoop gedreven dóór het scherm heen die k*tkrant (© Jaap Fischer) de huid volscheld. Heeft geen enkele zin natuurlijk.

Maar bellen helpt ook niet. Klantenservice noteert de klachten. En vervolgens gebeurt er niks. Vorige week vielen de kranten van maandag en donderdag in hun geheel uit en die zijn ook nu nog niet te lezen. Op de voorpagina's na, maar voor die artikelen hoef je geen abonnement te nemen, die staan voor iedereen al gratis op de site.

Honderdvijftig euro per jaar betaal ik voor 'de electronische versie van de Volkskrant'. Behoorlijk veel voor een krant waar geen drukpers of bezorger aan te pas komt. Hoewel, dat laatste is niet helemaal waar helaas. Ongevraagd krijg ik zaterdags namelijk tòch een papieren krant. Er is sprake van koppelverkoop. Wie een Zaterdagabonnement wil krijgt de krant op internet erbij, en omgekeerd.

De belangstelling voor internetabonnementen is overigens nihil, zo vertrouwde een medewerker van PCM me vandeweek toe. (Ik was met mijn klachten tot ver achter de verdedigingswal van afwimpelende telefonistes doorgedrongen. En de werknemer gaf volmondig toe dat het "een puinzooi" is op de afdeling.) Er zijn, zo werd me verteld, tweeduizend Zaterdagplus-abonnees van wie de meesten eigenlijk alleen geïnteresseerd zijn in die papieren krant op zaterdag. Die ik nou juist niet wil. Maargoed, ik bevind me dus in klein gezelschap. Gelukkig maar.

De Volkskrant maakt geen reclame voor de electronische versie en heeft op de eigen site dit abonnement goed weggestopt. Terecht. Maar ik vind het wel kwalijk dat het volledige abonnementsgeld wordt geheven. Een tijd geleden slaagde ik er (pas na wekenlang stalken) in om de chef van de afdeling aan de telefoon te krijgen. Hij legde me uit dat het snel goed zou komen en dat een financiële tegemoetkoming dus niet nodig was. Ik ontving wel een 1/5 staatslot.. Drie maanden verder is er niks verbeterd. En ik ben ook niet in de prijzen gevallen.

Screenshots:

  1. De krant van zaterdag was er wel, maar daar ontbraken pagina's. Pagina 3 kwam me bekend voor: was dat niet dezelfde pagina 3 als vrijdag? Ja, en die van zaterdag was er dus niet. Op pagina 5 hetzelfde liedje, zoek de verschillen: vrijdag | zaterdag.
  2. De krant van vorige week donderdag is nog steeds niet te lezen dus. Hoewel.. ik kwam er achter dat ik de artikelen tòch kan lezen. Maar dan moet ik extra betalen: € 1,15 per.. artikel. Zo lang ik dat niet doe, blijft de krant voor mij niet beschikbaar.
Ik moet dit abonnement helaas afraden...
3:46:11 AM     |

maandag, 6 september 2004

Hallo!

Na een maandje zomerstop zou ik me bijna weer opnieuw moeten voorstellen ;-) Ah je dacht dat er geen einde aan kon komen, hoor ik Gerard Cox zingen. Maar vandaag hervat ik mijn normale leven. Opgeladen en wel.

En wàt een weekend nog op de valreep. Gòddulluk weer. En een buurtfeest:

Gisterochtend ontbijten in de zon. De politie -te fiets- was onze beste vriend.

Creatieve vlaggen en slingers. Straattheater en muziek.

Cubaanse ritmes mengden zich met de hoempapa.

4:39:40 AM     |




© Copyright 2005 Martin Volder. Click here to send an email to the editor of this weblog.
Last update: 26-12-2005; 23:14:16.