Weblog van Martin Volder
        

Weblog van Martin Volder

vrijdag, 30 juli 2004

Wie is Maud?

Maud met een gekke bek heet deze foto. Wie is Maud?

De foto staat op de weblog See What you Share. De maker haalt foto's, brieven en andere persoonlijke bestanden van de computers van nietsvermoedende internetgebruikers. Om aan te tonen dat veel downloaders er geen idee van hebben dat ze met Gnutella en andere point to point-programma's niet alleen software en mp3'tjes kunnen binnenhalen, maar ook hun computer wagenwijd openzetten voor anderen.
11:39:35 PM     |


Vlinders

"En ik heb nog stééds vlinders!" Nettie Verhappen, meestal het eerste gezicht dat je ziet als je bij Omroep Brabant binnen stapt, is morgen dertig jaar getrouwd.

Dertig jaar vlinders? "In het begin dacht ik heus wel eens waar ben ik aan begonnen hoor. En ik kijk ook wel naar andere mannen. Maar er is er toch maar één." Nettie's ogen glinsteren: "Och, als ik 's ochtends wakker word en naast me kijk..."

"Het geheim? Maak duidelijk wat je wel en wat je niet wilt. Doe geen dingen tegen je zin voor die ander. Tenminste, niet zonder dat hij dat weet. Als ik iets doe omdat hij dat heel graag wil, dan doe ik dat met liefde. Maar ik zorg wel dat hij wéét dat ik het voor hem doe."

Je zou een goede relatietherapeut zijn. "Nou, misschien ga ik dat nog wel eens doen!"
11:03:06 PM     |


donderdag, 29 juli 2004

Blue Movie

Blue Movie, gisteravond door BNN uitgezonden, werd in 1971 door 2,3 miljoen Nederlanders gezien. Seks in een troosteloos decor. In blokkendoos na blokkendoos heerste verveling. En dus was op de galerij of in de lift een enkele gulzige blik genoeg, om je met dierlijk genoegen op elkaar te storten.

Twee komma drie miljoen mensen zagen die film. 't Zal een hitsige boel zijn geweest in die tijd op straat. Toch, ik weet niet of Blue Movie ook in videotheken ligt, voor de seks zou ik de film niet gaan kijken. 't Is allemaal te... knullig. Stuntelig. Lachwekkend zelfs. Boeiend vond ik wel de troosteloosheid van de Bijlmer in die tijd. Ik zag de grauwe flats, de verloren vlaktes daartussen. En ik hoorde hoe een vliegtuig brullend overvloog. In mijn hoofd begon Frans Halsema te zingen:

Zondagmiddag Buitenveldert
Tekst: Michel van der Plas/Frans Halsema
Muziek: Harry Bannink

Het weer is net wat opgehelderd
't Is zondagmiddag, Buitenveldert
De flats zijn hoog en goed gebouwd

Daartussen is het kaal en open
De jongen en het meisje lopen
Er eenzaam en verliefd en koud

De groenstrook langs de supermarkt
Ligt nog te jong, te aangeharkt
Tussen de voorrangswegen

Hij zegt ik wil met je naar bed
Zij hoort het niet want er daalt net
Gierend een DC-9

Mannen met stomme-filmgebaren
Staan doelloos uit het raam te staren
Tot het begin van Monitor

En volgen langs de Avrobode
Daarbuiten om de tijd te doden
De twee in 't troosteloos decor

Het meisje zegt ik hou van jou
De jongen denkt waar kan het nou
De hele boel zit tegen

Hij drukt zijn nagels in haar hand
En laag scheert over het wijde land
Alweer een DC-9

Ze staan verloren in de vlakte
Hij denkt als ik 'r hier eens pakte
Voor het oog van heel de nette buurt

Zij denkt wat ze in de verte bouwen
Is misschien klaar als wij gaan trouwen
Maar God weet hoe lang dat nog duurt

't Is zondagmiddag, eindeloos
In blokkendoos na blokkendoos
Zeggen ze er komt regen

De twee gaan schuilen in een portiek
Voor regen, leegte en publiek

Er gaat een licht aan hier en daar
Zondag half vijf, het glas staat klaar

Er worden zakjes friet gehaald
Laag over Buitenveldert daalt

Huilend een DC-9

(MP3)
9:15:54 PM     |


woensdag, 28 juli 2004

Het kabbelt

Vandaag alleen een foto, dacht ik. Maarja, ik moet er toch bij schrijven waarom nou juist deze foto. Welnu: het andere vogeltje is ingekleurd. En zowel Eefke als ik dachten dat vooral Sven heel opgetogen zou zijn met dit kiekje (Sven? - ja, zie de Comment van de vorige post).

En 't is ook een beetje afscheid nemen. Want vanaf deze week is het Zomerstop. En dus is het grùwelijk stil tegenover mij aan het bureau. Geen opwindig, geen kokende verontwaardiging, geen borstklopperij ook over alweer een primeur. Kortom, geen Rob. En ook geen energieke, creatieve en humorvolle Eefke.

Neeh... alles kabbelt keurig door. Ook op de radio na zes uur 's avonds: praatje-plaatje-praatje-...

Vandaar dus.
9:27:46 PM     |


dinsdag, 27 juli 2004

Pilletje

Wat is dat toch, die woede en die afgunst, die zich soms van mensen meester maakt? Vooral op de weg komt een hoop opgefoktheid los. Zojuist nog, hier in de stad, zie ik een dikke leasbak bewust véél te dicht langs fietsers rijden. Struikelend vallen die fietsers op de stoep, geen ongelukken gelukkig. Het pak achter het stuur besluit voor de zekerheid geërgerd toeteren. Aan de kant!! Die fietsers mogen daar gewoon rijden, maar God in Zijn Audi had er last van. Dus dan mocht het natuurlijk niet.

Eerder vanavond op de snelweg ging ik iemand inhalen, en jahoor, begint die neuroot naast me steeds harder te rijden. Ik heb het vaker meegemaakt. Wat moet ik doen, is dan de vraag. Nòg harder, want ik ben tenslotte aan het inhalen? Of weer aansluiten achter die auto? Waarvan de bestuurder kennelijk, om wat voor reden dan ook, niet ingehaald wil worden..

Als je niet uitkijkt word je meegesleept in die woede die je zomaar tegenkomt. Eenmaal thuis probeer ik vanavond mijn verontwaardiging te verbijten. In zet het Journaal aan. "Je bent wat je eet," meldt de verslaggever. Een dagelijks handje multivitaminen zorgde tijdens een proef onder gedetineerden voor een kwart minder geweldsincidenten. Wat een pilletje al niet kan doen...

Zou het een idee zijn om iedereen bij elke tankbeurt te verplichten om ook vitamines te tanken?
9:47:07 PM     |


maandag, 26 juli 2004

DTP'er

"Ennuh, wat vind je van mijn nieuwe image?" Joeri trok zijn petje wat schever. Jah, ehm.. Wel anders dan die Van Bommel-schoenen en Van Gils-pakken... Zijn die nu..? "Ja, àllemaal weggegooid! ;)"

't Is grappig hoe je allebei een compleet ander leven leidt, en toch vergelijkbare dingen meemaakt. Ook Joeri beleeft nu een carrière-switch. Kortgeleden wassie nog IT-manager. Onberispelijk gekleed, een agenda vol vergaderingen. Tot hij er zelf de stekker uittrok. En in no time een dtp-diploma haalde. De creativiteit kan gaan stromen!

Vanavond gingen we naar Fahrenheit 9/11. Op het terras wedijverden we na afloop om de aandacht van de serveerster. En we analyseerden de film, èn Het Leven. Het leven dat soms vol onrecht zit. Maar dat je soms ook naar je hand blijkt te kunnen zetten. Als je de moed weet te vinden.
11:58:26 PM     |


vrijdag, 23 juli 2004

Verkansie

Hij is een béétje verbrand, maar zèlfbereid! Hap! Spelen met vuur, wel een emmer water bij de hand, is leuk :)

Thomas heeft een mooie tekening gemaakt, van een boot. Verkansieboot staat eronder. "Alsjeblieft papa!" Papa begrijpt de hint. Varen is ook leuk in de vakantie.
11:21:47 PM     |


donderdag, 22 juli 2004

Smakelijk!

Binnenkort misschien in de kampeerwinkel. Nu al beschikbaar voor Amerikaanse soldaten. Gedroogd voedsel dat je kan aanlengen met... urine. In de zak zit een filter dat 99,9 procent van de bacteriën en giftige chemicaliën eruit haalt. Volgens de BBC.
9:18:27 AM     |


Klepzeikervliegjes

Wees niet verbaasd als je volgende week zwermen fruitvliegjes om je heen hebt. De weersomstandigheden kunnen bijna niet gunstiger voor de diertjes, deze week leggen ze hun eitjes. De vliegjes die daaruit komen, vliegen volgende week al rond.. Tijd voor maatregelen! Rijp fruit goed opbergen natuurlijk. Gewoon stofzuigen helpt niet, maar een kruimeldief kan wonderen doen. En deze tip lijkt me briljant.
9:18:12 AM     |


woensdag, 21 juli 2004

Spooky

Vanavond was er een bijzondere gast in het Robbertje. Als hij een foto maakt, wordt het een foto met witte vlekken erop. Dat gebeurde met zijn eigen digitale camera. Maar óók met die van mij, zo bleek na de uitzending, want bovenstaande foto is door hem met mijn camera gemaakt, op de redactie van Omroep Brabant. Spooky...

Die lichtbollen zijn volgens Robbert van den Broeke tekenen van een hogere wereld. De boodschap: we moeten liever zijn voor elkaar.

Robbert ziet aliens. En hij heeft meer dan zestig graancirkels gezien in zijn eigen dorp Hoeven. Het gesprek van vanavond is terug te beluisteren.

Ben jij een believer, of hebben we hier te doen met een volslagen gek? De graancirkels zijn er in elk geval, al dan niet door mensen gemaakt. En van die foto stond ik echt te kijken.
9:53:42 PM     |


dinsdag, 20 juli 2004

Interesse


Theo Maassen probeerde gisteravond aan uitgerekend Maartje van Weegen uit te leggen waarom hij zijn rap heeft geschreven. Maassen vindt nadrukkelijk dat àlles gezegd moet kunnen worden. Ik begrijp zijn principiële stellingname, die arme Maartje niet natuurlijk. Ik kan een eind met Maassen meegaan, maar ik hoop wel dat er een einde komt aan de verruwing in de omgang.

Deze woorden, aan het eind van het gesprek, zijn me uit het hart gegrepen:

Balkenende heeft het steeds over 'fatsoen' en over 'normen en waarden'. Ik geloof dat elke samenleving de jeugd krijgt die het verdient, op een gegeven moment komt er uit wat je er in hebt gestopt. De enige interesse die er vanuit de politiek en vanuit de maatschappij naar jongeren is, is marketing-interesse. Hoe je hun zoveel mogelijk spullen door de strot kunt douwen. Ja, en dìt is dan wat je uiteindelijk krijgt...

Nova, maandag 19 juli
smallband | breedband
10:04:01 AM     |


Gekocht

Lullige timing. Een collega meldde gisteren opgetogen dattie een iPod had gekocht. Afgelopen weekend. Liggen er vandaag ineens nieuwe iPods in de winkel: dunner en goedkoper. Ik hoop dat hij nog wat kan regelen bij de Apple-winkel...

(lees ook: Verandert radiowereld door komst iPod?)
10:03:51 AM     |


maandag, 19 juli 2004

Zes jaar

Haha! Ben jij lid van de Donald Duck Club??
"Hoho, ik ben ook nog maar zes jaar!"

Verrek:


(zie je?)
10:47:51 PM     |


vrijdag, 16 juli 2004

Carpe diem

Op het moment dat ik dit schrijf is net het andere vogeltje (memento mori) tot leven gewekt. Cool!
(zie Eefke ook hier)
7:13:20 PM     |


donderdag, 15 juli 2004

Niet wakker

Hoewel ik eigenlijk een avondmens ben, ben ik meestal metéén wakker als de wekker gaat. Helder wakker.

Tot er ineens zo'n dag tussen zit waarop dat helemaal anders is. De wekker gaat dan op het verkeerde moment ofzo, ik weet het niet. Duidelijk is dat mijn lichaam dan gewoon door blijft slapen, al neem ik intussen een douche, poets ik mijn tanden, maak ik ontbijt.

Vanochtend bijvoorbeeld:

  • ga ik eerst heel heet douchen en dàn pas scheren, niet zo rampzalig, maar wel onhandig want ik stond met mijn scheermesje voor een beslagen spiegel
  • ik vergeet de wekker uit te zetten die als back-up twintig minuten na de eerste staat ingesteld. Marjolein wordt wreed uit haar slaap gewekt
  • even later spuit ik een royale dosis deodorant onder mijn oksels. Uche uche. Toch geen deodorant: Styling Spray Super Strong...
Desondanks kwam het allemaal nog goed, later die ochtend.
8:41:13 PM     |

woensdag, 14 juli 2004

Colporteurs

Ze bellen meestal namens organisaties met ambtelijk klinkende namen. Om te inventariseren, te controleren of te informeren. Ik trap er al lang niet meer in, maar ik weet dat het vaak werkt. Je spitst je oren: dit instituut, deze officiële instantie, belt om iets belangrijks met je door te nemen. Is eenmaal duidelijk dat je te maken hebt met schaamteloze colporteurs, dan moet je de grootst mogelijke moeite doen om ze af te poeieren.

En ik, ik ben door wat voor oorzaak dan ook bij al die bedrijfjes op de bellijst terecht gekomen. Om gèk van te worden, ik word namelijk dagelijks, vaak ook nog méérdere keren per dag, door die lui gebeld. Het is verdorie nog ergerlijker dan spam.

Na deze maandenlange terreur ben ik gezwicht. Gecapituleerd. Maar... wàt een rust! Ik heb mijn telefoon opengeschroefd en de speaker van de 'bel' losgetrokken. Oooooooohm! :)

Als die vervelende horzels komen nu, na een aantal kregen geruisloos overgaan, bij mijn voicemail terecht. Die spreken ze nooit in, is mijn ervaring inmiddels. Maar het kost ze wel geld (gna gna!). En het leuke is, als ze me om zes uur niet te pakken krijgen, proberen ze het in de uren daarop nog eens talloze keren. Dat tikt aan.

En ik, ik heb intussen nergens last van. Vrienden, kennissen en collega's bellen me mobiel. Of ik bel 'vast' terug, als iemand die me wel ècht wilde bellen de voicemail heeft ingesproken.
7:31:58 PM     |


dinsdag, 13 juli 2004

Terreurdreiging

Hoe ernstig de dreiging nu is? Ook F. de Vries, docent staatsrecht aan de Universiteit Groningen heeft geen idee. "Maar na de terreurwaarschuwing zag ik in de supermarkt bij mij in de buurt onze minister van binnenlandse zaken boodschappen doen. Toen kwam bij mij toch het vermoeden op dat de situatie niet zó acuut was." (Trouw)
5:24:40 PM     |


Toegangspasje

Verkleed jezelf als Googlebot en de deuren slaan open. Veel sites willen hun inhoud pas tonen als je je registreert. Je moet allemaal persoonlijke informatie achterlaten en soms ook nog betalen. Eén bezoeker wordt in de regel geen belemmering opgelegd: Google. Als de zoekmachine langskomt, zijn er ineens geen inlogschermen. Webwereld legt uit dat het dus de moeite loont om je browser te vermommen.

Een andere handige oplossing is bugmenot.com. Vul daar het internetadres van bijvoorbeeld een Nederlandse krant in, en je krijgt een inlognaam en -wachtwoord. Werkt het niet? Klik op this login didn't work en je krijgt een andere combinatie.
4:14:34 PM     |


maandag, 12 juli 2004

Voetbalhuwelijk

Het was de opening van het tv-nieuws in Brabant: het huwelijk van Ruud van Nistelooij met 'zijn' Leontien. Ruud heeft een droomcontract getekend met zijn jeugdvriendin. Pfff overdreven zeg. Ik zapte naar het wereldnieuws op BBC teletekst.


BBC Ceefax
5:00:51 AM     |


donderdag, 8 juli 2004

Zucht...

Even geen stukje...
10:51:46 PM     |


woensdag, 7 juli 2004

Old friends

Wat een muziek, wàt een vakmanschap. Maar wat een kilte ook tussen die twee. Ik heb zojuist de dvd bekeken van The Concert in Central Park dat Simon & Garfunkel tien jaar na hun breuk gaven, in september 1981. Ik weet nog (of pleegt mijn geheugen geschiedvervalsing) dat het concert destijds live over de hele wereld werd uitgezonden. Het was een reunie die ons iets geweldigs heeft opgeleverd. De registratie van dit concert vind ik véle malen beter dan de studio-opnames van precies dezelfde nummers.

Met hun stemmen vormden ze een perfect duo. Maar op het persoonlijke vlak liep het mis. Art Garfunkel leverde geen enkele bijdrage aan de teksten of de muziek. En dat kon Paul Simon niet langer verteren. Hij ging solo. Af en toe kwamen ze nog bij elkaar, zoals in 1981. Maar de liefde was echt weg.

Ik heb de dvd net twee keer afgedraaid en hun lichaamstaal is genant duidelijk. Heel vreemd, want hun zang klinkt tegelijkertijd gruwelijk perfect. Ze kijken elkaar nauwelijks aan. Art kijkt naar rechts, terwijl Paul naar links staat gedraaid. Toch zijn hun stemmen op datzelfde moment in love. Ze voelen elkaar feilloos aan, in toonhoogte en volume, het is een oorstrelende dans.

When you sing, you are selfish. Your ears are looking for the pleasure of the sweet sound. And you sing on the microphone to give yourself just this oral sensation that you can make with a friend. And you want that friend to come around to make the sound. - Art Garfunkel
We zijn weer dertien jaar verder en Simon & Garfunkel hebben zich opnieuw verenigd. Op 21 juli staan ze in de Amsterdam Arena, ik ben er helaas niet bij. De heren zijn een stuk ouder geworden. De foto hiernaast is vorig jaar genomen toen ze een lifetime achievement award ontvingen tijdens de Grammy Awards. Ze zijn nu een stuk milder naar elkaar toe, begreep ik uit een interview dat online te beluisteren is bij de Amerikaanse publieke omroep NPR. In het bijzonder interessante gesprek vertelt Paul Simon ondermeer hoe Bridge over troubled water ontstond. Het ontstònd inderdaad, uit het niets:

I was playing my guitar, alone at night. Playing chords. And all of the sudden I sang that... And, I couldn't belíeve it... I had no idea where that came from. It was a gift!
En dat voor een, zo klinkt het althans, gospel :) In het gesprek ruziën Simon & Garfunkel over wie het nummer oorspronkelijk zou zingen, maar er klinkt ook respect voor elkaar. Bijzonder boeiend om naar te luisteren: het korte gesprek (18 minuten) zoals het door NPR is uitgezonden en de onverkorte versie van 54 minuten.

dinsdag, 6 juli 2004

Blub

Leuke bril! Ziehier Cindy in een lekker dolle bui. Voor de echte fans heb ik een bureaublad in elkaar geknutseld. Met de kleindochter van de dame die er oorspronkelijk op te zien was ;)
11:29:46 PM     |


maandag, 5 juli 2004

De stad

Nog een ijsje? Nou... ;) Lekker! De Italiaanse ijssalon ligt letterlijk twintig stappen van de voordeur. Bioscopen, Bijenkorf, eindeloos veel terrasjes; ik hoef de deur maar open te zwaaien en ik sta middenin het stadsgewoel. Wat een luxe, ik kan me altijd weer terugtrekken in mijn oase in de stad: ruisend groen, vogels en rust.

Het contrast is enorm maar ook grimmig. IJzeren hekken, camera's en schijnwerpers met bewegingssensor bewaken de grens tussen deze werelden. Buiten die mooie stad, maar ook de junks, de loslopende psychoten en groepjes Marokkaanse jongens in zwartleren jassen. Binnen de gevangenis die niet opsluit maar wel buiten sluit. Of misschien toch een beetje opsluit.
9:58:56 PM     |


vrijdag, 2 juli 2004

Bureaublad

Eén van de secundaire arbeidsvoorwaarden bij Omroep Brabant is dat het bureaublad van je computer eens in de zoveel tijd volautomatisch van een nieuwe foto wordt voorzien. Vorige week verscheen bij iedereen een fris, zomers plaatje, van een mevrouw in bikini. Rob Bartol schreef erover. En ik informeer jullie vandaag over het vervolg. Naar aanleiding van het geklaag is er een nieuw bureaublad bedacht, van een bejaarde dame met duikbril. De reacties in de mail:

  1. Ik stuur normaal gesproken nooit mailtjes het hele bedrijf door.  Dat houdt de mensen maar van het werk. Maar nu vraag ik me echter sterk af, wie zijn vriendin op het bureaublad heeft gezet. En of het ook mogelijk is er een wat minder indringend plaatje op te zetten, zoals bijvoorbeeld een fraai Brabants landschap of dorpsgezicht.  Ze houdt mij namelijk van het werk.
  2. Blijkbaar zijn er mensen die zich ergeren aan het feit dat er in het jaar 2004 een vrouw in bikini wordt afgebeeld op het bureaublad. Hoe verzin je het ? Blijkbaar windt niemand zich op over het feit dat een plaatje van een oudere vrouw wel door de beugel kan. Bovendien lijkt ze verdacht veel op mijn vriendin. Een vrouw in bikini is aanstootgevend, maar met de ouderdom sollen mag wel....???
  3. Kan deze mevrouw a.u.b. ook voorzien worden van een censuur-balkje ?
  4. Heerlijk om te constateren, dat wij een echt fris en jong bedrijf zijn!!
  5. Die vrouw in die bikini EN de reactie van de vormgever(s) met de foto van de oudere vrouw is een vorm van domme (mannelijke) kantoorhumor. Het is flauw, voorspelbaar, net als de reacties die de mensen krijgen die van deze 'humor' elke dag op hun computer niet gediend zijn. Ik ben er dus NIET van gediend.
Het nieuwe bureaublad kan je voor thuisgebruik hier vinden. En de inmiddels verboden versie staat hier, ongecensureerd, om even kennis van te nemen. Ik weet dat geen van de lezers van deze log zo pervers is, om die foto als bureaublad te gebruiken.
12:03:52 AM     |

donderdag, 1 juli 2004

Dokter

De dokter heeft mijn boom behandeld.
En meteen even bijgeknipt.

9:04:52 PM     |




© Copyright 2005 Martin Volder. Click here to send an email to the editor of this weblog.
Last update: 26-12-2005; 23:13:31.