reisdagen
z		3	10	17	24
m		4	11	18
d		5	12	19
w		6	13	20
d		7	14	21
v	1	8	15	22
z	2	9	16	23

Maandag 2 juni 2008, Andrigita park.

We worden al vroeg wakker van de groep die vroeg vertrekt, zij gaan de lange wandeling maken, helemaal over de bergrug. We staan dan ook maar voor de wekker op. We maken de rugzak klaar, kleden ons aan en gaan eten. Het is best fris, maar het is al licht geworden, godzijdank want er is geen elektriciteit. Het ontbijt bestaat uit rijstpap of stokbrood met koffie of thee. Ook maken we de meeneem lunch alvast klaar. Broodjes met omelet van eenden ei, en we nemen rijst koekjes mee voor de drager en de gids. Na het ontbijt gaan we gelijk op pad met Gaston onze gids en de drager. Een jongen houdt ons ook gezelschap. We hadden ons eerst ingeschreven bij het bureautje waar we kaartjes zouden krijgen. Maar volgens de dame was dat niet nodig. Dus op pad maar. Door een dorpje, de woonplaats van Gaston en de drager. We maken nog wat foto’s terwijl Gaston het een en ander uitlegt. De wandeling begint met een fikse klim, maar het uitzicht is dan ook adembenemend (letterlijk en figuurlijk). Al gauw komen we in een koel bos. Het is er schitterend, We genieten met volle teugen. Na ongeveer 2 uur lopen komen we bij een natuurlijk zwembad, Wat is het hier weer mooi. Helaas is het water veel te koud. Heb nog even pootje gebaad maar dat deed gewoon zeer. De tocht gaat verder over rotsen tot we bij een grot belanden. Gaston heeft de hele weg al mooie verhalen verteld over koningen en koninginnen. Ook over de grot heeft hij weer een verhaal. We genieten van zijn mythe. Verder maar weer we klauteren over rotspartijen en komen bij een mooie waterval. De rest van het reisgezelschap is er ook weer met hun gidsen. We mogen weer rusten. Gaston vraagt of we verder of terug willen, verder duurt ongeveer 3 uur, ach hup vooruit maar weer. Het koele water heeft ons verkwikt. We klauteren verder en komen bij een dam, Gaston legt weer het een en ander uit. Het is niet gemakkelijk om over de glibberige rotsen te komen, maar Gaston bied mij zijn hand en later zijn stok aan. Heel lief en door die hulp lukt het allemaal wel. We blijven nog even bij een uitkijkpunt staan. Gaston heeft weer een mooi verhaal. We worden dan ook weer snel ingehaald door de anderen, maar dat kan ons niet schelen. We genieten van het magische verhaal over de twee watervallen. Na een uurtje komen we bij een rots aan, lunchtijd zegt Gaston. De anderen zijn er ook al, we verdelen de buit en eten met smaak onze broodjes. Na een half uurtje gaan we verder voor het laatste gedeelte. Het is inmiddels al half twee. We moeten door een zebu hek en we komen weer op dezelfde weg als vanmorgen. We zien de gite al liggen in de verte. We zijn flink moe als we daar aankomen. Het is half drie dus een lange 4 uurs wandeling (7 uur begonnen) maar we hadden hem niet willen missen! Het Andrigita park is werkelijk schitterend, we betalen Gaston en de drager en gaan wat rusten op de kamer. Ton bedenkt zich echter, hij had aan Gaston beloofd de foto’s op te sturen die hij van de dorpelingen had genomen. Dus snel het adres gevraagd. Later kwam hij terug: Gaston zei, je komt zeker voor mijn adres? Ton was blij dat hij de man niet had teleurgesteld. We rusten wat en als de groep van de lange wandeling terug is gaan we gezellig aan de borrel in het gras. Er komt een lokale man vragen of we muziek willen in de eetzaal. Ja, gezellig en even later is het een dolle boel. Er wordt geklapt en gedanst. Ook enkele vrouwen van de groep dansen met de meisjes. Maar vooral de kokkin gaat helemaal los, we horen dat ze al 11 kinderen heeft. Dus al de kleintjes zijn van haar. Het eten is klaar, heerlijk soep en dan … de kippen. Ha ha er worden grapjes gemaakt, maar toch lieten meerderen zich de kip goed smaken. Ze waren dan ook erg lekker. Na de briefing snel naar bed, het was dan ook al 19:00 uur, hi hi, morgen rijden we al om 06:00 uur.