Een vertelling Ronald Langereis © 2004

de Zetel van de Ziel

Mirakel

0 9

Publicatie 29 februari 2004


Mijn beste broeder Hugh, ik heb je geschreven over het mirakel van de aal waar ik twee dagen op heb zitten wachten en waar ik een lopende neus van kreeg zo dicht bij de bron met dat bloedwarme water dat boven je knieën niet lekker koel is zoals de Pin y Wig dat beekje in de Nefyn parochie dat stijve knieën en handen geneest en dat zo helder en fris is als nieuw bier uit de kelder want dit water stroomt niet het staat stil en je kunt nauwelijks de bodem zien aan de kant waar ‘t het diepst is en waar iemand van onze groep hij is wel oud en heeft afschuwelijke korsten om zijn mond en neus maar hij kan nog prima zien en hij is nog goed bij en best een geschikte vent hij zei dat hij daar dingen zag die leken op appelsienen en een andere keer op egels maar dan zonder stekels en daarom zou ik daar liever helemaal niet gezeten hebben ware het niet voor het mirakel van de aal want ze beweren dat als alen zich stijf om je benen winden je zeker zult genezen van kleine kwalen zoals wratten of puisten of als je geen vrouw kan krijgen om mee te trouwen wat ik zelf nooit een probleem heb gevonden eerder het tegendeel maar ook van ernstiger kwalen vreselijke pijn of zware verlammingen sjankers zweren blindheid en dat soort dingen waar ik mijn hoofdpijn ook bij reken en zo zat ik dus twee dagen op de alen te wachten maar niks en toen kwam er een moeder met een kleine meid ze was achterlijk en dat kind stond daar voorover in haar hempje met haar handjes een beetje in het water te roeren alsof het een lekker soepje was en haar moeder stond erbij en die dronk van het water en ondertussen vertelde ze zodat iedereen ‘t moest horen over alle rampen die haar ooit waren overkomen en wij zaten op de rand van het bassin ja te knikken om haar te laten zien dat we naar haar luisterden en toen gaf het kind opeens een keiharde gil en ze werd meteen uit het water getild en laat er nou een aal strak om allebei d’r benen gewikkeld zitten net een hoepel om een ton en het duurde minstens tien minuten voordat twee man hem eraf wisten te trekken en later hoorden we van de boerderij dat het kind was gestorven van de schrik nou dat was dan het mirakel van de aal waar ik nu van geloof dat het onzin is net als van die twee forellen in de Ffynnon Beris die ik wel heb gezien toen ik daar in het water stond maar zonder dat het ook maar iets hielp voor mijn hoofd en toen heb ik nog een kou opgelopen ook van dat water dat denk ik zo uit de bergen kwam met pas gesmolten sneeuw erin nee hier op dit eiland is helemaal geen kou zelfs ‘s nachts niet wat net zo benauwd kan zijn als overdag en in het huisje van de bron is het zo vochtig en warm dat ‘t op je borst slaat zodat je moeite krijgt met ademhalen waar de oudsten onder ons het meeste van te lijden hebben omdat ze te zwak zijn om een koelere plek op te zoeken bijvoorbeeld de kloosteromgang van de abdij of het melkhuis van de boerderij waarvan ik moet zeggen dat je daar goed te eten kan krijgen wrongel en een of ander kruidenspul in potten maar geen bier want dat drinken ze hier niet ze brouwen het niet eens en hun beesten slachten ze ook niet ze rijden er alleen op en ze melken ze dus ik denk dat ze de beesten als hun vrienden beschouwen die hun te na staan om te slachten en te dierbaar zijn om kwijt te raken maar wat zou ik een trek hebben in een grote schapebout lekker gaargekookt in de soep want ik denk niet dat je me nog zou herkennen zo mager als ik nu ben en ik voel me ook niet goed niet alleen doordat ik zo ben afgevallen en door die duizeligheid in mijn hoofd waar ik de laatste tijd weer erge last van heb maar door een ingewandsstoornis van het eten hier en het water en daar bovenop nog eens een vreemd gevoel een soort koortsigheid waar de anderen ook over klagen en waar ik ze nooit eerder over heb gehoord terwijl een ploegje van ons toch al maanden met elkaar optrekt en lief en leed samen heeft gedeeld zoals Walter van Anglesey die bij de Ffynnon Alhaiarn beroofd is en Heer Hughes die een week lang ontzettende last had van verstopping toen ie achter mekaar een hele sloot had gedronken van een zelfgemaakte oplossing van schraapsel van de pilaren van de kapel van St Beuno en het water uit de bron daar en ik had hem nog zo gewaarschuwd dat hij er het gruis van kon krijgen [en]


Oorspronkelijke titel: Flying to nowhere, John Fuller, 1983
Vertaling: © Ronald Langereis, 2000


Inhoudsopgave