Motorvakantie Tsjechie 2004

In de ban van Tsjechie

Een groepje vrienden en vage kennissen heeft er intussen een gewoonte van gemaakt om zo rond week 34 met de motor naar Tsjechie te vertrekken. Zo ook dit jaar weer. De groep is dit jaar echter door omstandigheden wel wat aan de kleine kant, maar dat mag de pret niet drukken.

Over motorrijders enzo

Voordat we de verhalen in duiken laat ik eerst het reisgenootschap van 2004 aan u voorstellen.

De kaartdrager

Siemen is al sinds jaar en dag in week 34 de kaartdrager. Hij is de persoon die de route bepaald en na tien jaar Tsjechie altijd wel weer de mooie plekjes en goedkope campings weet te vinden. Zijn Honda NTV gaat al jaren mee naar Tsjechie. Het is dan ook een echt een motorfiets met flink wat ervaring zoals Siemen dat dan graag mag zeggen. De NTV is een gemakkelijk ding met een bescheiden hoeveelheid vermogen. Maar toch nog genoeg om er ruim 160 km/h op de duitse autobahn uit te persen. Het enige nadeel van deze motorfiets is, dat deze dankzij zijn levenservaring de onnoemelijke drang heeft om sporen te zoeken buiten de begripvolle asfaltwegen waarvoor deze motorfiets toch bedoelt is. Nu is Siemen zelf ook niet vies van een beetje off-roading, maar zoals verder in dit verhaal zal blijken heeft de NTV een onnatuurlijk sterke drang tot off-road rijden.

De tovenaar

Maarten (de grijze) is de oudste van het stel. En met zijn ervaring als ex-motoragent laat hij ons regelmatig verbazen met zijn magische motorkunsten. Als wapen in de strijd tegen tsjechische Trabanten heeft Maarten een Pan European. Soms ook wel honend rijdend bankstel of tupperware bak genoemd. Dit jaar is Maarten echter extreem in zijn nopjes met de motorfiets. De voorvering is een flink stuk stugger gemaakt doordat er nieuwe WP veren in gekomen zijn. Het stuurgedrag van de fiets was altijd al goed, maar als het goed is, is het dijnen van de fiets op hoge snelheid (en verkeerde belading) nu wel over. Of op zijn minst een flink stuk vermindert. Kortom de motorfiets is perfect. Alhoewel een beetje meer power in het blok zou toch niet gek zijn. En een wat meer aerodynamischer stroomlijn voor een hogere topsnelheid staat ook boven aan het wensenlijstje. Net onder de stalen remleidingen...

Arjo

Arjo is ook een van de vastere Tsjechie gangers. Zijn Yamaha FJR 1300 is intussen al weer ruim een jaar oud. En is dus eindelijk goed genoeg ingereden om dit jaar helemaal los te komen. In de aanloop zag het er allemaal niet zo positief uit voor Arjo. Hij had nog flink wat last van een botbreuk die hij tijdens de wintervakantie een half jaar geleden in Tsjechie had opgelopen. Tijdens het grote overleg met de kaartlezer bij de tovenaar kwam Arjo om de hoek. Het leek er op dat zijn linkerarm niet voldoende hersteld was, maar na lang wikken en wegen viel toch het besluit. Arjo moest mee. Wat zouden de jongens zonder zijn kundigheid en kameraadschap wel niet op zijn hals halen. Vorig jaar nog was zijn hulp op de duitse Autobahn onmisbaar gebleken. Als hij er niet was geweest. Dan had Peter er nu waarschijnlijk nog gestaan. Overigens hadden we hem dan dit jaar op de heenweg gewoon weer mee kunnen nemen. Nee het mocht dit jaar niet zo zijn. Peter gaat niet mee. En zonder Arjo zou de groep dan toch echt veel te klein worden, drong de tovenaar nog aan. En als die arm opspeelt dan gebruik ik toch gewoon wat van mijn magische krachten. Arjo was intussen overtuigd. Hij moest toch ook weer mee.

Adriaan alias "de dwerg"

Adriaan oftewel Aad is iemand met een stevig postuur. Het is bekend dat het geen lange afstandsloper is, maar hij is dodelijk in de sprint. Hij gebruikt zijn Honda CBR1000F hoofdzakelijk voor de ritten naar Tsjechie. Daar wil hij niets liever dan plezier hebben en in contact komen met de verschillende culturen en leuke mensen. Om dat te kunnen doen weet hij sneller het ijs te breken dan Maarten met zijn nieuwe brander water kan koken en dan dat Siemen zijn nieuwe kaart op orde heeft. En als het echt nodig is, gooit Adriaan al zijn gewicht in de strijd voor een groet of glimlach van gene zijde.

Marco, "de elf"

De schrijver dezes is heeft een voorkeur voor Kawasaki. En ook dit jaar is de wapenkeuze voor dit avontuur de ZX-9R. Na een jaar rijervaring op de zware supersporter met de grote K en een een verandering van de bagage-verdeling hoopt deze lichtgewicht dat het een en ander dit jaar wat makkelijker zal zijn als het voorgaande jaar. Aan het rubber zal het dit jaar niet liggen. De bridgestones die er onder de fiets lagen na Tsjechië vorig jaar hebben het enorm zwaar te verduren gehad op het belgische circuit Zolder een week voor de bedevaart naar Tsjechië-oort. De tot profielloze gesmolten band voor is vervangen door een Pirelli Diablo. En achter is een professioneel ingereden Michelin Sportmax geplaatst. Na een middagje puzzelen met de bagage en een 200+ stabiliteitstest is deze tot elf gebombardeerde persoon klaar voor de queeste van Siemen en de zijnen.

Motto 2004

Dit was het voor wat de introductie van het reisgenootschap. Evenals vorig jaar is er tijdens de vakantie een motto ontstaan. Vorig jaar was dat het ondergewaardeerde "Buck Dich". Dit jaar is er gaande weg een nieuw motto ontstaan welke luid, krachtig en hoofdschuddend uitgebracht dient te worden voor het juiste effect.

No no no no no no no!!!

Laat dit een leidraad c.q. steun en toeverlaat zijn gedurende de moeilijke momenten tijdens de rest van dit verhaal. En vergeet vooral niet "Na de regen, kan het gas er weer op."

Hoofdindex

Marco de Boer.