Even de vochthuishouding reguleren.

Een monumentaal kerkje aan de buitenkant.

Als klussen met kijkers langs is geweest.

Na het maken van de foto's gaan we weer verder. We vervolgen onze weg richting het zuiden. Siemen rijdt al navigerend voorop en de rest volgt als eendekuikens achter moeder de gans. Na iets meer dan een uur gereden te hebben wordt er weer gestopt voor een drankje en een ijsje.

Orientatie van Siemen tijdens een kleine pauze.

Alles gaat voorspoedig volgens Siemen. Als het allemaal zo door gaat zijn we nog voor het einde van de dag bij het Lipno meer. De wegen worden iets beter en ook een stuk breder. Het is allemaal wat minder heuvelachtig en daardoor ook overzichtelijker. Arjo en ik blijven achter in de groep lekker spelen. Ik ben intussen gewend aan het gedrag van mijn fiets onder deze bepakking en durf intussen de bochten lekker aan te vallen. Zo af en toe ontstaat er een gaatje met de kopgroep die we dan al spelend snel weer dicht gereden hebben.
Als ik een tijdje achter Aad rijdt hoor ik hoe hij de bok zo af en toe aan de grond rijdt. Zijn Honda heeft het zo nu en dan zwaar te verduren. Als we weer een paar uur onderweg zijn geweest wordt de volgende pauze ingelast.
Siemen is er van overtuigd dat het mogelijk moet zijn om vandaag nog het Lipno meer te halen. We moeten dan misschien wel de tent wat later opzetten dan gebruikelijk, maar we kunnen het makkelijk doen. Waarschijnlijk nog een uurtje rijden en dan zijn we er. Aad en Arjo geven aan dat ook net zo goed morgen bij het Lipno meer aan kunnen komen. Ik geef aan dat ik het wel fijn zal vinden als we de tent niet in het donker op hoeven te zetten.

Ook het zitvlees moet even uitwasemen.

Siemen en Maarten in een moment van bezinning en zelfreflectie.

We zijn al weer een klein tijdje onderweg als het ineens hopeloos mis gaat. Siemen komt met een redelijke snelheid op een ij-splitsing aan. Hij meent iets van de omgeving te herkennen. En al kijkend op de kaart neemt hij de beslissing links af te gaan. Shit ik had hier rechtsaf gewild. Terwijl de motorfiets al door de berm hobbelt weet Siemen een verkeersbord te ontwijken. De motorfiets gaat onderuit. Siemen probeert deze nog weg te trappen maar dit lukt niet tegelijkertijd wordt een reclamebord aan diggelen geramd. Twee tellen later komen de motor en Siemen tot stilstand in de berm.
Maarten en Aad zijn al afgestapt en rennen naar Siemen toe. Terwijl Arjo en ik de motorfiets nog neer aan het zetten zijn. Nu geen domme fouten maken. We kunnen nu niet nog een ongeluk er bij hebben bedenk ik me nog als ik merk dat de standaard weg zakt in de losse bodem.
Als ik de motorfiets goed neer heb gezet staat Siemen's fiets al weer en hinkeld Siemen wat in het rond. Afgezien van Siemen's voet lijkt alles goed te zijn gegaan. De schade aan de motorfiets valt mee. De koffers en de voet hebben de val gebroken. Terwijl Siemen al weer is opgestapt en de motorfiets aan de praat helpt analyseren Arjo en Maarten het ongeval. Als je dan eenmaal hier in de berm zit is er eigenlijk ook niets meer aan te doen en kan alleen geluk je nog wat redden. Siemen heeft wat dat betreft wel geluk gehad. Dat is voor vandaag in ieder geval wel op. Nu maar snel een camping zoeken en dan zien we morgen wel weer verder.

Hier begon de motorfiets al te schuiven.

Na een half uurtje rijden hebben we eindelijk een camping bereikt. De motorfietsen worden neergezet en Siemen gaat zijn pijnlijke voet / enkel koelen in het nabij gelegen water. Adriaan probeert nu het regelwerk met de campingbaas te doen. Dit valt flink tegen. We hebben vandaag ruim 340 km afgelegd en zitten nu in het plaatsje Stankov aan de Oostenrijkse grens. Hier is alles niet meer zo "losjes" geregeld als aan de poolse grens. Aad moet flink wat papierwerk invullen. Als hij voor de derde keer terug komt om paspoortnummers, rijbewijs nummers etcetera besluit ik me er mee te gaan bemoeien. Ook dit mag niet baten. De jongen achter de balie is niet gediend van mijn wedervragen. En nors wordt het kantoortje dichtgegooid. Als even later een wat oudere man vraagt naar "Holländer?" dan wordt ons nog een keer uitgelegd dat dit allemaal noodzakelijk is voor de politie, brandweer, staatsveiligheid en boven alles ook onze veiligheid. En passant wordt ons mede gedeeld dat onze motorfietsen niet goed staan en dat we een andere plek uit moeten zoeken.

Siemen in een poging een flinke bloeduitstorting te voorkomen.

De schade aan de motorfiets valt gelukkig mee.

Met hulp van de campingbaas hebben we al snel een geschikt plekje gevonden. We zijn echter wel al door ons geld heen een kunnen nu vanavond niet meer eten door alle ellende van vandaag. Eerst maar even de tent opzetten en dan eerst maar wat drinken terwijl we het papierwerk in orde maken. Iedereen brengt SMS-end of telefonerend het thuisfront even op de hoogte voor wat betreft de voortgang van vandaag.

De tenten en de motorfietsen hebben een mooi plekje gevonden.

Arjo Schwarzenegger is onder alle omstandigheden even fotogeniek.

Als iedereen al het papierewerk heeft ingevuld en we met wat euro's betaald hebben in plaats van Tsjechische kronen is er weer wat geld om naar de pizzeria te gaan aan de rand van de camping.
Het is maar een klein stukje lopen we zijn er zo volgens Aad die meer zijn maag laat spreken dan zijn verstand. Terecht overigens want ook ik heb wel weer flink wat trek gekregen. Siemen is de enige die geen last heeft van de honger. Deze wordt overstemd door de pijnscheuten in zijn voet tijden het lopen. Het blijkt voor Siemen dan ook een hele afstand te zijn. Maar met wat geduld en ondersteuning zitten we rond negen uur op het terras bij de pizzeria. Dit is het moment voor Arjo om maar eens de camera ter hand te nemen.

Hier kan ik niets meer aan toevoegen.

Voet stevig ingepakt om erger te voorkomen.

Terugtocht na de erg smakelijke pizza's.

Als de pizza's eenmaal verorbert zijn wordt de terugtocht in gang gezet richting de bar van de camping. Op een gegeven moment ben ik het gestrompel helemaal beu en met Siemen op de rug hebben we de bar ook zo bereikt. Daarnaast is dit een perfecte manier om ook in de vakantie te blijven trainen. Eenmaal op het terras aangekomen weet Siemen zijn eigen weg weer te vinden door slim af te steunen bij muren en stoelen.
Na een tijdje heeft Aad het wel gezien op het terras en beveelt mij als persfotograaf mee te gaan. Wij gaan een groot onderzoek starten naar het wel en wee van deze camping. Het duurt dan ook niet lang voordat Aad een groepje studenten heeft gevonden die perfect engels spreken. Na aan mijn plicht als persfotograaf voldaan te hebben keer ik weer terug naar de rest van de groep. Om nog net mee te maken dat ook hier rond een uur of elf het terras voor schoonmaak ontruimd wordt. Dan maar terug naar de tent. Als het goed is hebben we nog wel sterke drank en Jus dus ook daar zou het wel gezellig moeten worden.

Aad legt deze Tsjechische studenten het vuur aan de schenen.

Men neme wat kaarsjes, sterke drank en Jus voor instant gezelligheid voor de tent.

Om de dag goed af te sluiten beluit ik de speeltuin nog wat onveilig te maken. Na een halve indian walk roept een speelboom me toe. Niet gek veel later zit ik in de top en heeft Aad er een stuk of wat foto's van gemaakt. Een daarvan moet toch wel gelukt zijn.

Zo blij als een kind.