"Wanneer zullen we een uitgever gaan zoeken, Walter?"
"Hoezo? Je kunt toch niet met een half manuscript aan komen zetten?"
"Ik dacht dat dit het einde ongeveer was?"
"Het einde? Is dit de clou? Denk je dat Martijn op slag verlicht is als hij
zichzelf probeert te herinneren?"
"Op een gegeven moment komt het inzicht vanzelf."
"Hoe weet jij dat nou? Volgens mij moet jij ook eens wat beter naar Mayanda
luisteren. Ze is nog lang niet klaar met haar verhaal."
"Ze zegt zelf steeds dat ze alle informatie al gegeven heeft. En wij hebben
die er toch ook tussen door zitten jassen?"
"Man, er zijn duizenden boeken over dit thema geschreven! En nu wil jij beweren
dat we in twintig hoofdstukjes echte wijsheid hebben geleverd? Is dat niet
wat naïef?"
"Heb je de Tao-Te-Ching wel eens gezien met tachtig korte versjes?"
"Wil jij jezelf vergelijken met grootste wijzen die hier op aarde hebben rondgelopen?
Meneer heeft ook een keer in de boekenkast gekeken! Nee, er klopt geen donder
van wat je zegt. Bovendien hebben we afgesproken dat je me tekst zou leveren
over wijsheid in normale taal, want je had lezingen gevolgd over verlichting.
Die zijn toch ook niet zomaar ergens gestopt?"
"Toevallig wel."
"Daar ben ik dan mooi klaar mee. Die leraar was dus zo'n halfzachte opschepper."
"Poeh..."
"Hoe moeten we nu verder?"
"We laten Mayanda gewoon naar het Verre Oosten vertrekken op zoek naar meer
waarheden en het einde blijft open."
"Zwak, heel zwak. We moeten echt iets beters bedenken. Maar wat?"
"Misschien heb ik nog een ideetje. Maar het is slechts een probeersel."
"Laat maar zien."
"Morgen. Ik moet er eerst nog een nachtje over slapen."