Dag 6

Dinsdag 23 januari 2007 Lake Nakuru.

Suzie is jarig vandaag wordt 24.

05:30 uur op. Koffie, koekie erbij en we gaan weer op pad. We zien gelijk een grote kudde buffels de weg oversteken. Indrukwekkend! Je vergeet even de ochtend kou. We zien weer van alles. Een mooie Giraffe, Gazellen en Impala’s. Na een tijdje zien we zelf een zeldzame Wilde Hond. Ongelooflijk want die zijn bijna uitgestorven. Hij loopt op de weg en we volgen het beest een poosje. Hij blijft op de weg en na een tijdje verdwijnt hij uit het zicht. We vervolgen snel onze weg naar het meer. Daar zien we een Hyena, hij loopt langs de waterlijn. Hij is erg dun en heeft honger. Hij probeert een flamingo te verschalken, echter zonder veel succes. Voor ons een prachtig plaatje. Een springende Hyena in het water en opvliegende Flamingo’s. Een dynamisch gezicht! Een stukje verder zien we een Neushoorn……een zwarte……geweldig, nog nooit gezien. Het is bijna onwezenlijk. We gaan vol goede moed verder. Misschien zien we wel een luipaard, maar dat is helaas te veel gevraagd. De gamedrive kan echter niet meer stuk. Suzie (zij wordt vandaag, hiep, hiep, hoera 24) heeft een uitgebreide lunch gemaakt, tot grote vreugde van Lelei onze chauffeur. Het is zijn lievelings eten. We nemen het er goed van en na de lunch gaat de helft shoppen en de andere helft blijft relaxen bij de tent. Om ± 16:00 uur is er weer een gamedrive.

We gaan naar een uitkijkpunt. Daar zien we Klipdassies. Wat een schatjes. Het uitkijkpunt biedt een magistraal uitzicht. We horen, ja echt waar…… er is een luipaard gesignaleerd. Er volgt een dolle rit. Vol stof en hobbels, maar halleluja, het is echt waar. Er staat ik weet niet hoeveel auto’s te kijken. Hij ligt gracieus gedrapeerd op een tak. Het doet hem helemaal niets! Onze dag kan niet meer stuk. Wat een mazzel.

’s Avonds na het eten zingen voor Suzie. Mark heeft heel leuk op de muziek van Suzanne van VOF de kunst een tekst geschreven. Echt origineel we zingen allemaal mee. De cadeautjes vallen in de smaak (horloge en radio-tje). We hebben de smaak van het zingen te pakken. Heel gezellig. We zingen er lustig op los. Tijd voor bed. Arme Linda, haar tent zit vol mieren. Ze gaat logeren bij Manon. Hopen dat de mieren morgen weg zijn. Het is een nacht vol geluiden en beestjes.

Dat we Massai-Mara niet bereikt hebben is na de ervaring van de afgelopen twee dagen helemaal niet erg, we hebben nu op deze reis een kans op de “Big-five” en dat was zeker niet gelukt als we naar de Mara gegaan waren want de kans op Neushoorns is daar minimaal. Helaas we zullen de Cheeta’s niet te zien gaan krijgen want die komen in de parken waar we nu komen niet voor, maar ja dat mag de pret niet drukken.

Op de camping van Lake Nakuru zien we ook nog een Bushbokje achter de tenten langskomen en er komen mangoesten en genetkatten langs.

’s Middags als we net weg willen voor onze gamedrive komen er nog een stel bavianen de camping opwandelen, zeer tegen de zin van Suzie, die heeft het niet zo op deze beesten. Ze vertelt dat de grote mannetjes niet bang zijn voor vrouwen en van alles proberen te stelen. Ze roept dan ook de hulp in van andere mensen op de campsite om ze weg te jagen. De blauwaapjes (vervet-monkeys) zijn wel vervelend maar doen mensen niets, en ze zijn bang als je een katapult laat zien, dan rennen ze gelijk weg. Toch is het een van hen nog gelukt om een banaan te pikken.