Geldinzameling voor Sri Lanka

Er is tot nu toe € 11198,50 opgehaald!!

- Interview met Evert Jan van Hoek (21 maart 2005)

- Help Evert Jan helpen!

Berichten uit Hikkaduwa:
- E-mail van Evert-Jan van 13 januari
- E-mail van Evert-Jan van 2 januari

Den Haag, 21 maart 2005

Evert Jan van Hoek over zijn waas van ongeloof

"Restant donaties gaat naar speciaal project"

Evert Jan van Hoek was op het moment van de ramp in Hikkaduwa, een dorpje aan de kust van Sri Lanka. Zonder lang na te denken besloot hij daar te blijven om de lokale bevolking en de gestrande toeristen te helpen. Aanvankelijk gebruikte Evert Jan hiervoor zijn eigen geld, maar dit raakte al snel op. Door een snelle actie van een aantal Haagse vrienden zijn er diverse inzamelingen gestart waardoor hij meer gerichte hulp kon bieden. Van de tot dusver binnengekomen ruim 11000,- euro is nu nog ongeveer 3000,- euro over. "Dit geld, samen met de opbrengst van de rommelmarkt van 19 maart, gaat naar een speciaal project in Hikkaduwa," aldus Evert Jan. Wat voor een project kan hij nog niet zeggen, dit wil hij namelijk ter plekke bepalen. Aanvankelijk was hij van plan om half april een aantal weken terug naar Hikkaduwa te gaan. Mede door de tweede grote zeebeving eind maart voor de kust van Sumatra, zijn de reisplannen uitgesteld tot later dit jaar. Hieronder vertelt Evert Jan over zijn waas van ongeloof, de hulpacties en wat er tot dusver met het gedoneerde geld is gedaan.

Wat waren je eerste indrukken?
"Mijn allereerste gedachte was: er is een aanslag gepleegd, net zoiets als destijds op Bali. Ik zag alleen maar mensen in paniek door elkaar heen rennen en gillen. Maar na een poosje 's ochtends op het strand de chaos te hebben aanschouwd, bleek al snel dat het een verwoestende natuurramp betrof. In een waas van ongeloof ben ik vervolgens mensen gaan zoeken. Samen met een aantal andere overlevenden zijn we 's avonds vier kilometer landinwaarts getrokken om daar bij de ouders van strandtenteigenaar Saman te overnachten. Wat er gebeurd was, hoorde ik pas later die avond van mijn ouders toen mijn mobiele telefoon het opeens even deed."

Wat heb je gedaan nadat je van de eerste shock bekomen was?
"Zodra het licht werd, ben ik terug naar huis gegaan. Ik wilde water kopen en de omgeving checken. Samen met twee vrienden had ik een week voor de ramp een huis gehuurd dat meer landinwaarts lag en daardoor gelukkig niet is getroffen door de vloedgolven. Een van mijn huisgenoten -Rudi, een Duitse duikleraar- was op het moment van de ramp echter op het strand. Hij raakte beklemd en ernstig gewond. Gezien er ter plaatse zo goed als geen medische hulp voor handen was, besloten hij en onze andere huisgenoot Henry naar Colombo af te reizen. Ze vroegen me of ik mee ging. Mijn antwoord was duidelijk: nee. Ik wilde in Hikkaduwa blijven, dat stond voor mij als een paal boven water."

Waar begin je met helpen?
"Ik ben begonnen met het verzamelen van tassen met kleding van mensen die vertrokken waren of weg wilden. Het woonhuis van Saman werd als vanzelf een soort van opslagplaats annex kantoor. Daar kwamen vrijwilligers bijelkaar die eveneens hadden besloten om te blijven en te helpen. De eerste dagen brachten we busladingen met water en kleding naar de boeddhistische tempels, die uitpuilden van hulpbehoevende mensen, toeristen en locals door elkaar. Toen het meeste puin was geruimd, zorgden enkele restauranteigenaren voor gratis maaltijden, ook voor de vluchtelingen in de tempels."

Wat heb je zoal aangeschaft met het gedoneerde geld?
"Vooral water, duizenden liters water en ook heel veel medicijnen. Ik ben in de eerste tien dagen twee keer naar Colombo geweest om grote hoeveelheden medicijnen in te kopen. Maar ook honderden kilo's rijst, babyvoeding, droge biscuitjes, rijstcrackers en praktische dingen om onhygiënische toestanden te vermijden, zoals zeep, waspoeder, tandenborstels, maandverband, etc. etc."

Verliep de hulpverlening zonder problemen?
"Nou nee, niet altijd. Van bijvoorbeeld de duizenden pakken babymelk die wij hebben gekocht, moesten wij de bovenkanten lostrekken –omdat daar de houdbaarheidsdatum opstond- anders zou het mogelijk doorverkocht kunnen worden. In elk rampgebied zijn er namelijk helaas altijd een aantal mensen die ergens een slaatje uit proberen te slaan. Ook zijn er nogal wat drugsverslaafden op Sri Lanka die hun werkzaamheden, zoals bijvoorbeeld spulletjes verkopen aan toeristen op het strand, van de ene op de andere dag kwijt waren en aan inkomsten moesten zien te komen. Maar ook door gewone vrouwen, vooral desperate moeders werden wij en onze busjes met hulpgoederen overvallen. Ik heb hele bizarre dingen gezien en meegemaakt."

Wanneer kwam de 'officiële' hulp op gang?
"Na een aantal dagen kwam het Srilankese leger lijken ruimen. Een dikke week later kwam het Oostenrijkse leger met een doelgerichte missie: waterputten zuiveren van troep en lijken. Petje af voor het werk dat die jongens hebben verricht. Het heeft dik twee weken geduurd voordat de internationale hulp eindelijk op gang kwam. Toen kwam het Amerikaanse leger en kwamen er hulpposten van het Rode Kruis. Het leven in Hikkaduwa kwam vervolgens weer een klein beetje op gang. Na een maand ben ik naar Colombo gegaan, alwaar ik even helemaal instortte. Via de Nederlandse ambassade heb ik snel een ticket naar huis kunnen regelen."

Wat doet zo'n heftige ervaring met je?
"Je wordt er hard van. De lucht van lijken zal ik nooit vergeten, om maar wat te noemen. Om daar een klein beetje te ontladen van de belevenissen ga je soms, samen met de andere vrijwilligers, cynische grappen maken. Maar ook praten, huilen, lachen, bellen en emailen helpt om te ontladen. Ik vond het waanzinnig dat vrienden hier zo snel actie hebben ondernomen en dat er zoveel geld is gestort! Dat stimuleerde me ook om dóór te gaan. Ik ben inmiddels alweer een aantal maanden terug in Den Haag, maar ik heb het er soms best moeilijk mee om de draad hier weer op te pakken. In april loopt het toeristenseizoen ten einde in Hikkaduwa. Ik wil dan graag terug om de mensen daar te zien én natuurlijk ook met de missie om een geschikt project te vinden om het resterende bedrag aan te schenken."

Zoals in de inleiding al staat, gaat Evert Jan voorlopig niet terug naar Sri Lanka. We houden jullie uiteraard op de hoogte van zijn plannen!

Tekst: Therese M. Flemminks

Help Evert Jan helpen!

Evert Jan Hoek, een vriend van ons, was op het moment van de ramp op vakantie in Hikkaduwa, Sri Lanka. Hij heeft besloten om voorlopig in het land te blijven om te helpen. Omdat hij hiervoor zijn eigen geld gebruikt is zijn bankrekening aardig leeggelopen. Daarom zijn wij een inzamelingsactie begonnen.

Van het geld koopt Evert Jan o.a. medicijnen, water en voedsel. Totdat in de eerste levensbehoeften is voorzien en de officiële hulp echt op gang is gekomen. Het overgebleven geld gaat naar de wederopbouw van Hikkaduwa dat afhankelijk is van het toerisme. Met de bouw van bijvoorbeeld kleine restaurantjes kan de getroffen bevolking snel weer eigen inkomsten genereren. Voor vijftig euro kan er al een nieuwe keuken worden gebouwd!

Maak geld over als deze kleinschalige, directe en effectieve actie je aanspreekt!

Giften gaan direct naar de rekening van Evert Jan omdat we niet in de gelegenheid zijn een nieuwe rekening te openen. Op deze manier kan hij snel over het geld beschikken.

E.J. van Hoek
giro 2525870
Den Haag

Om te voorkomen dat donaties en privé-geld door elkaar gaan lopen willen we graag weten wie wat stort. Stuur daarom een mail met het gestorte bedrag naar haagseactievoorazie@hotmail.com.

Laatste nieuws uit Hikkaduwa

Sent: Thursday, January 13, 2005
Subject: Hikkaduwa, Sri Lanka

Hier even een berichtje uit Hikkaduwa, Sri Lanka.

De wederopbouw is in volle gang en de mensen hier werken van "dusk till dawn" om de boel weer op gang te krjgen. Tevens komt de internationale hulpverlening "langzaam" op gang. Er worden langs de hele westkust posten opgezet door o.a. het Rode Kruis en het Oostenrijkse leger. Verder denderen er de hele dag vrachtwagens vol hulpgoederen van ondermeer Unicef over de veel te kleine Singhaleze wegen. De vraag is echter nog steeds waar de spullen blijven want er is nog steeds een zwaar tekort aan bijvoorbeeld babyflesjes, babyvoeding, antibiotica, verbandmiddelen, maandverband, pijnstillers en cholera- en typhusvaccinaties.

Ik heb gisteren veel spullen gekocht van het geld dat jullie met z'n allen hebben ingezameld. Tweehonderd babyflesjes, water, melkpoeder, antibiotica, mondmaskers etc. En er is meer onderweg uit Colombo. Vaccinaties zijn helaas niet te krijgen. Dat is jammer want de kans dat er hier iets uitbreekt is nog steeds erg groot. Ook het idee dat er in Colombo voor miljoenen euro's aan vaccinaties liggen opgeslagen stemt mij niet vrolijk. But what to do?

De Westkust van Unawantuna tot Colombo begint dus weer aardig leefbaar te worden en sinds een dag of twee beginnen hier en daar restaurantjes en guesthouses weer hun deuren te openen. Ook dit is mede mogelijk gemaakt door jullie financiële hulp. De jungle is helaas nog een ander verhaal, mensen houden zich nog steeds schuil in tempels omdat ze erg bang zijn voor de zee. Nou moet ik zeggen dat het weer hier ernstig van slag is. Veel te veel regen, onweer etc. Het is voor ons niet langer mogelijk om met hulpgoederen de jungle in te gaan. Mensen beginnen te plunderen en zijn niet meer in de hand te houden. Hulpgoederen geef ik nu af aan het Rode Kruis en het leger. Petje af voor de Oostenrijkers trouwens, ze doen veel goeds hier.

Over het Noorden van Sri Lanka en de oostkust kan ik persoonlijk niets zinnig zeggen omdat ik er niet ben geweest. De verhalen zijn niet best. Met name het noorden (Tamil-gebied) blijft verstoken van enige vorm van hulpverlening. Dat is een politiek gebeuren, ik denk een soort wraakactie van de regering hier.

Het mooiste zou zijn als hulpgoederen direct naar Jafna gestuurd kunnen worden, maar ik vrees echter dat dat onmogelijk is.

Tot zover het "nieuws" uit Hikkaduwa. Met mij gaat het prima, ik heb veel steun van jullie via telefoon en email. Sorry dat ik niet iedereen terugmail maar zodra ik terug ben krijgen jullie allemaal een kusje.

Veel succes met de benefieten, zet hem op.

Liefs, love and kisses,

ej

Sent: Sunday, January 02, 2005 1:03 PM
Subject: Hikkaduwa sri lanka

Lieve vrienden, vriendinnen, ex-vriendinnen, familie, collega's, kennissen, soortgenoten, lotgenoten en vage bekenden,

En toen was er weer internet.... De ramp die hier heeft plaatsgevonden is momenteel voor mij niet te beschrijven, ga ik dus ook niet proberen. Heb begrepen dat de beelden die jullie op de tv te zien krijgen voor zich spreken. Heb eigenlijk gelijk besloten om de rest van mijn "vakantie" in Hikkaduwa te blijven om te kijken of ik iets kan doen. Moet zeggen dat we de afgelopen week met een aantal mensen aardig wat voor elkaar hebben gekregen.
Ben na de ramp gelijk begonnen met kleding in te zamelen van mensen die zo snel mogelijk naar huis probeerde te gaan, gelukkig heeft bijna iedereen al zijn kleding, medicijnen etc gegeven dus ziet mijn huis er momenteel uit als de bijenkorf tijdens de dol dwaze dagen. Zijn begonnen met kleding uit te delen in de tempels in de jungle waar de mensen verblijven die echt niets meer hebben, tevens 1000 kilo rijst weten te ritselen. Momenteel zijn we even gestopt met kleding en voedsel uit delen om dat we er achter kwamen dat er mensen in de tempels rondhangen die niets zijn verloren maar het gewoon wel fijn vinden om gratis te eten etc.
Vandaag is us-aid neergestreken in hikkaduwa, natuurlijk in het duurste hotel van waaruit ze de "hulp" coordineren zonder dat ze weten wat er echt leeft, zag een uur geleden dat de dames en heren hulpverleners al gezellig aan het bier zaten terwijl alcohol, muziek etc not done is tijden de dagen van nationale rouw. Heb ze aangeboden om ze naar plaatsen te brengen waar de lijken nog liggen te rotten en waar de mensen nog in shock toestand verkeren, werd echter "vriendelijk" verzocht op te rotten. Dus geld storten op giro whatever gaat op aan dure hotels en bier etc. Mocht je je geroepen voelen om "zeer plaatselijke" hulp te bieden stort dan een paar euro op giro 2525870, tav ej van hoek, dan kan ik ook in een duur hotel gaan zitten en koud bier drinken. Bollocks heb zelf niets nodig, heb een huis, kleding eten en veel steun van jullie uit nederland. Als je iets stort kan ik je verzekeren dat het wordt gebruikt waar het momenteel het meest nodig is, in eerste instantie voor de eerste levensbehoefde en later voor de wederopbouw van Hikkaduwa.
Ga morgen met 2 journalisten naar de plek waar een trein van de rails is gespoeld, heb begrepen dat daar nog niets is opgeruimd, dubbel gevoel, heb er totaal geen zin in maar aan de andere kant moet de rest van de wereld weten wat er "nog" aan de hand is.
Verder is er vaak paniek, sommige zeggen dat het nog een keer gaat gebeuren, persoonlijk weet ik het niet, we zien wel wat er gebeurd. Anyway heb begrepen van ernst dat er al aardig wat op poten wordt gezet in den haag, kan alleen maar zeggen onwijs bedankt en ben trots op jullie voor de snelle reactie en boheman es tutie.

got to go now,
love
ej