Groen Links

GroenLinks: meten met twee maten
Sylvain Ephimenco.

Als tamelijk goed geïntegreerde buitenlander heb ik maar de hier geldende normen, waarden, gewoontes en tradities te respecteren. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik met dat pakketje soms geen moeite heb.
Neem nou de interpretatie en toepassing van het begrip vrijheid van meningsuiting, die in Nederland, meer dan waar ook, ruim baan mag krijgen. Prachtig natuurlijk. Ik snap heel goed dat de bouwstenen van de vaderlandse eigenheid ermee zijn gemetseld. Ik respecteer dit wel, maar heb hierover soms evenveel bewondering als bedenkingen. Dat er geen wet tegen het verheerlijken van terroristische daden zal komen, pleit voor deze ruimdenkendheid. Maar de moralist die ik ben, worstelt, wikt, weegt en komt bijna in opstand. Regelmatig kom ik op internet schrijfsels tegen die deze afschuwelijke vorm van geweld ophemelen. Teksten die zich op andere (religieuze) teksten baseren om het vermoorden van onschuldigen in treinen of metro's goed te keuren. Deze apologetische schrijfsels kunnen nooit onder het traditionele strafrecht vallen omdat ze geen daadwerkelijke oproepen tot geweld of haat bevatten. Het is gewoon uitgekiende moordpropaganda die tussen de mazen van de wet glipt en een verwoestend effect op zwakke geesten kan hebben. Er zijn in Nederland partijen als GroenLinks, die vinden dat het vergoelijken van massamoord op onschuldigen onder de vrijheid van meningsuiting valt. Ik ben het hier niet mee eens, maar kon tot eergisteren mij er niet van weerhouden om een zekere bewondering voor die club te voelen. Hartstikke idealistisch toch? Zozeer zelfs dat men de vijanden van vrijheid van meningsuiting die vrijheid volledig gunt. Nobel, nietwaar? En principieel tot aan je teennagels! Met die mensen zou je je als publicist bijna onaantastbaar voelen. In ieder geval beschermd en veilig. Ik overwoog zelfs weer op GL te stemmen. Maar sinds dinsdag ben ik volstrekt in de war. In Rotterdam heeft datzelfde GroenLinks een motie van wantrouwen tegen wethouder Pastors ingediend en zijn aftreden geëist. Met succes. Die man zei iets wat de ridders van de vrijheid van meningsuiting niet beviel. Iets over stelen en geloof. Ik probeer het te begrijpen. Van GroenLinks mag je dus beweren dat het goed is dat westerlingen de lucht invliegen en aan stukken worden gereten. Van dezelfde partij mag je in geen geval poneren dat zeg maar oosterlingen liever ongelovigen dan hun eigen geloofsgenoten bestelen. Dan dien je zo snel mogelijk je baan te verliezen. Ik ben er een beetje angstig van geworden. Stel nou eens voor dat dit clubje censoren ooit aan de macht komt en zijn eigen selectiviteit tot norm verheft? Overal verheerlijking van terroristisch geweld en tegelijk ook veel plakband op heel veel monden die niet volgens de partijlijn open en dicht gaan. Mijn beslissing is genomen: hemeltje, voorlopig niet op dit groepje querulanten stemmen!

GroenLinks is een misdadige partij
De onderstaande tekst werd oorspronkelijk als Dossier GroenLinks gepubliceerd, maar door reorganisatie van de dossiers herpubliceert Lux et Libertas de tekst bij deze als artikel.
Groen Links ontstond in 1989 door de fusie van vier partijen: de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP), de Communistische Partij van Nederland (CPN), de Politieke Partij Radicalen (PPR) en de Evangelische Volkspartij (EVP). Dat waren allemaal partijen met dubieuze en soms ronduit misdadige standpunten. Zo pleitte de PSP voor de afschaffing van de strafbaarstelling van pedofilie en de CPN had zeer nauwe banden met de Sovjet-Unie en andere communistische landen (zo kreeg de CPN in de jaren zeventig geld van de Sovjet-Unie om acties tegen de bewapening van de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten te organiseren).
Ook het gedrag van de leden toonde de misdadige aard van de vier partijen aan. PSP'er Evert van der Berg en CPN'er Sam Pormes (later Eerste Kamerlid voor GroenLinks) volgden zelfs een terreuropleiding in een trainingskamp van Palestijnse terroristen. Van der Bergs partijgenoot Theo Engelken was begin jaren zeventig actief in de Rode Jeugd, een maoïstische jongerenorganisatie die vooral actief was in en rond Eindhoven. De Rode Jeugd was onder meer verantwoordelijk voor bomaanslagen op een politiecommissaris, een Philips-directeur, het Evoluon en Philips-vestigingen in Hilversum, Baarn en Rotterdam. Zowel Evert van der Berg als Theo Engelken waren voor de PSP lid van de Eindhovense gemeenteraad. Van der Bergs motto was overigens: "Terroristen aller landen, verenigt U."
Op het oprichtingscongres van GroenLinks in Den Haag was het anonieme geschrift De tragiek van een geheime dienst te koop. Hierin stonden privé-gegevens van politiemensen, die na de publicatie van het geschrift door links-radicale werden lastiggevallen. Dit is typerend voor GroenLinks. Hoewel de partij pretendeert de democratische rechtsorde te respecteren, zijn er nauwe banden met "buitenparlementaire" antidemocratische extremisten. En ook de vroegere standpunten van partijen als de PSP en de CPN zijn nog steeds populair binnen GroenLinks. Zo was Herman Meijer in de periode 2003-2006 landelijk voorzitter van de partij. Zijn standpunt met betrekking tot pedofilie luidt als volgt: "Ik kan ook wel op een knaapje vallen. Men gaat ervan uit dat je met een kind geen erotische verhouding kan hebben, zonder het te benadelen.
Kinderen zouden minder verstandig zijn en niet goed duidelijk kunnen maken wat ze wel of niet willen. Onzin. Alle leeftijdsgrenzen moeten gewoon uit de zedelijkheidswetgeving worden geschrapt." Meijer is overigens een vriend van dominee Hans Visser, een andere goedprater van pedofilie. Wie aan GroenLinks denkt zal vaak ook aan Paul Rosenmöller denken. Hij was van 1994 tot eind 2002 fractievoorzitter van GroenLinks in de Tweede Kamer. Wat velen echter niet weten is dat Rosenmöller van eind jaren zeventig tot begin jaren tachtig lid was van de militante Groep Marxisten-leninisten (GML). Deze partij was nog extremer dan de PSP en de CPN. De Groep Marxisten-leninisten wilde Nederland gewapenderhand modelleren naar het voorbeeld van maoïstisch China en de Sovjet-Unie ten tijde van Stalin. Als de misdadige missie van de GML was geslaagd, dan was Nederland veranderd in een groot concentratiekamp.
Paul Rosenmöller is tegenwoordig gelukkig niet meer in de Tweede Kamer, maar dat wil niet zeggen dat de huidige GroenLinks-fractie geen rotte appels kent. Sinds 2002 was Wijnand Duyvendak een prominent Tweede Kamerlid. Hij is de partner van Mirjam de Rijk, die in de periode 1999-2003 landelijk voorzitter van GroenLinks was (tegenwoordig is zij overigens directeur van de Stichting Natuur en Milieu). Wijnand Duyvendak is de broer van GroenLinks-partij-ideoloog Jan-Willem Duyvendak, die o.a. via het zwaar gesubsidieerde Verwey-Jonker Instituut zijn beurs met belastinggeld vult. In de jaren tachtig pleegde Wijnand Duyvendak tal van misdaden en hij bezit dan ook een strafblad. Ook zijn er aanwijzingen dat Duyvendak mogelijk betrokken is geweest bij RaRa, een terroristische organisatie die o.a. voor brandstichtingen bij Makro-vestigingen verantwoordelijk was.
De lijst van dubieuze en soms ronduit misdadige standpunten van GroenLinks en haar voorgangers is lang en het aantal rotte appels is groot. Denk bijvoorbeeld aan Mohammed Rabbae (die de roman De Duivelsverzen wilde verbieden) en Tara Singh Varma (bekend van financiële malversaties en het veinzen van kanker). GroenLinks mag dan ook terecht "een partij van schandalen" worden genoemd.