27-08-2008.
Het is maar een christen!
Het was maar een dominee!
Christenen in het Midden-Oosten.

Ondanks het feit dat de islamitische landen, waar ook ter wereld, voortdurend de
mensenrechten schenden, andersdenkenden discrimineren en zelfs het zonder
enige vorm van proces vermoorden van niet- moslims tolereren, blijven de
Nederlandse islamieten zich beklagen, dat zij (!) worden gediscrimineerd.
Doordat nu vele ( niet officiële) media meer en meer de misdaden van de islam
bekendmaken ( aan de officiële media is dat door de staat verboden), wordt de
aversie tegen de islam dagelijks groter en niet alleen in Nederland.
Dat in Saoedi-Arabië zelfs sommige wegen voor niet-islamieten verboden zijn
geeft al aan, dat de discriminatie, die Zuid-Afrika van Botha ondervond, door
Saoedi-Arabië, is overtroffen.
En niemand doet een mond open.
Met een dagelijks winst van meer dan 650 miljoen dollar is dat ook wel begrijpelijk(?) .
Wie met eigen ogen wil zien en horen hoe andersdenkenden door de islam worden gediscrimineerd
kan ik het programma van de Belgische TV ( Canvas): 'Op weg naar Mekka' aanbevelen.
Vrijdag 22 augustus 2008 was helaas de laatste aflevering.
Nu maar hopen dat de Belgen deze zeer interessante en leerzame documentaire nogmaals zullen
herhalen.
Hoewel het de officiële media in Nederland verboden is om iets negatiefs- en dus de waarheid -over de
islam te schrijven, vond ik toch in het RD( Reformatorisch Dagblad) van 14-08-2008, een zeer
interessant artikel over de discriminatie e.d. tegen christen in het Midden-Oosten.
Intermezzo: The Human Rights Council at the United Nations has now banned any
criticism regarding Sharia Law and human rights in the Islamic World. According to
President Doru Romulus Costea - and following the efforts of delegates from Egypt,
Pakistan and Iran - the Council will no longer tolerate criticism of either Sharia or
specific fatwas in the name of human rights.

In many parts of the Islamic world, it is becomingly increasing clear not only that the
Koran (the written record of the original oral transmissions of Mohammad's life
teachings) and the Hadith (the later delineations of those teachings) are considered
sacrosanct in their perfection, but also the various implementations of these teachings,
known as Sharia Law. No evolution or refinements are required. No matter that nearly
every multitudinous Muslim sect or group has a differing interpretation of this God-given
Sharia Law. Nor that the stoning to death of women, beheading of men, and all the 6th
century niceties of feudal Arabia are still part and parcel of the immovable Islamic
tradition. Never mind that Sunni will decimate Shia - and vice versa - over differences of
interpretations far more modest than those between (modern) Catholics and Protestants,
between Hindus and Buddhists. Islamic sect can war on Islamic sect, Arab can criticize
Arab.

Because Judaism, Christianity, Hinduism and all other religions are imperfect, they are
fair game for any and all attacks. Since Israel, Zionism, America and the Western World
were created and developed outside the Islamic World and its divine perfection, they are
likewise subject to criticism.

Now, not only has the Islamic God forbidden outside criticism of the Sharia Law, but the
UN Human Rights Council (HRC) is its enjoined messenger on earth.
De titel - om toch enigszins te voldoen aan de eisen van de overheid- is:
Christen in het Midden-Oosten.
Jordanië telt steeds minder christenen.
Aanwezigheid Palestijnse vluchtelingen doet onveiligheid groeien.

"Dit gebied, Libanon, Syrie, de Westelijke Jordaanoever en Jordanië bestond zestig jaar geleden voor
15 tot 20 % uit christenen. Nu is dat minder dan 5 %", zegt historica Maryam. Journalist Brutus vult
aan: "Christenen hebben vaak familie in het buitenland. Dat maakt hun vertrek gemakkelijker."
Een bevolkingsstatistiek is in de Jordaanse hoofdstad Amman niet beschikbaar. Hebben Jordaniërs
die Amerika en Israël als zondebok achter emigratie zien, zicht op de waarheid.

Door. G.Roos.

Abdulkarim Adulhaija was tot zijn pensioen in 2005 directeur van het Jordaanse departement voor
Palestijnse zaken. "Ik schat dat er 6 tot 7 procent van de Palestijnen in 1948 christen was. Het
percentage christenen in Jordaniër bedroeg in dat jaar 5 %. Nu zal dat nog 3 % zijn. Er vertrekken
overigens ook moslims. De emigratie van christenen valt echter meer op, want die groep is klein. Maar
christenen vertrekken niet als gevolg van problemen met moslims. Echt niet."
Hassan Abu-Nimah is directeur van het op initiatief van prins Hassan in 1994 gestichte Royal
Institute for Interfith Studies. Voor die tijd fungeerde hij als ambassadeur van Jordanië bij de
Verenigde Naties. Hij bekent eerlijk dat het extremisme groeit. "Het vormt echter slechts een reactie op
provocaties. Amerika en Israël zijn de agressors. Religieuze fanatici zien de oorlog van Bush als een
soort nieuwe kruistocht. Hezbollah is door Israëlisch geweld ontstaan."
Deense cartoons en een Nederlandse film komen ter sprake. "Zulke agressie zorgt voor spanningen en
emigratie. Niet de islam,"zegt Abu-Nimah.
Abulhaija beaamt dat de situatie in Jordanië grondig is veranderd. "In 1948 kwamen 800.000
Palestijnen ons land binnen. De Israëli's dwongen hen hun gebied te verlaten."
Prof. Human B Ghassib is persoonlijk adviseur van prins Hassan. Hij wijst erop dat er in 1967 nog
eens 250.000 Palestijnse vluchtelingen bij kwamen. "Er leven nu ongeveer 2 miljoen Palestijnen in
Jordanië. Dat heeft een negatief effect op de economie van het land."Dus een positieve invloed op
emigratie.
Maryam wijst er in dat verband op dat na de oorlog van Verenigde Staten tegen Irak ten minste
800.000 Irakese vluchtelingen naar Jordanië kwamen. Zij telt niet minder dan 59 kampen voor
Palestijnen in het Midden-Oosten. En zij stelt klip en klaar dat ook nominale christenen soms de
terroristen van Hamas steunen.
Nabil Omeish van het Irakese Bijbelgenootschap zegt: "Palestijnse vluchtelingen uit de jaren 1948 en
1967 veroorzaken problemen in Jordanië. Zij willen Israël bevechten. Doorgaans zijn het arbeiders
zonder veel scholing. Extreem fundamentalistische moslims zijn vaak uit de groep afkomstig. Zij
sympathiseren niet zelden met Hamas." Journalist Brutus voegt hieraan toe: "Of met Islamic Action
Front, de grootste oppositiepartij in Jordanië."Zo doet de aanwezigheid van vluchtelingen het gevoel
van onveiligheid groeien.
Intermezzo.
Soenieten.
In religieus opzicht geeft de islam de toon aan. Ongeveer 93 procent van de bevolking is
soenniet, 3 procent is sjiiet. Het land telt weinig christenen.
De Grieks-orthodoxe met hun Arabische liturgie maken twee derde van de christenen uit. De
Syrisch-orthodoxen hebben zich in de zesde eeuw afgescheiden. In de zestiende eeuw
maakten de Grieks-katholieken zich los van de orthodoxen. Verder zijn er koptischorthodoxe,
rooms-katholieken en protestanten. Protestantse kerken- samengevat onder het Engelse
woord evangelical- groeien het meest.
Orthodoxen, rooms-katholieken, lutheranen en anglicanen mogen ieder jaar rond Kerst bij
de Koning op bezoek. Als andere kerken zich in het land willen vestigen, moeten de erkende
kerken daarvoor toestemming geven. Zo zijn er feitelijk twee problemen. In de eerste plaats de
spanningen die kunnen rijzen tussen moslims en christenen als moslims zich willen laten
dopen en christen wil worden. Daarnaast bestaan er spanningen tussen gevestigde kerken en
niet-geregistreerde protestante gemeenschappen.
Baan.
Maar er is meer. Omeish kan er niet omheen: "De islam als godsdienst houdt niet van christenen. En
een enkele keer komt het voor dat iemand een baan niet krijgt omdat hij christen is. " De Jordaniër is er
als de kippen bij om te vertellen dat dit in zijn land minder voorkomt dan in Egypte. Maryam: "Van
wantrouwen tussen moslims en christenen hoeft op het platte land geen sprake te zijn. Maar als
moslims aan de weet komen dat een van hen is gedoopt, ontstaan er spanningen."
Brutus: "Madaba, een plats met 60.000 inwoners was ooit een volledig christelijke stad. Maar in de
oorlog van 1967 stuurde de regering er veel Palestijnen heen. Gisteren zei een winkelier daar tegen mij:
"Wij beginnen spanningen te ervaren."Want 90 procent van de mensen is nu moslim."
Maryam wijst op meer van zulke situaties."Voor 1948 waren er ettelijke totaal christelijke dorpen en
steden. Door de vluchtelingen veranderde dat."Zij noemt plaatsen als fuhais, Al-Husan en Salt. In
2000 telde de laatste stad 330.570 inwoners. "Christenen raken er steeds meer in de minderheid. Ze
leven in vrede samen met moslims, zolang ze het niet over godsdienst hebben. Maar als het over een
baan gaat, geven sommige werkgevrs de voorkeur aan een NIET- christen.

Missionair actief.
Er blijkt sprake van verschil in beoordeling van de vraag of iemand de wet overtreedt. Zo groeit het idee
dat sommige uitspraken een dubbele bodem hebben. Zo zegt Abu-Nimah dat Jordanië niemand zal
vragen het land te verlaten omdat hij of zij christen is. "Maar wel als zij de wet overtreden. Jordanië zal
nooit mensen uitzetten vanwege de religie. Maar christenen mogen moslims niet op straat proberen te
overtuigen van hun geloof of trachten te bekeren. Ik ben er zelf niet gelukkig mee als een christen vertelt
dat hij moslims wordt. Hoewel ik ervan overtuigd ben da de koran als laatste openbaring superieur is.
Ook mogen samenkomsten van christenen in woonhuizen niet uitgroeien tot een geheim genootschap.
Elke vergadering moet in overeenstemming zijn met de wet."
Zo kan het er dan toch van komen dat de overheid christenen het land uitzet.
"Zo gaat dat,"zegt George. Hij wil zijn z'n echte naam niet kwijt. "De autoriteiten spreken niet de
waarheid als zij zeggen dat ze niemand om hun geloof het land uitzetten."George somt een aantal feiten
op. "Een predikant in Akaba is afkomstig uit Egypte, maar is getrouwd met een Jordaanse vrouw. Hij
werkt al dertig jaar in Jordanië. Hij moest weg. Een dominee in Zarka die al 23 jaar als predikant
werkt, hebben ze gevangen gezet." Zo noemt hij meer voorbeelden. Het bleek in 2007 voor een aantal
Arabische christenen onmogelijk in Jordanië aan een theologisch instituut te studeren. Ambtenaren
hebben hun- alleen mondeling, niet zwart op wit- te verstaan gegeven dat ze de veiligheid van het land
bedreigen.
Maryam: "Ik weet van meer dan tien mensen dat zij het afgelopen anderhalf jaar het land zij uitgezet
wegens als missionair betitelde acties. Dat is veel in een land waarin christenen een minderheid
vormen. Ik hoorde van een lijst van tientallen christelijke organisaties en kerken die gesloten zouden
moeten worden. Maar dat moet je eerste checken. Onze regering heeft spionnen in dienst. Dat is goed
voor de veiligheid. Maar als christenen binnen de kerk als spion fungeren, gaat dat te ver."
Sedert 2007 is er sprake van beperkingen voor bijeenkomsten van christenen. Als niet tot de
geregistreerde kerken behorende christenen moeten ze een soort veiligheidsverklaring van de overheid
bezitten om samen te mogen komen. Zo maakt Jordanië het christenen, ondanks mooie woorden over
vrijheid en veiligheid, niet gemakkelijk om te blijven.
Een predikant uit Nazareth verklaart: "Vijf jaar geleden zijn wij afdeling van onze Bijbelschool in
Jordanië gestart. In juni 2007 begonnen Jordaanse autoriteiten ons te ondervragen. Nu is d Bijbelschol
gesloten."Hij bracht in november 2007 een lading boeken naar Jordanië. Ze lieten hem ervoor het
eerste niet in. " Binnen de regering groeit de invloed van extreme moslims. Nog even en zij nemen de
macht over."

Aap uit de mouw.
Ds. Samer Azar, predikant van de enige lutherse kerk in Jordanië, toont zich daar niet zo bang voor.
Hij staat van harte achter het overheidsbeleid dat mensen verbiedt missionair bezig te zijn. "Velen
komen met dergelijke bedoelingen in de naam van onze democratie en vrijheid Jordanië binnen en
beginnen met een huisgemeente. Ze proberen ander christenen te bekeren. Zij vissen in andermans
netten.
Wij hebben met onze oecumenische kerken geen problemen met het krijgen van toestemming voor
kerkbouw. Wij stelen ook geen moslims of christenen. Dat leidt tot conflicten. Wij moeten moslims niet
leren dat wij als christenen superieur zijn. Wij mogen ook niet zeggen dat zij naar de hel gaan.
"Spoedig komt de aap uit de klerikale mouw. De geregistreerde kerken in Jordanië zitten christenen uit
vrije kerken mateloos dwars.
George is ervan ondersteboven."De orthodoxen, de rooms-katholieke en de andere geregistreerde kerken
( dus ook de lutherse,GR) hebben de regering een brief geschreven met het dringende verzoek de andere,
niet geregistreerde protestanten niet toe te staan. De reden is waarschijnlijk dat vrije kerken waar de
Bijbel nog echt opengaat mensen wegtrekken bij de officiële kerken vandaan."

Economische redenen
George toont zich buitengewoon verdrietig en teleurgesteld. "Christenen vertellen de koning leugens
over de protestanten en hij zegt: Doe wat je wilt."Deze actie gaat dus niet uit van de moslims. Maar de
geregistreerde kerken nemen moslims in de arm om ander christenen dwars te zitten. Omeish: "De
regering weet dat de evangelisatie leidt tot krachtiger manifestatie van Hamas. Dat leidt dan weer tot
emigratie."
Aduuhaija benadrukt dat emigreren vooral economische redenen heeft. "Ze gaan niet weg uit politieke
of religieuze motieven. Kijk maar waar ze heen gaan. Velen trekken naar de Arabische Golfstaten."En
Ghassib vertelt: "Die Egyptenaar die Akaba uitgezet is, ken ik persoonlijk ook wel. Maar dat is geen
religieus conflict. Hij zal wel geprobeerd hebben anderen tot het christendom te bekeren."
Maryam: "De laatste decennia zijn tal van mensen om het geloof naar het Westen geëmigreerd. Zo'n 65
% van de Jordaniërs heeft Palestijnse wortels. Zij beschouwen christenen als mensen die steun betuigen
aan Israël. Mensen gaan het land niet uit vanwege moordpartijen, maar om economische redenen. En
ook vanwege de sociale druk. Want de verhouding tussen moslims en christenen levert wel spanning
op."
Abu Nimah beaamt dat het de laatste tientallen jaren door militairen acties soms ontbrak aan
democratie. Mensen trekken weg omdat ze zich niet veilig voelen. Zo gingen er naar de Verenigde
Staten en naar Australië.
Het koninklijk instituut waaraan hij werkt, werd niet slechts opgezet voor dialoog."Maar ook om het
systematische vertrek van christenen te ontmoedigen. Hun aantal wordt kleiner. Maar ze zijn wel een
deel van onze geschiedenis, onze cultuur en beschaving. Daarom moeten ze blijven."
Abu-Nimah zegt dat er geen spanningen bestaan tussen moslims en christenen."Misschien wat
onderhuidse gevoelens, maar die zijn er in elk gezin. Er is geen ongelijkheid tussen moslims en
christenen. Er zitten veel christenen in de organen van de overheid."
De vraag valt inmiddels te stellen: Wat voor christenen? Zoals Ghassib? Hij zegt: " Ik ben christen.
Maar mijn cultuur is de islam. De muziek in de kerk is wel mooi…."

Ondergronds.
Toch is er zoiets als een ondergrondse kerk in Jordanië. Azar noemt het een gevoelig onderwerp. "De
meeste moslims die christen willen worden, doen dat in het geheim. Ik zal hen nooit dopen, want dan
zorg ik ervoor dat zij worden gedood. Ze zijn welkom in de kerk. Het heilige avondmaal kan ik hun ook
niet bedienen. In plaats van conflicten wil ik vertrouwen creëren en bouwen aan vrede.
Maryam typeert de ondergrondse kerk als gedoopte moslims voor wie het eenvoudig onmogelijk is om
van godsdienst te veranderen. "Ik heb geen idee hoeveel het er zijn. Ik denk dat het gaat om kleine
groepen in woonhuizen. Mensen in de geregistreerde kerken willen hen meestal niet hebben." Omeish:
"de regering is goed voor christenen. Maar als een predikant een voormalige moslim wil dopen, is dat
gevaarlijk voor hem. Want dat trekt geweld van extreme moslims."
Bij een van de koptisch-orthodoxe kerken in Amman rammel ik aan de deur. Hij zit op slot. Een
Grieks-orthodoze kerk, een paar honderd meter verderop, is open vanwege een begrafenis. Tenslotte zie
ik de Koning Abdullahmoskee. Daar stopt telkens een bus met toeristen.


Het bovenstaand ware verhaal geeft aan, dat niet alleen de islam een gevaar is, maar ook de zich
christen noemde kerkvorsten. Ook blijkt wederom dat, indien niet- islamieten vrede willen, zij
genoodzaakt zullen zijn zich aan de islam over te geven.
Deze onthulling geeft weer eens aan dat het gehele verhaal van de religie met hun god een sprookje voor
volwassenen is.
Zowel koran als Bijbel zijn geschreven door mensen!
Om de verkoop van hun boeken te bevorderen wordt beweerd, dat de teksten zijn ingegeven door een
hogere macht.
Bij de koran beweert men zelfs dat het gehele boek door hun god, Allah genaamd, is geschreven.
Dan heeft die Allah toch wel een vooruitziende blik gehad, want ver na de dood van Mohammed ( aan
hem werd de koran als eerste geopenbaard) kwamen de woorden met een tekentje erboven opduiken en
ook de koran blijkt ( al bij voorbaat..) aan dat latere systeem te zijn aangepast.
Maar … alles is natuurlijk tóch geschreven door Allah zelf….
Met de Bijbel is het al even erg gesteld.
66 boeken vormen de bijbel.
De 66 boeken zijn uitgezocht door mensen en om de verkoop te stimuleren werd verteld, dat al de
schrijvers van die 66 boeken een privé lijntje hadden met hun god.
Vreemd …dat - zodra er radio en tv kwamen - die lijntjes met god niet meer aanwezig waren.
In de tijden dat mensen de boeken schreven, die de tot de Bijbel werden toegelaten, was er geen tv of
radio.
Zelfs geen bibliotheek, om een boek te huren.
Ook wordt er nergens in Bijbel of koran iets geschreven over al die mensen, die niet in het Midden
Oosten leefden.
Zolang de geschiedenis van de aarde bekend is, zijn er altijd al sprookjes voor volwassenen uit het
Midden Oosten gekomen.
Om de verkoop van die sprookje te stimuleren, werd er een hogere macht uit de hoge hoed getoverd.
Dat verkoopt beter en dat wist men in het Midden Oosten al vanaf het ontstaan van de aarde. Dat de -
voor de vrede en de menselijkheid - meest gevaarlijke factor de islam is, staat buiten kijf, maar ook de
katholieken hebben zich bij het uitmoorden van andersdenkenden nooit erg terughoudend opgesteld.
Tot aan de dag van vandaag hebben de religies slechts oorlog, armoede, wreedheden tegen andere
mensen en een groot onderscheid tussen arm en rijk te weeg gebracht. En dat alles ter bevrediging van
op macht beluste 'elite-figuren' die zich in hun kerken verschuilen en die hun 'volk' minachten.
Dag.