home

live

platen

artikelen

film

vido?

archief

email

Vido's LogZine

LIVE

voorbeschouwingen, recensies, tips


vrijdag 8 september 2001

Dish Hunt: een zeker setje retro-wave in de Winston

Dish Hunt bestaat voor eenderde uit Peter Sijbenga, de ongekroonde prins van de Friese Bries, voormalige voorman van de Friese helden Deinum en nog steeds de ene helft van het obscure samplepopduo Sex Ettek. Vorig jaar heeft hij een band geformeerd samen met Toon Bressers en Joop van Brakel, beiden ooit in beperkte kring legendarisch met de Eindhovense band Nasmak. Het album 4Hour Clicks (1982) van Nasmak behaalde vorig jaar de 8ste plaats in een Oor-lijst met beste Nederlandse popplaten aller tijden. We mogen hier in alle bescheidenheid spreken van een supergroep.

Nasmak
(Bressers: eerste van rechts, Van Brakel: tweede van rechts)

De beide Nasmakkers hadden in de Winston duidelijk muzikaal de overhand. Wat we hoorden was een collage van de herkenbaar strakke, onregelmatige ritmepatronen van de machinaal meppende beer Bressers aangevuld met de wringende akkoorden en gitaarloopjes en de a-melodieuze, soms lichtelijk maniakele zang van de oude, kale Van Brakel. In sommige liedjes nam de iets minder kale tweede gitarist Sijbenga de vocalen voor zijn rekening, maar ik had niet gek opgekeken als pak-'m-beet Marc Almond plotseling uit de coulissen was gesprongen om deze eighties revival alsnog een vieze smaak te geven. Zo ver kwam het gelukkig niet.

Naarmate de drie heren het einde van de set naderden werden de ritmes minimaler en de repeterende gitaarpatronen meer bezwerend. Sijbenga sprong bijkans met elke eerste tel van de maat mee en ging zo op in de muziek dat hij zich daar tussen twee nummers voor verontschuldigde. "Ik was even vergeten dat jullie er ook nog waren." Zijn geanimeerde spel was samen met de priemende ogen van Van Brakel genoeg in het oog springend om naar hun verrichtingen te blijven kijken.

Joop van Brakel
(bron foto: homepage van Van Brakel)

Hoe relevant is The Return Of Nasmak? Voor de vele aanwezige alternatieve dertig plussers met een teveel aan nostalgische gevoelens was het een prima avond. Al het beste van Nasmak was te horen in geremixte vorm en dat is voor de mensen die de originele Nasmak hebben meegemaakt een ideale muzikale begeleiding voor het ophalen van mooie herinneringen. De jongere generatie zal meer moeite hebben. Het handjevol kids dat door de Winston dartelde was duidelijk familie van de band, want ze maakten niet alleen driftig foto's, maar bewogen ook nog eens hun lippen mee met de cryptische teksten. Hun leeftijdgenootjes zullen niet snel warm worden van Dish Hunt, daarvoor heeft de muziek te weinig aanknopingspunten met de (avant-garde) pop van de laatste tijd. Oordeel zelve als het trio live speelt tijdens A2A).

Peter Sijbenga begeleidt in zijn vrije tijd wel eens een ouderenkoor:
(Bron foto: www.reduzum.com)

lees de meest recente live-recensie of neem een kijkje in het archief
[home] - [live] - [platen] - [artikelen] - [film] - [archief] - [email.]