De rest van de week bestond uit de chemokuur en bijkomen. Sandra heeft alle kaarten weer opgehangen (er zijn er nog meer bijgekomen). Alle muren hangen vol kaarten en de vensterbank staat vol bloemen.
En bezoek; familie, collegae en vrienden. Al die aandacht doet erg goed en geeft ons veel inspiratie. In ons creatieve ‘project’ stoppen we onze energie en van onze vrienden hopen we weer energie te krijgen. We merkten dat dat gebeurde met de bezoeken in het ziekenhuis.
Ik kreeg van Bibian een Moleskin (een heel mooi aantekeningenboek). Daarin schreef en tekende ik alle ideeën die ik bedacht of aangereikt kreeg. Allemaal om te verwerken in de komende creaties.
Ik kon nog steeds niet bewegen ondanks de Durogesic en andere pijnstillers. Ik sliep op mijn zij met kussens in mijn rug. Om me in bed te kunnen omdraaien moest de verpleging helpen. Bij het draaien kreeg ik heel veel pijn. Alleen met puffen kwam ik dan weer op adem. De verpleging legde weer kussens in mijn rug, zodat ik weer stbiel lag en sliep dan weer verder. Door de Thalidomide sliep ik gelukkig wel goed.