De oorzaak van de onrust onder de bevolking was dat de goeroes Hobbelhock en de Dame Van Het Franse Woud, die de leiding hadden over drie pelotons jonge marketeers, op slinkse wijze in het bezit waren gekomen van één van de kristallen van Scato. De kristallen van Scato waren in het begin der tijden, ver voor onze jaartelling, geschapen door de godin Hero, vrouw van Zeus en de moeder van Flipje van de Betuwe. De kristallen bezaten de kracht om mensen schitterende marketingplannen te laten schrijven. Er waren zeven kristallen: macht, inzicht, loyaliteit, informatie, coördinatie, communicatie en vriendschap. De kracht van de kristallen kwam alleen goed tot zijn recht als ze in combinatie met elkaar werden gebruikt door kundige meesters. Hobbelhock en de Dame Van Het Franse Woud hadden slechts één van deze kristallen ontfutseld aan Ruud Goellit, de zwaar behaarde bewaker van de kristallen van Scato. De kristallen van Scato werden bewaard in een spelonk in de heuvels rond Kuikenluik, een afgelegen plaats aan de onderkant van Alpha Centauri. Ruud Goellit was niet al te slim, maar toch was hij Ridder in de Orde van De Pijpende Krul. Om hem in verwarring te brengen, hadden de dieven de kristallen in een kringetje gelegd. Goellit had niets gemerkt van de diefstal van het kristal, maar toch voelde hij dat er iets niet klopte. Hij bleef maar doortellen in het kringetje. " 67.584.902 , 67.584.903," telde Goellit met volle inzet. Hij verbaasde zich erover dat er steeds meer kristallen kwamen, terwijl hij in de stellige overtuiging verbleef dat het er nu minder waren. Het doelgerichte prutswerk van Hobbelhock en De Dame Van Het Franse Woud had ook bij hem verwarring gesticht. Ten einde raad ging hij maar op zijn krokodildolederen bank zitten en draaide een grote joint op zijn pottenbakkersschijf.

Op Alpha Centauri was iedereen druk bezig prutswerk te leveren. De leiders hadden een opdracht opgegeven die eigenlijk net niet uitvoerbaar was. Bovendien verstrekten zij de informatie die zij hadden niet aan hun marketeers. De kroegbaas jammerde ach en wee over zijn dalende omzet. De markteteers wisten natuurlijk dat het niet klopte, maar ze hadden weinig tijd en ze waren in de ban van het kristal. Veel inwoners van Celestial Mountains probeerden aan de stress te ontsnappen door afspraken te maken met tandarts Viltje, een ongelofelijke sadist met stalen tanden en een lachgasverslaving. Tja, want als je naar de tandarts moet, dan kan je niet projecten, zo simpel is dat. Tandarts Vijltje maakt gouden tijden mee. Hij had nog nooit zoveel materiaal aan zijn tandvleesverzameling kunnen toevoegen.

Was iedereen in de ban van de straling van het kristal? Neen, één inwoner niet. Deze inwoner, ZjÜmitstÜcken, had een beschermende ranzigheid over zich en zag het gebeuren met lede ogen aan. Tijdens het werken aan een nutteloze berekening met onjuiste cijfers had hij er plotseling genoeg van. Hij pakte zijn toiletfax en faxte een noodkreet naar onze geweldige superheld Rex Synchro uit het heelal. Synchro was op de Funk Planeet een basgitaar aan het voeren met bladmuziek van Bootsy Collins en Toots Tielemans. Op dat moment begon het ventilatortje in zijn grote plateauzolen te zoemen. " Mijn fax," dacht Rex. Al vlug verscheen er een toiletpapiertje met de boodschap van ZjÜmitstÜcken. "H¥lp," las Synchro. "H¥lp ?" Vroeg Rex Synchro zich verbaasd af. "Hmmmm," dacht hij," dit papiertje is onleesbaar geworden door het bloemetjes motief op mijn thermische toiletpapier". Toch vermoedde hij dat er stront aan de knikker was en hij rende uit zijn Tempel van Gierende Funk en verbrijzelde onderweg met zijn plateauzolen tienduizend groupies die " Suck it to me " aan het scanderen waren.

Hij had een taxi nodig. Om een taxi te bestellen op de Funk planeet, moet men drie maal met de hakjes tegen elkaar klakken, en dat deed hij. Over de lange weg met de gele steentjes kwam er een rokend gevaarte opdoemen. Het was een grote logge Kadettilac met roze vinnen. In de taxi zat een chauffeur met natte haren en een blauw jasje, die een eigenaardige vislucht verspreidde. Synchro sprong met een lullig hupje, zoals dat gebruikelijk is op de Funk planeet, in de taxi en beklaagde zich over de vislucht. Hij hijgde de taxi chauffeur, met gevaar voor eigen leven, in het oor om met spoed te vertrekken naar Celestial Mountains op de planeet Alpha Centauri. Na enige minuten zoeken had Rex Synchro eindelijk zijn Israëlische gasmasker in zijn maillot gevonden. Met zijn bordeaux-gele cape veegde hij de glaasjes van het gasmasker schoon en plaatse het masker op zijn pan.

"Zo," dacht Synchro, vrezend voor zijn kapsel en drukte een goede vieze ruft in de achterbank. Zo maakte de vislucht plaats voor de darmdampen van onze superheld Rex. Opgezweept door de geur trapte de taxi chauffeur zijn Kadettilac op zijn staart. De gele steentjes spoten onder het geweld van de kickdown weg onder de gravitatiecondensatoren van de taxi. Al ras arriveerde Superheld Rex Synchro op Alpha Centauri en keek uit naar de hulpeloze onderdrukte ZjÜmitstÜcken.

ZjÜmitstÜcken zat zielig in de regenton achter zijn huisje. Hij had onder andere ruzie met projectleidster Xu, die het ook allemaal niet kon helpen maar best eens wat beter mocht opletten en de sherryhoer Mu, die hem had verlaten voor een ander, maar het toch weer niet zeker wist. Synchro keek over de rand van de regenton en vroeg de arme ZjÜmitstÜcken ten dans. Samen dansten zij een professionele Salsa over het marktplein onder de begeleiding van een deuntje uit de intergalactische ghetto-blaster van Rex, die wel 300 Db per meter afgaf. Dit trok veel bekijks, alle inwoners stonden in een mum van tijd om hen heen. Synchro klom op een tank, die men wel vaker op marktpleinen pleegt tegen te komen. Hij sprak de gestresste menigte toe, met een vlammende socialistische speech over de onderdrukten in de samenleving. Er steeg een gejuich op uit de menigte, maar de wraak van Hobbelhock en de dame van het Franse woud liet niet lang op zich wachten. Gillend kwamen zij aangescheurd in hun plastieken golfkarretjes met tweetakt elektromotoren. Zij bekogelden Synchro met dooie vissen en kapotgekookte Tagliatelli. Synchro was hier niet van gediend, want een superheld trekt dat soort shit niet. Er ontstond een titanengevecht. Maar Hobbelhock en de dame van het Franse woud speelden natuurlijk vals. Synchro rende gillend weg met zijn verknalde kapsel onder zijn arm. Hevig kammend riep hij enkele vieze woorden en verdween aan de einder.

Eenmaal tot rust gekomen op de vlakte der duizend roze koeken, verzon hij een list. Hij mediteerde drie dagen achter elkaar en verbrandde drie teddyberen om zodoende de god Kotler van marktgerichte alwetendheid aan te roepen. En Kotler verscheen. In een halo van knetterend vuur en industriële dampen verscheen hij boven het marktplein. Rex Syncho holde daar snel naartoe op zijn Nike 543 zzX Halogen Gaz voor superhelden.

Kotler riep Hobbelhock en de dame van het Franse woud tot zich. Hij stelde ze verantwoordelijk voor al het prutswerk op de planeet en schold hen de blaren op hun voorhoofden. Nog steeds waren de onverlaten overtuigd van hun gelijk en Kotler moest een serieus pressiemiddel uit de kast trekken. Hij bekogelde ze met Prentice Hall boeken tot ze bedolven waren met kennis. Er kwam een reutenlend geluid uit hun minderwaardige karkassen. " Oké dan," riep Kotler in een onvervalst Leids accent, "zo gaat dat met prrutserrs dan." En klom met een laddertje uit zijn halo en begaf zich naar de kroeg. Hij bestelde een ongepelde banaanshake aan de bar en was intens gelukkig. Rex Synchro legde een arm op zijn schouder en toonde hem zijn kapsel en grijnsde breed. Synchro was natuurlijk toch de held van de dag. Hij had de toorn van de goden ontketend en de relaxtheid was teruggekeerd op Alpha Centauri. Hij nam plaats in zijn Braziliaanse hangmat en liet zich drie dagen en nachten pijpen door de Spaanse Varvi, die deze verantwoordelijke taak best wilde vervullen, omdat ze op deze manier veel aandacht van Rex kreeg.

Op het marktplein van Celestial Mountains ontstond een goeie party met een negentienmans FunkBand met gillende zangeressen met absurd grote secundaire geslachtskenmerken en een pompende sub-lage Bas Groove. En als niemand hen ge-a-relaxt heeft, dan feesten ze nu nog....

Z'cjaais,

Soundtrack also available on HBS-Funky-Thesis-records.