De Rasbeschrijving van de Pyrenese Berghond....
 
De Pyrenese berghond is een grote hond, sterk, gespierd en toch elegant. De schofthoogte ligt bij reuen tussen de 70 en 82 cm, bij teven tussen de 65 en 72 cm.

Beharing:
De vacht bestaat uit een bovenvacht en een ondervacht. De bovenvacht is langharig en bestaat uit overvloedig, half hard en vlakliggend haar dat om de nek langer is.
Kleur:
Wit.. Soms met lichtgele of grijze aftekenigen. Dergelijke aftekeningen komen voor op het hoofd, de oren en de staartaanzet. Enkele aftekeningen op het lichaam zijn ook toegestaan.
Pigmentatie:
Zwarte oogomranding, zwarte neus en lippen. Het harde verhemelte is zwart of overdadig zwart gevlekt. Verder diverse pigmentvlekken op de huid.

Hoofd:
Het hoofd is niet overmatig groot. Het lijkt op het hoofd van de bruine beer, maar met hangende oren. De schedel is licht gewelfd. De snuit is breed, lang en licht toelopende naar een punt. De lippen hangen niet en sluiten goed aan bij de onderkaak.

Ogen:
Tamelijk klein, intelligent en donkerbruin. Ze zijn eneigzins schuin geplaatst en hebben een vriendelijke uitdrukking. De omrandingen zijn zwart.

Oren:
Deze zijn op ooghoogte aangezet. Klein, driehoekig, en met afgeronde punten. Zij hangen vlak tegen de kanten van het hoofd.

Hals:
Tamelijk fors, nogal kort en er is geen keelhuid.

Staart:
Voldoende lang, met soms een bosje lang haar aan de punt. In rust wordt de staart laag gedragen, de punt licht gebogen. Als de hond attent is, wordt de staart in krul over de rug gedragen (het zg. wiel maken).

Voorhand:
Rechte en sterke voorpoten, matig schuine schouders.

Achterhand:
Goed gespierde dijen, brede, goed gehoekte sprongen. Dubbele Hubertusklauwen aan de achterpoten.

Gangwerk:
Ondanks zijn grootte heeft de Pyreneese berghond een vlot gangwerk, altijd elegant en nooit lomp.

Karakter
De pyrenese berghond heeft een ingebakken waak en verdedigingsinstinct, dus hij heeft een sterke binding met zijn territorium en alles erop en eraan, maar tegelijkertijd is er die drang naar ruimte en verre tochten, overblijfsel van zijn omzwervingen met de grazende kuddes, er moet dus een goede omheining zijn of de hond gaat aan de wandel. Hij komt wel terug maar de gevaren in onze verkeersdrukke maatschappij zijn te groot om zoiets toe te laten. Ze hebben een onafhankelijk karakter. Ze gaan en staan waar het hen belieft en wandelen weg als ze er genoeg van hebben. Een echte individualist. Het spreekt vanzelf dat als je een Pyreneeėr in huis haalt je hem als pup strak en consequent moet opvoeden, wil hij later respect voor je kunnen opbrengen. Hij is iets gereserveerd tegen vreemde en wil hun eerst observeren, dan zal hij naar hen toekomen als het hem zint. Het is een serieuze hond, hij denkt als het ware na voor hij iets doet, hij is koppig maar kan voor wie hij lief heeft ontroerend lief zijn. Absolute gehoorzaamheid en onderworpenheid mag je van hem niet verwachten. Verder kan hij voor kinderen een eindeloos geduld opbrengen. Het is zaak om de Pyrenese berghond van jongsaf rustig en geduldig en uiterst consequent op te voeden. Rustig en geduldig omdat de berghond ondanks zijn eigengereidheid een gevoelige hond is. De eigenaar die een goed contact met zijn hond heeft en een prettig overwicht heeft verworven, zal aan de hond een toegewijde en trouwe kameraad hebben.

Vroeger werden de Pyrenese berghonden gebruikt, om de schaapskudde te beschermen, ze moesten vechten tegen wolven, en beren...

 
 
 

 
**** De Rasbeschrijving van de Pyrenese Berghond ****