Bommenmaker uit Leeds (3)
Op 15 juli meldde ik hier voor de eerste keer iets over de vermeende bommenmaker uit Leeds om drie dagen later te laten weten dat alle verdenking tegen hem onterecht bleek te zijn. Dan ga je er van uit dat zo iemand binnen een paar dagen vrij gelaten wordt. Zo niet in Egypte..Pas gisteren is hij vrij gelaten, blijkbaar waren er drie weken nodig om ???.. (de papieren te regelen, de blauwe plekken weg te werken...).
Kortom, zorg ervoor dat je in Egypte nooit in een cel belandt.

Nu de kandidaatstellingsprocedure voor de presidentsverkiezingen in de laatste fase verkeert zijn er ook interessante dingen te melden over het "transparante" en "democratische" karakter van deze verkiezingen. Ik wacht even tot het komend weekend met daarover te berichten om nog wat gelegenheid te hebbenvoor het maken van een overzicht van de "bekende" incidenten..
|
Triest maar waar
In een vorige post heb ik geprobeerd iets te vertellen over de relatie tussen "het verhaal" en de hierarchie in de Arabische wereld. Ik ben er nog niet helemaal uit, ben dus ook niet echt tevreden over de tekst die ik hier eerder schreef over dit onderwerp. Helaas is het wel zo dat ik dagelijks bevestiging van mijn standpunt vind. Vandaag deze:

The following are excerpts from an interview with Egyptian professor Abd Al-Sabour Shahin, which aired on Saudi Channel 1 on August 8, 2005. Dr. Shahin is head of the Shari'a faculty at Al-Ahzar University,(1) the most prestigious seat of learning in Sunni Islam, and is also a lecturer at Cairo University.(2) (To view this clip, visit http://www.memritv.org/search.asp?ACT=S9&P1=800 .)


"Our enemies weave many lies about us, which we are not necessarily aware of. For example: One day, we awoke to the crime of 9/11, which hit the tallest buildings in New York, the Empire State Building [sic]. There is no doubt that not a single Arab or Muslim had anything to do with these events. The incident was fabricated as a pretext to attack Islam and Muslims. The plan was to take over the world's energy sources, and to achieve this control by force and not by agreement or negotiations, by interests, free trade, or anything like that. This is what they wanted.

"So this incident was fabricated - and Allah knows that the Arabs and Muslims are innocent of it - in order to serve as a pretext to attack Islam and the Muslims.

"All of a sudden, after we had been accustomed to considering America a rational and balanced country... All of a sudden, it violates international conventions, cancels treaties, ignores the U.N., acts on its own accord, attacks nations, kills innocent people, and claims it has the right to do so - and all this is based on lies.

"These were lies from beginning to end, and we were not used to lying - not in policy, not in our discourse, and not in the media. Imagine what crisis the Arab and Islam nation finds itself in, in the midst of these peculiar events, which we cannot explain or believe.

"All of a sudden, we were framed for an international crime, on the basis of lies.

"I believe a dirty Zionist hand carried out this act. Zionism has taken the opportunity to escalate the war in Palestine, killing hundreds of thousands so far, while we watch from the sidelines in astonishment and ask: What's going on?"

|
Islam en het dagelijks leven
Tot nu toe heb ik weinig gemeld over de Islam in Egypte en de manier waarop dat van invloed is op het dagelijks leven en de opvattingen van de bewoners.
Er is ook weinig reden voor, Egyptenaren zijn Islamiet zoals de Italianen en Spanjaarden katholiek zijn. Dat wil zeggen dat ze zich wel conformeren aan wat van ze verwacht wordt als het gaat om de hoogtepunten in het leven maar dat ze er verder uitermate pragmatisch mee omgaan. De echt gelovige mannen herken je aan de eeltplek op hun voorhoofd, de vrouwen aan hun gezichtsbedekking. Als je zo in Caïro rondloopt dan gaat het om niet meer dan tien procent van de bevolking.
Wat mij betreft heb ik al tijdens m'n eerste reis in de regio geleerd dat , wanneer je echt in de problemen komt, je je het best kunt wenden tot die mannen met eeltplekken op hun voorhoofd. De grote meerderheid van hen weet nog wat echte gastvrijheid is en zullen je ook eerlijk behandelen en , zo nodig, helpen zonder bijbedoelingen.

Voor de rest van de bevolking speelt de islam in het dagelijkse leven maar een beperkte rol. Als ik op vrijdag in de buurtmoskee rondkeek dan waren er nauwelijks meer mensen dan tijdens de dagelijkse gebeden. Wel zijn er op vrijdag veel meer mannen die naar de middagpreek gaan, maar dat gaat dan vaak wel om gelegenheidspredikers die op willekeurige plaatsen opduiken.
Het heeft dan ook nauwelijks zin om de gemiddelde Egyptenaar te bevragen over de rol van de Islam in z'n leven of over wat hij/zij vindt van de Islam.
Je bent gewoon islamiet en als het zo uitkomt luister je eens naar wat een iman zegt. Verder leid je gewoon je eigen leven .
Niet anders dan de katholieke Italiaan die je ook niet moet vragen naar z'n opvattingen over de standpunten van de clerus. Heb je er geen last van dan vind je er niets van, heb je er last van dan doe je gewoon wat je zelf denkt dat goed is.
Ik weet zeker dat hettzelfde opgaat voor de islamieten in Nederland.
het idee dat de "gematigde islamieten" in dit deel van de wereld zich maar eens moeten uitspreken tegen de politieke islam is, wat mij betreft, dan ook veel teveel gevraagd en dringt de Islamieten in Nederland alleen maar in een isolement. Laten we maar eens gaan oefenen door de Ieren te vragen om collectief het IRA geweld te gaan veroordelen met als straf bij het nalaten daarvan: uitstoting uit de EU.
|
Opnieuw omburgeren
Inburgeren.
 
Inmiddels ben ik alweer ruim een week terug in Nederland. Op m'n werk ben ik alweer volledig ingeburgerd maar verder is het nog wel even wennen. Natuurlijk aan het weer, maar ook aan het toch wel erg "dorpse"gevoel dat Nederland en Amsterdam geven nadat je een maand in een echte wereldstad hebt doorgebracht.
Wat ook weer moet wennen is de zakelijke manier van met elkaar omgaan en de dingen waarover we ons in Nederland druk maken. Zo kan ik me niet voorstellen dat er In Egypte een zelfde soort ophef zou ontstaan over een ontsnapte TBS-er als dit weekend in Nederland het geval was. De botenparade van zaterdag in het kader van Gay Pride is voorlopig in Cairo onvoorstelbaar, hoewel de Nijl daarvoor een perfecte rivier zou zijn, al is het maar vanwege de vele lange bruggen en de wandelpromenades langs de rivier. Enige aanpassingen m.b.t. het formaat van de boten en het aantal darvan zouden wel noodzakelijk zijn om het gebeuren een beetje over te laten komen.

Ook de voortdurende publiciteit over mogelijke aanslagen is in Egypte moeilijk denkbaar. Dit terwijl de kans op aanslagen in Egypte toch vele malen hoger moet worden geschat dan die in Nederland.
 
Arabisch moeilijk ?
 
Vrijdagmiddag heb ik m'n eerste huiswerkopdracht naar Cairo verstuurd. Een groot voordeel van tekstverwerking in het Arabisch is dat ik dan niet hoef na te denken hoe je een begin-, midden- of eindletter schrijft, de computer doet dat gewoon voor je. Lastiger is het met de diacritische tekens die je gewoon afzonderlijk moet aanbrengen, maar ook dat went.
In de komende maanden gaat het trouwens vooral om het uit m'n hoofd leren van woordjes en idioom, net als bij het leren van andere talen.
Is dat nou moeilijk, Arabisch ?. Naar mijn oordeel niet moeilijker dan andere talen. Het enige verschil is dat je in het Germaans/Romaanse taalgebied weinig referenties hebt waarop je van tijd tot tijd kunt terugvallen. Toch zijn er nog redelijk veel woorden die je herkent, dosj (douche), chemise, pantalon , Kawf  (koffie), Che (thee), om er maar een paar te noemen.
Het lijkt er in ieder geval op dat het Frans meer Arabische leenwoorden kent dat het Nederlands of het Engels. Als ik in de winter nog eens wat tijd over heb zal ik dat nog eens verder uitzoeken..
 
Verhalen.
 
In mijn laatste post hier kondigde ik aan terug te willen komen op de rol van "Het verhaal" in een cultuurgebied als het Midden-Oosten. Naar mijn oordeel raakt dit onderwerp aan een essentieel verschil tussen de cultuur van het Westen en die van de Arabische wereld. (en waarschijnlijk de meeste landen waar nog een sterke orale traditie bestaat) en is het ook een verklaring voor veel misverstanden.
 
Door het nog veel voorkomende analfabetisme neemt "het verhaal" een veel belangrijker plaats in dan bij ons het geval is. Kijken wij wat meewarig naar onderzoekers die zich bezig houden met "oral history"' , in de Arabische wereld staan de hoeders van de narratieve traditie in hoog aanzien.

Hun "verhaal"is overigens een ander "verhaal"dan het Westerse. Wat daarbij opvalt is dat het lijkt alsof de vrijheid om een verhaal in eigen woorden weer te geven in de Arabische wereld veel minder aanwezig is dan bij ons het geval is. Wellicht is dit te verklaren uit het gegeven dat in een wereld waarin analfabetisme tot voor kort de norm was het belangrijk is om boodschappen zo letterlijk mogelijk over te brengen. Al is het maar om misverstanden te voorkomen.
In een geletterde wereld zal men eerder geneigd zijn om belangrijke boodschappen eerst op schrift te zetten waardoor de "kwetsbaarheid"van de mondelinge overdracht ondervangen kan worden door onderliggende documenten.
 
Wat ook verschilt is de grote terughoudendheid waarmee men tot interpretatie van de verhalen over gaat. Het is bijna niet voorstelbaar dat een individu de vrijheid neemt om welk "verhaal"dan ook op eigen wijze te interpreteren, laat staan dit publiek te maken. Daarvoor is het risico op marginalisering binnen en zelfs uitstoting uit de eigen gemeenschap blijkbaar te groot. Dit geldt niet alleen als het gaat om de interpretatie van bijvoorbeeld de Koran en de Hadith maar ook om andere "verhalen"die tot de canon van de eigen groep zijn gaan behoren.
Als er als sprake is van interpretatie van canonieke verhalen dan is dit bijna altijd het gevolg van een groepsproces waarbij het laatste woord ligt bij een door de groep aanvaarde autoriteit.
Een bekend voorbeeld zijn de Fatwah's van bijvoorbeeld de Groot-moefti van Al-Azhar of de Iraanse groot - ayatollah als het gaat om de interpretatie van de Koranteksten en van de Hadith. Bij de interpretatie van meer "wereldse" teksten kan willekeurig welke autoriteit worden ingeroepen. Vaak zal het daarbij niet gaan om een autoriteit met kennis van de betreffende materie maar veeleer om iemand die op basis van z'n hierarchische positie binnen de gemeenschap wordt uitgekozen. Die positie wordt overigens juist vaak bereikt door een grondige kennis van de "verhalen" die een bepalende rol spelen in de identiteitsbeleving van de eigen groep.
 
Vanuit dit perspectief bezien is het bijvoorbeeld een vruchteloze zaak om Islamieten op te roepen om afstand te nemen van de traditionele interpretatie van de Koran, evenmin als dat het effect heeft om Arabische Islamieten te vragen publiekelijk afstand te nemen van het fundamentalisme. Zonder een voldoende "kritische massa"van medegelovigen met een zelfde opvatting en zonder een "'autoriteit"die een dergelijke opvatting ook van het nodige "gezag" voorziet is dit op voorhand een onmogelijk verzoek.
Het verklaart ook waarom het onderwijs in het Arabisch/islamitische cultuurgebied zo sterk op het reproduceren van kennis gebaseerd is en veel minder op analyse en interpretatie. Dat daardoor de stand van zaken m.b.t. de maatschappijwetenschappen in de Arabische wereld bedroevend is behoeft dan niet meer te verbazen.
Tenslotte verklaart het mijn verbazing m.b.t. de schijnbare onnozelheid waarmee in de Arabische wereld de meest onzinnige uitspraken van politici, hoogleraren, geestelijken en andere "autoriteiten" aanvaard worden.
Natuurlijk zijn er mensen die er andere opvattingen op na houden maar verbazingwekkend blijft het hoe ook intellectuelen die hun opleiding in het Westen genoten hebben bij terugkeer in het eigen land zich al gauw ondergeschikt maken aan de eigen "mores".
Blijkbaar zijn de gevolgen van het buitengesloten worden uit de eigen familie en/of groep bedreigender dan het behoud van zelfrespect.
Wat dit laatste betreft is er het recente voorbeeld van een jonge Egyptenaar die in de US gestudeerd heeft en  die het Egyptische politieke systeem verafschuwt. Zijn familie vervult evenwel een belangrijke rol in de heersende politieke partij, de NDP en is voor het behoud van haar materiele verworvenheden volledig afhankelijk van het netwerk en de baantjes die het partijlidmaatschap met zich meebrengt. Als oudste zoon wordt hij door de familie aangewezen om zich kandidaat te stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen in november. Immers, nu er tegenkandidaten kunnen worden gesteld gaat ook de NDP "vernieuwen" en zijn er nieuwe gezichten nodig.
Hoezeer betrokken het systeem ook verafschuwt, de druk van de familie gepaard met het gegeven dat het uit handen geven van de verworven machtspositie tot enorm statusverlies zal leiden doet hem uiteindelijk besluiten om toch maar toe te geven.. Vraag niet hoe hij zich inmiddels voelt.
 
 
 
 
 
 
 
|
bijna een week terug
Toch wel verassend hoe snel je kunt omburgeren. Zie mijn eerdere commentaar over de gevolgen van Sharm el sheik en zie hier het commentaar van een kritische Egyptenaar over wat er daarna gebeurd is:

How stupid do they think we are? part 2

You know, when they announced that the suspect in the terrorist attakcs died in custody for slamming his own head to the wall repeatedly, I openly wondered : How stupid do they think we are?

Well, apparently, very goddamn stupid. Check this out:

Egyptian police cornered a main suspect in the Sharm el-Sheik bombings in his mountain hideout Monday and killed him in a shootout that also fatally wounded his wife, authorities said.

A police official, speaking on condition of anonymity because he is unauthorized to speak with the press, said the couple's 4-year-old daughter also was wounded.

Remember when it was the Pakistanis who did it? How it made sense, since the cars of froeigners never get the serious inspection that cars belonging to egyptians get while getting to Sharm El Sheikh? Now remember how Pakistan's President- the great defender of rapists and punisher of raped women- got all huffy about the allegations that the bombers were pakistani and the government changed its story back to the "it's the bedouins"? Well, now, with this guy's death that case is closed. Job well done everybody, we have found someone to blame and we killed him as well, so there is no way in hell he can deny anything. Let's pat ourselves on the back and hope the real bombers don't bomb anything else anytime soon; We don't wanna look as if we are totally incompetent now, do we?

met dank aan :

http://egyptiansandmonkey.blogspot.com/
|
"Entre-logue"
Ik zou nog even terugkomen over wat er nu, al dan
niet, vorige week zondag in Caïro gebeurd zou
zijn. Na een kort berichtje over de aanhouding
van iemand die een bomaanslag zou hebben willen
plegen is het daarover in Egypte erg stil
gebleven.
Gelukkig is er nog altijd de Libanese pers,
altijd al erg goed geweest in het breed uitmeten
van de ellende van andere Arabische landen.
Er zou inderdaad iemand opgepakt zijn op zo'n
twee kilometer van de toegang tot het
pyramidecomplex in Gizeh. Als ik het bericht moet
geloven was er een treffende gelijkenis met de
poging van de donderdag daarvoor in Londen, de
ontsteker van de explosieven was wel afgegaan
maar de explosieven zelf waren niet ontploft.
De naam van de man zou Sami Gamal Hegazi zijn, 33 jaar oud.
En dan staat er in zo'n prachtig Frans zinnetje:
"Hegazi a été transporté a l'hopital pour recevoir les soins adéquats"......
" Les soins adéquats", wat zou dat nu weer betekenen.....Het is daarna in ieder geval erg stil gebleven.

Zoals je ziet ben ik inmiddels niet helemaal vrij
meer van het soms zo vermakelijke Egyptische
complotdenken. Gaf ik eerder al aan dat de
oorzaak daarvan gezocht moet worden in een
combinatie van slecht onderwijs, het gebrek aan
vrijheid van meningsuiting en de beperkte
beschikbaarheid van vertaalde boeken, een
Egyptische schrijfster, Maria Golara, geeft een
andere verklaring.
Haar stelling is dat het huidige Midden- Oosten
een voortbrengsel is van complotten en
machtmisbruik. Te beginnen met de heren Sykes en
Picot die, ondanks toezeggingen van de toenmalige
Engelse en Franse regeringen om de Arabieren
zelfstandigheid te verlenen, het gebied keurig
verdeelden in een Franse en een Engelse
invloedssfeer. Daarna de Balfour declaration
waarin zwart op wit werd vastgelegd dat er ruimte
zou moeten zijn voor een joodse staat in
Palestina, maar met behoud van alle rechten voor
de Arabische inwoners van het gebied. Na de
tweede wereldoorlog is er geen land in het
Midden-Oosten waar de zittende regering ander dan
door een staatgreep aan de macht gekomen is. Het
gevolg zou zijn dat de Egyptenaren geen enkel
vertrouwen hebben in welke officiële mededeling
van welke authoriteit dan ook waardoor de
onofficiÎle verhalen altijd op een vruchtbaarder
bodem belanden dan de officiële.

Maar nu naar de voorlopige afsluiting van dit
weblog. Voorlopig omdat er in het voorjaar van
2006 waarschijnlijk een herhalingsoefening zal
plaatsvinden. Ik heb van m'n lerares voldoende
opdrachten meegekregen om het komende half jaar
elke vrije vrijdag te vullen met het leren van
woordjes en de verdere verdieping van de
grammtica. Ook heb ik vandaag een Arabische
karakterset op m'n computers geïnstalleerd zodat
ik wekelijks m'n vorderingen naar Caïro kan
mailen. Een stapeltje (hand-)boeken , vergezeld
van wekelijkse aanmoedigingen van m'n lerares
zullen me er de komende maanden doorheen moeten
slepen om in januari of februari een week terug
te gaan om tentamen te doen voor niveau 5.
Op basis van mijn ervaringen in Caïro heb ik erg
veel te doen met de mensen die straks in hun
thuisland Nederlands moeten gaan leren. Ik hoop
dan maar dat de examencomputer van mevrouw
Verdonck ze niet lastig gaat vallen met
hulpwerkwoorden en dat je niet zakt op het
toepassen van de lidwoorden. Die bestaan in het
Arabisch nauwelijks.
Wat de didactische aanpak betreft denk ik dat je
daarvoor het beste kunt aanluiten bij de
didactiek die men in het thuisland gewend is. Dat
is niet spectaculair , gewoon zoveel mogelijk uit
je hoofd leren, maar heeft het voordeel dat de
mensen die het Nederlands onder de knie moeten
zien te krijgen zich ook niet nog eens een heel
andere manier van denken moeten aanleren.
Mijn lerares was altijd stomverbaasd als ik
meende een systeem te zien in vervoegingen e.d. ,
vooral als ik dan vroeg om die dan ook op
anderewoorden en/of zinnetjes te mogen toepassen.
Dat was duidelijk niet de bedoeling. Dat je
daardoor je instructie veel systematischer zou
kunnen aanpakken kon ik haar wel vertellen maat
geloven deed ze het niet echt.

Over die manier van denken nog een ander voorbeeldje. Ik heb op een avond met
stijgende verbazing zitten bekijken hoe iemand
een kapotte ventilator ging proberen te
repareren. Je zou denken dat je eerst controleert
of het ding wel stroom krijgt , zo niet om eerst
te zoeken naar een kapotte zekering , eventuele
kabelbreuk uit te sluiten om , na het testen van
de koolborsteltjes van de electromotor de motor
zelf te gaan bekijken.
Maar nee, zo dus niet. Een heel andere logica
leidt tot een aanpak waarbij eerst de
veiligheidskooi om de propellor wordt verwijderd.
Daarna de propellor met de hand in beweging wordt
gezet om daarna op het metaal te kloppen om te
horen of de propellor wel in orde is. Daarna
wordt de propellor er afgeschroefd en aan een
uitvoerige inspectie onderworpen. Daarna
gebeurde er iets soortgelijks met de stekker.
Goed bekijken, losschroeven, en weer in elkaar
zetten en zo werden alle onderdelen stuk voor
stuk bekeken , zonder ook maar een moment
spanning op het toestel te zetten en een
spanningsmeter te gebruiken. Na ruim een uur kwam
de monteur tot de conclusie dat de motor stuk was
en dat het ding echt naar een werkplaats moest..
Maar goed dat ze in Egypte niet de idiote
uurlonen kennen voor de diagnose die wij hier
betalen.
Maar......Er kan een zekere logica in zitten. Misschien is het in Egypte wel zo dat de lagers waarin de as van de propellor draait door stof, zand, droogte etc. het eerder begeven dan de rest van het apparaat. Dan is het niet meer dan logisch dat je eerst daar de aard van de storing gaat zoeken....Dat weet ik natuurlijk weer niet !

Het verblijf in Cairo heeft zeker voldaan aan m'n
verwachtingen. Wat me is tegen gevallen zijn de
vele uren die je bezig bent met de taal. Het gaat
niet alleen om de lessen zelf, erg intensief met
een privÈ lerares, maar ook om de gigantische
hoeveelheden opdrachten waar je toch al gauw tot
laat in de avond mee bezig was. Neem daarbij het
korte weekend, in de praktijk van donderdagmiddag
17.00 uur tot aan het einde van de vrijdagpreek
in de moskee om 14.00 uur en je hebt al gauw het
idfee dat je niets naders meer doet. Achteraf
gezien is het het een klein wonder dat er nog
tijd overgebleven is om iets meer van de stad te
zien dan Tahrir.

Waar ik geen antwoord op heb is hoe het nu verder
moet met dit land. In september zijn er
presidentsverkiezingen. Moebarak heeft beloofd
dat, als hij wordt herkozen, de
uitzonderingstoestand wordt afgeschaft. In
polaats daarvan beloofd hij nieuwe
anti-terrorismewetgeving die, naar zijn zeggen
"meer toepasselijk zal zijn voor de situatie".
Of dat nu betekent dat Egyptenaren van de regen
in de drup komen ??. Ik vrees van wel maar de
tijd zal het leren.
Vanaf vrijdag j.l. heben tegenkandidaten voor de
verkiezingen zich mogen laten registreren. Een
aantal leiders van kleinere partijen heeft al
laten weten dit niet van plan te zijn omdat ze
vrezen op die manier een schjijn van legitimiteit
te verlenen aan verkiezingen waarvan ze de
uitslag op voorhand al niet vertrouwen. Ik ben
dan ook benieuwd hoe de
kandidaatstellingsprocedure zal gaan uitpakken.
Eén van de kandidaten weet nu al dat hij na de
verkiezingen voor de rechter zal moeten
verschijnen wegens "illegale politieke
praktijken". Veel vertrouwen geeft het allemaal
niet.
En dat in een land dat schreeuwt om
veranderingen. Meer dan de helft van de bevolking
is jonger dan 25 jaar waarvan zestig procent geen
werk heeft volgens de officiële cijfers.
De kwaliteit van het onderwijs is zodanig slecht
dat, wil je aanmerking komen voor een plaats op
een instelling voor middelbaar of hoger
onderwijs, privé onderwijs onontbeerlijk is om
voor de toelatingsexamens te kunnen slagen. Dat
dit voor veel mensen een onbetaalbare optie is
schijnt de regering weinig te kunnen schelen.
Ook al heb je een diploma, dan nog is het zonder
goede (overheids-)contacten bijna onmogelijk een
baan te vinden.
Een betere recruteringsklimaat voor potentiële
martelaren van de politieke islam is er bijna
niet te bedenken. En dan te bedenken dat deze
situatie niet alleen geldt voor Egypte maar voor
het merendeel van de landen in het Midden-Oosten.
Het is naar mijn mening een volstrekte illusie te
denken dat de gevolgen van deze situatie zich
niet vroeg of laat ook in Europa zullen laten
voelen. Het dichtgooien van de grenzen zoals nu
gebeurt maakt de situatie er niet beter op nu
zelfs een mogelijk perspectief voor een
positieverbetering in welvarender delen van de
wereld aan het verdwijnen is.
Kortom, ik verwacht in de komende twintig tot
dertig jaar weinig opbeurend nieuws als het om
deze regio gaat.

Tot slot van deze posting nog iets van
persoonlijker aard. Per slot van rekening ben ik
bijna een maand samen opgetrokken met mijn zoon
van vijfentwintig die alweer vanaf z'n
zeventiende zelfstandig woont. Ik kan daar weinig
anders over zeggen dan dat dat niet alleen erg
meegevallen is maar vooral dat we veel meer op
elkaar lijken dan we eerder ooit hebben durven
toegeven.
Voor Eric was Caïro een echt belevenis. Hij dacht
echt een "man van de wereld" te zijn na z'n jaar
in Parijs en bijna twee jaar in New York. Maar
nu is z'n conclusie dat als je Cairo weet te
overleven dat je dan alle andere steden aankunt.
Misschien neem ik hem nog eens een maandje mee
naar Bombay of Calcutta, maar dan niet om Hindi
of Urdu te leren...Winking

Tenslotte dit. Dit weblog blijft nog wel enige tijd bestaan. Ik sluit niet uit dat ik er in de komende maanden nog regelmatig teksten aan zal toevoegen.
Zo is er nog één onderwerp waarover ik nog geen afgeronde mening heb.
Het heeft te maken met de kracht van "het verhaal" in een samenleving waarin de orale traditie het primaat heeft.
|
Amsterdam
Dat is even wennen... Amsterdam op zaterdagochtend, half tien is nu niet bepaald een bruisende wereldstad, maar dat het zo leeg zou zijn..En dan hebben we het nog niet eens over de temperatuur en de regen..
Kortom, weer thuis !. (in ons dorp).
Eerst maar even bijkomen van een doorwaakte vierentwintig uur voordat ik aan m'n epiloog ga werken (wordt waarschijnlijk meer een entre-logue)
|
Laatste dag
Het is inmiddels 23.11 uur en over precies negenveertig minuten vertrekken we met de taxi naar het vliegveld.
vertrektijd tussen 2 en half drie in de ochtend om ruim vijf uur later op Schiphol te arriveren.
Over vandaag heb ik weinig meer te melden dan dat ik eindelijk even de gelegenheid had om ook wat videomateriaal te maken. Verder was de dag gewijd aan het afscheid nemen van Caïro. Dat wil zeggen nog even een paar inmiddels bekende plaatsen bezoeken, een biertje in het biercafé en dineren in de Club Hellenique.
Ook heb ik nog uitgezocht wat er vorige week zondag gebeurd is, maar daarover later.
In de komende dagen zal ik hier een epiloog schrijven. Heeft het gebracht wat ik ervan verwacht heb, wat heb ik ervan geleerd en hoe kijk ik aan tegen de toekomst in dit deel van de wereld.
Daarop vooruitlopend, veel geleerd en somber over hoe het verder moet....
Zie jullie allen binnenkort weer !!!
|
Luxor-Caïro etc.
Vanochtend zijn we om 9.35 uur precies vetrokken uit Luxor en inmiddels is het alweer 18.10, nog ruim anderhalf uur voordat we in Caïro aankomen.
Halverwege Caïro en Luxor ligt Assyut, voor de meeste Egyptenaren de stad waar opper-Egypte begint.
Maar wellicht nog belangrijker als bolwerk van Islamisten en mischien wel de bron van het gedachtengoed van het extermistisch Islamisme. Het was in deze stad dat in 1975 een bloedige opstand uitbrak tegen het bewind van Sadat. Sinds die tijd is de stad lange tijd off-limits geweest voor niet-Egyptenaren en zijn er tot het uitroepen van de staat van beleg na de moord op Sadat in 1981 regelmatig oproeren geweest. De tweede man en ideoloog van Al Qaida heeft er langere tijd gewoond en het is niet ondenkbaar dat hij hier z'n eerste schreden op het radicale pad heeft gezet. Na het uitroepen van de staat van beleg heeft de Egyptische regering de Islamisten keihard aangepakt. Als gevolg hiervan hebben velen van hen het land verlaten en hun toevlucht gezocht in Saoedie-Arabië en Pakistan. Anderen hebben zich na de bezettting door de Russen in Afghanistan aangesloten bij de Mujahedeen en , later, de Talibaan.
Zo heeft Assyut haar faam van opstandige stad na eeuwen ook tot buiten Egypte laten doordringen...

Die staat van beleg is overigens nog steeds van kracht. Voor zover mij bekend is er geen land in de wereld waar de civiele wetgeving al meer dan 24 jaar buiten werking gesteld is. Ik heb me hier al eens eerder wat cynisch uitgelaten over het Egyptische systeem van wetshandhaving en overheidswillekeur, het is wel het gevolg van een "democratisch" goedgekeurde uitzonderingstoestand. Wel zijn de "uitzonderlijkheden" voortdurend aangepast. Zo'n uitzonderingswet moet om de vier jaar worden goedgekeurd. De laatste keer was dat begin maart 2003, vlak voor de amerikaanse inval in Irak. Die dreiging was genoeg om weer vier jaar lang onschuldige en niet zo onschuldige Egyptenaren het leven zuur te maken.

Dat brengt me op één van die ander kenmerken van een autoritair regime, de vele manieren om het volk "tevreden" te houden. Geef het "brood en spelen" en je hebt er geen last meer van. Nu hebben de meeste Efgyptenaren wel wat anders aan hun hoofd dan spelen, brood eten willen ze allemaal. Vandaag las ik in Al-Ahram dat er jaarlijks maar liefst 1,1 miljard Euro wordt besteed aan de subsidies op brood. Let wel, dat is niet alleen ten behoeve van het armste deel van de bevolking, maar voor iedereen.
Daarnaast zij er nog subsidies op geneesmiddelen, spijsolie en suiker. Naar Al Ahram meldt is met de bekostiging hiervan maar liefst 25% van het nationale inkomen gemoeid.
IN dit licht bezien is het toch merkwaardig hoe makkelijk Egypte leningen van het IMF en de Wereldbank weet los te krijgen. Als je een beetje bekend bent met de voorwaarden die deze instellingen opleggen aan andere landen dan is het uiterst merkwaardig dat Egypte dit soort subsidies kan laten bestaan. Maar ja, het is niet de eerste keer dat er met twee maten gemeten wordt. Eén voor de goede vrienden van de US en één voor de minder goede vrienden van de US.

Egypte is natuurlijk een modern land en toe de tweede intifada uitbrak moest er natuurlijk gezocht worden naar een middel om Israël op de knieën te krijgen. Omdat een militaire confrontatie uitgesloten is besloot het burgerinitiatief het wapen van de economische boycot te gebruiken. Na enig speurwerk kwam men uit bij het product bij uitstek om Israël mee te treffen: Ariel waspoeder !!!.
Een sterker bewijs voor de betrokkenheid van de US bij de onderdrukking van de Palestijnen was er niet te vinden. Een Amerikaans bedrijf dat z'n product de voornaam geeft van de Israelische president ......

Ook Coca-Cola heeeft het hier een paar jaar geleden even moeilijk gehad. Nu drinkt naar ik vermoed driekwart van de Egyptenaren Coca-Cola en de rest Pepsi maar toch werd het gerucht in omloop gebracht dat wanneer je de Arabische naam in spiegelbeeld en achterstevoren zou lezen er zou staan "geen god, geen mekka". De goeverneur van Caïro besloot toen tot het verbieden van de Cola reclames.
Nu schijnen er bij Coca-Cola in Egypte bijna 17.000 mensen te werken dus iemand heeft de helderheid van geest gehad om de groot-moeftie van Al-Azhar, de hoogste religieuze autoriteit hier, om een fatwa te vragen.
De groot-moeftie kwam tot het oordeel dat mr. Pemberton , de uitvinder van Coca-Cola, een eenvoudige 19e eeuwse drogist was op het amerikaanse platteland. Derhalve had de man geen weet van de Islam en kon deze dus ook niet beledigen.
Voor zover ik kan zien heeft die fatwa het beoogde effect gehad. Caïro hangt vol met Cola-reclame en het wordt heel veel gedronken.....

Op één van de eerste dagen dat ik hier was schreef ik dat Caïro van ijzerdraad aan elkaar leek te hangen. Misschien had ik moeten zeggen elastiek, maar het beeld blijft voor mij overeind staan.
Toch heeft dit ook z'n sympathieke keerzijde. Egyptenaren zijn meesters in het recyclen van materialen. Niets wat ook maar enigszins bruikbaar is wordt weggegooid en zo mogelijk hergebruikt. Dat ook dit recyclen weer tot een enorme vervuiling leidt is minder interessant dan het gegeven dat veel gebruiksgoederen hier het eeuwige leven lijken te hebben.
En waar kun je een veertig jaar oude auto voor 500 Euro een volledige verjongingskuur laten ondergaan ???.
Dagelijks werk in Caïro, stap maar in een taxi !.


|
Onwerkbaar weer 2
Vandaag was het 47 graden in de schaduw. Een goede reden om niets te doen en de dag rondom het zwembad door te brengen.
Wat we nog wel gedaan hebben ?. Een nieuwe koffer kopen, de Baghoudy boekwinkel zo'n 100 euro rijker gemaakt , de verlichte tempel bezocht en aan de Nijl gegeten. Maar zelfs de wind was vandaag bloedheet.
Morgenochtend om 9.35 uur vertrekt de trein naar Caïro. Vergezeld door twee lunchpakketten van het winter palce zullen die elf uur wel door te komen zijn..

Foto's toegevoegd onder Tempel Luxor.
|
Het geheim van de Nijl
Waarom ik altijd voor zoete koek geslikt heb dat de oude Egyptische koninkrijken zo makkelijk van hoofdstad wisselden weet iki niet. Dat de Nijl een bijzondere rivier is (of liever was) vanwege de peridieke overstromingen waardoor de vruchtbaarheid van het land in de Nijlvallei gewaarborgd werd was zonder meer aannemelijk.
Maar het echte geheim zit naar mijn mening niet in de rivier maar in de wind. Het valt me op dat er gedurende een uur oif tien per dag constant een Westenwind waait. Mijn verklaring daarvoor is dat zich boven de tweeduizend kilometer Sahara in het Westen in de loop van de ochtend een hogedrukgebioed opbouwt waardoot de twee tot driehonderd kilometer naar de Rode Zee in het Oosten niet meer toereikend zijn om het drukverschil tussen woestijn en zee te overbruggen.
Dit betekent dat de rivier, die een bijna absoluut Noord-Zuid verloop heeft stroom op en -afwaarts met halve wind te bezeilen is. De zeilers onder ons zijn ermee bekend dat dat de meest gunstige wind is waarmee de hoogste snelheid te behalen is.
Ik heb vanavond eens bekeken hoe dat stroomopwaarts zit. De Nijl kent ook nu nog een behoorlijk verval waardoor de stroomsnelheid redelijk hoog is. Toch zijn de felukka's in staat om ook stroomopwaarts een redelijke snelheid te bereiken.
Omdat de rivier al zo'n drieduizend jaar bezeild wordt betekent dit dat het Noord - Zuid verkeer via de rivier altijd al een zekere en betrouwbare manier van transport is geweest. Betrouwbaarder dan de reis per karavaan door de woestijn of te voet of te paard door de vallei. Alos je daarbij in aanmerking neemt dat schepen veel meer gewicht kunnen verplaatsen dan andere vervoermiddelen, dan is de verhuizing van hele administratieve centra opeens verklaarbaar. Evenals de aanwezigheid van graniet uit Aswan in het Noorden ....
|
Koningsvallei etc.
Als je dit op dinsdagavond kunt lezen betekenhte dat ik een plaats heb weten te vinden waar ik m'n laptop op het internet kan aansluiten..

Vandaag hebben we het toeristische hoogtepunt van Egypte bezocht, de koningsvallei op de westoever van de Nijl tegenover Luxor.
Voor mij was dat een teleurstellend ervaring. Toen ik hier eerder was was ik in het gezelschap van een archeoloog van het Egyptische ministerie van cultuur. Daardoor was ik in de gelegenheid om in een dag zo'n dertig graftombes te bezoeken.
Nu zijn er , van de ruim vijftig tombes, maar een stuk of tien opengesteld. Met een kaartje voor het equivalent van 18 euro mag je er dan ook nog maar drie bezoeken. De mooiste zijn inmiddels voor het publiek gesloten, met uitzondering van het graf van Tutanchamon.
Aan de andere kant zit er weinig anders op.
De prachtige schilderingen in de koningsgraven hebben het ruim drieduizend jaar uitgehouden door de enorm droge lucht in de vallei en de woestijd daaromheen.
De aanwezigheid van grote groepen mensen in de graven leidt tot een enorme toename van de luchtvochtigheid, wat de schilderingen aantast. Met name de kleueren hebben daaronder te lijden en verfletsen.
Is het bij gewone temparturen al zo dat de aanwezigheid van mensen in een ruimte de luchtvochtigheid doet toenemen, in de woestijn , bij een temperatuur van rond de vijftig graden zolas vandaag, is het effect vele malen groter. Dit komt omdat het menselijk lichaam enige tijd nodig heeft om zich aan te passen aan de verandering van temperatuur. In de bloedhitte buiten merk je niet dat je transpireert. Het is zo warm dat alle vocht dat je huid bereikt onmiddellijk verdampt. Ga je evenwel zo'n graftombe in dan blijft het niveau van je transpiratie nog zo'n tien minuten op het niveau dat de buitenteempertuur van je lichaam vraagt. Door het ontbreken van zon en wind in die graftombe's zie je dan ook dat iedereen binnen een paar minuten echt doorweekt is, niet een klein beetje maar zodanig dat overal de straaltjes water over je lijf lopen.

Wat zou helpen is het bouwen van acclimatisatiekamers maar ik denk dat het sluiten van de meeste graftombes (voorlopig) de beste oplossing is. Er blijft nog genog te zien en te genieten.

Wat ook veranderd is dat de graftombes die bezichtigd mogen worden tegenwooridg geod verlicht zijn. Tijdens m'n eerder bezoek werd het merendeel van de graven nog verlicht door mannen met spiegels. dat wil zeggen dat er op elke hoek iemand met een spiegel zat om het zonlicht to soms wel zo'n dertig meter diep te leiden.
Wat ook veranderd is dat er in de graven helemaal niet meer gefotografeerd mag worden. Ik heb desondanks nog een paar plaatjes kunnen maken. Die staan bij de nieuwe foto's van vandaag.
Verder zal ik het moeten doen met de vele dia's die ik eerder wel heb kunnen maken...

Hatsjepsoet tempel.

Een ander hoogtepunt was het bezoek aan de tempel van Hatsjepsoet. De tempel ligt prachtig aan de voet van een stijle rotspartij achet de koningsvallei. Toen ik de tempel voor het laatst bezocht was een pools team net begonnen met de restauratie. Ik herinner me daar nog van dat er veel Nubische arbeiders voor waren ingehuurd die de hele dag ritmisch aan het zingen waren.
De restauratie is nu alweer enige jaren voltooid en ik weet niet of ik die nu zo geslaagd vind. De tempel is echt geheel in de oorspronkelijke vorm teruggebracht. Het probleem is alleen dat er relatief weinig oorspronkelijk materiaal voor beschikbaar was zodat het geheel een nogal steriele indruk maakt. Maar laat niemand zich weerhouden van een bezoek omdat ik dat vind......Hij blijft indrukwekkend.

Gezien de zinderende hitte hebben we afgezien van een bezoek aan de vallie van de koninginnen. Meer dan vijf uur in de volle zon is echt niet verantwoord (en die vijf uur natuurlijk ook niet echt).

In plaats daarvan zijn we gaan lunchen bij onze taxichauffeur thuis. Het was zijn idee nadat ik nadrukkelijk had laten weten dat ik echt geen zin had aan een bezoek aan een originale alabasterwerkplaats, een papyruswerkplaats of een werkplaats van echt ambachtelijk egyptische houtsnijders.
Het is toch altijd weer een louterende ervaring om bij de mensen thuis te komen die in de toeristenindustrie hun brood moeten verdienen. Een lemen huis met het minimaal noodzakelijke en verder echt niets. De bedden dienen overdag als bank, de vloer is van leem. Er staat één kast met alle belangrijke spullen en verder is er een kamertje dat als keuken dient.
Je begrijpt dan weer waarom zoveel mensen elke kans pakken om nog wat extra geld te verdienen, commissieloon is meestal een substantiëler onderdeel van het inkomen dan het geld dat met de eigenlijke baan verdiend wordt. Wat dat betreft is de toeristenindustrie een achterlijke bedrijfstak en dat niet alleen in Egypte.
Door mensen gewoon een redelijk loon te betalen bespaar je de klanten een hoop ergernis en doe je niet voortdurend een aanslag op het gevoel van eigenwaarde van de werknemers. Voor iedereen een prettiger situatie.....als de klanten daar dan ook maar wat meer geld voor over hebben, geld wat de meeste toeristen toch wel betalen met het aanschaffen van overprijsde prullaria...


|
de nasleep van Sharm el Sheik
De daders van de aanslagen waren al direct geidentificeerd:: Pakistanen !.
Dat kwam even goed uit , de meeste Egyptenaren geloven toch al niet dat het landgenoten zouden kunnen zijn die de bommen geplaatst hebben.
En wat een daadkracht opeens van de Egyptische politie. Meestal blinkt ze uit door lethargie, maar nu weet ze binnen drie dage wel negentig Pakistanen op te pakken.
Althans, zo leek het tot vanmiddag. Nu heet het dat ze opegpakt zijn voor "hun eigen veiligheid", wat dat hier ook moge betekenen. Ik vermoed dat het Musharraf even teveel geworden is en dat er forse diplomatieke druk op de Egyptische regering is uitgeoefend.
wat de Egyptenaren ook mogen geloven, de kans datg de daders Egyptenaren zijn is, gezien eerdere aanslagen, zeker zo'n tachtig procent. dat komt , met het oog op de verkiezingen natuurlijk niet zo goed uit. Sinds vanmiddag zijn het dan ook Bedoeienen die verdacht worden. Die mogen dan wel in Egypte wonen, ze worden natuurlijk niet als Egyptenaren beschouwd (hoewel hun taal directer verwant is aan die van de farao's dan het Arabisch van de Egyptenaren zelf). Verder hen je hier niet zoveel minderheden, de Nubiërs komen natuurlijk nog in aanmerking nu er in Londen een Somalische connectie is gevonden. Nubiers hebben wel wat van Somaliers.. En of ze nou echt zo gek ziin om straks een Koptische connectie te vermoeden moet nog blijken...

Zondag hebben we net het knalletje gemist dat ik zelf bedacht had voor het (afgelaste) vuurwerk van de dag van de revolutie. Wat er in Caïro gebeurd is weet niemand precies en na de eerste medlingen in de krant is het angstvalloig stil gebleven rondom dit incident. Zo gauw e donderdag terug zijn zal ik eens verder informeren naar wat er nu gebeurd is..
|
Omschakelen.......
Gisteren zijn we met de treinj naar Luxor vertrokken. het was de eerste dag dat ik het koud had. In de trein stond de airco ingesteld op hooguit 17 graden. Na al die warme weken komt dat hard aan, temeer wanneer je geen vest of jas bij je hebt. Gelukkig verslapte de discipline van het treinpersoneel na een uur of vier en bleven de deuren tussen de compartimenten steeds langer open staan. Gezien de buitentemperatuur van 42 graden in de schaduw ruim voldoende om de temperatuur in de coupé binnen een half uur boven de 25 graden te brengen.
Over de 9 1/2 uur durende reis valt verder weinig te vertellen. Na twee uur Nijlvallei heb je ook negen uur Nijlvallei gezien, waardoor ik eindelijk eens tijd had om een paar uur achter elkaar te lezen (Roberto Bolano, De woeste zoekers).

Luxor is in de 27 jaar dat ik er niet geweest ben nauwelijks veranderd. Hooguit zijn er een paar hotels bij gekomen, verder blijft het DE toeristenval van Egypte. Er is geen plaats in dit land waar je meer rommel kunt kopen dan hier , waar de prijzen voor toeristen drie keer over de kop gaan en waar het aanbod aan taxi's, gidsen, rijtuigjes en andere hulpverleners zo groot is.
IK heb de truc die ik in Cairo toepas om van de vele dienstverleners af te komen nu ook hier toegepast.
Het begint altijd met het zinnetje "Wellcome to Egypt", reageer je daar niet op dan is de volgende "where do you come from". Het scenario voor Nederlanders verloopt dan verder met het zinnetje "allemachtig prachtig" of "kijken, kijken, niet kopen" om vervolgens kennis te mogen maken met de beste vriend die je ooit in Egypte zult vinden...

Mijn truc is om op de vraag waar ik vandaan kom te antwoorden "marquisas". Dit werk ongelooflijk goed, zo goed zelfs dat ze vergeten dat ik blijkbaar de vraag wel verstaan heb. Inmiddels lopen er hier tenminste vijf mensen rond die zich afvragen wat in hemelsnaam de "marquisas" zijn. (overigens bestaat die eilandengroep in de Pacific echt, in het Nederlands heten ze de markiezen).

Ook het "vriendschapsscenario" werkt heel goed. Zo gauw je te horen krijgt dat je iemands vriend bent ga je heel enthousiast uitlegen hoe blij je daarmee bent omdat je gewend bent dat je vrienden thuis altijd alles voor je betalen als je bij ze op bezoek bent. Als je dit dan ook nog eens in het Arabisch zegt is het effect verbluffend. Een aanrader voor iedereen die hier redelijk ongestoord wil gaan reizen.
Uitleg geven in het Arabisch waarom je even geen behoefte hebt aan aanvullende dienstverlening heeft evenwel geen zin. De gemiddelde dienstverlener raakt dan namelijk geheel in de war om vervolgens te constateren dat je wel zoveel van Egypte moet houden dat je vooral kennis moet maken met zoon, vader, oom, neef enz. , die natuurlijk allemaal weer een bedrijfje hebben............

Vergeleken met Caïro is het alsof je in een andere wereld bent beland. Luxor is meer een uit de krachten gegroeid dorp dan een stad en de Nijl is hier veel prominenter aanwezig dan in Caïro het geval is en omdat er hier toch redelijk verdiend wordt en de plaats niet al te groot is slaagt men er ook in om alles redelijk schoon te houden.

Maar de grootste omschakeling is wel het hotel. We hebben geboekt in het "Old winter palace", een 19e eeuws hotel dat nog door de Engelsen gebouwd is.
Ndat ik 27 jaar geleden voor het eerst in het Galle Face hotel in Colombo logeerde probeer ik, als de gelegenheid zich voordoet, altijd een paar nachten door te brengen in dit soort "vergane glorie" hotels. Inmiddels horen in het rijtje het "Old cataract hotel in Aswan, "The Baron" in Aleppo, "Pera Palas" in Instnboel, en "Raffles" in Singapore.
In het "winter palace" ben ik al eens eerder geweest, toen het nog "Savoy Winter palace" heette. Dat is alweer ruim twintig jaar geleden toen het manegement nog in Egyptische handen was. Je kon toen zeker spreken van "vergane glorie" waar je tegen de toen ook al aleszins redelijke prijs van 20 dollar per nacht van mocht genieten.
Ergens in die twinig jaar is het hotels evenwel overgenomen door de Franse Accor groep en nu gaat het Winter palace door het leven als "Sofitel Winter palace".
En wat een verschil, het hotel is helemaal in oorspronkelijke stijl gerenoveerd en van alle moderne gemakken voorzien (behalve wifi). We zitten nu in een kamer van zo'n veertig vierkante meter , vijf meter hoog met uitzicht op de Nijl. Een open haard naast het zitje completeert het geheel, hoewel we het nu maar houden bij de geluidloze airconditioning. Buiten is het 44 graden celsius, het water in het zwembad is 28 graden...
Een groter contrast met onze verblijfplaats in Caïro is nauwelijks denkbaar, vooral ook omdat hier nauwelijks geluid van buiten doordringt, dus ook geen vijf maal daagse muezzin.

Na aankomst gisteravond zijn we de tempel van Luxor gaan bekijken om daarna te dineren in ons hotel. Jammer genoeg ben ik m'n smoking vergeten mee te nemen waardoor eten in het meest luxe van de drie hotelrestaurants buiten onze mogelijkheden is komen te liggen. Dat wil niet zeggen dat de andere twee restaurants minder sfeervol zijn. De keuken is echt van topniveau, wat dat betreft is het maar goed dat Fransen hier de dienst nu uitmaken in plaats van Engelsen of Egyptenaren.

Vanochtend hebben we het tempelcomplex van Karnak bezocht. Wat , ook bij een hethalingsbezoek, de meeste indruk achterlaat is de reusachtige omvang en afmetingen van dit complex. Ik probeer me voor te stellen hoe het is om in tempelzalen van meer dan dertig meter hoog en 1500 tot 3000 vierkante meter groot rond te lopen maar kan mer daar, bij gebrek aan referenties nauwelijks een voorstelling van maken en blijf een beetje zitten met het beeld van een tenstoonstellingshal in de Rai maar dan twee keer zo hoog...

De middag hebben we , zwemmend en lezend, bij het zwembad doorgebracht. Vanavond kijken naar de zonsondergang boven de heuvels aan de andere kant van de Nijl, morgen de Koningsvallei, de Hatsjepsoettempel en de kolossen van Memnon....

Plaatjes toegevoegd onder "Caïro-Luxor" en "Karnak"

|
Een warme jas...
De man die in Londen is neergeschoten blijkt een Braziliaan te zijn te niets te maken heeft met de bomaanslagen. Reden voor het schieten was dat hij uit een verdacht pand gekomen zou zijn, maar vooral dat hij een dikke jas aanhad. Toen de politie hem aansprak om niet de metrowagon in te gaan schijnt de man gestruikeld te zijn.
Nu was het in Londen op die dag twintig graden celsius. Voor ons, noorderlingen, een temperatuur waarin je in een t-shirt loopt.
Voor een Egyptenaar, en ook voor de meeste Brazilianen, is twintig graden een temperatuur voor midden in de winter. En reken maar dat ze dan een dikke jas aantrekken..
Wellicht handig dat er voortaan in de metro's in Noord-Europa en de US bordjes worden opgehangen in heel veel talen van tropische landen met de mededeling:

"Boven de achttien graden is het dragen van een dikke jas dodelijk....."

En wie nu nog beweert dat die bommenleggers "onze" samenleving niet kapot kunnen krijgen moet zich nog maar eens heel hard achter de oren krabben...Een kleurtje, een dikke jas, de metro, struikelen als politie in burger iets roept (wat je misschien niet eens verstaan hebt) en toevallig uit een bepaald huis komen levert in een zichzelf als beschaafd beschouwend land vijf politiekogels in je hoofd op....
Tja, beschaving...behoorlijk beschadigd inmiddels...

(Moet ik nu blij zijn dat de bommenmaker uit Leeds (zie eerdere post) in Egypte gearresteerd is.......)

(het doet me ook een beetje denken aan mijn eigen ervaring in Italië ten tijde van de ontvoering van Aldo Moro. Ik reed toen in m'n VW bus op de ringweg van Rome toen ik werd aangehouden door de politie. Ze gooiden de deur open en riepen "al sede","al sede". Toen ik als de sodemieter uitstapte werden er vijf machinegeweren op me gericht. Ik had natuurlijk op de stoel moeten blijven zitten, maar ik dacht dat er iets met de stoel aan de hand was..Zou ik een dergelijke situatie nu overleefd hebben ??)
|
Nationale feestdag 2
Nadenken over het al dan niet het vuurwerk bezoeken hoeft niet meer. Het gaat niet door !.

Morgenochtend vroeg vertrekt onze trein naar Luxor. Daar blijven we tot donderdagochtend. Ik weet niet of ik daar ergens een kans heb om dagelijks nieuwe post op te sturen. Maar geen zorgen, schrijven kan natuurlijk wel en mocht het vanuit Luxor niet lukken dan wel vanaf donderdagavond vanuit Caïro...
|
Nationale feestdag
Veel gruwelijker had deze "Dag van de revolutie" (die van 1953) niet kunnen beginnen. Elf minuten na middernacht werd Sharm-el -sheik aan de Rode Zee het slachtoffer van een bomaanslag.
Veel Egyptenaren vreesden al dat de aanloop naar de verkiezingen in september het risico van dit soort aanslagen met zich mee zou brengen. Niemand had evenwel verwacht dat dat vandaag al het geval zou zijn.
Gezien de dag waarop de aanslag plaats gevonden heeft zou het wel een heel groot toeval zijn als deze geen directe provocatie van de Egyptische regering is.

Al Qaida heeft al eerdere door aanslagen laten merken weinig op te hebben met de Egyptische politiek, en dan met name ten opzichte van Israël. De vorige week afgesloten mega-deal met Israël over de levering van aardgas kan ermee te maken hebben, maar ook de betrekkingen met Irak. Ook is het een signaal voor de moslimbroeders die tot nu toe met vreedzame middelen aan de macht proberen te komen en inmiddels gesprekken met de regering zijn begonnen (zie post van gisteren).
Toch blijft dit Egypte, gezien de reactie van een parlementslid dat ik hieronder plaats:
----------
Witness report

Alaa Hasanayn, a member of the Egyptian People's Council and a witness, told Aljazeera: "I saw people flying in the air, others burning, and a car entering the reception hall of the hotel as if it was parking there."

"This can be referred to disagreement of Arab countries' on combating terrorism," he added.

Hasanayn said he believed the explosion was a "terrorist and suicide" operation.

"I'm one of the first people who saw the incident as I was at the hotel at the explosion time," he said.

"This explosion is not related to Islam or Christianity at all. It is related to Judaism," Hasanayn said.

He believes that Israel stands behind the explosions.

"I frankly believe that Israel stands behind the operation, as those killed and injured are mostly Arabs, particularly Egyptians," he said.

"The hotel and the market place are frequented by simple Egyptians, not foreigners," he added.

-------------

Het lijkt nu wel de staat van beleg in Caïro. Het toch al niet geringe aantal politiemensen dat je hier ziet lijkt verdubbeld terwijl om de internationale hotels gewapende cordons gelegd zijn. Dat wil zeggen dat er honderden gewapende militairen mannetje aan mannetje omheen staan.

Vanavond is er vuurwerk boven de Nijl. Ik moet er nog even over nadenken of ik er naartoe ga. Bij het knallen van vuurwerk valt een extra knalletje natuurlijk niet zo gauw op...

Eigenlijk had ik vandaag willen schrijven over ons toeristisch uitstapje naar Memphis, Sakkara en (nog een keer) Gizah. De enige vraag waar de meeste Egyptenaren die het van het toerisme moeten hebben mee zitten is of er nog wel toeristen zullen komen..

Ik laat het nu maar even bij de foto's
|
Wat was er woensdag aan de hand ?
Woensdag schreef ik over de oproerpolitie die overal in de buurt te zien was. Ik ben er nu achter wat de reden daarvoor was, een demonstratie van de moslimbroeders.
Er waren ongeveer 1500 mensen op straat maar ze zijn zo'n kilometer hier vandaan tegen gehouden.
Merkwaardig spierballenvertoon. Als je de niet-religieuze oppositie moet geloven hebben de moslimbroeders al lang een deal gesloten met de zittende NDP (natuurlijk de nationale democratische partij) om na de verkiezingen, waarbij ze kunnen rekenen op 80 tot 100 zetels, deel te gaan nemen aan de regering..
Afwachten tot september dus...
|
Sint Jorisdag
Vandaag is het de naamdag van Sint Joris, de heilige over wie ik het hier al eerder heb gehad. Om eens mee te maken of en hoe dat gevierd wordt zijn we vanmiddag weer naar Oud Caïro gegaan.
Alle , niet aan Sint Joris gewijde kerken, waren gesloten en het nonnenklooster was open gesteld voor bezoekers. In de kloostertuin werd een Koptische eredienst opgedragen en alle bezoekers kregen een cadeautje, zo ook wij. Nu hebben we een plaatje van Joris en een flesje waar wat vocht in zit......

Afgelopen nacht was ik van één tot half drie op het vliegveld om versterking van het thuisfront op te halen.
De exploitatie van het vliegveld is in februari overgenomen door een Duits bedrijf dat ook de luchthaven van Frankfurt exploiteert. Daarmee zou Caïro eindelijk opgestoten worden in de vaart der volkeren en ook nog een efficiënt vliegveld krijgen.
Helaas hebben ze daarvoor toch de verkeerde manager aangetrokken. In een Engelstalig krantje zegt de man dat hij net twintig nieuwe bussen heeft besteld om het passagierstransport tussen de terminals goed te regelen maar dat de passagiers rustig twintig tot veertig stuks bagage meenemen waardoor de vervoerscapaciteit van de bus gehalveerd wordt. Dit terwijl hij wel 20.000 folders heeft laten drukken om de Egyptenaren uit te leggen dat zij niet meer dan twee stuks bagage in de bus mogen meenemen.
Daarbij beklaagd hij er zich ook nog over dat er van die folders misschien maar 2000 verspreid zijn omdat de lokale station managers van de luchtvaartmaatschappijen geen zin hebben om ze te verspreiden.
Een duidelijk voorbeeld van iemand die hier doodongelukkig gaat worden. Blijkbaar nog nooit eerder in een vliegtuig naar deze regio gezeten. Anders had hij al lang geweten dat er een verschil is tussen Duits bagagegedrag en Arabisch (en Aziaqtisch) bagagegedrag.
Die station managers weten dat ze dat nooit zullen veranderen en kijken dus wel uit om die folders uit te delen.
Die Duitse manager keert of binnen een paar maanden terug of wordt gek !.

Verder vandaag de toerist uitgehangen. Caïro tower op geweest (185 meter) in het biercafé Stella gedronken en verder lekker zitten lezen.

Foto's toegevoegd onder Sint Jorisdag.
|
Weer weekend..
Vanmiddag is het weekend weer begonnen. Een goede gelegenheid om de lay-out van deze pagina's te veranderen. Het begon een beetje rommelig te worden. De plaatjes kunnen nu worden bekeken door op de kopjes in de balk recht te klikken...
Zaterdag heb ik m'n laatste les, daarna is het alweer de laatste week hier. Zondagochtend vertrekken we met de trein naat Luxor om daar vier dagen in het "Old winter palace" van echte luxe te genieten. Eindelijk stoelen waar je normaal op kunt zitten, maar het mooiste is natuurlijk een groot zwembad. De maximum temperatuur zal daar de hele week rond de 44 graden liggen waardoor ik ervan uitga dat ik minimaal twee uur per dag in het zwembad zal vertoeven.

Wat is er toch met Egyptenaren ??.

Egyptenaren zijn in het algemeen erg vriendelijk en behulpzaam. Dit met uitzondering van de mensen die je begroeten met het zinnetje "Wellcome in Egypt my friend". In de regel zijn dit mensen die op de één of andere manier een aanslag op je portemonnaie willen doen en als ze dat zelf niet doen dan wel hun neef, broer, oom, vader of een ander familielid in het bezit van een parfumeriezaak, een papyruswinkel, een reisbureau of een ander aan het plukken van toeristen gewijd bedrijfje.

Intrigerend blijft het wereldbeeld dat veel Egyptenaren in hun hoofd hebben. Het lijkt wel of elk (zelf-)kritisch vermogen ergen in de loop van de rit verloren is gegaan.
Hoe meer autoriteit een bron heeft, hoe meer vertrouwen men heeft in de opvattingen daarvan. Het komt in de meeste mensen niet eens op om , al is het maar van tijd tot tijd, de juistheid van die opvattingen te verifiëren.

Naar mijn mening zijn daar vier oorzaken voor aan te wijzen zijn:
-hiërarchische verhoudingen in de samenleving met de familie voorop;
-het onderwijssysteem dat voor 95% gericht is op het kunnen reproduceren van kennis;
-het ontbreken van onafhankelijke media;
en de zeer beperkte beschikbaarheid van in het Arabisch vertaalde boeken.

Deze combinatie maakt mensen uitermate vatbaar voor manipulatie, voooral las dit gebeurt door "the powers that be". Voeg daaraan toe het collectieve gevoel slachtoffer te zijn van "westers imperialisme" en je hebt de perfecte voedingsbodem voor tal van complot-theoriën, hoe absurd ze soms ook mogen lijken.

Aan de andere kant is de "westerse blik" natuurlijk ook niet vrij van bias. Huntington heeft ergens geschreven dat de macht van het westen niet voortkomt uit de hoogstaande idealen die het zou vertegenwoordigen maar vooral uit het toepassen van georganiseerd geweld. Iets wat het westen graag vergeet maar dat in de derde wereld nooit vergeten is..
Hoewel ik het lang niet in alles met Huntington eens ben vind ik dit een treffende observatie waarvan de juistheid voor iedereen die wat langer in de derde wereld is elke dag te verifiëren is. Zo ook hier !
De ambivalente houding t.o.v. de westerse wereld, enerzijds bewondering maar een groot wantrouwen t.a.v. motieven maakt het plaatje compleet.
Boeiend, confronterend en soms ridicuul.

P.S. nieuwe plaatjes van de citadel van Caïro


|
Goed dat er politie is ...
Vanavond toevallig waargenomen hoe de politie een arrestant aanpakt. Heel simpel, je pakt hem met z'n vieren beet, duwt en trekt net zolang tot ' ie op de grond ligt en doet vervolgens van die strakke plastic boeien om de polsen en de enkels. Vervolgens trekke men het "varken" naar de auto of het bureau...
Wat heet proportionaliteit en zou er hier ooit sprake kunnen zijn van een commissie voor de politieklachten ?.

De oproerpolitie is nog alom aanwezig. Volgens de ene buurman vanwege de verkiezingen (die pas in september zijn), volgens de andere vanwege verwachte demonstraties en weer een ander zegt vanwege de algemene veiligheid c.q. bomdreigingen...

Vandaag geen foto's maar een experiment met geluid. Als je computer ervoor is ingesteld (binnenhalen via de rss feed) kun je hier een podcast beluisteren van de preek van onze buurt-iman...
Het geluid is niet zo goed omdat m'n portable alleen maar een ingebouwde microfoon heeft. Je krijgt wel een idee van de sfeer op vrijdag.
|
Gespannen sfeer opeens....
Vandaag ben ik de hele dag met m'n huiswerk bezig. Morgen is m'n laatste les voordat, na het weekend, de praktijkweek ingaat.
Toen ik net even naar buiten was om wat boodschappen te doen viel het me opeens op dat er veel minder mensen op straat waren. Om de hoek stonden vijf legertrucks met oproerpolitie, aan het eind van mijn straat nog eens drie en op het Tharir plein wel tien stuks. Ook lijkt de sfeer gespannen.
Nou zet je die politie niet voor niks in een truck zonder airco met dit weer. Ik schat in dat het binnen in die wagen al gauw zo'n 50 graden celsius is...
Het kan zijn dat het om de voorbereidingen voor de dag van de revolutie van vrijdag is, maar een demonstratie sluit ik ook niet uit.
Zeker nu de kranten vanochtend "kopten" met een nieuw "bewijs van Amerikaans terrorisme", de uitspraak van een amerikaans congreslid dat de US eventueel Mekka zouden moeten bombarderen....Een voorbeeld van hoe je met één zinnetje tweehonderd miljoen mensen kwaad kan krijgen..Zo schiet het allemaal lekker op in de wereld...

En nu even niet zeggen dat die uitspraak uit z'n context is gerukt, er alleen gebombardeerd zal worden als de US getroffen worden door meerdere aanslagen met nucleair materiaal etc. Zo werkt het hier niet (meer ???).
Benieuwd hoeveel nieuwe tijdbommetjes deze uitspraak oplevert..
|
Bommenmaker uit Leeds 2
Schreef ik eerder deze week al dat ik er niets van geloofde dat die chemicus uit Leeds iets te maken had met de bomaanslagen in Londen, nu is ook de Egyptische geheime politie overtuigd. Hierbij een berichtje dat ik van de website van de BBC geplukt heb:


"Egypt chemist 'not bomb suspect'

An Egyptian chemist detained in Cairo has been cleared of any links with the London bomb attacks, officials say.

An interior ministry report "made clear there was no link between Magdi al-Nashar and al-Qaeda or the bombings", a government spokesman said.

British police have not formally named Mr Nashar as a suspect in their investigation. "

Vooral dat laatste zinnetje is intrigerend. Hoe komt het dan dat de man hier verhoord is. De Egyptische geheime dienst heeft nogal een reputatie als het gaat om de manieren van verhoren..Was de man nu wel of niet verdacht en wat betekent dat woordje "formally" ? . Dat je ook informeel gemarteld mag worden ?
|
maag-darmterroristen
Die Caireense maag-darmterroristen zijn toch van een hardnekkiger soort dan ik gisterochtend nog verwachtte. Nadat ze afgelopen nacht weer toesloegen heb ik vanochtend toch maar even een arts bezocht...
"Stick to rice and pasta and keep out of the sun as much as possible" om me vervolgens nog een paar pillen toe te dienen. Tien minuten, twintig pond !.

Vanmiddag heb ik, om uit de zon te blijven, de metro naar Helwan genomen. Een tuinstad zo'n twintig kilometer buiten het centrum. Het is verrassend hoe groen die (duurdere) buitenwijken zijn. Helwan is op zich niet echt bijzonder maar vanaf de rand van de wijk zie je de pyramides van Sakkara liggen.
Er is ook een grote markt waar boeren uit de zuidelijker gelegen dorpen hun waren aanbieden. Dat is toch een andere sfeer dan hier in Khan el khalili. Het gaat er allemaal rustiger aan toe en als buitenlander wordt je niet voortdurend aangesproken.

Het laatste nieuws is dat israël achter de aanslagen in Londen zit en dat dat nu ook bewezen is. Eén van de daders zou in 2003 in Israël geweest zijn en de Mossad was vooraf op de hoogte van de aanslag.
Ik weet niet of deze berichten juist zijn maar hier wordt er niet aan getwijfeld..

P.S. Twintig nieuwe plaatjes onder Helwan etc.
|
camera vergeten...
Dat zul je net zien. Je steekt "gewoon" een drukke straat in het centrum over en opeens zie je vijftig meter verderop twee herders met een kudde schapen en geiten (zo'n veertig stuks) hetzelfde doen. Op weg naar de slager vermoed ik..Maar, natuurlijk camera vergeten.
Blijkbaar een redelijk alledaags verschijnsel want behalve ik lijkt niemand ervan op te kijken en de auto's stoppen allemaal keurig...

Verder een rustige dag vandaag. Het Arabisch heeft een vrij simpele en consequente grammatica maar de uitzonderingen vliegen me in een duizelingwekkend tempo in de oren. Nu "nog even" vastleggen in de grijze cellen....

Er zijn mensen die beweren dat de taal ook veel zegt over het sociale gedrag van mensen. Als dat zo is begin ik Arabieren te begrijpen. Het is allemaal heel simpel maar helaas zijn er meer uitzonderingen dan regelsWinking

Wat ik al vermoedde, niets is wat het op het eerste gezicht lijkt....(er zijn mensen die daar gek van worden..)

P.S. Vandaag dus geen nieuwe foto's
|
Hoe gaat het hier ?
Vandaag heb ik de taalles maar even overgeslagen. De aanslag op m'n maag en ingewanden van eergisteren is toch wat zwaarder aangekomen dan ik gehoopt had...

Dat geeft even de tijd om de kranten van de afgelopen dagen eens na te lezen. Uitermate leerzaam om zaken eens van uit het Egyptische perspectief te bezien.
Al-Ahram, de grootste regeringskrant wijdt een hele pagina aan het lot van de Arabische immigranten in Europa. Conclusie, de arabieren hebben de slechtste banen ,de slechtste huisvesting en worden gediscrimineerd.

In de verslaggeving over Irak klinkt als belangrijkste zorg door in hoeverre de oorlog daar een wig zal drijven tussen Soennietische en Sji'itische moslims. Waar heet om de aanslagen gaat wordt consequent gesproken over verzetsstrijders. Ook wordt van de burgerslachtoffers gezegd dat iedereen die zich op de één of andere manier
met de Amerikanen verbindt het over zichzelf afroept om potentieel slachtoffer van een aanslag te zijn.
De Egyptische minister van buitenlandse zaken zegt desgevraagd dat hij geen enkele reden ziet voor het opzetten van een Arabische vredesmacht voor Irak. Zij boodschap komt erop neer dat de Amerikanen hun eigen boontjes maar moeten doppen omdat ze de ellende over zichzelf afgeroepen hebben.
Deze reacties zijn niet zo onbegrijpelijk als je je realiseert dat Egypte de motor is geweest achter het pan-arabisch nationalisme, ooit bedoeld om de arabische wereld in sneltreinvaart in de moderniteit te brengen en het tribalisme en sectarisme achter zich te laten. De Ba'ath partijen in Syrië en Irak waren de grote voortrekkers van het pan-arabische denken.
De tragiek van deze beweging is geweest dat ze niet in staat is geweest om de oude tegenstellingen te overbruggen. Na aan de macht gekomen te zijn vielen ze dan ook al gauw terug op de onderdrukking van die delen van de bevolking die zich niet wensten te voegen naar hun macht.
Hun oriëntatie op de Sovjet Unie bij de ontwikkeling van de economische politiek en de onderdrukking van de traditionele handelsklasse , waaronder veel joden, armeniërs, grieken en italianen deden de rest. Er ontstond geen nieuwe middenklasse die op eigen kracht een bijdrage aan de economische ontwikkeling kon leveren terwijl de nieuwe middenklasse die wel ontstond het product is van een immense corruptie.
Dat Egypte het op deze manier zo lang volgehouden heeft is vooral te danken aan het snelle verzetten van de bakens na de val van de Sovjet Unie. De miljardeninjecties die de Amerikanen jaarlijks verstrekken verzachten deels de pijn van een diepgaande sociale ongelijkheid.
De verkiezingen die in september plaatsvinden zullen de eerste zijn waarin ook kandidaten van de oppositie mogen meedingen. Dit gaat bepaald niet van harte . De tegenkandidaten hebben te maken met veel bureaucratische tegenwerking en irrationele verdachtmakingen in de regeringspers.
De regeringspartij doet er alles aan om de "oude gezichten" zoveel mogelijk te vervangen door jongere kandidaten . Dat het hier bijna altijd gaat om de jongere generatie van de families die het al die tijd voor het zeggen hebben gehad ontgaat veel Egyptenaren niet.
Al met al wordt het een spannende tijd. Egypte heeft, net als de andere landen in het Midden-Oosten een jonge bevolking en een enorm hoge werkloosheid, juis onder die jongeren. Deze groep vormt het recruteringskader van de fundamentalisten en zij zijn daar redelijk succesvol in.
Als de verkiezingen echt democratisch verlopen dan zou dat betekenen dat deze groeperingen echt een vinger in de pap krijgen. Voor arme Egyptenaren zal dit zonder meer een verbetering van hun materiële omstandigheden betekenen. Wat dat betreft houden de islamisten zich wel aan hun woord, maar voor wat het betekent voor de buitenlandse politiek van Egypte, daarover valt vooralsnog geen zinnig woord te zeggen.

Foto's toegevoegd onder Khan el khalili

|
Onwerkbaar weer
Vandaag een magere update. Het mag dan wel wat koeler geworden zijn maar dat wil niet zeggen dat het beter weer is. Vandaag is het opeens veel vochtiger geworden. Door het ontbreken van wind ben je binnen een kwartier doorweekt.
Inmiddels beginnen zich boven de Mokattam heuvels in het Zuidoosten onweerswolken te ontwikkelen.
Kortom, onwerkbaar weer.

Wel dertien foto's toegevoegd onder Tahrir
|
Bommenmaker uit Leeds
Laat ik er nu eens helemaal niets van geloven dat die promovendus uit Leeds persoonlijk iets te maken zou hebben met de bomaanslagen in Londen.
Blijkbaar is hij hier in Cairo gewoon in het huis van z'n familie gearresteerd. Niet bepaald handig als je je ervan bewust bent dat je een actieve rol gespeeld hebt bij de aanslagen.
Daar komt bij dat hij als geboren Egyptenaar weet moet hebben van de fijne methodes die de geheime dienst hier heeft om je tot een bekentenis te dwingen. Het is niet voor niets dat de Amerikanen dit land gebruiken om al dan niet vermeende islamitische terroristen te verhoren.
Ik gun de man van harte dat hij morgen aan Engeland wordt uitgeleverd. kan het recht z'n loop hebben...
|
Sint Joris
In de Koptische kerken hier zie je overal afbeeldingen van Sint Joris (Engels: George). Het was me in Armenië en Syrië al opgevallen dat hij daar één van de meest vereerde christelijke heiligen is. Hij is ook de schutspatroon van Engeland en, niet bij toeval, van scouting (Baden Powell had toch niets anders kunnen bedenken) en van het Rode Kruis.
Richard I (leeuwenhart) heeft St. Joris tot beschermheilige van Engeland gemaakt. Het lijkt mij niet ondenkbaar dat hij met deze Cappadocische heilige kennis gemaakt heeft tijdens zijn kruistocht naar Palestina in de 12e eeuw. De schilderingen in Armenië en ook die in de Koptische kerken hier zijn van beduidend eerdere datum (in Armenië zelfs uit de 7e eeuw).

Het meest bekende beeld van deze heilige is die van een gewapend man op een paard ie met een lans een draak doodt. Aardig om te weten is dat die draak oorspronkelijk symbool was voor de duivel maar dat de draak tijdens de kruistochten ook het symbool werd voor de "perfide moslims". Boze tongen beweren dan ook dat het niet voor niets is dat Florence Nightingale het kruis van St. george koos als symbool voor het Rode Kruis omdat de Krimoorlogen tegen de Turken gericht waren.
Helaas hebben die tongen geen gelijk. De Krimoorlogen werden gevoerd door een coalitie van Engelsen, Fransen en Turken tegen de Russen. Ik vermoed dan ook dat de bron van dit verhaal ergens in de Arabische wereld ligt.
En , als zoveel van dit soort verhalen, wordt het nog geloofd ook.
Reken er maar niet op dat de El Qaida-strijders een rood kruis als reden voor enige terughoudendheid beschouwen. Eerder is het tegendeel het geval. Gelukkig had het Internationale Rode Kruis al eerder in gaten dat het symbool van de kruisvaarders in het Midden Oosten nou niet bepaald een symbool is waarmee je gewonden op het slagveld een vrijgeleide geeft. Vandaar dat de organisatie in deze regio werkt onder het symbool van de rode halve maan..

Grappig, ik zoek even op Google en zie en recent artikel uit The Times dat verwijst naar een opgraving in Palmyra, Syrië, waar een groot mozaïek met de afbeelding van St. Joris ontdekt is.
Kijk maar even hier :

http://www.timesonline.co.uk/article/0,,3-1684979,00.html

In Armenië heb ik drie jaar geleden de plaats bezocht waar hij begraven zou zijn. Later kwam ik er achter dat hij ook in Georgië begraven ligt en ook nog op een aantal plaatsen in Turkije en Syrië. Als het hem net zo vergaan is als veel van die andere "vroege" heiligen zou het allemaal nog eens waar kunnen zijn. Het in stukjes hakken van heilige lijken is immers erg lang een goed christelijke gewoonte geweest..Winking

P.S. In het artikel in de Times wordt ook een relatie gelegd met Zenobia, (In het Arabisch : Zeineb)de koningin van Palmyra in de 3e eeuw.
Het metrostation vlakbij Oud Cairo is naar haar genoemd. verder is het een in Syrië en Egypte veel vookomende meisjesnaam onder (vooral) de christelijke delen van de bevolking.

Update: Richard zou de vlag met het Rode Kruis als openbaring hebben gezien vlak voordat zijn troepen Jerusalem in zouden nemen. Toch weer erg toevallig. Ik herinner me dat tijdens mijn studie één van m'n docenten enthousiast vertelde over keizer Constantijn die bij een veldslag opeens een kruis in de lucht zag hangen en zich daardoor tot het christendom liet bekeren.
En, opa vertelt immers, wat de Egyptische goden deden. Die kwamen drie dagen na hun dood weer tot leven om vervolgens het dodenrijk te betreden... Waar doet dat ook alweer aan denken...drie dagen.....
|
Oud Cairo en andere zaken
Oud Cairo en andere opmerkelijke zaken.

Vandaag is het weer, voor het eerst sinds we hier aangekomen zijn, een beetje dragelijk. Afgelopen nacht koelde het al af naar 23 graden zodat de airco uit kon blijven. Vandaag is het niet warmer geworden dan 34 graden, een verademing..

Blijkbaar zijn er hier ook imans die geen eigen moskee hebben. Toen ik vanochtend op weg ging naar de metro zat er , vlakbij het Tahrirplein, een rij van wel driehonderd mannen voor de gevels van de winkels. Voor hen groene gebedskleedjes en bij de kiosk ,waar door de week kranten en sigaretten worden verkocht, stond een iman een preek te houden. Dit natuurlijk niet zonder een enorme versterkerinstallatie. Het woord van Allah is blijkbaar niet krachtig genoeg om zonder electronica tot de gelovigen door te dringen. Toch een merkwaardig gezicht als zo’n rij mannen gaat bidden. De hele rij met het hoofd op de grond terwijl het verkeer op straat en het leven aan de andere kant van de straat gewoon doorgaat. Voor de lokale autoriteiten hiet is het volgen van de vrijdagpreek in de moskee in ieder geval geen probleem, tenzij je natuurlijk op een punt gaat staan waar meerdere preken tegelijkertijd even hard klinken...

Oud Caïro is een wereld van verschil met onze buurt. Het doet meer aan een bijbels openluchtmuseum denken dan aan een Arabische stad. Opeens geen hoofddoekjes meer, schone straten, restauratiewerken in volle gang en nauwelijks auto’s. Dit laatste omdat de buurt behoorlijk afgegrendeld is en alleen bewoners met hun auto naar binnen mogen. Bij de toegangen tot de wijk staan overal echte soldaten met Kalashnikov’s in de aanslag. Sommigen van hen zitten ook nog eens achter een gepantserd scherm. Kortom, net de oude stad van Jeruzalem. In de wijk ligt de oudste synagoge van Egypte die recentelijk gerestaureerd is. Om daar naar binnen te mogen wordt je met behulp van een metaaldetector gefouilleerd.
Niet allen de synagoge wordt streng bewaakt, ook de Grieks- Orthodoxe kerk kom je niet zomaar binnen. Maar eenmaal binnen de muren kom je in een prachtig kloostercomplex met een schitterende tuin.

Dit oudste deel van de stad , gesticht door de Romeinen rond 100 voor Christus, kigt zo’n kilometer of zes ten Zuiden van het huidige centrum. De bouw(-resten) die je er nu ziet gaan terug tot zo’n 1900 jaar geleden en de ouderdom is eenvoudig te herkennen. Niet aan de bouwstijl, maar aan de diepte waarop de gebouwen liggen. De Romeinse resten liggen zo’n tien meter onder het huidige straatniveau, die van duizend jaar later zo’n vijf meter en die uit de achttiende eeuw zo’n drie meter lager.
Egyptenaren , en zij niet alleen, hebben lang de gewoonte gehad om hun nieuwbouw boven op oudere gebouwen neer te zetten. Dat bouwen op die Romeinse resten is overigens niet zo’n probleem, ze zijn van graniet en sterk genoeg om de lichtere kalk-zandsteenconstructies daar bovenop te kunnen dragen .
Dit bouwmateriaal levert wel een ander probleem op. Kalk-zandsteen wordt aangetast door vocht en verliest daardoor z’n stevigheid. Omdat de gebouwen lager liggen dan de omringende stad hebben ze veel last van grondwaterkwel waardoor de structuur van het materiaal wordt aangetast. Dit is de reden waarom de hele oude stad nu overhoop ligt omdat men bezig is het riool te vernieuwen, drainagebuizen aan te leggen en pompen te plaatsen. Het wordt dus gewoon een Hollandse polder, die met Amerikaans geld door “The Arab contractors” , Osman & Osman, wordt aangelegd. Gemiste kans van de Nederlandse ambassade zou je zeggen....;-.

Wat mij opviel is dat de interieurs van de Koptische kerken erg weinig verschillen van die van de oude (voor de 10
e eeuw )moskeeën die je in het Midden-Oosten aantreft. De enige uitzondering zijn de afbeeldingen van heiligen die je in een moskee natuurlijk niet aantreft.
Zo verbazingwekkend is het natuurlijk ook niet als je je realiseert dat de christelijke traditie in deze regio toch zo’n vierhonderd jaar ouder is dan die van de islam. Veel oude moskeeën zijn dan ook verbouwde christelijke basilieken. (de grote moskee van Damascus is zelf nog enige tijd basiliek en moskee tegelijk geweest).
Overigens heeft de Islam ook de vroeg-christelijke gebedsvorm overgenomen. Asls je vandaag moslims ziet bidden en met hun voorhoofd de grond ziet raken dan ben je getuige van een vroeg-christelijk ritueel dat teruggaat naar de 3
e eeuw.

De gewoonte om maar door te bouwen op wat al staat is in Egypte overigens nog steeds niet uitgeroeid. Als je in de wat nieuwere wijken een beetje goed om je heen kijkt zie je dat er op veel daken nieuwe etage’s zijn toegvoegd. Zelfs in Nederlandse kranten lees je nog weleens een berichtje over een ingestort Egyptische flatgebouw. In ieder geval als er weer eens meer dan tien slachtoffers bij gevallen zijn. Niet dat dit hier schering en inslag is, maar een paar keer per jaar komt het zeker wel voor. Dit ondanks de boete’s die huiseigenaren krijgen als de overheid achter hun illegale bouwactiviteiten komt. Die overheid laat het dan overigens bij het innen van de boete en zal zeker niet zelf in actie komen om de illegale bouwsels te slopen. Het enige wat kan gebeuren is dat er na een paar jaar opnieuw een boete wordt opgelegd.
Overigens ligt Caïro wel in een gebied dat gevoelig is voor aardschokken.

De laatste zwaardere aardbeving deed zich voor in 1999 en heeft in onze wijk een conflict tussen de Egyptische raad voor het culturele erfgoed en de inspectie van bouwtoezicht tot gevolg.
Iets verderop is café Riche, één van de recente Egyptische cultuurmonumenten. Een beetje te vergelijken met wat Café Flore in Parijs ooit was, een trefpunt van intellectuelen, kunstenaars en politici die bepalend waren voor het beeld van hun tijdgewricht. Sinds een jaar of tien is ook hier het besef doorgedrongen dat ook het recentere cultureel erfgoed bescherming behoeft. Vandaar dat Café Riche op de lijst van beschermde monumenten staat. Maar reken er maar niet op dat de goeverneur van het district zich daar wat van aantrekt. Na de aardbeving van 1999 is de eigenaar van het pand waarin Riche gevestigd aangeschreven om de balkons van het gebouw te laten vervangen door ramen omdat de structuur het gewicht van de balkons niet meer zou verdragen. Nu denk je natuurlijk al gauw aan riante balkons, maar hier gaat het om Franse balkons die hooguit tien centimeter uit de gevel steken. Sterker nog, na de aanschrijving heeft het zes jaar geduurd voordat de eigenaar opnieuw een aanschrijving kreeg.
Je begrijpt, de raad voor het cultureel erfgoed is nu tegen het vervangen van de balkons en maakt ruzie met de goeverneur over wie er in deze zaak het laatste woord heeft. Ondertussen gebeurt er natuurlijk weer niets en blijven de balkons gewoon zitten. De enigen die echt last hebben van dit conflict zijn de pachter van Riche en z’n klanten. Voorlopig kan het restaurantgedeelte van de zaak in ieder geval niet gebruikt worden .

P.S. Gisteravond een heerlijke gazpacho gegeven. Helaas werd mijn maag later in de nacht het slachtoffer van het misverstand dat eten in een koelkast niet kan bederven..Winking

+ 75 plaatjes toegevoegd onder Koptisch Caïro



|
weekend
Vanaf vanmiddag genieten we van ons één-daagse weekend. Dat wil zeggen dat we vanavond in de wijk Zamalek duur uit eten zijn gegaan in één van de "hotspots" van de Egyptische elite. We waren dan ook maar liefst 150 pond kwijt, het equivalent van 20 Euro.
Voor morgen hadden we gepland de trein van 8.00 uur naar Alexandrië te nemen om daar tot een uur of acht 's avonds te blijven. Helaas was deze trein om half vijf al volgeboekt. Dat hadden we natuurlijk moeten weten. Egypte heeft vakantie en hét familie-uitje voor Cairenen is naar het strand in Alexandrië. Daarom gaan we morgen maar naar de Koptische deel van Caïro..
Wel een foto-update onder plaatjes 3. Ditmaal zonder commentaar (weekend nietwaar ?)
|
"Dip-bestrijding"
Vandaag is er niet zoveel te melden. De dag is bijna exclusief besteed aan het bestrijden van de "dip" van gisteren door niets anders te doen dan te studeren. Ook vanavond zal dat nog wel een paar uren doorgaan. Een goed teken is is dat ook droom over m'n huiswerk. Helpt bij het "stampen" (denk ik)

Wat ik wel heb is een plaatjes-update. Gisteren schreef ik over het vervallen karakter van deze eens zo nette buurt.
Ten bewijze, Plaatjes 3 !.
(je ziet daar ook een plaatje van een gat in de weg. Ik had je graag willen laten zien wat daaromheen allemaal gebeurde. Helaas mocht ik dat van de politie niet fotograferen, mannen die bezig waren een ondergrondse bankkluis bloot te leggen met houwelen....)

P.S. Door dubbelklik op de foto's vergroot je ze...
|
Kleine "dip"
Het heeft even geduurd. Ik verwachtte dat het intreden van de voorspelbare "dip" na een dag of vijf zou plaatsvinden, het heeft even langer mogen duren.
De les vandaag was erg pittig, nog pittiger is het huiswerk dat ik meegekregen heb !.
Daarbij gaat het niet alleen om de hoeveelheid maar vooral om de aard ervan: "stampwerk". Honderd woorden veertig vervoegingen en nog enkele tientallen uitzonderingsgregels. Om moedeloos van te worden!.

Gelukkig heb ik het voorzien zodat de mentale conditie aanwezig is om het vandaag maar eens zonder siësta te doen en door te gaan totdat alles in m'n hoofd zit.

Voor de lezer heb ik nog even wat anders. Vandaag dus geen nieuwe plaatjes !.

Egypte, beeldvorming, moslimbroeders en democratie.

Je ontkomt er hier niet aan. Begin een gesprek met een Egyptenaar over de buitenlandse politiek en de complottheorieën vliegen je om de oren. En wie zijn de complottisten, altijd “de joden” en soms de Amerikanen en de Engelsen.
Natuurlijk is de aanslag in Londen door de Mossad georganiseerd en zelfs al zou dat niet zo zijn dan nog is grondig onderzoek naar de betrokkenheid van de Israelische geheime dienst vereist. Als die betrokkenheid niet voor honderd procent uitgesloten is , dan is er altijd een kans dat ze er wel bij betrokken zijn. Voorbeelden te over als het om “de Egyptenaar” gaat.
Het is opvallend met hoe weinig schroom ook goed opgeleide Egyptenaren met dit soort verhalen komen. Het is overigens altijd met een rare mengeling van respect en afschuw dat men over de staat Israël praat. Respect voor de (militaire) kracht van de staat, afschuw als het gaat om het bestaan ervan. Voor de meeste Arabieren geldt dat zij vinden dat het grondgebied van Israël Arabisch is en dat er nooit aan de Arabieren gevraagd is of zij konden instemmen met de vestiging van een joodse staat op “hun” grondgebied.
Dit laatste is natuurlijk juist. De vernederingen die de Arabische naties vervolgens hebben moeten ondergaan in hun pogingen om Israëlisch grondgebied weer in te lijven hebben diepe sporen nagelaten in deze macho-cultuur waarin de (mannelijke) eer het primaat heeft over de ratio.
In Egypte ligt het allemaal nog wat ingewikkelder door het vredesaccoord dat dit land sinds Sadat heeft met Israël.
In de collectieve beleving is dit meer een politieke vertaling van het “If you can’t beat them, join them” beginsel dan dat dit een accoord is dat van harte wordt ondersteund. Een accoord ook dat waarschijnlijk alleen maar stand houdt door de miljardeninjecties van de Amerikanen als beloning daarvoor.

Wat er in de komende jaren ook zal gebeuren, het zal nog een hele tijd duren voordat de frustraties zijn weggesleten. En, objectief gezien, is het tot nu toe niet de Israëlische politiek geweest die daaraan een bijdrage levert.
Een blijvend probleem is het exclusief joodse karakter van de staat Israël wat in de context van het Midden-Oosten als een anomalie moet worden beschouwd. Geen enkel land in de regio , op Saoedie- Arabië na is exclusief Islamitisch. Voor de regio in haar geheel geldt dat gedurende bijna tweeduizend jaar christenen, moslims, joden en een enkele Zoroaster aanhanger door elkaar woonden. Vaak wel in eigen delen van de steden maar wel op basis van wederzijdse (economische) afhankelijkheid.
Het is juist het exclusivisme van de joodse staat dat de Arabische heersers in de jaren vijftig de rechtvaardigingsgrond gaf om de autochtone joodse bevolking het land uit te zetten. Als er dan op Arabisch grondgebied toch een joodse staat moest zijn waarom zouden er dan nog joden in andere Arabische landen moeten wonen ?.
Zet ook het mono-religieuze Israël eens af tegen Irak. Het huidige geweld daar komt voor een belangrijk deel voort uit de (ook Westerse) wens om een nationale eenheidsstaat te handhaven en het land niet uiteen te laten vallen in min of meer autonome mono-etnische en/of mono-religieuze gebieden.

Maar zijn Egyptenaren dan anti-semitisch ?. Dit ligt beduidend genuanceerder. Oudere Egyptenaren hebben nog herinneringen aan de tijd dat de Egyptische steden omvangrijke joodse gemeenschappen kenden die een belangrijke bijdrage leverden aan de toenmalige welvaart

Er valt wel wat te zeggen voor de stelling dat het gedwongen vertrek van de joden tussen 1948 en 1960 een gevoelige klap voor de Arabische economieën is geweest. Een klap waar ze nog steeds niet helemaal overheen zijn. In de wijk waar ik woon is het gewoon te zien.
Tot begin jaren ’60 moet de wijk te vergelijken zijn geweest met de chiquere arrondissementen van Parijs. Alle gebouwen hier hebben marmeren trappen, riante woningen met kamers als balzalen zo groot. Overal zijn prachtige kooiliften uit het einde 19e en begin 20
e eeuw. Het merendeel van deze woningen werd bewoond door joodse, franse, griekse en armeense handelaren.
Nadat Nasser in 1956 deze mensen , die in het merendeel van de gevallen al generaties in Egypte woonden, het land uitgezet heeft, is er aan de gebouwen niets meer gedaan. Dit is vooral te zien aan de trappenhuizen en de buitenkant van de gebouwen, smerig en vervallen.
Binnen is het beeld wisselend, afhankelijk van de welvaart van de gebruiker. Soms goed onderhouden, vaker met ijzerdraad en hangsloten bij elkaar gehouden.

Ook kun je aan de oude opschriften van gebouwen zien dat het hier vroeger veel chiquer was dan nu. Hoewel er ook nu nog een aantal Egyptische banken in de buurt zitten kun je aan die opschriften zien dat het gehele internationale bankwezen hier vroeger wel een vestiging had. Aan de overkant van de straat heeft een Armeense bonthandelaar z’n zaak gehad evenals er een vestiging zat van Wagon-Lits en de Holland-America lijn.

Oudere bewoners kunnen nog in geuren en kleuren over deze, in hun ogen, mooie tijd vertellen. Daarbij valt geen onvertogen woord over de joodse medebewoners.
Gezien de gemiddelde leeftijd van de mensen die deze tijd nog meegemaakt hebben is te verwachten dat dit deel van het collectieve geheugen snel gewist zal worden en plaats zal maken voor beelden waarin Zionisme en jodendom tot synoniem zijn geworden.
(De parallel met de beeldvorming rondom moslims in West-Europa en de Verenigde Staten dringt zich hierbij op )

Met de verkiezingen van september in aantocht wordt het anti-Israëlische sentiment door de oppositie natuurlijk fors uitgebuit wat weer bijdraagt aan de toename van het aantal complottheorieën. Ik veracht overigens niet dat die verkiezingen zullen leiden tot verandering van het regime. Het lijkt me eerder een kans voor de ittende regering om eindelijk eens de moslimbroeders een deel van de macht te gunnen.
Het gaat om een beweging die een bepaald niet onaanzienlijk deel van de intellectuele elite van Egypte vertegenwoordigd en onder de armere delen van de bevolking een forse aanhang heeft onder meer door het verzorgen van gratis gezondheidszorg en onderwijs.

In de meer dan zeventig jaar dat de beweging in de oppositie zit is ze vaak met harde hand onderdrukt maar wil Egypte de wereld tonen dat ze een echte democratie is dan ontkomt het er niet aan de moslimbroeders toe te laten tot de regering.





|
en maar weer eens repeteren
Vandaag was een rustige dag. In overleg met m'n lerares heb ik vandaag de tijd genomen om alle stof van de afgelopen week nog eens door te nemen voordat we morgen met de grammatica beginnen.
Ik ben daarvoor naar el Ghezira gelopen, een eiland in het midden van de Nijl dat merendeels uit parken bestaat.
Het is hier vandaan zo'n tien minuten lopen, de tijd die je nodig hebt om over te steken niet meegerekend.
Ik heb daar tot half acht op een terras gezeten en oefeningen zitten doen. Ben nu weer terug en stap over vijf minuten naar de Club Hellenique. Prettige avond !

P.S. We lopen hier ongeveer 1 op 4, d.wz. in liters water per kilometer....

Nieuwe plaatjes vind je onder plaatjes 2, onderaan
|
Reacties op moord Egyptische ambassadeur Irak
Om enig idee te geven van de reacties in Egypte op de moord van de ambassadeur in Irak hieronder drie exemplarische. Vooral de laatste is intrigerend en toch meer representatief dan je als buitenstaander zou denken.
Geplukt bij :
http://egyptianperson.blogspot.com

-
Many parliament members, political parties and groups said it was wrong to send the ambassador to Iraq in the first place, and even to recognize the new Iraqi government since Iraq is still under occupation (In other words they say that Egypt gave an excuse for the killers). They also criticized the government for having strong ties with the USA and for trying to improve relations with Israel.
In contrast, not much was said about lack of security for the ambassador.
-
Some said the group that killed the ambassador is a terrorist group that gives a bad name for other “legitimate resistance groups” that fight the Americans and the Iraqi security forces. So their main focus is that it is still alright in their opinion to target American forces and what they consider to be Iraqi "traitors" who serve in the government and the new security forces.
-
The Egyptian Mufti (the official Islamic advisor in Egypt who says what is religiously permitted and what is not) went as far as saying that killing the ambassador is considered by Allah a far greater crime than demolishing the Kaaba (that's the holiest Islamic spot.). For me this was a first really, the Mufti never said any thing like that about the daily murder of Iraqi civilians or other murders around the world, like for example the genocide in Sudan by Arab militias against the people of Darfur.
-
Zaghloul el-Naggar, a professor who talks too much about religion said that the Israeli intelligence (Mossad) are the ones who killed the ambassador, and he also claimed they are responsible for the rest of the assassinations taking place in Iraq. He said that it is impossible for the kidnappers and killers in Iraq to be Muslims, simply because it is against the principles of Islam. (Hmmm, did he just wake up from a 10-year comma or something?).
The problem with this person is that many of the Egyptians (who believe any thing that comes in the name of religion) respect him and believe what he says, so even though his claims are unfounded, it will be considered the truth for those kinds of people.
|
update waarom Caïro ?
Naar aanleiding van commentaar op "Waarom Caïro ?" zie je onder die kop aan het eind een paar nieuwe alinea's.
|
uitstervende alcoholverkoop
Mijn Soedanese buurman beschikt over een ruime voorraad Booz. Nu ben ik er achter gekomen waar hij dat vandaan haalt. Naast ons appartement is een luik dat maar drie uur per dag open gaat. Daarachter is een kleine toonbank en daarachter staan weer een paar rekken met flessen alcoholica. Vooral goedkoop en sterk !.
Dit "luik" wordt gerund door twee heren van midden zeventig die vloeiend Engels en Frans praten maar wel islamitische Egyptenaren zijn.

Ik vrees dat ook hier snel het tijdstip aan zal breken dat je voor het kopen van een blikje bier verwezen wordt naar de "christenen", net zoals dat nu al in Syrië, Jordanië en Irak het geval is. Alleen is dat hier vandaan wel een uur lopen.
Club Hellenique laat ik vanavond maar even zitten. Hou me bij m'n twee blikjes Meister max (8%). Helpt vast bij het slapen gaan Winking
|
Zondag,lekker werken
De zondag is hier een gewone werkdag. Desondanks is het vandaag erg rustig op straat. Het gevolg van een lokale hittegolf waar we deze week van gaan genieten. Vandaag is het 39 graden en naar verwachting gaan we in de komende dagen een zinderende 45 graden doormaken en koelt het 's nachts af tot zo'n dertig graden. Ik vrees dan ook dat het en erg laat gaat worden en dat er van goed slapen weinig zal komen omdat de airco aan moet. Die airco is een geval dat z'n beste dagen gehad heeft en dat veel lawaai maakt. Helaas hangt 'ie bijna boven m'n hoofd..

De les van vandaag was weer behoorlijk pittig, evenals het huiswerk wat ik meegekregen heb. Ik mag nu niet meer spieken als een woord niet onmiddellijk herken en heb nu ook kennis gemaakt met de fatha, de kashrah, de dammah en de sukun, die kleine tekentjes die je boven arabische letters ziet staan en die aangeven welke klinker bij de medeklinker hoort.
Ook de shuddah, het tekentje dat aangeeft dat je een dubbele letter schrijft en de tanween, een verdubbeling van de laatste klinker, behoren vanaf vandaag tot m'n repertoire. Vanavond moet het erin gestampt worden want morgen gaan we serieus lezen.
Vanavond wordt het werken tot zo'n uur of één, daarna een flesje Stella bij de Club Hellenique aan de overkant. (waar alleen maar Egyptenaren, een enkele expat uitgezonderd, komen. Het merendeel van de Grieken is in 1956 vetrokken, samen met de Egyptische joden).
Geen plaatjes vandaag. Te heet !

Nog even een actueel gerucht. Egypte zou binnenkort door een tsunami getroffen worden......Dit gerucht leidt ertoe dat er ook vragen rijzen m.b.t. de veiligheid van de Aswan dam, wat weer leidt tot speculaties over de gevolgen van een eventuele vloedgolf vanuit Aswan voor Caïro...
|
Islamitisch Caïro
Tussen half zes en half acht een wandeling gemaakt door Islamitisch Caïro. De plaatjes spreken voor zichzelf. Zie plaatjes 2.
|
oefenen, oefenen, oefenen.....
Al zou ik na terugkeer in Nederland geen woord Arabisch spreken of schrijven dan nog heb ik iets geleerd, netjes schrijven !. Dat voor een buitenstaander bijna onleesbare handschrift van me kan ik me hier niet permitteren al is het maar omdat ik nog lang niet in staat ben om m'n aantekeningen binnen een bekende context te lezen.
Niet alleen mijn Arabisch moet letter voor letter te herkennen zijn, hetzelfde geldt voor mijn transcripties in het Nederlands. Het schrijven met potlood helpt daargij natuurlijk ook omdat je een betere grip hebt dan bij een ballpoint of een "roller ball" het geval is.

De beeordeling van m'n huiswerk (weij'eb) heb ik met een ruime voldoende doorstaan, dus morgen naar level twee.
De fouten die ik nog maak hebben zitten vooral in het toepassen van de uitzonderingregels voor het schrijven.
In het Arabisch verschillen de begin-,middel- en eindletter. Dat is een kwestie van gewoon uit je hoofd leren. Omdat er een systematiek in zit heb je dat al vrij gauw door. Maar er zijn uitzonderingen, letters die niet verbonden mogen worden met voorgaande letters en letters die niet verbonden mogen worden met volgende.
Dat zit nog niet voldoende in m'n hoofd. Ik weet om welke letters het gaat maar ik maak nog wel fouten m.b.t. voorgaande of volgende letters.
Vandaag ben ik m'n eerste zinnetjes gaan schrijven en heb ik de eerste beginselen van het hanteren van woordgeslachten geleerd. Mijn lerares houdt blijkbaar van een pittige leercurve. Een kleine luxe is me morgen gegund, ik mag voor één keer om twaalf uur beginnen. Niet omdat het weekend hier maar 24 uur duurt , maar omdat ze naar de tandarts moet....

(Toen ik mijn lerares vertelde wat we gisteren zoal gedaan hebben kreeg ik te horen dat ze nog nooit naar de pyramides geweest was. Ze zou niet weten wat ze daar in de woestijn moest doen !. Zo zie je maar dat Cairo een echte stad is Winking )
|
Weekend !
Ik kom nog even terug op de lichte paniek van gisteren hier. Het bis niet zo gek dat de mensen in onze straat zo reageren. De laatste zelfmoordaanslag hier vond op 22 april plaats. Zo'n tweehonderd meter van onze verblijfplaats. Sedertdien toont de Egyptische politie daar haar waakzaamheid door er 24 uur per dag een gepantserd voertuig te hebben staan gevuld met twintig Kalashnikovdragers.
Ze zien er vooral erg vermoeid uit..

Vandaag is dus de vrije dag. Merkbaar omdat de winkels dicht zijn en omdat je de straat over kunt steken wanneer je dat wilt. Uitslapen op zo'n dag is iets anders. Hebben de muezzins door de week vrij spel om hun gebedsoproepen te laten klinken, op vrijdag mag de iman z'n preek gedurende drie kwartier vrijuit over de wijk laten schallen. Het geluid van de kerkklokken in Amsterdam op zondagochtend is niets vergeleken bij het lawaai van de iman.

Zoals we ons voorgenomen hadden hebben we vandaag het Egyptisch museum bezocht. Wat veiligheidsmaatregelen betreft doet dat inmiddels niet meer onder voor een Amerikaanse luchthaven, met dien verstande dat je nadat je de poortjes genomen hebt even zo goed weer teruggestuurd wordt om je camera in depot te geven bij de ingang. Daarna kun je weer opnieuw beginnen.
Wat het museum zelf betreft is er vanaf de opening in het begin van de 20e eeuw niets veranderd. Een ouderwetse academische studiecollectie met van alles heel veel. Alleen in de zaal met de schatten uit het graf vanToetanchamon is er iets van een moderne museumopstelling te herkennen, maar dan ook alleen bij het dodenmasker waar er opeens halogeenlampjes opduiken.
Als je de laatste tentoonstellingen van oud-Egyptische kunst in Europa gezien hebt, vaak met niet meer dan zo'n vijftig stukken dan realiseer je je natuurlijk ook wel dat voor zo'n "Europese" opstelling het museum wel dertig keer zo groot zou moeten zijn om alleen de topstukken tentoon te stellen. Toch heeft het ook wel weer wat dat je echt (bijna) alles wat het museum in z'n bezit heeft kunt bekijken. Dat je daar wel een paar maanden voor nodig hebt om dat serieus te doen moet je dan maar voor lief nemen.
Na het bezoek aan het museum hebben we de metro naar Ghiza gepakt. Daar in een straatcafeetje thee gedronken om daarna met de bus verder te gaan naar Mena, waar de ingang naar de pyramides is. We kwamen daar rond vier uur aan en de poorten waren al gesloten. Dit om te zorgen dat om zes urr, wanneer de kaartverkoop voor het "Son et Lumiere" spektakel begint, alle andere bezoekers van het terrein af zijn. Er zou eens iemand gratis kunnen gaan kijken , nietwaar.

Maar ook nu kwam ons rudimentair Arabisch alweer van pas en vonden we een Egyptenaar die wel een gat wist in de metershoge omheining van het complex (waar de Israelies vast het idee van die idiote muur tussen Israel en de Palestijnse gebieden vandaan hebben).
Na het organiseren van paarden en een gids zijn we vervolgens het plateau van Ghiza opgereden waarna een kat- en muisspel met de bewakers begon. Op drie na hebben we ze kunnen ontwijken en de drie waarbij dat niet lukte konden met 2 pond de man worden afgekocht.
Op die manier hebben we drie uur doorgebracht en kunnen genieten van een leeg complex en een schitterende zonsondergang. Verder verwijs ik hiervoor naar de set plaatjes Ghiza.

Op de terugweg met het openbaar vervoer deden we 2 1/2 uur over de tocht van Mena naar het centrum van Cairo. Het weekend is na zonsondergang afgelopen en onmiddellijk daarna is het verkeer weer zoals het hoort te zijn, totale chaos !.

Eenmaal thuisgekomen hebben we ons spoorslag begeven naar naar de "Club Hellenique". Van de buren hadden we gehoord dat daar een restaurant zou zijn. Eenmaal binnen in het chique gebouw zagen we alleen maar lege zalen met veel stoelen, totdat we een wenkende man zagen die ons leidde naar een heerlijk dakterras met gedekte tafeltjes..
Het huiswerk heb ik daarna maar voor morgenochtend vroeg bewaard en de Stella en kebab heb ik me heerlijk laten smaken.....
|
groeiend zelfvertrouwen
Het Arabisch vordert gestaag. Vandaag de aha-Erlebnis dat ik opeens schrijf in plaats van teken een kwartier later gevolgd door de ervaring dat ik ook verbonden eenvoudige woorden kan lezen..Blijkbaar gaan de taalknoppen in m'n hoofd nu om. Dat geeft vertrouwen in de toekomst !. Ook kan ik nu het woordenboek gebruiken waardoor ik ook zelfstandig verder kan leren.

De aanslagen in Londen hebben me weer erg snel terug gebracht naar de werkelijkheid. Op deze manier word ik op een gruwelijke manier geconfronteerd met één van mijn motieven om Arabisch te leren, wat meer kunnen begrijpen van de oorzaken en achtergronden van dit soort gebeurtenissen .
Ik vermoed dat hier voorlopig geen einde aan komt.
De reacties in mijn omgeving verschillen niet van de reacties in Iran op 9/11. Vol afschuw, "haraam" en tegelijkertijd met het besef dat mensen uit de Arabische wereld in andere landen nog minder welkom zijn dan nu al het geval is.
Even was hier sprake van enige paniek toen er om 13.15 uur van alle kanten brandweer en politieauto's aan kwamen rijden. Gelukkig bleek het alleen maar een brandje in een garage om de hoek te zijn. Maar het toont wel aan hoe zo'n aanslag wereldwijd op de zenuwen werkt.
Het was wel een unieke kans om in één keer alle buren te leren kennen. Dat zijn er toch al gauw ruim honderd !.

Wat mijzelf betreft vraag ik me af of ik nu niet bij de AIVD "in the picture" ga komen. Is het voor een wantrouwende geest niet erg ongewoon dat iemand op 9/11 in Isfahan was en dan op 7 juli 2005 in Caïro ?.

Even verder nadenkend over wat in Londen gebeurd is vraag ik me af of het niet verstandig is dat de arbeidstijden zo worden geflexibiliseerd dat er geen spitstijden meer zijn in het openbaar vervoer. Het beperkt het veiligheidsrisico en heeft als bijkomend voordeel een efficiëntere benutting van het materieel. Als dat ook voor schooltijden zou gelden zou dat efficiencyvoordeel ook gelden voor het leerlingvervoer en kunnen scholen zich profileren op hun verlengde schooldag of een schooldag "op maat".
Ik vrees evenwel dat economische belangen zich daartegen zullen verzetten.

Om 17.00 uur is hier het weekend ingegaan. Als ik morgen de enorme hoeveelheid huiswerk af kan krijgen dan mag ik zondag naar niveau twee (drie dagen eerder dan voorzien). Dat geeft wel een kick.
Toch zal ik morgen het huiswerk ondergeschikt maken aan een bezoek aan het Egyptisch museum aan het einde van onze straat (Mahmoet Bassayouni, voor wie dit op wil zoeken) en aan het eind van de middag een taxirit naar Ghiza voor een bezoek aan de pyramides.

Tenslotte nog dit. Ik heb een tweede pagina voor plaatjes aangemaakt. Dat scheelt mij uploadtijd en voor de lezer downloadtijd. Als verrassing heb ik daar de drie laatste plaatjes van vandaag. Een onvoorzien neveneffect van het kennis maken met de buren i.h.k.v. de brand Winking
|
plaatjes update
Huiswerk af, ander werk bijna af..
Vanavond weer erg lekker gegeten kofta en rijst met schapenvlees, uien , zure room en een speciale Egyptische saus. Zwaar natuurlijk !.
Daarna nog een uurtje gewandeld in onze buurt. Zie de plaatjes..
|
rhytme
Na de eerste omburgeringservaringen is nu ook het dag-nachtrhytme op de schop genomen. Mijn indeling is nu als volgt:
opstaan 7.00 uur
les 8.00 - 12.00 uur
siesta 13.00- 17.00 uur
(huis-)werk 17.00-19.00 uur
eten 19.30 - 21.00 uur
verder avond 21.00 - 3.00 uur

Eric's rhytme is min of meer zoals hij in Amsterdam gewend is. Hij staat om 13.00 uur op en gaat dan van half twee tot half zes naar les. Vervolgens gaat hij tussen vier en vijf naar bed , net als onze buren. Op die manier oefent hij natuurlijk nog meer Arabisch dan ik Winking

Al het vanavond weer niet lukt om met de airco aan te slapen dan ga ik morgen proberen de temperatuur tot 18 graden terug te brengen om hem vervolgens de hele nacht uit te laten. De weinige slaap begint inmiddels een beetje slopend te worden, temeer omdat ik voor de les en m'n huiswerk al m'n concentratie nodig heb.

Vandaag was de hele les gewijd aan schrijven en tellen.
Ik kon het wel een beetje lezen , maar meer in de zin zoals je van drukletters woorden maakt. Nu moet ik ook oefenen in de verbindingen en de bijbehorende uitzonderingsregels. Ik heb ook een echte huiswerkopdracht meegekregen waarmee ik nu op de helft ben...Als het in dit tempo doorgaat dan ben ik of gesloopt en/of m'n doel, het beheersen van de basiswoordenschat in woord en geschrift wordt ruimschoots gehaald.....
Mijn lerares zegt dat ze altijd in het hoogst mogelijke tempo begint om daarna te bezien of je het bij kunt houden..Ik doe m'n best (voor zo lang dat lukt). Wel een methode die bij me werkt trouwens.

Gisteravond weer uit eten geweest. Om de hoek op de bovenste verdieping. Anders dan eergisteren nu heel simpel: kippensoep, pasta met tomatensaus en kip met tomatensaus. Maar dat werd weer goed gemaakt door het drinken van twee ijskoude halve litertjes (Egyptisch) Stella bier.
Bij de plaatjes zie je een foto van het uitzicht uit het restaurant.
|
dag twee
Vanochtend werd ik om 9.10 uur wakker. Wel de wekker op half negen gezet maar vergeten om de tijd een uur vooruit te zetten. Mijn eerste les dus zonder ontbijt ....
En die eerste les ging in een razend tempo. De eerste week krijg ik alleen maar zinnetjes aangereikt om het dagelijks leven zo handig mogelijk door te komen. Aangepast aan persoonlijke behoeften, zodat ik nu in het Arabisch m'n sigaretten kan kopen, batterijtjes aanschaffen voor m'n mobiele luidsprekers en me niet laten afzetten in een taxi. Hier blijkt onmiddellijk het grote voordeel van ter plekke de taal leren. Deze drie akties heb ik vanmiddag meteen in de praktijk kunnen brengen en met succes ! Het enige probleem is dat ik zeker tien bladzijden volgeschreven heb met zinnetjes die ik morgen uit m'n hoofd moet kennen. Ik ga er dan ook van uit dat de bijdragen aan dit weblog tijdens de dagen dat ik les heb niet zo lang meer zullen zijn als tot nu toe het geval was...Ik maak m'n huiswerk !!1 (en nog even wat ander werk ook)
|
1e avond
Wat begon met het voornemen om even iets te gaan eten eindigde om drie uur 's nachts met een gesprek met mijn Soedanese Buurman en een fles brandy onder handbereik.
Het omburgeren gaat razend snel !. Tijdens onze zoektocht naar een restaurant maakten we kennis met een journalist van Al; Jamaal, één van de grotere kranten hier. Natuurlijk wist hij een goed restaurant, en het was goed ! . En hij wist een kapper voor Eric, en dat was een goede kapper !. En hij wist een goede plek voor het roken van een waterpijp, en dat was een goede waterpijp !.
En hij houdt van taxirijden !. Kortom, we zijn tussen half negen en drie uur heel Caïro doorgereden ! En de stad is echt groot ......

De kapper was wel bijzonder. Stel je een hokje voor van 4 vierkante meter, volgestouwd met geurtjes, watertjes, shampoo etc. Aaan beide zijden spiegels en bovening grote affiches met koranteksten. Een ghettoblaster met muziek van Oum Khalsoum en een voortdurend komen en gaan van buurtgenoten van de kapper. Kijk zo dadelijk maar even bij de plaatjes....

In elk land van het Midden Oosten heeft een kapper zo z'n eigen specialisme. Deze voltooide de behandeling door het tevoorschijn toveren van een draad ijzergaren. Deze werd stevig tussen z'n handen gespannen en vervolgens gebruikt als een soort scheermes. Dit wel met dien verstande dat er geen haren mee verwijderd worden maar dat je hoofdhuid ermee onder handen genomen wordt. Nadat Eric deze kwelling ondergaan had was het mijn beurt. Hoewel ik pas drie dagen geleden naar de kapper geweest was vond deze kapper het z'n eer te na dat ik m'n wenkbrauwen niet had laten bijwerken. Daarna kon ook ik onder het ijzergaren.....Eerlijk gezegd een behoorlijk pijnlijke ervaring, maar ja, zonder met de ogen te knipperen uitgezeten. Egypte blijft een land van macho's...maar vind in Nederland maar eens een kapper die z'n zaak om 11 uur 's avonds nog gewoon open heeft.

Deze dag heb ik ongeveer twintig koppen thee tot me genomen. Vandaar dat ik met genoegen in ging op de uitnodiging om bij de Soedanese buurman een koud blikje Heineken te drinken om daarna over te gaan op brandy.

De buurman heet Muhamed, maar blijkt een reborn christian te zijn die in het Zuiden van Soedan dominee is.
Triest om te horen hoe slecht Soedan eraan toe is , niet alleen Darfur ook in het Zuiden is het na ruim twintig jaar burgeroorlog nog steeds onrustig.

Een lange avond dus, om half vier lag ik in bed ...
|
1e dag
Na tot 11.00 uur geslapen te hebben eerst ontbeten in Groppi, één van de eerste koffiehuizen "Europese stijl" in Caïro. Nog steeds goede espresso en chocoladecake. Maar verder erg "vergane glorie". Nog wel steeds een prachtig gebouw maar jammer dat het zo slecht ondehouden is. Dat is een probleem wat je trouwens overal in Egypte tegenkomt. De worden door de overheid zo laag gehouden dat het voor eigenaren niet loont om onderhopud te plegen. Veel gebouwen in het centrum van Cairo zijn in 1956 genationaliseerd wat het onderhoud al helemaal niet ten goede komt. Zo komt hrt dat ons hoekappartmentje erg aangenaam is met twee balkonnetjes (waar je natuurlijk alleen maar ' s avonds kunt zitten) en onberispelijk schoon maar dat het vervval overal zichtbaar is, evenals de zelfwerkzaamheid van de huidige eigenaar.

Na Groppi tijd genomen om een paar essentials aan te schaffen om het verblijf hier te vergemakkelijken. Plattegrond, verloopstekkers voor de notebooks, sigaretten en Egyptische ponden en een paar flessen water.
Daarna even naar de Nijlcorniche gelopen om die rivier terug te zien en onderweg voor geoefend met de namen op uithangborden.
Het hoogtepunt van de dag tot nu toe was de ontvangst op de taalschool. twee minuutjes lopen vanaf ons appartement. De directeur Abderahmeed is een academisch geschoolde Arabist die perfect Engels spreekt. De verrassing was evenwel de kennismaking met onze "private teachers", twee keurige twintigers, gehoofddoekt en vrouw !. Eveneens afgestudeerde Arabisten en even perfect in de Engelse taal.

Dat geeft hoop in een land waar islamisten aan invloed winnende zijn. (vergeleken met de laatste keer dat ik hier was zijn er erg veel hoofddoeken en "brievenbussen" bijgekomen)

Door te klikken op "plaatjes" bovenaan de pagina zie je de eerste foto's van vandaag.
|
aangekomen !
Afgelopen nacht ben ik om 2.30 met een vertraging van ruim een half uur in cairo aangekomen. Ondanks het feit dat ik hier al lange tijd niet geweest ben lijkt er weinig veranderd. De temperatuur is ook 's nachts zo'n dertig graden en het aantal taxibaasjes dat je probeert een veel te dure rit naar het centrum aan te smeren is ook nog niet minder geworden.
Waar ik al rekening mee gehouden had blijkt uit te komen. De ophaler die ons beloofd was blijkt er niet te zijn.
Dat wordt nog ingewikkelder als blijkt dat het vliegtuig waar Eric mee aankomt op een terminal vijf kilometer verder aankomt. Kortom, lekker hectisch om uit te leggen dat je echt geen taxi naar de stad wilt , maar alleen naar terminal 1.
Op terminal 1 natuurlijk geen Eric. Waar ik vertraging had was hij een half uur eerder aangekomen. Wijsheid is dan gewoon naar het adres te gaan waar je gaat verblijven.
De daarop volgende dodemansrit, met 120 kilometer per uur door de straten van Caïro gaf dan het laatste zetje om het gevoel van thuiskomen in de Arabische wereld te, laten doorbreken. (in dit deel van de wereld wordt beweerd dat hoe meer oorlogen een land heeft gehad hoe idioter het verkeersgedrag van de inwoners is. Egypte heeft wat dat betreft z'n deel wel gehad en is, wat mij betreft, een goede tweede na Libanon en scoort nog voor Iran).

Het aankomen in het appartementencomplex voelde meteen goed. Een shabby entree met een lift uit 1900 waar de inmiddels verdwenen waren en de schakeling om op de juist etage te komen met de hand moet worden gemaakt. Gelukkig was de conci¨rge zo vriendelijk om het even voor te doen..

Aangekomen in de hal van het appartement was er weer zo'n verrassing. Het beloofde appartement was bezet, "sorry, sorry, must be a misunderstanding" ten bewijze waarvan ik zo'n zes velletjes email correspondentie kon overleggen. "Must have been my collegue".
UIteindelijk, na het eten van kip met pitabrood en rijst (voor 80 cent) in een gemeenschappelijke slaapkamer beland waar al drie Fransen lagen te pitten en daar rond 7 uur in slaap gevallen.

Inmiddels is het twaalf uur in de middag, de kamer is geregeld. Het draadloze internet werkt echt en er wordt zelfs ontbijt bezorgd !. ook is er inmidddels een mevrouw komen informeren of ik soms nog wat te wassen heb.
Aan goede verzorging zal het ons de komen de weken dus niet ontbreken...Winking
|
"Nieuws" uit Egypte
Vlak voor m'n vetrek heb ik nog even de laatste geruchten in de Arabische wereld gecheckt.

-De paus is op z'n sterfbed moslim geworden. Vandaar dat al z'n papieren verbrand moesten worden-

-het Vaticaan heeft haar opdracht om de hele wereld uiterlijk in 2010 tot het Christendom te bekeren overgedragen aan de president van de US.-

-Het is nu echt aangetoond dat 9/11 een "inside job" van de Amerikaanse regering was-

-het verhaal dat 4000 joodse medewerkers van het World Trade Centre in NYC allemaal tegelijkertijd op 9/11 griep kregen doet nog steeds de ronde. Een nieuwe dimensie is dat deze werd overgebracht d..m.v. een electronische toorts-

Kijk, dit soort berichten maakt de Arabische wereld zo boeiend !. Nog boeiender is dat heel veel mensen ze ook nog geloven omdat de boodschapper veelal een sheikh of hoogleraar is.

Blijkbaar gaat het er niet om wat iemand zegt maar is degeen die het zegt belangrijker. Ook al is het klinkklare onzin.
Oorzaken : Veel analfabetisme, het niet geschoold zijn in zelfstandig denken, de geringe aanwezigheid van vertaalde (vak-)literatuur, het nauwelijks bestaan van onafhankelijke media, regimes die gewend zijn de publieke opinie naar hun hand te zetten. etc., etc.

De grote vraag is natuurlijk hoe besmettelijk dit allemaal is..Winking?
|