Dag 8, zondag 10 september
Baikalmeer
Zondagochtend vertrekken we vanuit Irkoetsk met de bus naar het 60
kilometer verderop gelegen dorpje Listvianka, waar een houten kerk wordt
bezichtigd. Het is zondag, dus een toepasselijke excursie. Het is
wederom schitterend weer, de bustocht voert langs prachtige panorama's
over het Baikalmeer in een bosrijke omgeving.
Na het kerkje in Listvianka bezocht te hebben, wandelen we terug naar de
hoofdstraat waar de bus geparkeerd staat. Onderweg komen we langs een
terrein waar een verzameling afgedankte Russische auto's en motoren
staat. In niet al te florissante staat, maar toch een prachtig stuk
geschiedenis. Het bezoek aan dit autokerkhof wordt als mooier ervaren
dan het zojuist bezochte Godshuis. Niet in de laatste plaats dankzij één
van onze reisgenoten, een inwoner van het voormalige Oost-Duitsland, die
feilloos alle aanwezige merken en modellen kent en ons verrukt in zijn
kennis laat delen.
Vervolgens maken we een boottocht over het Baikalmeer waarin we de Omur
kunnen zien zwemmen. Dat is een vissoort die alleen in het Baikalmeer
voorkomt en gisteravond nog op onze menukaart stond. Ik zie er niet één
zwemmen en zoveel heb ik er gisterenavond toch ook weer niet van
gegeten! Het Baikalmeer, het grootste zoetwaterreservoir ter wereld is
een werkelijk prachtig stuk natuurgebied. We kunnen daar op een
bijzondere manier kennis mee maken, want onze trein rijdt vanmiddag via
het niet meer in gebruik zijnde traject langs het Baikalmeer. Dat heeft
een bijkomend voordeel, want de trein hoeft geen haast te maken. De
machinist biedt de reizigers aan een stuk op de railing van de
locomotief mee te rijden. Er wordt gretig gebruik van gemaakt en levert
ongetwijfeld vele digitale indrukken op. De camera’s klikken, flitsen en
zoemen dat het een lieve lust is.
Aan het eind van de middag wordt de trein bij een dorpje langs het
Baikalmeer stopgezet en worden de barbecues uit de trein geladen, want
er is een Russische picknick georganiseerd. Uiteraard met Wodka en
muziek.
Enkelen maken van de stop gebruik om een bad te nemen in het koude
Baikalmeer. Ook is er volop gelegenheid om het dorpje te bezoeken,
waarvan de bewoners je uitnodigen om in hun woning te komen kijken om te
zien hoe men leeft. Al dan niet in ruil voor een paar Roebels. Het
levert een aantal aardige foto's op van het leven in eenvoud. Koken
wordt in deze huizen gedaan op het centrale houtfornuis dat tevens de
hele woning verwarmd. De soberheid wordt doorbroken door een nieuw model
kleurentelevisie met satellietontvanger die in de achterkamer een blik
op de rest van de wereld biedt.
Als het buiten donker- en het vlees en de wodka op is, keren we terug naar onze coupé, waar de trein nog tot 03.00 uur blijft staan alvorens verder te rijden.
.JPG)
.JPG)
.JPG)