Dag 13, vrijdag 15 september
Beijing (Peking) 1
Nadat de trein gisteren even na 21.00 uur is vertrokken zijn we volgens
mijn GPS om 06.00 uur 611 kilometer verder gereden. Op het schermpje van
de GPS zie ik Peking opdoemen, ik schat de afstand volgens de
schaalverdeling op nog ongeveer 250 kilometer. In de vroege ochtend
hangt er ochtendnevel over de uitgestrekte velden met maïs en
zonnebloemen. Hier en daar zie je een dorpje, de huizen zijn nu niet
meer van hout, hier zien we weer stenen huizen.
Het lijkt wel of iedere millimeter Chinese grond 3 keer is omgeploegd.
Buiten de gebieden waar bergen zijn en het bijna ondoenlijk is om te
bouwen, is de grond voorzien van cultuurgewassen of is men er aan het
bouwen.
Door het treinraampje zie ik op een pleintje een aantal vrouwen hun
ochtendgymnastiek verrichten.
Het China wat we tot Peking aan toe zien lijkt wel één gigantische bouwput. Werkelijk overal is men aan het werk. Huizen en kleine flats worden afgebroken, puin wordt afgevoerd, nieuw bouwmateriaal wordt met vrachtwagens aangevoerd om nieuwe flatgebouwen te bouwen. Natuurlijk hoger dan de voorgaande bouwwerken. Wegen zijn opengebroken, waarbij bulldozers de grond verplaatsen en vrachtwagens nieuw asfalt aanvoeren. Het leidt tot prachtige wegen waar af en toe een bromfietser of een gemotoriseerde bakfietser passeert.
Zo bescheiden het verkeer op het platteland is, zo druk is het in de stad. Wanneer we Peking binnenkomen zien we een mierennest van mensen en auto's. Peking is de derde grote stad van China met meer dan 12 miljoen officiële inwoners. Het werkelijke aantal wordt geschat op 16 miljoen, dat is net zoveel als er inwoners zijn in heel Nederland zijn. Peking is een moderne stad met veel flatgebouwen en brede wegen, die allen propvol met auto's zijn. In Peking heeft de auto het duidelijk gewonnen van de fiets, echt bevorderlijk voor de luchtkwaliteit is dat helaas niet.
We
brengen in de middag een bezoek aan de Hemelse Tempel. Een ruim opgezet
geheel in een oase van rust in deze drukke stad. Afgezien van de groepen
toeristen die met gekleurde petjes rond hun gids lopen. Het park heeft
kennelijk ook grote waarde voor de Chinezen zelf. We zien er in elk
geval velen in clubjes goedgehumeurd bij elkaar zitten, terwijl ze
vrolijk klinkende Chinese liederen zingen.
In de avond brengen we een bezoek aan de zijdemarkt. De markt doet zijn
naam maar voor een deel eer aan. Er wordt wel zijde verkocht, maar
vooral veel namaak merkartikelen. Twee Rolexen voor vijf euro, veel
namaak kleding, maar ook de laatste Ipod of videocamera kun je als kopie
voor een prikje aanschaffen. Rustig rondkijken is er absoluut niet bij,
want iedere standhouder wil jou als klant en doet daar ook zijn of haar
uiterste best voor. "You buy shirt mister?", "Nice watches, sir". Buy,
buy, buy, best jammer, want er is op de markt nog veel meer te zien waar
je door dat opdringerige gedoe niet meer aan toe komt. Als men iets
minder opdringerig zou zijn, zou dat de verkoop ongetwijfeld ten goede
komen. Maar de concurrentie is groot, dus moet men wel moeite doen om de
potentiële koper te strikken.
