De Bali-coin
 Deze munt heb ik gekregen van een tante toen ik een jaar of 5-6 was. Hij is gekocht in een orient-winkeltje in Haarlem, voor een kwartje. Sindsdien draag ik de munt onregelmatig aan een leren veter om m'n nek.
Tijdens een verblijf op Bali, het Indonesische eiland, ben ik meerdere keren aangesproken op de munt; 'Real old Japanese coin!', 'Old Chinese!', 'Very nice!', 'How much?' en de aardigste: 'It's a Bali-coin!'.
Het zou een speciale munt zijn die alleen mannen mogen dragen. Zelf had ik altijd gedacht dat het een oude Chinese munt was met het gat in het midden om ze goed te kunnen tellen aan een stokje. Een ander zei me dat de munt een herkenningsteken was. Iemand vertelde me dat de munt te maken had met de dood. Bij een begravenis zouden de munten rondgestrooid worden voor de treurenden.
Ik zag de munt in vele gedaanten opduiken op Bali: op muren, bij deuren, in sarongs, aan de nek van een jongen, te koop in een winkel (nep-variant) en tenslotte op het t-shirt van een kleine ananasverkoopster. Zij heette daarna het meisje met het Bali-coin t-shirt. Waarom ik haar naam niet heb gevraagd, is me een raadsel. Eveneens is het me een raadsel waarom ik tegen haar loog dat ik niet van ananas hield. Waarschijnlijk was ik na een week fietsen op Bali moe van alle vragen en verzoeken, en heb ik me er makkelijk vanaf gemaakt. Een slecht excuus.
Het meisje met het Bali-coin t-shirt vroeg me ook dringend naar de munt om mijn nek. Zij vertelde me dat de munt met een ritueel voor de doden te maken had. Ik geloofde het niet helemaal, maar nadat zij vertelde dat haar moeder dood was en dat er op dat kerkhof allemaal van die munten lagen, twijfelde ik. Huiverde ik. Ze zou er een voor ons meenemen, al hoefde dat helemaal niet, we wilden het niet. Ze stond erop.
Bali is klein, Lovina beach is klein. We troffen het meisje met het Bali-coin t-shirt te volgende dag weer op het strand. Die dag verkocht ze ijs. Na een poosje praten, haalde ze een of twee munten tevoorschijn. De munten waren zwart geblakerd alsof zein vuur gelegen hadden. Ik was perplex en heb er een van haar gekocht voor het bedrag dat zij noemde en dat was 1500 roepia.
Even dachten we nog dat de munt geen geluk bracht, maar het meisje met het Bali-coin t-shirt was te oprecht om ongeluk te kunnen verkopen. De munt ligt nu in de kast en als ik haar zie, denk ik aan Lovina beach en aan het meisje met het Bali-coin t-shirt. 
De ommezijde van de Bali-coin.
|
|