Tjalken

Eeuwenlang waren de Turfschippers actief in de provincie Groningen hun schepen voeren naar Amsterdam en andere steden in Nederland.Dit is de geschiedenis van de Tjalk de twee gebroeders in opdracht van Harm Touwslager gebouwd en van stapel gelopen circa 1895 in Martenshoek Groningen, thans na renovatie weer onder zeil gebracht en thans liggend in Dordrecht in de Wolwevershaven waar meerdere schepen van de Bruine Vloot liggen 

Lees verder .

St.Catharines Canada

De stad in Ontario Canada waar Trudy 39 jaar werkte in het plaatselijke Hospital Lees verder

 

 

 

Varen in Holland en Belgie

Al tientallen jaren varen wij door Nederland en Belgie en ervaren de rust van het water.Van alle provincies vinden wij de noordelijke het moooist,het lijkt of de tijd daar stil staat, een vaarroute langs leuke dorpjes.Het plan  "turfvaart naar toervaart"draagt hier toe bij waar verschillende gemeentes en overheden samenwerken aan het creëren van een vaarverbinding tussen het Zuidlaardermeer, via Kiel Winneweer, naar Oost Groningen (Stadskanaal, Ter Apel, je kunt hier kilometers door schilderachtige kanalen varen die ooit zijn aangelegd voor het transport van turf. 

Het varen in België is apart en zeker voor de verwende Nederlandse toervaarder, aanlegplaatsen zijn dun gezaaid, brandstof tanken vaak een probleem maar het prachtige landschap vergoed veel, ook verschillende waterwerken zijn enig in hun soort, zoals de lift van Strepy-Theu deze is de vervanging van de liften in Louvière, die we nog konden gebruiken maar die inmiddels buiten gebruik zijn gesteld Inmiddels zijn de 4 liften toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van Unesco.Het Hellend vlak Ronquierres is eveneens uniek Dit hellend vlak verplaatst schepen onder een constante hoek van 5 % naar een 67,50 meter hoger gelegen kanaal pand. We hebben die zomer een prachtige reis gemaakt.

Turfvaart in Groningen

 

Vanaf de Middeleeuwen werd veen in de vorm van turf op grote schaal als brandstof toegepast. Niet alleen voor huisgebruik, maar ook door de ambachtslieden Als nazaat van turfschippers ( de oudste bekende voorvader Hindrik Harm Touwslager ( 1748 ) en ook zijn kinderen waren turfschippers), ben ik mij gaan verdiepen in deze manier van vervoer, het was een hard beroep maar als brandstof was turf net zo belangrijk als het huidige aardgas en men verdiende er goed geld mee. Tot de opkomst van steenkool in de 19e eeuw was turf dé brandstof voor koken en verwarming van de huizen. Voor het transport van de turf ontstond een heel netwerk van vaarwegen.De stad Groningen had de rechten op de venen en kon zij octrooi tot vervening geven en belasting heffen op de opbrengst. De schippers waren verplicht lid van het gilde van de Schuitenschuivers en hadden in de Martinikerk een eigen licht en altaar. In het midden van de 20e eeuw was de winning van turf als brandstof zo goed als voorbij Het  Veenkoloniaal museum is zeker een bezoek waard .