M a r i e k e   H u r k e n s

Ik tuur in een koepel, Ik stel me voor hoe het er is, of ik me kan oriënteren, het licht, het geluid, de temperatuur, de geur. Hoe is het om helemaal bovenin te zijn en erin opgenomen te worden? Ik kruip erin weg, zoals vroeger wanneer ik naar het gras lag te staren wat een groot groen bos bleek te zijn. Overweldigd door de sfeer van een ruimte.
Ik werk vanuit de fascinatie voor een bepaalde plek en wil de kijker of bezoeker die plek anders laten zien vooral door hem mee te nemen en zijn blik te verruimen. Ik nodig de kijker uit zich in de beeldruimte te verplaatsen en er spelenderwijs in op te gaan, letterlijk of figuurlijk. Zo komen mijn beelden tot leven.