Abu Melle
journalistieke
producties
Nieuws
Voor de portal Soneraplaza leverde Abu Melle voorjaar 2000 een tiental nieuwsberichten en follow-ups
(18/05/2000)
Trouwen van 0 tot 3500 gulden
Shoppen voor een paspoort of een rijbewijs gaat niet in Nederland, alleen de eigen gemeente verkoopt je zo'n document. Dat is jammer, want de prijzen verschillen nogal. Trouwen kan gelukkig wel overal, en bijna tot elke prijs. Die prijzen op de bruiloftsmarkt variëren van 0 tot 3500 gulden. ,,Gemeenten zien er markt in. Dat is heus niet verkeerd.''
Uit onderzoek van de Nederlandse vereniging voor Burgerzaken (NVVB) blijkt dat de gemeenten sterk verschillende tarieven hanteren voor hun diensten. Dat is al jaren zo, weet de burgerlijke stand van Diepenheim, de goedkoopste gemeente voor een rijbewijs. Dertig gulden leg je daar op de balie, een koopje vergeleken met de 95 gulden die Deventer voor een paspoort vraagt. ''De leges worden binnenkort wel aangepast hoor. We lopen wat achter, eerlijk gezegd,'' vertelt de dienstdoende ambtenaar.
Voor een paspoort woon je het voordeligst in de gemeente Onderlaken, waarvan de Limburgse dorpjes Brunssum en Schinveld deel uitmaken. Een nieuw paspoort kost daar 75 gulden, dat is bijna de helft minder dan de 145 gulden die Arnhem nodig heeft om de gemaakte kosten te dekken. Kostendekkend heten de prijzen overal te zijn, zegt F. Janssen, chef burgerzaken in Onderlaken. ''Hoe we het dan zo goedkoop kunnen doen? Onze loonkosten liggen een stuk lager. Wij worden veel lager gewaardeerd dan ambtenaren van een grote gemeente. Onterecht overigens, want ons takenpakket is veel breder.'' Volgens Janssen kan het ook liggen aan overheadkosten. Een nieuw gemeentehuis of een nieuw computersysteem wordt al snel doorberekend in de tarieven van dienst burgerzaken. ''Een vorm van creatief boekhouden. Het geheel moet kostendekkend zijn, maar binnen de begroting mag je wel degelijk differentiëren.''
Trouwen kan gelukkig overal, wat dat betreft is het niet vergelijkbaar met een paspoort of rijbewijs. De bruiloftsmarkt is een open markt, en dat is terug te zien in de tarieven. Het maandagochtendhuwelijk is een echt verstandshuwelijk: sober, gratis, in het opkamertje van het gemeentehuis, zonder koffie. De meeste huwenden kiezen juist voor de bruiloft als statussymbool, en daar springen gemeenten gretig op in. Het allerduurst is het zondagshuwelijk in Moerdijk, bekend van overslagplaatsen en industriegebieden, maar ook van het monumentale Mauritshuis in de deelgemeente Willemstad. Door de week trouw je in het Mauritshuis nog voor een redelijke 650 gulden, op de exclusieve zondag is de prijs opgelopen tot 3500 gulden.
''Ik heb me laten vertellen dat het pure kostenberekening
is,''zegt gemeentevoorlichter H. Hilders. ''Het gebouw moet speciaal verwarmd,
twee ambtenaren moeten hun vrije zondag eraan geven. En het moet weer
schoongemaakt, want maandagochtend staan het publiek weer voor de deur.'' Toch,
de steile tariefstijging van zaterdagmiddag (1000 gulden), naar zaterdagavond
(2000 gulden), naar zaterdagnacht (3000 gulden, tot 01.00 uur) en de top
op zondag, doet sterk vermoeden dat 'een stukje marktwerking' meespeelt, ook al
blijft Moerdijk het ontkennen. ''Daar moet ik hartelijk om lachen,'' zegt de
Onderlakense chef burgerzaken Janssen. ''Dat maak je mij niet wijs. Natuurlijk,
gemeenten zien er markt in. Dat is ook niet verkeerd, het geeft je de
mogelijkheid andere producten goedkoper aan te bieden. Onze gemeenteraad hecht
vooralsnog aan de zondagsrust. Maar ik sluit niet uit dat we onze Schinvelder
Hoeve, een schitterende trouwlocatie overigens, in de toekomst ook op zondag
kunnen aanbieden.''
(11/05/2000)
Catch-Ken vangt autodieven digitaal
Autodieven, ontduikers van wegenbelasting en katvangers opgelet! Nooit meer zult u ongestoord over 's lands wegen rijden. Achter elk bosje, elk viaductje kan hij staan: de Catch-Ken, de digitale speurneus van de politie.
Het moet het nieuwe wapen worden van het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD) in de strijd tegen voertuigcriminaliteit. De Catch-Ken bestaat uit een videocamera en een mobiele computer. De laatste is uitgerust met een kentekenleessysteem en een Cd-rom vol verdachte kentekens. ''Nieuw is de software die de gegevens koppelt,'' zegt KLPD-woordvoerder John Bennink niet zonder trots, want Catch-Ken, met de ken van kenteken, niet van Barbie, is ontwikkeld door een whizzkid uit de eigen gelederen. ''Komt er een kenteken voorbij uit het verdachte bestand, dan geeft 'ie binnen de seconde een hit.''
Het hele setje is portable, past volgens Bennink zo op de achterbank. Er wordt nog proefgedraaid, het nieuws druppelde uit vanwege een nieuwsgierige Telegraaf-journalist. Bennink heeft de Catch-Ken onlangs zelf aan het werk gezien. Drie hits gaf de speurneus in anderhalfuur A12. Twee daarvan waren campertjes die nog niet uit de tijdelijke ontheffing waren gehaald. ''Maar dat was midden op de dag, met Jan de vertegenwoordiger op de weg. Daar zit niet zoveel tussen. Ik kan me voorstellen dat het 's nachts tussen Amsterdam en Utrecht veel meer oplevert. Dat moet allemaal nog blijken. Aangehouden hebben we nog niemand. Zoals ik zeg, we zijn nog in de testfase.'' De Catch-Ken zal vanaf 5 juni officieel gaan draaien, met naast hem op de bank een operator. Het 'opvangteam' even verderop krijgt van de operator een seintje en een signalement, en plukt de wagen van de weg.
On-line wordt dan eerst nog contact gezocht met de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RWD), om de juistheid van de overtreding te controleren. Op de Cd-rom staat een slordige miljoen kentekens, van gestolen, gedemonteerde, en geëxporteerde voertuigen. Kentekens van de laatste twee categorieën worden nogal eens hergebruikt, om wegenbelasting, verzekering en APK te omzeilen. Hoeveel van de miljoen kentekens op de Cd-rom van het RWD illegaal terugkeert op de bumper van een auto, weet Bennink niet. In ieder geval zitten er ruim 100.000 kentekens bij van gestolen auto's. Het is de bedoeling de Cd-rom dagelijks te verversen.
De stichting Voertuigcriminaliteit (AVc) zegt 'met blijdschap' kennis te hebben genomen van de geboorte van Catch-Ken. Niet alleen zullen er meer gestolen auto's worden opgespoord, ook krijgt het AVc meer zicht op hoeveel gestolen auto's er eigenlijk rondrijden. Jaarlijks worden er 30.000 voertuigen gestolen, een groot deel daarvan wordt nimmer teruggevonden. Kentekens van die auto's blijven nog tien tot twintig jaar in het bestand staan, terwijl niemand weet waar ze zijn en of ze überhaupt nog in rijdende staat verkeren. ''Het is een grote stap vooruit, de politie kan nu veel effectiever opsporen. Met het nieuwe systeem krijgen we veel meer inzicht,'' reageert Werner Postma verheugd.
''Gisteren hebben we overigens een soortgelijk systeem
geïntroduceerd in Zuid-Limburg. Stadswachten worden daar voortaan uitgerust met
een palmtop. Ze tikken een kenteken in, binnen de seconde weten ze of het
kenteken in het bestand voorkomt. Als ze een 'hit' hebben bellen ze de politie,
die het gezochte voertuig vervolgens wegsleept,'' vertelt Postma, die zegt dat
de stadswachten daarbij een RWD-bestand gebruiken dat meer is toegesneden op
wat je in de binnenstad aan geparkeerde auto's aantreft. ''Er zitten
bijvoorbeeld ook bekende katvangers bij. Katvangers zijn mensen, meestal junks,
op wiens naam veel auto's staan van criminelen en snelheidsovertreders. De
katvanger krijgt al hun boetes en aanmaningen, maar kan toch niet betalen.''
(04/05/2000)
Het heilige water van Elian
Holy water
of Elian! Op de
veilingsite eBay te koop, gezegend door een heuse priester, keurig in een
flesje. Het laatste bod bedraagt $15.600, inclusief verzendkosten. Het water
komt gewoon uit een kraan in Little Havanna, de wijk in Miami waar
bootvluchtelingetje Elian Gonzalez bijna vier maanden bij schoonfamilie
verbleef.
Het kan erger, ook modder
van de voet van Elian, of zelfs een potje lucht uit Little Havanna wordt via
eBay aangeboden. eBay weet niet meer wat te doen, want politiek, humor,
commercie en ideologie lopen dwars door elkaar heen in de kwestie Elian. De
humor is soms van bedenkelijk niveau. Zo wordt op eBay zelfs een drol van Elian
aangeboden: ''Elian Gonzalez ate at Taco Bell and got the shits. Now
you can own a piece of shitstory! Buy this turd now before it loses the smell
of the real American hero from Cuba.''
Andere grapjassen gaan wat subtieler te werk. De 'I touched Elian-envelop' is inmiddels voor 99 dollarcent de deur uitgegaan. Ook zegt iemand een frisbee van Elian onderschept te hebben, daarop kan nog tot overmorgen geboden worden. Het laatste bod bedraagt drieënhalve dollar. eBay heeft de schunnigste collectors items inmiddels van de site gehaald, maar kan niet voorkomen dat een seconde later alweer iets ander idioots bovenaan de lijst staat. Waarmee andermaal wordt blootgelegd dat de grote kracht van internet, de onbeperkte toegankelijkheid, evengoed een nadeel is.
Ideologische aanbiedingen zijn ook te vinden op Elian-lijst van eBay. Veel items waarmee je een standpunt kan uitdragen, zoals de free-Elian buttons, posters en T-shirts. Voor de automobiele Amerikaan verder natuurlijk een scala aan bumperplaten (met de Cubaanse vlag en de tekst 'Freedom 4 Elian') en bumperstickers (''Not happy about the raid and removal of Elian Gonzalez by the INS? Then make your opinion known by putting one of these bumper stickers on your car or truck.''). De lijn tussen ideologie en commercie blijkt soms erg dun. De aanbieder van de free-Elian button, die ook op CNN te zien was, heeft de kassa ontdekt en snel een site ontwikkeld die vol staat met commerciele banners.
Tussen de mokken met afbeeldingen van Elian als nieuwe Jezus en andere Elian-memorabilia op de lijst van eBay vallen nog twee boeken op. Het ene boek gaat over het voeren van onderhandelingen. Volgens de aanbieder had de schoonfamilie met dit boek in de hand Elian in Little Havanna kunnen houden. Het andere boek gaat over de Cubaanse propaganda-machine waarin Elian waarschijnlijk zal terugkeren. Evenals in Miami is die machine in volle gang. Afgelopen maandag telefoneerde Fidel Castro nog even mobiel met Elian, voor een massapubliek van 1 mei-vierende Cubanen. Net als in Miami is Elian ook in Cuba een nationaal icoon geworden, de straten hangen vol met zijn afbeelding.
Maar volgens Cuba-kenner Marc Cramer is Cardenas, de
woonplaats van Elian en slechts 90 Amerikaanse mijlen verwijderd van Miami, een
betere plaats voor Elian om op te groeien dan Miami. Cramer prijst de
straatvrede en de hoge standaard van medische voorzieningen "In
Cardenas zijn, in tegenstelling tot Miami, geen drugs op de scholen en zijn
wapens niet vrijelijk verkrijgbaar voor gewone burgers,'' zei Cramer onlangs in
een BBC-reportage. Alleen Elian zelf zal ons over pakweg twintig jaar kunnen
vertellen wie er nu gelijk had.
(26/04/2000)
Ontnuchteren in de berm
Bijna de helft van alle mensen met een te hoog alcoholpromillage, mag na controle toch doorrijden. Veilig Verkeer Nederland (VVN) wil dat deze mensen net als vroeger een rijverbod wordt opgelegd. ''Die mensen krijgen nu een schouderklopje, terwijl ze zelf weten dat ze teveel gedronken hebben.''
Vroeger was het beter, vindt ook Rene Mathijssen van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV). ''Boven de 0,8 ging je mee naar het bureau. Tussen de 0,5 en 0,8 kreeg je een rijverbod van twee uur. Dat werkte goed, '' zegt Mathijssen van de SWOV, dat al sinds 1970 studeert op het onderwerp. ''In 1990 is de politie overgegaan op een ander systeem. Nu krijgt de agent een P'tje te zien als onder de 0,7 geblazen wordt. Dan moet je mee naar het bureau voor een tweede ademtest. Daar gaat zoveel tijd in zitten dat een kwart van die mensen alsnog vrijuit gaat. De bovengrens zou terug kunnen naar 0,8 promille, dan lever je niet al die inspanning voor niets. Maar dan moet er wel een rijverbod worden opgelegd tussen 0, 5 en 0,8.''
Want net als Woudenberg van VVN vindt Mathijssen het nog belangrijker dat de mensen die teveel gedronken hebben, maar net onder de 0,7 promille blijven, langs de kant gezet worden. ''Net als vroeger. Uit onderzoek blijkt dat het preventief werkt. Mensen moeten een taxi bestellen, de portemonnee trekken, krijgen een uitbrander van de passagiers. Dat werkt. Nu is de pakkans te laag, bijna de helft van alle mensen met teveel alcohol in het bloed mag doorrijden vanwege de veiligheidsmarges van het systeem,'' aldus Mathijssen, die al tien jaar pleit voor een terugkeer naar het oude systeem: ''Een rijverbod is geen strafrechtelijke vervolging, het is een extra veiligheidsmaatregel.''
Bert Woudenberg van VVN is ook al vier jaar bezig de minister zover te krijgen automobilisten van de weg te halen die zich in het schemergebied blazen. ''Het ministerie zegt dat het niet anders kan. De apparatuur is volgens hen niet betrouwbaar genoeg. Ze schermen zelfs met het Europees verdrag van de rechten van de mens om aan te tonen dat het niet kan,'' zegt Woudenberg, die vindt dat de overheid met meer durf te werk moet gaan. ''Ze zijn voortdurend bezig met juridische haarkloverij. Het ligt misschien wel moeilijk, maar waar een wil is, is een weg.''
Woudenberg, die elk jaar wel weer een persberichtje over het onderwerp de deur uit doet gaan, laat zich niet uit het veld slaan door de onwil van het ministerie. ''We zijn nu vier jaar bezig, maar dat is niet zoveel in dit soort zaken. ''Het gebeurt nooit van de een op de andere dag. Bij de invoering van het blaaspijpje in '74, was er ook volop discussie. In Nederland zijn we erg goed in het opwerpen van obstakels. Wij zijn er om tegen die obstakels aan te blijven beuken. Ook de samenleving krijgen we langzamerhand mee, er heerst nu het sentiment om dit soort dingen aan te pakken.''
Voorlichter Stolwijk van het Openbaar Ministerie wil niet
al te veel zeggen over de jongste oproep van VVN. ''Het is volop in bespreking
in de politiek, dus ik kan even geen mening geven. Dat we schouderklopjes
uitdelen aan mensen, dat is flauw. Meneer Woudenberg weet zelf dat we dat niet
doen.'' Stolwijk bestrijdt ook de geldigheid van de onderzoeken van de SWOV.
''Het is makkelijk om in wetenschappelijk rust onderzoek te doen. Het is de
vraag of hun resultaten kloppen, ze zijn niet hard te maken,'' aldus Stolwijk,
die nog eens onderstreept dat de gebruikte apparatuur bij controles niet
voldoet. ''De apparatuur is niet zuiver genoeg. En bij twijfel kan je niet
veroordelen. Daarom kan het nu niet. Misschien in de toekomst wel, maar dat is
een politiek keuze.''
(20/04/2000)
Omgangskunde voor contactgestoorde leraren.
Jongeren van de stichting Jeugddebat willen de invoering van het vak omgangskunde. Niet voor de leerlingen, zoals in sommige media foutief werd gesuggereerd, maar voor leraren in opleiding ''Sommige leraren zijn echt contactgestoord.''
''Zie het verhaal van de leraar die een klap kreeg van een
leerling. Die zei niets, draaide zich om, liep gewoon weg. Hoe kunnen die
mensen nou zorgen dat het geweld afneemt,'' vraagt Lisette Winsemius zich af.
Lisette(17) is een van de woordvoerders van de Stichting Jeugddebat,
waarin jongeren uit het hele land zijn gebundeld. Samen met 95
collega-jeugddebaters discussieerde Lisette deze week in de zaal van de Tweede
Kamer met staatssecretaris van onderwijs Karin Adelmund.
Bij Adelmund dienden de jongeren
een motie in die vroeg om de invoering van het vak omgangskunde in de
lerarenopleiding. ''Studenten aan de PABO (basisschool) zitten vier jaar op
school, een lerarenopleiding duurt maar een jaar. Dat is te weinig. Sommige
leraren zijn echt contactgestoord, weten niet hoe ze met de leerlingen moeten
omgaan,'' spreekt Lisette, die uit eigen ervaring spreekt. ''Ook bij ons zitten
leraren die een bijspijkercursus goed kunnen gebruiken. In sommige lessen is de
sfeer lekker, bij anderen niet. Die lopen met problemen, gaan schreeuwen, zodat
er zo'n agressief sfeertje ontstaat.''
Aanleiding voor de motie is
de discussie rond 'zinloos geweld', een onderwerp dat jongeren flink
bezighoudt. Ook leraren moeten hun steentje bijdragen in de strijd tegen dat
geweld, vinden ze, moeten het verweven in hun lessen. ''Dat kan tussen de
lessen door, of in de les zelf, als er een aanleiding voor is. Dan kan je
bijvoorbeeld wiskunde even stilleggen om te praten over iets anders,'' aldus
Lisette.
Wat dat laatste betreft vindt ze een medestander in Marten
Kircz, hoofdbestuurder van lerarenbond ABOP. Volgens Kircz moet de school
eigenlijk van 's ochtends vroeg tot 's avonds omgangskunde geven. ''Die
kinderen leren dat ze normaal met elkaar moeten omgaan. Daar komt het toch op
neer, normaal doen. Bij ons op school heeft de politie net affiches opgehangen,
met daarop de boetes voor kleine vergrijpen. Een blikje op straat gooien komt
bijvoorbeeld op 80 gulden. Dat soort dingen werkt. En consequent zijn, dat de
leerlingen weten: zo doen we 't hier. Want het geweld neemt toe. Ook bij mij op
school worden leerlingen van hun brommer getild,'' aldus Kircz, naast
bondsbestuurder ook leraar Nederlands in Amsterdam Oud-West.
Toch is Kircz (52) kritisch
over de motie van de jongeren. ''Lisette generaliseert. De lerarenopleidingen
zijn enorm verbeterd. In mijn tijd werd je pardoes voor de klas gezet,
tegenwoordig is er juist waanzinnig veel aandacht voor wat 'klassemanagement'
genoemd wordt. Mijn generatie heeft met vallen en opstaan geleerd hoe ze
met die kinderen moeten omgaan, de huidige generatie wordt daarbij intensief
gecoacht. Ze coachen elkaar ook, gaan bij elkaar kijken.'' Volgens Kircz kunnen
collega's van zijn eigen generatie daar nog wat van leren: ''Die vinden dat
eng, elkaar bekritiseren.''
Maar omgangskunde, dat is
volgens Kircz een te zwaar middel. ''Ik kies niet voor zo'n opleiding morele
herbewapening. We zijn geen sociaal verpleegkundigen, geen psychiaters. Een
studiedag 'omgaan met andere culturen', dat is nuttig. Maar het
allerbelangrijkste is een goede sfeer op school. Niet overal staat de deur
open, veel leraren lopen eenzaam door met hun problemen. Er is veel te winnen
door meer tijd en geld te steken in teambuilding. Dat al die solisten bij
elkaar gebracht worden, dat ze elkaar steunen.''
(13/04/2000)
D66 wil recht op zondagsrust alleen voor gelovigen
Steeds vaker worden werknemers gedwongen op zondag naar de zaak te komen. Tweede-Kamerlid Bert Bakker van D66 wil christelijke gewetensbezwaarden het recht geven op zondagsrust. Andersgelovigen mogen het recht krijgen op een andere vaste vrije dag. Voor ongelovigen wordt in het wetsvoorstel niets geregeld, tot teleurstelling van de Reformatorische Maatschappelijke Unie.
Steeds meer bedrijven breiden hun werkweek uit tot de zondag, sinds de wetgever de Arbeidstijdenwet in 1996 verruimde. Volgens een onderzoek van de Reformatorische Maatschappelijke Unie (RMU) heeft een kwart van alle bedrijven sindsdien de zevendaagse werkweek ingevoerd. Volgens datzelfde onderzoek accepteert een kwart van die bedrijven niet dat een werknemer de zondagsdienst weigert vanwege de geloofsovertuiging.''Nog eens een kwart overweegt dat binnenkort te gaan doen. Dan zitten we dus op de helft, ja, ''rekent Peter Schalk van de RMU ons voor. Schalk werkt al sinds 1995 samen met D66-kamerlid Bert Bakker aan het wetsvoorstel dat 'gewetensbezwaarde' werknemers meer rechtsbescherming moet bieden. ''Werknemers worden voor het blok gezet. En sollicitanten hebben het gevoel dat ze vastlopen op hun weigering op zondag te komen werken. Dat kunnen ze verzwijgen, ja. Maar dat is niet goed, je moet voor je geloof uit kunnen komen,'' vindt Schalk.
D66'er Bakker constateert dat globalisering en flexibilisering het karakter van de zondag sterk hebben veranderd. ''Nederland werkte niet op zondag, nu wel,'' aldus Bakker in de toelichting op het wetsvoorstel. De grotere keuzevrijheid noemt Bakker positief, toch brengt het sommigen in een gewetensconflict bij het zoeken naar of behouden van werk. Dat nu is in tegenstelling met het 'dragend uitgangspunt' van D66 van de keuzevrijheid. ''We hebben een ander uitgangspunt, meer vanuit het hart, ''aldus Schalk, ''Wij zeggen: je moet in afhankelijkheid van de Here leven. Bert doet het vanuit het hoofd, hij hanteert de autonomiegedachte; iemand moet vrijheid zijn leven kunnen inrichten. Volkomen verschillende uitgangspunten dus. Maar we komen wel tot dezelfde gedachte.''
Schalk is blij met het initiatief van Bakker, maar enigszins teleurgesteld in het uiteindelijke resultaat. ''We zijn bij onze eigen politieke vertegenwoordigers langs gewandeld. Die vonden het geen probleem dat D66 het oppakt vanuit de coalitie. Dat is uit redelijk onverwachte hoek, dus strategisch misschien wel van belang. Het voorstel heeft zo een forse kans van slagen. Zelf had ik een beter voorstel. Daarin krijgt iedereen het recht op zondagsrust, of het nu uit geloofsovertuiging is of om te voetballen. Zoals Kok al zei: de zondag is een haven. Nu draaien we elkaar geweldig op in die 7X24-uurs economie, dat moet je een halt durven toeroepen.''
Het wetsvoorstel biedt overigens ook andersgelovigen het
recht op een vaste rustdag. Maar dat moslims nu en masse vrijdag op zullen
eisen en de joden de zaterdag, dat ziet Schalk niet gebeuren: ''Vrijdag is voor
moslims wel een gebedsdag, maar geen rustdag zoals christenen die kennen. Je
praat over een wet die uitgaat van de zondag als collectieve, gezamenlijke
rustdag. Dat staat ook in de eerste volzin van de arbeidstijdenwet.''
(06/04/2000)
Meer doen tegen joyriders en ramkrakers
Bestrijding van geweldsmisdrijven heeft een hogere prioriteit dan bestrijding van autodiefstal. ''Dat betekent nog niet dat de politie autodiefstal maar laat waaien. We doen wat we kunnen'', zegt Evert Onink, voorlichter van het Flevolandse regiokorps. ''We moeten meer doen,'' vindt Piet Jan Bussemakers, politievoorlichter van Gelderland-Zuid.
Het verwijt dat de politie de bestrijding van autodiefstal
'maar laat waaien' komt van Guus Wesselink, directeur van de Stichting Aanpak
Voertuigcriminaliteit (AVc). De AVc, waarin politie, justitie,
verzekeraars, ANWB en automobielbranche zijn verenigd, berekende dat in
het eerste kwartaal van dit jaar 8332 auto's werden gestolen. Dat betekent een
stijging van 12% ten opzichte van vorig jaar. Bijna tweederde van de auto's
wordt gestolen door joyriders en 'ramkrakers', die auto's worden in min of meer
beschadigde staat terug gevonden. Iets meer dan eenderde van de auto's, meestal
duurdere auto's van Duitse of Amerikaanse makelij, wordt gestolen door de
georganiseerde misdaad.
Volgens AVc-directeur
Wesselink heeft de politie een te lakse houding ten aanzien van autodiefstal.
Wesselink wees onder meer op een toename van 70% in het aantal autodiefstallen
(138) in de provincie Flevoland. De 'laat maar waaien' mentaliteit zou
joyridende jongeren het gevoel geven dat ze wel wat kunnen 'rotzooien'.
''Dat moet ik bestrijden, we
doen wat we kunnen,'' zegt de Flevolandse politievoorlichter Evert Onink,
volgens wie er valt 'af te dingen' op de cijfers van de AVc. ''Ze drukken de
eerste van de maand op een knop en hop, daar zijn de kwartaalcijfers. Als
kleine provincie hebben we dan te maken met de wet van de kleine getallen.
Zodra er even wat meer auto's worden gestolen, zie je dat meteen terug als een
enorme stijging.'' Onink vindt het verder jammer dat in de cijfers de
opgeloste autodiefstallen niet zijn terug te vinden. ''Toch, het blijven er teveel.
We hebben behoorlijk wat moordzaken de laatste tijd. En dan zitten we met het
zinloze geweld, het geweld in het openbaar vervoer, zedendelicten. Dat
psychische gebeuren gaat voor het materiele,'' aldus Onink.
Oninks collega Piet Jan
Bussemakers, voorlichter van het korps Gelderland-Zuid, voelt zich meer
aangesproken door het verwijt van Wesselink. Volgens Bussemakers gaat zijn
korps meer menskracht inzetten bij de bestrijding van autodiefstallen. Rond
Nijmegen steeg het aantal diefstallen met meer dan 60%. ''Zulke cijfers hadden
we niet verwacht,'' erkent Bussemakers, ''We zullen moeten bekijken of de
bestrijding van autodiefstal geen hogere prioriteit moet krijgen. Het is bekend
dat de politie voortdurend worstelt met een beperkte capaciteit. Toch zullen we
moeten herschikken en schuiven. Dat zal ten koste gaan van ander beleid. Maar
met zo'n explosieve stijging kun je niet anders.''
AVc-directeur Wesselink kan
blij zijn met de reactie uit Gelderland. ''Ik zal de laatste zijn die zegt dat
autodiefstal erger is dan een geweldsmisdrijf,''aldus Wesselink.''Alleen ben ik
bang dat we op een glijdende schaal terecht komen. Dus ik roep: politie doe nu
eens wat. Want waar de politie wel wat doet, zoals in Amsterdam en Limburg,
daar is een duidelijke afname in het aantal autodiefstallen te zien. In
Rotterdam gebeurt juist weinig op dat gebied. Dat hebben de professionals ook
in de gaten.''
Drie dagen Tienerstress
Vanochtend was de aftrap van de Cito-toets, met vandaag de
vakken taal, rekenen en informatieverwerking. Informatieverwerking? Wendy(12):
''Ja, bijvoorbeeld een verhaaltje over vliegtuigen en dan moet je uit vier
boeken kiezen welke je het beste kan lezen om meer over een bepaald onderwerp
te weten te komen. Sanne (12):''Nee, het was niet zo moeilijk. Ik vond het
eigenlijk wel leuk.''
Wendy en Sanne zijn twee van
de 145.000 elf- en twaalfjarige kinderen die vandaag, morgen en overmorgen de
Cito-toets afleggen. Ruim tachtig procent (5733) van alle scholen doet mee aan
de toets, die steeds nadrukkelijker bepaalt of een kind doorstroomt naar VBO,
Havo of VWO. Dertig jaar geleden ontwikkelde het Centraal Instituut voor Toets
Ontwikkeling (CITO) de eerste toets, toen voor 41.000 leerlingen op 1291
scholen. ''Zelf heb ik 'm nooit gedaan, wij deden een toelatingsexamen bij de
middelbare school,'' vertelt Cito-woordvoerder Marianne van Delden. ''Die
toelatingsexamens verschilden nogal per school, de een legde de nadruk op
wiskunde, de ander op Nederlands. Sommige kinderen kwamen daardoor op verkeerde
schooltypes terecht.'' Volgens Van Delden is dat met de standaardtoets van het
CITO anders.''Door de toets komt tachtig procent van de leerlingen op de juiste
plaats terecht, dat hebben we onderzocht. Scholen zien de uitslag van de
Cito-toets meestal als steuntje in de rug, omdat het resultaat vaak in
overeenstemming is met hun eigen advies.''
Mirjam Bos, leerkracht van groep 6,7 en 8 van de Wittevrouwenschool in Utrecht vindt de toets overbodig: ''We doen alleen mee omdat het moet van de gemeente. We zijn een openbare school, de gemeente is ons bestuur.'' Bos heeft grote moeite met de waarde die aan de Cito-toets gehecht wordt. ''Wij kunnen in de acht jaar dat een kind bij ons op school is een beter beeld krijgen dan de toets, die tenslotte een momentopname is. Maar de scholen voor voortgezet onderwijs hechten steeds meer aan de uitslag van de Cito-toets. Zo hadden we vorig jaar grote moeite om een meisje dat haar toets had verknald, toch op de MAVO te krijgen.''
Niet alleen middelbare scholen hechten steeds meer waarde aan de toetsresultaten, de kinderen zelf vinden goed scoren ook heel belangrijk, merkt Mirjam Bos: ''De stress onder de kinderen is enorm. Ik heb de toets ook gedaan, lang geleden. Ik kan me niet herinneren dat wij toen zo onder de stress zaten. Nu hebben de kinderen het gevoel dat ze worden vastgepind op de uitslag, dat hun hele carrière van die toets afhangt.'' Volgens Sanne en Wendy, die de Deventer Montessorischool bezoeken, viel het vandaag wel mee met de stress. ''Ik vond het wel spannend, maar ik was niet zenuwachtig. Het meisje naast mij wel, die zat de hele tijd met haar handen te frunniken,'' vertelt Sanne. ''De leraar zei dat wat zij zeggen twee keer zo belangrijk is voor de schoolkeuze dan wat de toets uitwijst. Dus ik was niet gestresst,'' zegt Wendy.
De Cito-toets speelt niet alleen een rol aan het eind van
de basisschool, ook bij de schoolkeuze van kleuters komt de toets tegenwoordig
om de hoek kijken. De Cito-scores vormen een belangrijk onderdeel van de
rapporten van de onderwijsinspectie. Vandaag (1/2/00) opende de Volkskrant een
database (http://195.108.189.224/scholen/default.asp) waarin 1200 van de 7000
Nederlandse basisscholen een score van onvoldoende tot uitstekend krijgen
toebedeeld. Volgens Mirjam Bos is zo'n vergelijking gevaarlijk: ''Wij scoren
goed, maar dat komt omdat we een witte school zijn, met kinderen van hoog
opgeleide ouders. En de instroom bepaalt de uitstroom. Die rapporten zeggen
niets over wat de school presteert.'' Toch wel, zegt de voorlichter van de
onderwijsinspectie: ''Alle factoren worden meegenomen. De herkomst van
leerlingen, de omgeving, de ouders, alles. Dus het zegt zeker wat over de
schoolprestatie.''
Gebruikte auto nog nooit zo goedkoop
Gouden tijden voor koopjesjagers. Niet alleen de kleding is in de uitverkoop, ook de occasion kost minder dan ooit. Alleen jammer dat de inruilwaarde van je eigen auto net zo hard achteruit holt.
Volgens het indexcijfer van Autodata Nederland is de prijs
van de occasion in drie jaar tijd met bijna vijf procent gedaald. Vooral de
laatste twee maanden van vorig jaar duikelde de prijs scherp. Grootste oorzaak
voor de prijsval is de verkoop van nieuwe auto’s, die steeg vorig jaar met
twintig procent naar een all-time high van 612.000 stuks. Voor al die nieuwe
auto’s kreeg de dealer een gebruikte terug, wat een stuwmeer van occasions tot
gevolg heeft. ‘’En een overvloed in aanbod geeft altijd lagere prijzen,’’ zegt
Freek van Leeuwen, persman van Autodata, die zelf al weer tien jaar in een
tweedehands Audi 100 rijdt. ''Mijn oude Mazda heb ik voor 100 gulden verkocht,
die rijdt nu rond in Beiroet. Daar, en naar Noord-Afrika, daar gaan de oude
Japanners naar toe. Oude Duitse auto's gaan naar het Oostblok, maar die markt
is nu ook ingestort. Oorlog hè, en de Roebel.''
De voorraad gebruikte auto’s
in de professionele handel schommelt nu rond de 425.000, op een jaarlijkse
omzet van 1,2 miljoen is dat veel. Gebruikte auto's staan daarom al 140 dagen
op de parkeerplaats te wachten op een koper, terwijl 90 dagen zo’n beetje als
het maximale geldt. ‘’Op voorraad houden is kostbaar, dat kost al snel 25
gulden per dag. Voor de dealers is dat dus een probleem'', bevestigt Patrice
van der Heijden van Autodata. ''De verwachting is dat dit jaar weer meer nieuwe
auto's verkocht worden, dus die druk blijft aanhouden, de prijzen zullen
blijven zakken. Maar je kan het natuurlijk ook zien als een 'opportunity'. De
klant gaat er profijt van trekken, dealers moeten daarop zien in te spelen.
Want die auto's zijn natuurlijk altijd te verkopen. Alles heeft zijn prijs'' ,
aldus Van der Heijden (Volvo S80, van de zaak).
Aanbod genoeg heeft in ieder
geval Pedro Groot Bleumink, die vanuit de 21 vestigingen van Eurocars/Vassam
jaarlijks tienduizenden gebruikte auto's verkoopt. ,,De markt komt langzaam op
een normaal prijsniveau. Wij zitten daar al langer op, voor ons is de handel
dan ook goed. Ik heb nu zelfs te weinig auto's op voorraad.'' Volgens Groot Bleumink
zit de pijn met name bij de merkdealers, die staan onder druk van de
producenten om al die nieuwe auto's verkopen. ''Dus geeft de dealer een te hoge
inruilprijs voor de oude auto, die dan ook duur verkocht moet worden. Dat lukt
nu niet meer. Die inruilprijzen gaan zakken, ze kunnen niet anders.'' Groot
Bleumink ziet ook de verkoopprijzen behoorlijk zakken, bijvoorbeeld op de
koerslijst van de ANWB. ''Maar het is nog geen Walhalla. Je moet in elk geval
goed shoppen, want sommige dealers zijn veel en veel te duur.'' De
deskundigen raden de koopjesjagers aan vooral te zoeken naar de 'gedateerde'
modellen. ''De uitgekakte auto's, zo noemen we ze ook. Modellen die nieuw
populair zijn, zijn dat ook als occasion. Zo'n Scenic, die is niet aan te
slepen. Maar een Citroen BX, of XM, niemand wil zo'n ding hebben sinds de
Xantia er is. Terwijl het toch een goede auto is,'' vindt Van der Heijden, die
daarin gesteund wordt door Groot Bleumink: ''Die zijn inderdaad belachelijk
laag geprijsd. De Xantia komt er zelf trouwens ook aan. En dan heb je de
Corsa's, de Ka's en vooral de Daewoo's. Daewoo heeft de markt verpest met al
zijn acties. Daar betalen ze nu de tol voor.''
De toekomst is aan
Etnomarketing
Foquzine bericht
over etnische consument
De gemiddelde Surinamer besteed maar liefst 250 gulden per persoon aan moederdagcadeau’s Voor de middenstander loont het dus de moeite daags voor moederdag vooral veel Surinamers de winkel in te lokken. De bloemenboer maakt de grootste kans, zo valt te lezen in het nieuwe digitale magazine ‘Foquzine’.
De makers van Foquzine willen de ‘multiculturele consumentensamenleving’ dichterbij brengen. ‘’Daar zit iets ideeels in. Maar wij doen het toch vooral omdat we er als bedrijf baat bij hebben’’, zegt Jorge Cuartas, managing director van Foquz Etnomarketing, dat marketingadviezen levert aan het bedrijfsleven, particulieren en de overheid. De ondernemer die Foquzine leest, zal meer willen weten, informatie die hij vervolgens bij Foquz kan kopen.
Want de afzetmarkt onder allochtonen, ofwel de ‘etnische markt’ is een groeimarkt. Nu al telt de groep niet-Europese Nederlanders bijna twee miljoen mensen. Samen hebben die een besteedbaar inkomen van 25 miljard gulden. De Nederlandse winkelier lijkt intussen moeilijk wakker te schudden, de allochtone klant komt daar nauwelijks over de vloer. ,,Zo ken ik een Antilliaanse dame uit Enschede die elk jaar met een grote tas naar Amsterdam treint om haarverzorgingsproducten te kopen,’’ zo illustreert Cuartas het gebrek aan vermogen bij de Nederlandse middenstand om in te spelen op de etnische consument. ,,Zo weten we ook dat Marokkaanse vrouwen niet naar de Nedelandse kapper gaan omdat die de verkeerde haarverzorgingsprodukten gebruikt, die maken het haar stug. Bovendien is het er ongezellig, de wachtruimte doet de Marokkaanse vrouw teveel aan de spreekkamer van een dokter denken. Dus gaat ze naar de etnische kapper.’’
Zij die wel aan etnomarketing doen zien direct hogere omzetten. Marketingdeskundigen die de etnische consument hun winkel in willen lokken, maken geregeld gebruik van de adviezen van Foquz, dat zich op het net presenteert via www.foquz.nl. ‘’We kregen veel reacties en vragen via de site. Daarom hebben we nu Foquzine, daarin kunnen we de meest gestelde vragen alvast beantwoorden’’, aldus Cuartas, een 38-jarige marketeer van Cubaans-Antilliaanse afkomst.
Foquzine is nadrukkelijk laagdrempelig. Zo bericht het
eerste nummer over de Marokkaanse mevrouw Afkir, die moeite heeft de
ingredienten voor Harira, de stevige maar o zo lekkere Ramadansoep, in de
supermarkt bij elkaar te fietsen. ‘’Je ziet wel steeds meer buitenlandse
spullen, maar het is toch niet altijd wat je zoekt. Bovendien is het in de
supermarkt vaak duur’’, klaagt mevrouw Afkir in Foquzine, naast een link naar
het recept voor Harira en nog veel meer Harira-links.
Elders in Foquzine worden
direct-marketeers getipt hun allochtone steekproef vooral niet telefonisch te
benaderen, maar uitsluitend via huisbezoek de benodigde gegevens te ontfutselen.
,,Een andere valkuil is het folderen in de eigen taal. Op zich goed, maar als
je die mensen dan niet ook in de eigen taal te woord kan staan, dan bereik je
het tegenovergestelde effect. Dat is anti-reclame,’’aldus Cuartas. Weer een
andere pagina adviseert werkgevers die op zoek zijn naar de etnische
werknemer. Allochtonen zijn trouwens dol op feesten, tachtig procent van
de Turken viert bijvoorbeeld Sinterklaas. Turken sturen ook regelmatig
wenskaarten, verneemt de lezer van Foquzine, een kaartje bij een geboorte is
voor Turken bijna verplicht.
Betekent de integratie van de etnische consument het einde van de gezellige buitenlandse buurtwinkeltjes. Nee, zegt Cuartas, integendeel. ‘’Die winkels richten zich steeds meer op de Nederlandse markt. Dat zullen uiteindelijk specialiteitenwinkels worden, te vergelijken met de winkels voor biologische producten.’’ En wat zit er in het vat voor de volgende Foquzines? ‘’Het volgende nummer gaat waarschijnlijk over verzorgingsproducten. Verder hebben we nummers op stapel staan over geld, over levensmiddelen, over alles eigenlijk.’’
abumelle@xs4all.nl
Abu Melle Index
(NB. op deze website staan teksten in originele vorm. ze zijn
bij publicatie mogelijk door redactie gewijzigd)