Een bonte verzameling
niet gepubliceerde verhalen, gedichten en
andere literaire losse flodders
van Sytze Backer

Samengesteld door
Sytze Backer

          Vleesch (901017)
          
          Wanneer men de op aarde voorkomende levensvormen
          beschouwt, in al zijn verschillende facetten en
          verschijningsvormen, zowel flora als fauna, kan men dan
          spreken van een bepaalde rangorde, waarin dit leven ten
          opzichte van elkaar is geplaatst, kan men dan aan
          iedere levensvorm op zich een bepaalde waarde
          toekennen, die verschilt van andere vormen van leven in
          die rangorde?
          
          Een warme zomeravond. Ondanks de ingevallen duisternis
          en het late tijdstip is het zowel binnen als buiten nog
          ruim twintig graden. Het slaapkamerraam staat open om
          wat frisse lucht binnen te laten, een zwak briesje
          speelt met het gordijn en ik lig in bed een poging te
          doen om de slaap te vatten. Vlak voor het moment dat
          dit me lijkt te lukken, is het weer zover. Hij heeft
          erop zitten wachten, dat kan niet anders. Nu zal de
          kust wel veilig zijn, moet bijna wel de gedachte zijn
          die heeft postgevat in het nietige brein van deze
          representant van bijkans het meest irritante schepsel
          ter wereld. Een mug heeft zijn schuilplaats verlaten en
          denkt nu bij mij wat bloed af te kunnen tappen.
          Aangezien ik me niet met zijn voornemen kan verenigen,
          knip ik het licht aan, grijp de mepper en zie nog net,
          hoe de parasiet zich schijnheilig in een hoekje van de
          kamer tracht te verstoppen. Pats. Mis. Pats. Raak. Een
          rood vlekje tegen de muur is het laatste wat dit
          schepsel op aarde mocht achterlaten. Hij had me
          blijkbaar al eerder te pakken gehad. Des te beter dat
          ik hem uit de weg geruimd heb. Bovendien kon ik niet
          eens in alle rust de karbonade in mijn maag horen
          verteren.
          
          Ik leg per jaar veel kilometers af en ben in de
          gelukkige omstandigheid, dit te kunnen doen met een
          comfortabele, snelle en veilige auto. Met name veilig,
          want niets is naar mijn mening belangrijker dan de
          veiligheid van de inzittenden, mijzelf meegerekend. De
          auto is een prachtige uitvinding, zonder zou de
          hedendaagse mens het niet meer kunnen stellen (over het
          openbaar vervoer heb ik het niet, dat moet nog
          uitgevonden worden), maar hét grote nadeel van ons
          stalen ros is toch het feit, dat er ieder jaar opnieuw
          zoveel mensenlevens aan moeten worden opgeofferd. En
          meer dan menigeen denkt. Wie er de statistieken op
          naslaat, zal zich er hoogstwaarschijnlijk over
          verbazen, hoeveel levens het verkeer per jaar kost.
          Mensenlevens, want die van dieren worden natuurlijk
          niet in de statistieken opgenomen. Maar -nu we het er
          toch over hebben- het aantal dieren dat in een jaar
          tijd de laatste adem op het asfalt uitblaast, zal
          ongetwijfeld een veelvoud zijn van het aantal
          menselijke slachtoffers. Maar ja. Prima toch dat het
          niet andersom is? Iedereen rijdt vliegen, wespen en wat
          al niet meer tot pap tegen zijn of haar voorruit.
          Vervelend, moet er weer gestopt worden om de smurrie te
          verwijderen. Iedereen rijdt zo nu en dan wel eens een
          musje aan gort, frontaal (pok), zijdelings (bats) of
          onder de wielen (bof- bonk). Rotmus. Niet zo laag meer
          vliegen. Nee, dat zal-ie niet meer doen. En wie is er
          niet eens een konijn of haas te vlug af? Helaas maken
          deze dieren iets meer geluid, wanneer ze oversteken
          zonder goed uit te kijken en tegen duizend kilo rollend
          staal tot stilstand komen. We zuchten, halen eventueel
          onze schouders op, en rijden verder. Twee kilometer
          verderop is een file voldoende om het incident te
          vergeten.
          Een enkeling onder ons heeft ook wel eens een kat
          geschept. Een nare ervaring, het maakt nóg meer kabaal
          en bovendien laat het nogal wat troep achter. Wie een
          kat schept binnen de bebouwde kom, vraagt zich
          daarnaast ook nog eens af, of het slachtoffer een wilde
          kat was, of wellicht een huiskat. Is dat laatste het
          geval, dan zal de bestuurder een gevoel van spijt niet
          kunnen onderdrukken. Want, hoewel een kat maar een kat
          is, als er mensen emotioneel door geraakt worden, dient
          dat zeer te worden betreurd.
          Wel eens een hond aangereden? Ik wens het niemand toe.
          Een hond, klein of groot, jong of oud, ras of
          vuilnisbak, vrijwel allemaal zijn het huisdieren, of:
          geweest, ingeval ze zich iets te roekeloos in het
          verkeer gedragen. Als ik het voor het zeggen had, als
          ik mocht kiezen, dan reed ik -van al het dierlijk
          gespuis- géén hond dood. Een hond doodrijden is zoiets
          als een kind aanrijden. Het laat zijn sporen na, dit
          keer niet alleen in letterlijke zin. De hond zal er
          vrijwel niets van merken, tenminste niet in die
          gevallen waarin sprake is van een voltreffer, maar de
          menselijke nabestaanden hebben het er vaak zo zwaar
          mee...
          
          Maar nu niet langer hierover gesproken. Het is bijna
          etenstijd, ik moet aan de inwendige mens gaan denken.
          Ach, jasses, een wesp in mijn limonade. Vooruit dan
          maar, bierviltje erop en een paar keer krachtig
          schudden. Zonde van de limonade.
          Het is om gek van te worden. Nu tippelt er een muis
          achter mij langs. Even afwachten maar, hij zal de kaas
          ruiken. En ja hoor, -klap- de muizeval heeft zijn nut
          weer eens bewezen.
          Nu snel naar de pannen. Bloemkool, aardappelen en een
          heerlijke schnitzel. Nee, kalfs- en paardevlees eet ik
          niet. Zoiets doe je zo’n arm beest toch niet aan?
          
          
          Sex? (901128)
          
          Een naïeve boer te Klaaswaal
          Trouwde met een kannibaal
          Hun huwelijksnacht
          Verliep tamelijk onzacht
          Zij zette haar tanden in zijn paal.
          
          
          Over honden (901128)
          
          Een verstrooide slijter te Den Helder
          Zocht eens naar zijn hondje Belder
          Wanhopig liep hij naar beneden
          En zag onderaan de treden
          Zijn knuffel ladderzat in zijn kelder.
          
          
          Schijnschema (901129)
          
          Een kettingroker te Bemmel
          Rookte niets anders dan Camel
          Van rijmen had hij geen verstand
          En aan limericks het land
          Want want rijmt in godsnaam op Bemmel?
          
          
          Pikloot (901129)
          
          Een piloot te Den Haag Dacht: ik vlieg te laag
          Toen hij een ruk aan de knuppel gaf
          Zakte bij wijze van straf
          Zijn keel in zijn maag.
          
          
          Onbegrijpelijk citaal zoveel (910301)
          
          ”Alles wordt een keer 15 jaar oud. Zelfs een Miele
          wasautomaat.”
          
          
          De humor hangt op straat! (910520)
          
          ABN bank te Den Helder:
          ”Wilt u zoveel mogelijk gebruik maken van de draaideur?
          Dank u.”
          
          Bord naast café De Bruine Pij te Breda:
          ”Fietsen buiten de winkel uren toegestaan.”
          
          Reklamebord:
          ”Van Campenhout uitlaten.”
          
          Bakker in St Annastraat adverteert met:
          ”Frans Stokbrood.”
          
          NOS journaal:
          ”Wederom hebben veel mensen de gang naar de stembus
          gemaakt.”
          
          
          Sytze en uw gezondheid (910608)
          
          ”Sytze Backer schaadt de gezondheid. Hij kan longkanker
          of hartklachten veroorzaken. Kon. Besluit van
          29.4.1981, STB 329.”
          (TVDA)
          
          
          Verregend intro van vergeten poging (910609)
          
          ‘We kunnen nu het beste de eerstvolgende afslag nemen.
          Volgens de gids is er in de buurt van het plaatsje Le
          Crouzet een grote camping.’
          Esther streek haar lange, rode haar, dat in zweterige
          sliertjes in haar gezicht hing, achter haar oren en
          wees met haar wijsvinger naar een punt op de wegenkaart
          die ze op haar schoot uitgevouwen hield.
          ‘Volgens de gids is er ook een wasruimte. Het wordt
          hoog tijd dat ik weer eens een was draai.’ Ze pakte een
          geparfumeerd doekje uit het handschoenenkastje en deed
          haar gezicht ermee af. ‘En ik word de hitte in die auto
          een beetje zat. Het is veel te benauwd om te rijden
          vandaag. Morgen is er weer een dag hoor. We hoeven niet
          in één dag in Zuid Frankrijk te zijn.’
          Esther keek naar Guido, die naast haar achter het stuur
          zat. Dee bleef met een strak gezicht voor zich op de
          weg kijken zonder op haar voorstel te reageren. Ze
          hadden honderd kilometer terug woorden gehad en dat had
          op Guido’s stemming altijd een groter en langduriger
          invloed dan hij zichzelf toestond. Gedurende hun
          verblijf in midden en noord Frankrijk de afgelopen week
          had Esther er iedere dag op aangestuurd, de tent op te
          zetten in de direkte nabijheid van een middelgrote,
          maar liefst wat grotere plaats, zodat ze iedere dag kon
          gaan winkelen. Alles ging goed, zolang Guido haar
          hierin haar zin gaf, maar op het moment dat hij te
          kennen gaf dat hij ook weleens naar een rustig meertje
          wilde, waar hij in alle rust een surfplankje kon huren,
          een boekje kon lezen aan de waterkant en af en toe eens
          een frisse duik kon nemen, ontstak ze in woede en
          verweet ze hem, slechts aan zichzelf te denken. Per
          slot van rekening verdeed ze het hele jaar door al haar
          tijd met het huishouden, zorgde ze ervoor dat Guido
          zijn natje en droogje had, en vond ze daarom dat ze er
          die twee weekjes per jaar recht op had, nu eens niet
          naar zijn pijpen te dansen. En dus had Guido een week
          lang iedere dag Franse winkeltjes gezien in allerlei
          soorten en maten, en was er ruzie ontstaan nadat hij er
          zich over had beklaagd. Het was typisch Esther om na
          een uur absolute stilte plotseling te doen alsof er
          niets voorgevallen was.
          ‘En? Wat vind je ervan? O, verdomd, er is ook een
          kampwinkel. Dan hoeven we de camping niet eens af.’ Ze
          keek Guido hoopvol aan. ‘Nou?’
          ‘Hm.’ Guido knikte, nauwelijks zichtbaar. Hij besloot
          haar haar zin te geven. Niet alleen zou er een nog
          grotere ruzie ontstaan wanneer hij op dit moment zou
          handelen tegen haar opvattingen in, opvattingen die de
          redelijkheid en vanzelfsprekendheid zelve waren,
          volgens haar, maar ook zou nog langer doorrijden
          onvermijdelijk tot gevolg hebben dat de irritaties zich
          sneller zouden opvolgen. Een uitbarsting, waarvan de
          gevolgen dagenlang merkbaar waren, was in zo’n geval
          niet ondenkbaar.
          Op het moment dat Guido de snelweg verliet, praatte hij
          zichzelf aan dat hij dit uit eigen, vrije wil deed. Een
          uur later had hij de tent opgezet op camping ”Le
          Crouzet”.
          
          
          Zewezzer (910611)
          
          Het weer tijdens de juni 1991 Paap? Wat heet...
          
          
          Alkoholiese konstatering (910615)
          
          Tot mijn niet geringe verbazing bleek het Papenmuts
          gezelschap tijdens de huidige sessie in vijf dagen tijd
          met vijf personen vijf kratten bier soldaat gemaakt te
          hebben.
          Dat is dus maar liefst één krat per persoon per dag!!
          
          Nu stel ik P. voor, iets te gaan doen wat we nog niet
          eerder hebben gedaan, te weten een ping-pong
          schrijving, door P. aangevangen.
          
          Oef. Is dat even slikken. Hij zegt me doodleuk, er geen
          zin in te hebben. Is waarschijnlijk met zijn gedachten
          bij andere, minder verheven, zaken, gedachten die
          iedere kreatieve uitspatting vakkundig de weg naar de
          buitenwereld blokkeren.
          
          
          Conclusion cannabisée (910802 B3311 DH)
          
          (Tevens Onbegrijpelijk Citaat nummer zoveel)
          
          ”Pas door individueel los te koppelen, kan men
          kollektief afhaken.”
          
           Focus (~911102.2225 zaterdag)
          
          Zaterdagmiddag in een supermarkt is niet bepaald een
          situatie waarop men zich verheugt. Ondanks de
          aanwezigheid van zogenaamde snelkassa’s, waar men mag
          aansluiten indien men niet meer dan zeven artikelen af
          te rekenen heeft, is een verblijf van minstens twintig
          minuten gegarandeerd. En dat is veel als het weekend
          bol staat van allerlei aktiviteiten die ter ontspanning
          behoren te dienen. Stromen winkelwagentjes, gevolgd
          door komplete gezinnen, kruisen ’s mens pad langs
          schappen en stapels, dit als storende hindernis in een
          moeizame tocht langs detaillisten, teneinde zich te
          voorzien van elementaire benodigdheden. Als je
          tenminste behoort tot de groep mensen, voor wie de
          gelegenheid hiervoor zich doordeweeks niet of
          nauwelijks voordoet. Zo ook Henriët.
          Zag zij eerder deze week hunkerend uit naar het
          weekend, waarin zij zich eindelijk tegoed zou gaan doen
          aan een serene rust, vrijdagavond bleek al dat het
          weekend minstens zo jachtig zou gaan worden. Afspraakje
          hier, boodschapje daar, langs pa en ma, feestje bij
          zus, collegedictaten ophalen bij zo... Haar handen vol
          met boodschappen, wachtend op haar beurt bij de kassa,
          waande zij zich even in de collegebanken, waar
          tenminste de mogelijkheid bestaat om je zelf in een
          andere wereld te wanen.
          
             ‘De wet van de massaproductie leidt ertoe, dat elke
             ondernemer voortdurend trachten zal een zo laag
             mogelijke kostprijs te bereiken, onder andere door
             productie-vergroting. De kostprijsverlaging gaat
             voort zolang in de diverse kostenbestanddelen
             degressiviteit overheerst.’
             
             ‘Mag ik een ietsje meer uitschrijven?’
             
             ‘Het bedrijfsoptimum wordt bereikt bij die
             bedrijfsbezetting, waarbij de productiekosten het
             laagst zijn. Elk product dat men dan nog meer
             produceert, het zogenaamde meer-product,
             grensproduct of marginaalproduct, kost nu ook meer
             dan de gemiddelde kosten per eenheid.’
             
             ‘Heeft u er misschien vijfendertig cent bij?’
             
             ‘Een bijzondere vorm van prijsdiscriminatie is
             dumping. Men spreekt van dumping, wanneer men in het
             buitenland tegen een lagere prijs levert dan op een
             door overheidsmaatregelen, zoals invoerrechten,
             octrooien, enz. beschermde markt. De verliezen welke
             de verkoop op de vreemde markt oplevert, worden dan
             goed gemaakt door de extra winsten, welke in de
             beschermde markt worden gemaakt.’
             
          Uiteindelijk brak dan toch het moment aan waarop
          Henriët haar spullen op de lopende band kon leggen en
          naar haar portemonnee kon gaan zoeken. Een blik op haar
          horloge leerde haar dat zij eigenlijk al bij Sandra had
          moeten zijn. Bovendien zou ze nog een fotorolletje
          moeten wegbrengen.
          
          Dat komt volgende week dan wel, dacht ze. Ze stopte
          haar spullen in haar tas, draaide zich om en wilde
          aanstalten maken in een paar passen de uitgang te
          bereiken, teneinde zo weinig mogelijk te laat te komen
          bij Sandra. Tijdens haar draai zag zij hem vanuit haar
          ooghoek al aan komen, net te laat om haar beweging te
          onderbreken en een botsing te voorkomen. Met haar arm
          kwam ze tegen zijn hoofd, iets vloog van zijn gezicht
          af, hij was onmiddelijk uit balans en viel achterover.
          Het geratel van kassa’s hield abrupt op, zelfs de
          altijd in een supermarkt aanwezige achtergrondmuziek
          viel stil. Alle ogen in de winkel richtten zich op
          haar. Ze slaakte een korte kreet, versterkt door de
          stilte, bij het zien van de kleine man die daar op zijn
          rug lag.
          
          ‘Och... Neemt u me niet kwalijk, ik...’ Ze zette haar
          boodschappen neer en wilde de gevallene helpen overeind
          te komen, toen zij bemerkte dat zij ergens op stapte.
          In de hele winkel was het geluid van brekende
          brilglazen te horen. De stilte leek nog heviger te
          worden.
          
          
          Profiel van een amerikaan (920103 B3311 DH)
          
          (Alweer een Onbegrijpelijk Citaat)
          
          ”Een amerikaan is iemand die bij het lezen van de naam
          Homerus opmerkt: ‘Look, they don’t even know how to
          spell the word homeruns!’”
          
          
          WYSIWYG (920216 Zanetti)
          
          (Begrijpelijk Citaat, opgetekend uit de mond van een
          volstrekt nuchtere Tim van der Avoird)
          
          ”Sytze Backer is eigenlijk heel eerlijk. Als hij wil
          zeggen dat een man het huis uitloopt, zegt hij ”de man
          loopt het huis uit”, waar een ander zegt ”de humane
          entiteit verlaat de baarmoederlijke huiselijkheid.”
          Ja, Sytze Backer is ”What You See Is What You Get”.
          
          
          Shakespeare’s King Lear (920531 Papenmuts)
          
          If ever thou will fuck
          Carry my cocky
          And give the sperms
          which thou find’st upon it
          to Ella, Pearl of Whorester
          Fuck her hard
          On the British Orgy
          Oh tie me on bed
          I know thy smell
          A certain adult game
          I use your ass
          for the wishes of my mistress
          as your ass would admire
          What? Is she red?
          Suck her now, brother!
          Fuck you!
          
          
          Zonder titel (930311 Den Helder)
          
          Het laatste rundervinkje
          De natuur gaat verrot
          En slagers sluiten te vroeg.
          
          W.Y.G.I.W.Y.N.E. (930402 Den Helder)
          
          What You Get
          Is What You
          Never Expect.
          
          Victoria (930623 Paap)
          
          ‘Als Victoria Vesta-adviseur kom ik vaak bij de mensen
          thuis. Zo wilde deze meneer een kapitaal-verzekering
          afsluiten met variabele rente en vrijblijvende disconto-
          opties voor investerings-zekerheid met korte markt-
          afhankelijkheids- fluctuaties. Dus leg ik even een
          bezoek af om hem de voordelen van een vaste groei-
          coëfficiënt in de ...
            Oh, mijnheer Backer een echte veren pen! Ik durf het
          bijna niet te vragen, maar... Mag ik even?’
          
          ...
          
          ‘Zo... Hèhè, valt niet mee, hoor, zo’n romannetje
          schrijven.’
          
          
          Koninklijke Besluiten (930727 Den Helder)
          
          ”Dreigen bezondt de rook geheid.”
          ”Schaken roodt de hond gezeid.”


          De humor hangt op straat! (930926 Den Helder)

          "Wolwinkel Jansen uitgebreid"

          Uit hotel Lindenboom (Den Burg, Texel):

          "Op de dag van uw vertrek wordt u verzocht
          de genuttigde consumpties op te geven."


          (931225 Den Helder)

          De getinte rechercheur placht te zonnen
          voor het schaduwen.


Lêstafel
Leestafel
Reading-table

Werom / Terug / Back