Ieder mens heeft zijn eigen ervaring met angst.
Wat is het en wat brengt het ons?
Mijn persoonlijke beleving is dat angst het product is van “niet verbonden” voelen.
Verbonden in de zin van een connectie met het absolute, via het Atman dat het individuele aspect van de Goddelijke eenheid vertegenwoordigd.
Dit Atman, wat op zich nooit afgescheiden kan zijn van de Goddelijke eenheid kun je zien als het hart van je ziel, die de essentie is van wat je bent op je “eigen” Goddelijke niveau. Hier liggen al je potentie’s in verborgen en het is de bron van je hoogste intuďtie.
Je lagere natuur, lees je ego-persoonlijkheid is in wezen natuurlijk altijd geworteld in het Atman en kan dus niet niet-verbonden zijn. Al kun je dit in de beleving van je bewustzijn soms heel anders ervaren en “denk” je werkelijk alleen te zijn en voel je je intens eenzaam.
Hierbij denk ik gelijk aan het woord “overgave”. Overgave is echt een kernwoord.
Overgave geeft je ruimte en kan de invloed van angst en het gevoel van “je niet verbonden ervaren “ sterk reduceren.
Ook juist het aangaan en oppakken van dingen waar je bang voor bent is een manier om de “greep” van de angst op jezelf te verminderen.
Ben je manisch, dan is er sprake van een te sterke verbinding. Je voelt je “te verbonden”. Je kent geen angsten en kunt alles aangaan, zonder dat de “natuurlijke” angst of beter gezegd voorzichtigheid je terugfluit.
Tijdens een depressie, waarbij je in de “stof” gedrukt wordt, wordt je zielsademhaling geremd en ontstaan er daardoor (soms) enorme angsten. Je wilt dan alles doen om aan die angstige benauwdheid te ontsnappen.
Een ontwapenende overgave aan het Leven of God of hoe je de Eenheid van Leven ook wilt omschrijven kan dan een remedie zijn, die de zieleademhaling weer naar het normale toe reguleert. Hierna kunnen de angsten natuurlijk afnemen. De verbinding wordt weer (onbewust) ervaren.
Natuurlijk zijn er prima medicijnen die hierbij tijdelijk kunnen ondersteunen.
Zoals religie “wederom verbinden met” betekent, zo zie ik angst als een richtingaanwijzer hiernaartoe. Zogenaamd “verlichte” mensen geven ook blijk van “angstloosheid” en verbonden zijn.
Laten we elkaar altijd trachten te vergeven en verbonden zijn in de Universele Liefde en begrijpen dat onze broeder en of zuster, die ons wat aandoet vaak ook handelt uit angst, vanwege een “minder” verbonden zijn.
Laten we allen werken aan de verbinding met elkaar zodat de invloed van angst op ons handelen kan afnemen. Dit om in het “nu” te scheppen, vanuit een stellige overgave aan de Eenheid van Leven.