Wanneer
na het eten de volwassenen begonnen met vertellen, dan hielden wij
ons zo stil mogelijk om te voorkomen dat we naar bed moesten. De ooms
vertelden dan stoere verhalen over jagen, vissen en hoe ze gelachen
hadden in het jappenkamp. De tantes hadden meer interesse in koken,
kwaaltjes en onverklaarbare zaken.
Deze
verhalen over Goena Goena en Stille Kracht zijn een wezenlijk onderdeel
van mijn/onze Indische wortels en graag zou ik deze wonderlijke verhalen
verzamelen "ter lering ende vermaak."
Heb je
zo'n wonderlijk verhaal, mail me dat dan. Ik zal het graag op de site
zetten.
r
-------------------------------
Mijn
moeder werd als kind ernstig ziek; hoge koorts en niet willen eten. De
Nederlandse dokters wisten niet wat de oorzaak was en konden slechts
symptoombestrijden. Mijn oma ging naar een lokale genezer om raad. Deze
zag in de slaapkamer van mijn moeder een man dreigend aan haar hoofdeind
staan. Hij gaf mijn oma de raad te verhuizen. Mijn oma volgde zijn
raad op en zocht een nieuw huis verderop in de straat. Op de dag van de
verhuizing begroef de genezer iets in de tuin. Mijn moeder moest toen, zonder om te
kijken,
met een kom rijst in de hand naar het nieuwe huis lopen. Diezelfde avond verdween de koorts en begon mijn moeder weer te
eten. Ze is uiteindelijk blijven eten tot ze 85 kg woog.
Rob
../..
Mijn oma
had aan haar dressoirspiegel een puntzakje hangen waarin ze haren uit
haar borstel en geknipte nagels bewaarde. Als het zakje vol was moest ik
die in de sloot voor het huis leeggooien. Oma was bang dat de vuilnisman,
wanneer hij in het bezit zou komen van deze lichaamsdelen, macht over
haar zou kunnen uitoefenen. Wat de vuilnisman met een oude vrouw van in
de tachtig zou willen is mij nooit duidelijk geworden, maar gelukkig
hebben we dit kunnen voorkomen.
Rob
../..
Nadat
mijn vader was overleden, werd zijn guitaar waarop hij vaak krontjong
speelde, op een dag gestolen. Mijn echtgenoot die ook guitaar speelde,
had hier geen zin meer in en verkocht de zijne. Ik kwam in een
moeilijke periode terecht (scheiding, nieuw bedrijf, enz.) en moest gaan
verhuizen. Enkele dagen voor de verhuizing liep mijn ex voorbij mijn
nieuwe huis en zag tot zijn verbazing mijn vader voor het raam staan.
Toen wij de volgende dag begonnen met het inpakken van mijn spullen,
vonden we de guitaar van mijn vader en die van mijn ex naast elkaar in
de garage. In een kastje met rommel vonden we toen een cassettebandje
dat bij afluisteren bleek te zijn opgenomen tijdens de begrafenis van
mijn vader. Een toevallige samenloop van omstandigheden of steun in
moeilijke tijden?
Cerewet
../..
In
zwoele nachten zaten we meestal onder de Waringin te kletsen. Zoals in
alle culturen werd er ook vaak flink geroddeld, maar als er te erg op de
man/vrouw gespeeld werd dan riep er altijd wel iemand: "Pas op voor de
Pontianak"!! Deze heks, met een gat in de rug waaruit een vreselijke
stank kwam, leeft in bomen en bij begraafplaatsen en zal degene die
teveel kwaad spreekt dood doen neervallen. Behalve door haar geur geeft
ze haar aanwezigheid ook te kennen met babygehuil. Wanneer het geluid
zacht is dan is ze dichtbij en wanneer het geluid hard is dan is ze ver
weg. Sceptici beweren dat het hier gaat om een grote uil waarvan het
gezicht op die van een mens lijkt, maar dit waren meestal Totoks die er
weer eens niets van begrepen.
Ineke
../..
Vanmorgen
2 augustus kreeg ik een telefoontje van Bobby uit zijn vakantie
bestemming. Heel lief dat hij belde en hij had het erg naar zijn zin. Ik
liep terug naar mijn slaapkamer en hoorde met een flinke klap iets
vallen. Het was de spiegel van oma B. die ik van haar heb gekregen.
Jaren stond die op dezelfde plaats en is er nooit wat gebeurd. Indisch
bijgeloof zegt dat dat een bericht is van een sterfgeval wat je
binnenkort hoort. Morgen 3 augustus is oma's sterfdag. Wou oma mij een
seintje geven om het niet te vergeten? Ik hou het op het laatste,
of.........?
Tante Do
../..
In
Indonesië is algemeen bekend dat je 's avonds, tegen zonsondergang,
beter niet meer buiten kan spelen. Dit is omdat er dan (boze) geesten
ronddwalen. Op een avond, tijdens verstoppertje spelen, kon mijn tante
een broer niet meer vinden. Na lang zoeken vonden ze hem boven op een
houtskoolstapel liggen, volkomen apathisch. Ze dachten eerst dat er
niets aan de hand was, maar hij reageerde nergens meer op. Een zus van
tante wist dat, als er een geest in iemand zat, je die moest wegjagen
met witte uien en knijpen in een teen. Zij wreef zijn voeten in met
witte ui en kneep keihard in zijn grote teen. Hij kwam meteen bij en het
gekke was dat hij zich niets meer kon herinneren. Wel heeft hij nog lang
last gehad van behoorlijk stinkende voeten.
Harun
../..
Het was zo'n klamme nacht tijdens de regentijd toen Hans, een
Nederlandse vriend, via de achterdeur naar binnen kwam. Hij had zijn
paraplu open en de kokkie hield hem tegen en zei tegen hem dat een open
paraplu in huis ongeluk zou brengen. Hij lachte haar uit en stak de
draak met ons bijgeloof. Wij lieten dat niet op ons zitten en daagden
hem uit, als hij zo flink was, om een spijker te slaan in het kruis op
het graf van meneer M. die net was overleden. Wij gingen natuurlijk niet
mee en wachtten op zijn terugkeer. Toen hij de volgende dag nog niets
van zich had laten horen, gingen we op het kerkhof kijken en daar lag
Hans, dood door hartstilstand, met zijn mouw aan het kruis genageld.
Ed
../..
Zo hadden we eens een stel oude Indische tantetjes op
bezoek die aan het eind van de avond tegelijkertijd naar huis wilden. Ze
liepen als drie waggelende pinquins naar de deur en de eerste van de
drie moest plotseling niezen. Zonder na te denken liepen ze vervolgens
weer terug naar binnen en namen weer plaats op de bank. Waarom? Vroegen
sommigen zich af. "Nou", vertelde de niezer. "Het brengt ongeluk als je
niest voordat je ergens weggaat". Alle Indo's knikten dat ze čcht gelijk
had en sindsdien neem ik dit ook maar aan, zonder dat ik weet wat soort
ongeluk er dan boven mijn hoofd zou moeten gaan hangen.
Er
poepte eens een vogel op mijn hoofd. Hoewel ik me eerder smerig voelde
en verlangde naar een douche, riep mijn vader: "Meteen naar het casino!
Dat brengt geluk!". Oké, nu grijpen Indo's over het algemeen iedere
denkbare mogelijkheid aan om naar het casino te mogen, maar feit was wel
dat ik diezelfde avond 200 pop rijker was. Puur toeval? Ik dacht het
niet! Een vogel had zijn behoefte op mijn hoofd gedaan, dus het was een
absolute zekerheid dat ik ging winnen.....
En
dit zijn dan nog maar twee opmerkelijke voorbeelden van Indisch
bijgeloof. Er zijn er nog vele te noemen. Een pajung (paraplu) die je
niet in huis mag openen bijvoorbeeld. Of Nooit je nagels 's avonds
knippen. Dit bleek achteraf meer een wijze Indische les, omdat je 's
avonds gewoon niet kan zien waar je knipt. Of het niet mogen eten van
kippenkontjes of kippennekjes, omdat je daar later heel lelijk van zou
worden. Dit bleek weer een smoes van mijn oma die gewoon de lekkerste
stukken van de kip, volgens haar dan teminste, voor haar zelf wilde
houden. Of altijd in een huis gaan wonen dat een huisnummer had dat iets
met een '9' te maken moest hebben. 621 of 72 of 81 of gewoon 9.
Menno
../..
Over gokken
gesproken, mijn vader geloofde er heilig in dat dromen over vissen 100%
garantie zou zijn voor geluk in het gokken. Toen hij in Spanje woonde
belde hij me regelmatig op wanneer hij weer van vissen gedroomd had. Ik
moest dan meteen een staatslot gaan kopen. Hij kon maar niet begrijpen
dat de hoofdprijs steeds aan zijn neus voorbij ging. Omdat dit bijgeloof
voor mij aardig in de papieren begon te lopen, heb ik hem uitgelegd dat
de vissendroom natuurlijk alleen werkt voor de dromer en dat hij dus
zelf elke keer een lot moest kopen.
Rob