|
|
|
|
|
PALESTINA VRIJ BOYCOT ISRAELISCHE PRODUCTEN Berichten over de dagelijkse doden en gewonden onder Palestijnse burgers door gewelddadig optreden van Israelische soldaten en kolonisten vallen bij ons publicitair te vaak weg tegen Palestijnse zelfmoordaanslagen. Sinds het begin van de Tweede Intifada (eind september 2000) doodde Israel ruim 3000 Palestijnen ( zo’n 900 Israeli’s kwamen om bij Palestijnse acties). Er zijn 38.000 Palestijnse gewonden gevallen. Geweld en tegengeweld ondanks de ‘Routekaart naar Vrede’. Waar liggen de oorzaken van het zich al 50 jaar voortslepende conflict? Onmiddellijk na zijn ontstaan in 1948 bezette de staat Israel met militaire overmacht méér grondgebied dan door de Verenigde Naties in 1947 was bepaald: 79% i.p.v. 55% van het voormalige Mandaatgebied Palestina. Daarbij werden rond 750.000 Palestijnen verdreven en ruim 400 Palestijnse dorpen verwoest. In 1967 bezette Israel het resterende deel van Palestina en weigert sindsdien, ondanks VN-resoluties die het daartoe bij herhaling hebben gesommeerd, om bezet Palestijns grondgebied te ontruimen. Integendeel, in strijd met VN-resoluties en internationale verdragen werden delen van het bezet gebied formeel geannexeerd (zoals Palestijns Oost-Jeruzalem en omgeving) en hebben zich na 1967 in het gebied zo’n 400.000 joodse kolonisten gevestigd, verspreid over ruim 200 nederzettingen. Herhaalde VN-uitspraken om Palestijnse vluchtelingen naar hun steden en dorpen te laten terugkeren zijn door Israel stelselmatig genegeerd. In Israel is sprake van institutionele discriminatie van de autochtone Palestijnse minderheid (20 procent). Israel versterkt thans de bezetting met de bouw van een ‘Apartheidsmuur’ op bezet Palestijns grondgebied met als gevolg extra verwoestingen van woonhuizen en landerijen. Boeren worden van hun grond afgesneden en waterbronnen ontoegankelijk gemaakt. De facto wordt zo 10% van de Westelijke Jordaanoever geannexeerd. Het dagelijks beeld is er een van verwoesting, dood en vernedering van een steeds verder verpauperende Palestijnse bevolking. Tegen dit alles verzetten de Palestijnen zich en strijden voor hun vrijheid. Waar onderdrukking is, is – vanzelfsprekend – verzet. In de tussentijd staat de westerse wereld toe te kijken, met de zoveelste perspectiefloze onderhandelingsformule in de aanbieding (ditmaal de ‘Routekaart naar Vrede’). Israel kan zich dit alles permitteren vanwege grote politieke en financiële steun uit de Verenigde Staten, maar ook uit Europa. Denk aan de inkomsten uit export van goederen en diensten. Daarbij gaat het om onder meer wapentransporten via ‘ons’ Schiphol, maar wellicht ook om uw dagelijkse boodschappen (groente, fruit, wijn, vegetarische artikelen, bloemen, kleding, software, enzovoort; maar ook toerisme naar de Heilige Plaatsen of naar zonnig Eilat). Producten die soms onbewust worden gekocht en dito diensten. Boycot Israelische goederen en diensten uit solidariteit met het Palestijnse Volk. We roepen bedrijven op niet in Israel te investeren en met Israel geen handel te drijven. Handelsovereenkomsten met Israel moeten worden opgeschort tot Israel de VN-resoluties uitvoert. TIENTALLEN RESOLUTIES VAN DE VERENIGDE NATIES EN INTERNATIONALE CONVENTIES SPREKEN DUIDELIJKE TAAL: * directe volledige ontruiming door Israel van
alle in 1967 bezette gebieden, inclusief alle nederzettingen (400.000
kolonisten) en Oost-Jeruzalem! ISRAEL BOYCOT DE INTERNATIONALE RECHTSORDE,
|
|
|
