Dit is het vreemde winterkleed:
Sneeuw valt langzaam uit de lucht
En dempt voorzichtig het gerucht
Dat nog van zich horen deed

Sneeuw
                 valt
Sneeuw
bedekt                     
Sneeuw
               smelt

Heb je de verse sneeuw gezien?
De geur van smeltend ijs geroken?
De tover is te snel verbroken
Duurde net te lang misschien

Dit is het beeld dat ik wil noemen:
Wit en niets. Oneindigheid.
Een schilderachtig traag refrein

Al zie ik stenen, tegels, bomen, bloemen
Steeds keert het winters sneeuwtapijt
En nieuw en schoon zal alles zijn

ML (10-12-98)