HOUVAST

Woon in mij, dichtbij, in mijn adem.
Bevolk mijn geest. Zwem in mijn bloed,
Leef mijn leven lang en goed
Een volg mij op mijn kromme paden.

Beroer mijn tong; de smaak is zoet.
Sta naast mij op de barricaden,
Sla mij van dichtbij gade
En verwarm mij met jouw gloed.

De angst dat dit niet lang mag duren
Lees ik ook op jouw gezicht.
Wie kan deze angst verklaren?

Dit gevoel laat zich niet sturen,
Ddaarom schrijf ik dit gedicht,
Om dit voor eeuwig te bewaren.

ML (28-10-98)