Dit is het krieken van de dageraad:
De lucht nog koud en onbedorven
Mijn adem voor mijn mond bestorven
Ik haast me want ik ben te laat

De zon gaat op in klatergoud
Vanuit de schemer van de horizon
Een dag zoals geen dag begon
Helder, en ontzettend koud

Zo'n moment wil ik bevriezen
In gedachten woorden zinnen
Als een blijvend naslagwerk

Om dit nooit meer te verliezen

ML (01-01-2003)