POLDERLAND

                Ik loop door't polderland
                onder den hellen regen;
                oneindig is het land,
                oneindig zijn de wegen,

                die naar de kimmen gaan;
                in lage hemelstreken
                heerscht tusschen zwarte kreken
                het mistig licht der maan.

                o, dertigstroomenland,
                het volk dat u bewoont
                versombert in krakeelen
                die geld en God verdeelen,
                purper en doornenkroon.

                oneindig is het land,
                oneindig zijn de wegen
                die naar de kimmen gaan;
                ik loop den morgen tegen
                in't mistig licht der maan.

                Hendrik Marsman