Vrooaar door de Tarzanbocht
Echter door de toegenomen werkdruk en het soort werk wat ik doe was er ook een vorm van RSI ingeslopen. Dit gecombineerd met het feit dat de nieuwe motorfiets niet zo ergonomisch is voor de langere afstanden had ervoor gezorgd dat we op voorhand al wat moesten improviseren. De oplossing werd gevonden door in deze Tsjechie-gang de motorfiets van Marian mee te nemen. Deze CB600 zou zeer geschikt zijn voor de taak, snel, wendbaar, maar vooral dankzij de iets relaxtere zit en het superbike stuurtje niet zo zwaar voor de polsen.
Na wat heen en weer ge-sms was de afspraak dat we vandaag rond een uur of zeven bij Marian vandaan zouden verzamelen en dan vertrekken in de richting van hoogeveen om zo bij Meppen de duitse grens te passeren. De weersverwachtingen in Duitsland en Tsjechie zijn slecht dus laat ik dit jaar ook mijn leren pak maar thuis. Met het stoffen pak kan ik ook in de regen rijden. En regen zullen we wel krijgen.
Het is iets voor zevenen als we Maarten zijn BMW voor het huis zien draaien. Twee koffers en een passagiersplek vol bagage maken het plaatje compleet. Maarten is helemaal vrolijk en heeft er zin in!
Terwijl ik mijn oordoppen in doe komen Adriaan en Siemen ook aan. Ik zet mijn helm op en we vertrekken in de richting van Duitsland naar onze eerste tank-stop.
Net na het vertrek merk ik op dat het best wel fris is en ik ben dan ook blij dat ik mijn stoffen pak aan heb. Anders had ik me helemaal moeten begraven in thermo spul om een beetje warmbloedig te blijven. Maar nu zijn een spijkerbroek en een dun truitje voldoende om niet totaal verkleumd aan te komen.
Eenmaal Meppen voorbij zitten we bijna op de duitse Auto-bahn als Adriaan de groep aan de kant zet. Zijn oordoppen zitten niet goed en voordat het serieuze knallen begint moet dat wel op orde zijn.
Het wordt langzamerhand warmer en de reis verloopt probleemloos. Aleen vanaf de tweede tankstop begint Siemen's motor koelvloeistof te verliezen. Het is niet veel dus rijden we door. Bij de vierde tankstop zitten we al een flink stuk in Oost Duitsland als we even achter wat auto's moeten wachten voordat we kunnen gaan tanken. Siemen's motor braakt nu bakken met koelvloeistof uit als Siemen aan het gas draait. Tijdens de koffiepauze besluit Siemen dat het zo waarschijnlijk niet verder gaat en dat het toch maar beter is om de motor aan een nadere inspectie te onderwerpen.
De zekering van de ventilator zal wel stuk zijn. Op het zekeringsdoosje staat 5 Ampere, maar de 15 Ampere zekering die er in zit is nog niet doorgebrand. De zekering wordt terug gedaan en als de motor op het contact gezet wordt slaat de ventilator meteen aan. Onder het loeien van de ventilator wordt vastgesteld dat de zekering waarschijnlijk ge-oxideerd was, en dat het er uithalen en opnieuw plaatsen de elektrische eigenschappen meer dan voldoende verbeterd heeft.
Mooi, dan kunnen we weg van hier en dan de Tsjechische grens opzoeken. Siemen twijfeld nog. De motor is een boel vloeistof verloren en hij heeft geen zin in een vastloper. Misschien toch maar even de tank eraf halen en het koelsysteem afvullen. Adriaan heeft niet het hele verhaal meegekregen en rijdt al in de brandende zon rondjes op zijn motorfiets terwijl ik mijn jas dan toch maar weer uit doe.
Terwijl ik een fles water pak komt Aad teruggereden om verhaal te halen. "Geen zin in een vastloper" is het commentaar van Siemen. De lichaamstaal en de jarenlange ervaring maken dat verdere communicatie overbodig is. Koelsystemen van de verschillende motorfietsen worden vergeleken om er voor te zorgen dat er niks over het hoofd gezien wordt bij het afvullen. "Koeling wordt toch van onder af aan afgezogen?", "Is dit niet het overloop ventiel?", "Maar zo klopt het dan toch?", "Ik heb hem net afgetopt en nu zie ik niks meer! Waar blijft het water nu?" Na bijna een liter water gegoten te hebben en veel geknijp en gevoel in de verschillende slangetjes is het vertrouwen daar en wordt de fiets van Siemen weer in elkaar gezet. Hop, nu nog even de tank aandraaien en we kunnen weer weg.
Voor de Tsjechische grens staat een flinke rij met auto's. We sluiten achter een busje met aanhangwagen aan. De aanhang wagen is voorzien van een Renault Clio 16 klepper race auto. Deze Tsjechen komen blijkbaar net terug van een race in het buitenland.
Adriaan wordt wat onrustig en schuivelt wat heen en weer op zijn motorfiets. "Hey, zij zijn ook met koelvloestof in de weer!" "We kunnen er wel omheen; Dat busje gaat het komende half uur nergens meer naar toe." Adriaan laat zijn motor wat naar achter rollen. Ik doe met hem mee, we staan aan de goede kant van de aanhanger en hoeven maar een klein knikje te maken om de aanhanger te kunnen passeren. Siemen staat iets ongunstiger, maar heeft bij het achteruit lopen zijn motorfiets al zo gedraaid dat hij er ruim om kan. Maarten is er van overtuigd dat het ook zonder lopen kan. Knap en behendig draait hij zijn motorfiets voor me langs. En hij heeft gelijk de motorfiets past er "ruimschoots" langs. De grote BMW-koffer aan de linkerkant niet! Met een luid gekraak wordt de koffer van de motor verwijdert. En Maarten zet alle zeilen bij om zijn motor in het gareel te houden. Ik rijd tussen de BMW en de nog stuiterende koffer door als ik Maarten een beetje verdwaast naar zijn motorfiets zie kijken. "Hey Maarten, dat is jou koffer die daar ligt!" Uit de volgende krachttermen klinkt de teleurstelling en de frustratie. De balans wordt snel opgemaakt. Een achterlichtje van de aanhanger heeft het niet overleeft en een van de "goedkope" plastic haken aan de koffer is afgeknapt.
We binden de koffer bij Siemen achter op en voegen dan weer in de rij. In Tsjechie rijdt Maarten voor op. Hij heeft hier "recent" met een vriend nog gereden en had een snelle weg naar een andere camping gevonden. Siemen ziet op de kaart hoe we in een rondje rijden, ons illegaal op de snelweg bevinden. (In Tsjechie heb je daar een vignet voor nodig) terwijl Maarten bewijst dat je ook met een navigatie systeem de weg kwijt kan raken. Als we in een dorpje bij een tankstation staan wordt het plan opgevat om snel wat Tsjechische kronen te pinnen en dan naar de camping te rijden. Siemen, Maarten en ik vullen de pot, Adriaan had nog wat Tsjechisch geld en vult de pot wel in het midden van de week.
Niet veel later zijn we op de camping. Ik voel me nog fris en nog goed. Ik zou nog zo 100 kilometer kunnen rijden. We hebben er echter al 747 kilometer op zitten en hebben daar ongeveer 10,5 uur over gedaan. Dit was met mijn eigen fiets vast niet zo prettig gegaan...
Voor dat we de tent opzetten gaan we eerst wat drinken. Maarten heeft zichzelf om gezondheidsredenen op rantsoen gezet. 1 Biertje per dag om er voor te zorgen dat zijn reumatische aandoeningen niet verslechteren. Bier drinken is wel lekker redeneert hij, maar gezond genoeg blijven om nog een aantal jaren motor te kunnen rijden is belangrijker! Siemen geeft aan dat Aad en hij solidair zullen zijn en als Maarten niet aan het bier gaat zij ook wat anders nemen. Het eerste biertje op plek van bestemming smaakt de heren echter erg goed.
De tent wordt snel gerepareerd en opgezet. De tentstokken beginnen wat te versplinteren en worden met een overdaad aan tape geplastificeerd. De tent staat snel en is ook snel ingericht. We zijn met zijn vieren in een 8 tot 10 persoons tent, dus meer dan genoeg ruimte voor ons en de bagage. Eenmaal ingericht vertrekken we richting het restaurantje op de camping.
In het restaurant valt niet zoveel te beleven. Als we eenmaal het eten en drinken op hebben, gaan we naar buiten. Terwijl de rest doorloopt naar de live muziek bewonder ik de CBR-600 met een Devil uitlaat, nou ja uitlaat, zeg maar gerust megafoon. Man wat maakt dat ding een herrie. Het klinkt indrukwekkend maar de bestuurder was in mijn ogen meer schaap dan wol...
De twee-mans band speelt erg goed en wisselt Tsjechische dijenkletsers af met engels-talige nummers die ook wel kennen.
Om 11 uur vinden we het best en taaien af naar bed. Morgen zal wel een inspannende dag worden in de regen.