En dan is er ineens.. een trouwfeest!

We kwamen voor de feestelijke opening van Hoeve Borago. Het werd het trouwfeest van Claudia en Richard! Maandenlang had Claudia niets verklapt, soms zelfs regelrecht gelogen. Het resultaat was optimaal. "Zijn ze nu ècht getrouwd, dit is toch een grap?" Ze waren echt getrouwd. Op een zonovergoten dag, gevolgd door een lange, zwoele zomeravond.

Hé, het lijkt wel een trouwjurk!
	Het ìs een trouwjurk. Een arend vliegt naar de arm van de valkenier...	...en brengt de trouwringen.

Mariëlle zorgde voor bellen...	...en Kristian overhandigde een beker, die Claudia verdiend had door de voetbalkenners in de pool achter zich te laten.

Entertainment genoeg.	Oude ambachten...

	...en ouderwets voedsel. Beetje sjielug gezicht wel ("zo'n klein varkentje kunnen ze natuurlijk makkelijk vangen, he" zei Thomas).
...oude muziek...

Smakelijk!

"Maar weinig mensen weten dit," onthulde Mariëlle, "maar deze vinger (de rechterwijsvinger) is een stukje korter. Kijk maar. Ik was twee toen ik 'm in de slagerij van mijn vader in de gehaktmolen stopte. Hij paste zo mooi in het gaatje..."

De valkenier met zijn arend. Mariëlle kijkt bewonderend toe.	De auto van de valkenier.

Kinderparadijs.

Supergave tent, Thomas! Gezellig hier :)

Kip ik heb je!

Fikkie stoken is super, als je kind bent...	...of jong van geest :)

Toen het niveau was gedaald tot beneden het bedenkelijke, was het tijd om te gaan slapen. Kwart over één was het inmiddels.