Op leeftijd'Verliefd' van: Willem Wilmink Ach lieve Heer, hoe moet dat nou: ik ben toch al een oude vrouw, en ik begrijp het zelf niet goed dat ik opeens van iemand hou, en half bedroefd, half in mijn schik me illusies maak. En dat ik schrik van blijdschap, als ik hem ontmoet. Wat een merkwaardig mens ben ik. Hoe krijg ik die gevoelens klein? Is de ouderdom geen medicijn tegen dit soort opstandigheid? Moet ik er soms nog blij om zijn? Hoe zou het gaan, als ik vandaag nog naar hem toega, en hem vraag? Want misschien is hij zelf te bang en wil hij graag. Het is wel raar, maar heus niet slecht, dus ik vertel hem nou maar echt: 'Ik blijf je trouw. Mijn leven lang.' Da's dit keer niks teveel gezegd.
11:12:22 AM |
|