In de mensen een welbehagen
Geacht Kamerlid, Wilt u onderstaande tekst aub printen en tijdens het Kerstdiner doorlezen? Warme kerstgroet,
-Martin. Tekst: Dierenbescherming
 Veel te grote lever
Ganzen brengen de eerste drie maanden van hun leven buiten door. Ze mogen vrij rondlopen en krijgen genoeg water en normaal eten. Na deze tijd worden ze in piepkleine hokjes zonder water gezet en begint het vetmesten, dat minimaal twee weken duurt. In deze periode moet de lever een gewicht krijgen dat zes tot tien keer groter is dan het normale gewicht. Dit betekent dat de ganzen drie keer per dag een dertig centimeter lange trechter in hun keelgat krijgen waardoor een grote hoeveelheid vette maïspap naar binnen wordt gegoten.
De dieren krijgen tijdens deze periode te weinig water; er zijn gevallen bekend waar de dieren alleen gezouten water krijgen, waardoor de dieren snakken naar iets dat de dorst lest, in dit geval de maïspap. Hierdoor stribbelen ze niet zo tegen.
De hokjes waarin de ganzen worden opgesloten tijdens de periode van dwangvoeding zijn zo klein, opdat de dieren door gebrek aan beweging minder energie verbranden. Daarnaast hoeven ze niet gevangen te worden, wat tijdverspilling voorkomt. Het betekent voor de ganzen dat ze niet rechtop kunnen zitten, zich niet kunnen omdraaien noch hun vleugels kunnen spreiden.  Leed is bewezen
Uit een onderzoek van het Scientific Committee on Animal Health and Animal Welfare is gebleken dat ganzen door deze dwangvoeding pijn, angst en leed ondervinden. In de eerste plaats omdat ganzen groepsdieren zijn en in de buurt van andere ganzen willen zijn. In de tweede plaats omdat een gans water nodig heeft om zijn veren glad te strijken en graag wil zwemmen. Ten derde omdat ze de laatste twee weken van hun leven in een te klein hokje doorbrengen, waarin ze continu pijn ondervinden. Tegen de tijd dat de dieren geslacht worden, heeft een groot aantal van hen gebroken botten of een gekneusd borstbeen als gevolg van het gebrek aan bewegingsruimte. Ook veroorzaakt de trechter waarmee de maïspap naar binnen gegoten wordt, ernstige schade aan hun kelen. Na een korte tijd worden de ganzen bang voor de persoon die de dwangvoeding bij hen toepast en draaien ze hun kop weg. Daarnaast wordt het lichaam van de ganzen door de onnatuurlijk snelle groei van de lever te zwaar en worden de pootjes helemaal naar buiten gedrukt.
Het onderzoek wees uit dat twee tot vier procent van de ganzen door deze methode overlijdt, dit in vergelijking met een sterfte van 0,2 procent onder ganzen die geen dwangvoeding krijgen. Oorzaken hiervoor zijn verwondingen, stress en schade aan de lever.
4:09:26 PM  |
|
|
