Kristallnacht
Dat vijftien jaar geleden de Muur viel, kan wie het nieuws vandaag een beetje heeft gevolgd niet zijn ontgaan. Maar de herdenking van de Kristallnacht, in 1938, kreeg bijna nèrgens aandacht. Terwijl die aandacht zo gepast zou zijn, juist vandaag. "Het zal toch niet waar zijn," dacht ik vanochtend toen ik de radio aanzette. Onbekenden hadden in Utrecht geprobeerd brand te stichten in een protestantse kerk. Even later hoorde ik dat ook in Amersfoort een kerk het doelwit was van, ja van wie, moslims? Gisteren werd immers in Eindhoven een islamitische basisschool getroffen door een bomaanslag. En dat was vast weer een reactie op het doodschieten van Theo van Gogh. Overigens, terwijl ik dit tik hoor ik dat in Uden vanavond een islamitische school in vlammen is opgegaan.. Actie-reactie-reactie-reactie. Sensatie en angst. Er móet wat gebeuren. Die moslims moeten maar eens oprotten! - sommigen zeggen het, veel meer mensen denken het. Het nietsontziende moslimextremisme is weerzinwekkend. De integratie is mislukt. Eruit dan maar met alle moslims? Ik denk van niet. Het zou de haat versterken. En eerlijk is eerlijk: we zijn waar we zijn dankzij tientallen jaren geitewollensokkenpolitiek. Gastarbeiders moesten vooràl hun eigen cultuur houden, hun eigen taal ook. Apartheid ten top. De problemen die daardoor ontstonden werden door onze politici, maar ook door journalisten verdoezeld. De Telegraaf werd toch verketterd als die als enige wèl de etnische achtergrond van delinquenten vermeldde? In het verborgene verergerden de problemen, verbreedde de kloof. Jonge allochtonen zitten nu met de brokken. Hun ouders zijn nauwelijks geïntegreerd. Zelf worden ze door de maatschappij met de nek aangekeken. Wat doe je als je het gevoel hebt door iedereen te zijn uitgekost? Het moslim-extremisme komt van buiten. Maar het valt hier in een vruchtbare bodem. De onverdraagzame visie van een sekte uit Saoedi-Arabië verdringt gematigde vormen van de islam. Geholpen door angst, ontevredenheid en een gevoel van miskenning. En grote hoeveelheden oliedollars. Alleen door hard werken en een heldere blik. Door het hoofd koel te houden kunnen we die extremistische voedingsbodem laten verdorren. Hoop ik althans. Het alternatief is escalatie. Hard tegen hard. Oog om oog. School tegen kerk tegen moskee. Het thema van de Kristallnachtherdenking is overigens Leren van de Geschiedenis..
- Luister naar een reportage van maandag; Omroep Brabant vroeg op straat naar uw echte mening. Wat denkt u ècht als u het nieuws hoort of leest? mp3
10:48:57 PM  |
|
