Een kaartje
Een goede vriendin van me is bevallen van haar eerste. Een helaas niet meteen kerngezond zoontje, dat met liefde is ontvangen. Een zeldzame aanleiding om een kaartje op de bus te doen. Naast de mailtjes en sms'jes. Een handgeschreven ansichtkaart voelt persoonlijker. 't Is tastbaar, met eeuwigheidswaarde. Bij de kantoorboekhandel vond ik een passende kaart. Met ruimte voor een paar mooie regels. Anders nog iets? vroeg de mevrouw. Een postzegel natuurlijk. Die verkopen we alleen per vijf. Vijf? Ik heb één kaart. We verkopen ze alleen per vijf. Postzegels? Ja. Ook bij één kaart? We verkopen ze alléén per vijf!! Nou sorryhoor.. De vrouw bekeek me spottend aan. Haar blik kreeg iets triomfantelijks, u kunt hoogspringen of.. Mijn ogen vochten boos terug. Wat denkt u wel: hier! Houdt u die kaart maar!! Net om de hoek vond ik een veel mooiere kaart. Anders nog iets? hoorde ik weer. Maar de blik was nu vriendelijk, net als de stem: oh wat een leuke kaart! Ik kreeg één postzegel. Prettig weekend!! klonk het achter me. Ik mòest terug naar die winkel van net. Triomfantelijk zwaaiend met mijn kaart liep ik naar de balie. Goed hoorbaar voor de klanten riep ik al van ver: "kíjk eens: EEN kaart met één postzegel!" "De kaarten zijn daar om de hoek mooier. Het personeel is VRIEN-de-lijk! En per kaart verkopen ze één postzegel. Eéntje!!" Vúúrspuwende ogen zag ik. Ik lachte uitbundig terug. "Prèttig weekend!!"
10:45:35 PM  |
|
