Kippenpootjes
"Hééél lekker!" Met een zwierige beweging zette de ober het schaaltje op tafel. Wij keken naar de delicatesse die ons werd aanbevolen. We hadden die avond gekozen voor een authentiek Chinees restaurant, afgeladen met Chinezen die zich tegoed deden aan gerechten waar wij ons nooit aan zouden wagen. De meest gruwelijke ingewanden werden aangeprezen op de kaart. Maar, na lang turen hadden we toch iets gevonden dat ons wel lekker leek.
Maar wat hier nu in het schaaltje lag? Tussen de pepertjes en reepjes wortel, lagen stukjes wit-rubber. Zo leek het. "Heb jij dit besteld?" Mijn tafelgenote dacht van wel, het moesten de kippenpootjes zijn die ze op de kaart zag. Maar dan wel vreemd bereid.. Nahja. Ze nam een hap en ik zag dat de schubbige staafjes ook als rubber smaakten. Mijn tafelgenote trok pezige draadjes uit haar mond. Lekker is anders, maar ze kauwde dapper door. En ik, ik probeerde te ontdekken wat dit nou eigenlijk was. "Ik denk," opperde ik voorzichting, "dat dit inderdaad kippenpootjes zijn. Geen kippendijen dus, die wij kippenpootjes noemen, maar echt kippenpootjes, weetjewel... Dus, echt die dunne .." "Ik hoef niet meer!" Mijn tafelgenote stopte acuut met eten. Het schaaltje duwde ze vèr van zich af. Bah!
12:01:01 AM  |
|
