Zandpad "Prostitutie is verkrachting." Ze zei het op verzoek nog een keer. De gitzwarte kraaienogen van Andries Knevel fonkelden. Wat een uitspraak! "Natuurlijk, ik deed het 'uit eigen vrije wil'," verduidelijkte Karina Schaapman. "Dat zei ik althans, dat zegt iedereen die dat vak uitoefent. Maar dat wàs niet zo. Je wordt altijd gedwongen door de omstandigheden." Koren op de molen van die enge Knevel natuurlijk. En op die van zijn achterban. Jammer dat Schaapman haar boodschap daar uitdroeg. Bijna dagelijks loop ik door een straat met roodverlichte 'etalages'. De vrouwen heupwiegen. Ze lachen. Een knipoog en een wenkende vinger. 'Dames van plezier'. Soms gaat een klant naar binnen. Het is de kortste route naar de supermarkt, vandaar. Vaak kijk ik niet eens naar de dames. Soms juist wel.  's Zomers fiets ik, als ik van Utrecht naar Maarssen fiets, wel eens op het Zandpad bij de beruchte 'rode brug'. Een lange rij boten ligt daar langs de kade. Hoerenboten. Een eindloze rij auto's gaat traag langs de ramen. Achter het stuur veelal mannen in pakken. De stropdas al wat losgetrokken. Kritische blikken. Ik stap daar vaak van mijn fiets om het tafereel een tijdje te bekijken. Ik weet nu dat het ook de plek is waar Rob Oudkerk bezoeken zou hebben afgelegd (zie JongNieuws).
Ik ben geen koele kikker, integendeel. Maar deze vrouwen hebben mijn bloed nooit sneller doen stromen. Ze wekten meer een koud, plaatsvervangend verdriet op. Ik voelde spijt. Welke leegte, welk verlangen of welk tekort heeft ze uiteindelijk hier gebracht? En hoe voelen ze zich als zo'n man naar binnen dringt?.. Ik heb nooit een hoer bezocht, maar in gedachten ben ik wel eens naar de hoeren gegaan: bij het binnengaan was een dankbare, zwoele lach mijn deel. Een muur van parfum (Gloria Vanderbilt) daalde op me neer, dezelfde lucht die op me afkomt als er op weg naar de supermarkt een deur opengaat. Ik moest meteen betalen. We gingen op bed liggen, kleren uit, een kort samenzijn. En daarna een enorme kater. Het verbijsterende besef dat ik zojuist een verkrachting had begaan. Ik was bij een vrouw naar binnengedrongen omdat ze mijn geld nodig had. Niet omdat ze zo liefdevol met me wilde versmelten. "Prostitutie is verkrachting." Kijkend naar de tv wist ik dat Karina Schaapman gelijk had. Dáár kwam dus dat verdrietige gevoel vandaan als ik op het Zandpad naast mijn fiets stond. Nooit zag ik een gezicht dat ècht blij was. 'Vrouwen van plezier' waren daar niet. "Gedwongen door de omstandigheden" laten ze zich daar met een glimlach verkrachten.
7:57:32 PM  |
|
