Links en navigatie worden niet meer bijgewerkt. Actuele weblog op martinvolder.nl. Last updated: 26-12-2005; 23:06:27.
Weblog van Martin Volder
 www.martinvolder.nl
Get Firefox!         

donderdag, 20 november 2003

De Friedmans

Michael Jackson staat op het punt staat zich over te geven. De ontuchtzaak in Eindhoven blijft met enige regelmaat voor nieuws zorgen. En dagelijks zijn er andere schokkende berichten, vandaag bijvoorbeeld: Kleuter van school na seksmisbruik (mijn eerste gedachte: dat kind is thuis natuurlijk zelf misbruikt).

Pedofilie, pedoseksualiteit, kinderporno. Het wordt met groot gemak op één hoop gegooid. Als het over pedoseksuelen gaat, zeggen we vaak 'pedofielen'. En dus, als het gaat over een pedofiel is er de associatie die bij pedoseksuelen hoort. Het is net zoals we dat meestal met moslims doen, ze zijn heel vaak 'extremistisch'. Gevoelsmatig zijn ze in elk geval in overgrote meerderheid eng, of op zijn minst gehersenspoeld met enge ideëen.

Oh, en ik zeg "we doen dat", maar ik hoor daar zelf bij, ik ben ongenuanceerd. Niet altijd, maar in beginsel wel. Ik zou er niet aan moeten denken dat de onbevangenheid en het geluk van mijn zoontje Thomas wordt aangetast door te vroege seksuele ervaringen. Bij de gedachte dat iemand hem ook maar met een verkeerde bedoeling aanraakt ben ongenuanceerd razend. Kinderporno, pedoseksualiteit en pedofilie, vind ik mede daardoor allemaal even misdadig en gruwelijk.

Maarja, toch fascineert het me hoe goede mensen foute dingen kunnen doen (en omgekeerd). Of het nu die alom gerespecteerde geestelijke is die ineens de kas van de kerk blijkt te hebben geplunderd. Of iemand die maatschappelijk prima functioneert en ineens als pedoseksueel wordt ontmaskerd.

Wanneer is geen sprake meer van goede mensen die foute dingen doen, maar gewoon van foute mensen? Marc Dutroux was die fout? Ja natuurlijk. En iemand die merkt dat hij opgewonden wordt van zijn eigen kind, dat weet te verbergen, een prima vader is en daar nooit iemand mee lastigvalt? Is die slecht? Of heeft-ie pech dat hij daarmee is opgescheept en is het juist bewonderenswaardig dat hij ermee weet om te gaan? En wat als zo iemand er bijna niets mee doet; hij koopt wel zo nu en dan een heel fout pornoblaadje? En als het nou geen pornoblaadje is, maar een verzameling 'onschuldige' vakantiefoto's van kinderen op het strand?

Ik heb makkelijk praten en ik denk dat ik dat op zich ook al fascinerend vind. Thomas is nu zes. Als klein kind plukte hij overal aan. Ook in bad, ook onder de douche, ook aan zijn vaders piemel. Dat was geen probleem. Even laten plukken, zijn armpje wegduwen, hem afleiden, en zonder dattie het in de gaten had friemelde hij alweer aan iets anders. Wat later zei ik gewoon "Nouwuuh, Thomas, nou is het wel weer genoeg hè. Je hebt zelf ook zo'n ding, ga daar maar aan friemelen." Ik liet het even toe. En vestigde er vooral geen aandacht op. Het ging bijna automatisch heel natuurlijk allemaal, waar dat anderen niet lukt.

Waaraan heb ik eigenlijk te danken dat ik nooit een lichamelijke sensatie voelde? Is dat een verdienste van me? Het onderwerp is er niet eentje dat je op een verjaardag even aansnijdt: "zeg, hoe zit dat eigenlijk bij jou?" Ik denk dat er best veel vaders zijn die wel eens (een begin van) een erectie voelen en zich daar misschien rot over voelen. En wat mezelf betreft: moet ik misschien blij zijn dat ik geen dochter heb? Het is of ik mezelf vraag: "zou ik in de oorlog in alle omstandigheden aan de goede kant blijven?"

Enfin, goed en fout. En over hoe we met die vragen omgaan. Vandaag werd op het documentairefestival IDFA Capturing the Friedmans vertoond. De familie Friedman valt uit elkaar als vader wordt gearresteerd wegens het bezit van kinderporno en het verkrachten van jongens. Ook een zoon wordt opgepakt. Vader moet voor meer dan dertig jaar de cel in, de zoon 13 jaar. De familie heeft alles zelf gefilmd: de ruzies, de angsten, de huilbuien, de scènes bij de rechtbank.

Regisseur Andrew Jarecki zegt in Trouw dat de hetze rond de familie een gevolg was van het politieke klimaat. "Onder Reagan was er een commissie ingesteld die moest onderzoeken of en door wie er in Amerika kinderporno werd gemaakt. Men kwam er al snel achter dat dat niet gebeurde, want Nederland bleek een veel veiliger land om kinderporno te produceren. Dus werd het onderzoek uitgebreid. Naar mensen als Arnold Friedman die thuis zitten te wachten tot er zo'n tijdschrift op de mat valt. Door een postinspecteur is Arnold uitgelokt zo'n blad op te sturen. Toen was hij plotseling een distributeur van porno.''

Lees het artikel in Trouw en kijk naar de reportage van Nova.
Er is ook een website van Jesse Friedman.
8:27:51 PM     |




 


mail Martin:
Click here to send an email to the editor of this weblog.
ICQ Martin: