M O S T E R D Z A A D
De dood is schijnbaar het toneel
Waarop jij, zolang je leeft,
Zowel een hoofd- als bijrol speelt
Totdat je lichaam het begeeft
En je plat onder de planken
Bent vergeten en vergaan
Maar waar is het woord, waar is de daad
Waar is het geloof als een mosterdzaad
Dat ons recht op doet staan tegen de dood
Tegen de dood die over leven
En over lijken gaat
Soms kruipt de dood in iemands keel
Hij legt zijn laster op de tong
Hij spuugt z'n gif; zijn vooroordeel
Kletst alles recht al is het krom
Platgepraat en doodgezwegen
- De dood heeft zijn daad gedaan
Soms kruipt de dood in iemands hoofd
Met leugens. En hij houdt zich stil
Tot zijn gekonkel wordt geloofd
Omdat men het geloven wil
En je gaat waar hij je voorgaat
- De dood heeft zijn daad gedaan
Soms kruipt de dood in iemands lijf
Hij balt z'n vuisten, hij marcheert
Smerig is zijn tijdverdrijf
Als hij verkracht en molesteert
Er is pijn die nooit voorbij gaat
- De dood heeft zijn daad gedaan
Soms kruipt de dood in een systeem
Dat vijand is voor wie zich niet
Vanzelf gedraagt als iedereen
Maar anders wil en weerstand biedt
En men timmert z'n houten kruisen
Om een mens op vast te slaan.
Waar is het woord, waar is de daad
Waar is het geloof als een mosterdzaad
Dat ons recht op doet staan tegen de dood
Tegen de dood die over leven
En over lijken gaat